Селско
Селско или Пчелско (грчки: Κυψέλη, Кипсели; до 1926 г. Ψέλτσκο, Пселцко[2]) — село во Костурско, Егејска Македонија, денес во општината Нестрам на Костурскиот округ во Западна Македонија, Грција. Населението брои 56 жители (2011).
| Селско Κυψέλη | |
|---|---|
  Селско | |
|
Местоположба во областа   Селско | |
| Координати: 40°17′N 21°2′E / 40.283° СГШ; 21.033° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Западна Македонија |
| Округ | Костур |
| Општина | Нестрам |
| Општ. единица | Нестрам |
| Надм. вис. | 1.080 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 56 |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија и местоположба уреди
Селото се наоѓа во областа Нестрамкол, на 40 км југозападно од градот Костур, на источните падини на планината Горуша, на надморска височина од 1.080 м. Поради надморската височина, зимите се остри и извесвно време врските со надворешниот свет се прекинуваат.[3]
Бидејќи селото се наоѓа меѓу две притоки на реката Коница, географски му припаѓа Епир, а не на Егејска Македонија.[3]
Историја уреди
Во Отоманското Царство уреди
Според името, во XVIII век селото најверојатно е населено со Македонци, но е напуштено во конфликтните години по времето на управувањето на Али-паша Јанински и е населено со Грци Качауни од Епир.[3]
Во XIX век Селско било грчко село во Костурската каза на Горичкиот Санџак.
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г., во селото Селско имало 680 жители Грци.[4]
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Пселско се води како чисто грчко село во Костурската каза на Горичкиот санџак со 30 куќи.[5]
За време на Илинденското востание во селото влегла големата чета на војводата Васил Чакаларов, која била братски дочекана од грчкото население.[6][7]
По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Селско имало 750 Грци и во селото работело грчко училиште.[8] Според грчки извори, во 1905 г. во Селско имало 216 жители Грци.[9]
Во Грција уреди
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор, кога броело 403 жители. Нивниот број во 1920 г. се намалил на 317.[3]
Во 1926 година, името на селото било променето во Кипсели (Κυψέλη).
Во текот на Граѓанската војна, селото силно настрадало и било напуштено од неговите жители, кои се иселиле во Мањак. По војната, селото било обновено.[3]
Стопанство уреди
Главно занимавање на населението е шумарството, сточарството и помалку земјоделството.[3]
Население уреди
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 402 | 402 | 389 | 115 | 45 | 60 | 86 | 56 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика уреди
Селото припаѓа на општинската единица Нестрам со седиште во истоименото село, која припаѓа на поголемата општина Нестрам, во округот Костур. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Селско, во кој е единствено село.
Културни и природни знаменитости уреди
Цркви
- Црква „Св. Петка“ — изградена во 1925 г.[10]
Поврзано уреди
Наводи уреди
- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Πανδέκτης: Pseltskon -- Kypseli“. pandektis.ekt.gr. Посетено на 2023-10-06.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 38.
- ↑ „Makedonija. Etnografija i statistika - 2.43“. macedonia.kroraina.com. Посетено на 2023-08-10.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 100.
- ↑ Дневник на Киряк Шкуртов, во: Дневници и спомени за Илинденско-Преображенското въстание, Издателство на Отечествения фронт, София, 1984, стр. 65.
- ↑ Освободителната борба въ Костурско (до 1904 г.). По спомени на Пандо Кляшевъ. Съобщава Л. Милетичъ. София: Материяли за историята на македонското освободително движение, Издава Македонскиятъ Наученъ Институтъ, Книга II, Печатница П. Глушковъ. 1925. стр. 136.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.182-183.
- ↑ „Mapping Migration in Kastoria, Macedonia. Kipseli“. Архивирано од изворникот на 2007-07-26.
- ↑ „ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - Καστοριά - Νεστόριο – Αγία Άννα – Πεύκος - Νέα Κοτύλη - Παλιά Κοτύλη - Κυψέλη - Γράμμος 8ο από 8“. www.elladosperiigisis.gr. Посетено на 2023-10-06.