Википедија

Признавање на истополови заедници во Хрватска

Хрватска ги признава животните партнерства (хрватски: životno partnerstvo) за истополови парови преку Законот за животно партнерство, со што истополовите парови се еднакви на брачните парови во сè освен во посвојувањето. Сепак, законот им обезбедува на паровите институција слична на посинување кај посиноците, наречена старателство над партнери. Актот, исто така, ги признава и дефинира нерегистрираните истополови врски како неформални животни партнери, со што ги прави еднакви на регистрираните животни партнерства откако ќе живеат во живот најмалку 3 години. Хрватска првпат ги призна истополовите парови во 2003 година преку закон за нерегистрирани истополови заедници, кој подоцна беше заменет со Законот за животно партнерство. Хрватскиот парламент го донесе новиот закон на 15 јули 2014 година. По референдумот во 2013 година, Уставот на Хрватска го ограничи бракот како заедница на поединци од спротивнен пол.

Хомосексуална двојка во Истра

Нерегистрирана соживот уреди

Во 2003 година, една година по првата парада на гордоста во Хрватска, тогашната владејачка коалиција, составена од претежно левичарски партии, донесе закон за истополова заедница. Првично, законот ги признаваше регистрираното партнерство со повеќето права што ги уживаа хетеросексуални парови, но десничарската Хрватска селанска партија, која беше единствената десничарска партија во коалицијата, се закани дека ќе ја напушти коалицијата доколку инсистираат на оваа верзија на Законот. Законот им дава на истополовите партнери кои живеат во заеднички живот најмалку 3 години слични права што ги уживаат невенчаните партнери од спротивниот пол во однос на наследството и финансиската поддршка, но не и правото на посвојување или кое било друго право вклучено во семејниот закон. Регистрирањето на тие односи не е дозволено, ниту пак се вклучени права во однос на данок, заеднички имот, здравствено осигурување, пензии и сл.[1][2][3]

Регистрирано партнерство уреди

 
Законскиот статус на истополовите заедници во Европа
  брак
  друг вид заедница
  ограничено домашно признавање
  ограничено странско признавање
  непризнаени
  уставот го дефинира бракот како заедница на поединци од спротивниот пол

На почетокот на 2005 година, хрватскиот парламент го отфрли предлог-законот за регистрирано партнерство предложен од Шиме Лужин (СДП) и независниот Иво Банац.[4] Пратеничката Луција Шикеш, член на тогаш владејачката ХДЗ, повика да се отфрли предлогот затоа што „целиот универзум е хетеросексуален, од атом и најмала честичка, од мува до слон“. Друг пратеник на ХДЗ се спротивстави на образложението дека „85% од населението се смета себеси за католичко, а Црквата е против хетеросексуална и хомосексуална еднаквост“. Медицинските и психолошките професионалци не ги поддржале овие изјави, тврдејќи дека сите членови на парламентот имаат должност да гласаат според Уставот на Хрватска, кој забранува дискриминација.[5]

Закон за животно партнерство уреди

На 11 мај 2012 година, хрватскиот премиер Зоран Милановиќ објави понатамошно проширување на правата за истополови парови. Во тој момент, не беше познато кој од познатите поими како што се граѓански сојуз или регистрирано партнерство ќе се користи, но сигурно беше дека хрватскиот семеен закон нема да биде изменет за оваа намена, туку новиот закон што се однесува на ова прашање ќе биде воведено, што значи дека терминот брак нема да се користи.[6][7]

На Меѓународниот ден против хомофобијата, трансфобијата и бифобијата во 2012 година, групите за ЛГБТ права се состанаа со министерот за администрација Арсен Баук, кој најави понатамошни измени во постојните закони за проширување на правата на ЛГБТ, како и нов закон со кој се регулираат истополовите партнерства. Името на законот во тој момент сè уште не беше познат, но еден од предложените нацрти беше Закон за животно партнерство (хрватски: Zakon o životnom partnerstvu) Министерот Баук исто така рече дека силно верува во еднаквост и дека никој политичар не смее да прави компромиси, повикувајќи се на неколку политичари кои изразија поддршка за еднаквоста, но се подготвени да направат отстапки затоа што општеството не може да биде подготвено за одредени промени. Марко Јурчиќ од Загреб Прајд рече дека не им се допаѓа идејата овие партнерства да се нарекуваат „истополови“ и го претпочитаат изразот „животно партнерство“, отворен за сите парови, но тоа е одбиено.[8][9] Загреб Прајд, сепак, остана силен поддржувач на Законот за животно партнерство, ко-подготвувајќи го нацрт-законот во рамките на владината работна група и ја водеше кампањата наречена „Време е за животни партнерства“.[10][11][12]

Министерството за администрација и работната група одговорна за создавање на законот се состанаа за прв пат на 6 септември 2012 година, со очекување законот да биде презентиран пред хрватскиот парламент некаде во 2013 година.[13] На 16 ноември 2012 година, претседателот на работната група Јагода Ботички потврди дека истополовите парови ќе можат да ги регистрираат своите односи во канцелариите за регистрација, исто како и за хетеросексуалните парови, но законот не ги вклучува хетеросексуалните парови. Таа рече дека групата е во процес на создавање список на права со помош на повеќе владини министерства. ЛГБТ здруженијата, Искорак и Контра, изразија задоволство од фактот дека е можно регистрација во матичните канцеларии, но во исто време изразија разочарување од истополовите парови кои се исклучени од законот за семејство, со што се овозможи во законот да има помалку права отколку што се очекуваше како резултат на политичка трговија и концесии. Ова особено ќе влијае на истополовите семејства со деца, бидејќи тоа беше најконтроверзната област за противниците на законот.[14]

На 2 август 2013 година, Баук потврди дека името на законот ќе биде Закон за животно партнерство, дека регистрацијата на животни партнерства ќе биде идентична со бракот и дека законот треба да ги прави истополовите парови еднакви на брачните парови, освен посвојувањето. Сепак, тој рече дека се размислува за посвојување посиноци. Пратениците на ХНС поддржале целосно усвојување. Јавната расправа за законот била најавена за септември истата година, а воведувањето на законот пред Собранието до крајот на месецот.[15]

На 4 ноември 2013 година, беше објавен првиот нацрт на законот. Иако не дозволува целосно заедничко посвојување, животниот партнер на родителот може да добие делумна, во некои случаи и целосна родителска одговорност над детето. Законот исто така им овозможува на животниот партнер на родителот да стане партнер-старател. Партнерското старателство е еднакво на посвојување посиноци. И покрај тоа што нацртот не беше дел од хрватскиот закон за семејство, тој се однесуваше на него и ги дефинираше истополовите парови како семејство. Нацртот, исто така, забрани каква било сегашна и идна дискриминација, и секоја идна промена на семејното право во врска со бракот мора да вклучува и животни партнерства.[16][17]

На 12 декември 2013 година, хрватската влада го усвои предложениот предлог-закон.[18] На 29 јануари 2014 година, го донесе и парламентарниот комитет за човекови и национални малцински права, со 6 члена за и 2 против (кои и двајцата беа членови на ХДЗ). 5 дена пред оваа одлука, Комитетот за родова еднаквост исто така го прифати законот. Одлуката беше едногласна, но членовите на ХДЗ беа отсутни. Овој образец беше следен од секоја друга парламентарна комисија што требаше да го прифати нацрт-законот.[19][20][21] Предлог-законот бил претставен пред Парламентот на 27 февруари 2014 година и за време на јавната дебата беа дадени предлози за подобрување на законот, при што некои од нив биле прифатени. Владата го донела конечниот предлог на 24 јуни 2014 година. Предлог-законот го поминал второто читање на 10 јули 2014 година.[22][23] Парламентот го одобрил Законот за животно партнерство во последното читање на 15 јули 2014 година со 89 гласа „за“ и 16 „против“.[24][25] Објавен е во службен весник на 28 јули 2014 година и стапил на сила 8 дена подоцна (т.е. 5 август 2014 година), освен делот за родителска одговорност кој стапил на сила на 1 септември 2014 година.[26]

Во септември 2017 година, хрватската влада го отфрли нацрт-предлогот, со кој ќе се сменеше законот за семејство во Хрватска, за да им се даде на паровите пристап до социјални бенефиции, бидејќи во него се вклучени само брачни парови, а не и партнери за живот. Нацртот на крајот беше повлечен по протестот од организациите и активистите. Сања Бариќ, професор на Универзитетот во Риека, за Балкан Инсајт изјави дека ако во законот се воспостави толку тесна дефиниција за семејството, уставниот преглед најверојатно ќе го поништеше. Таа цитираше повеќекратни пресуди на Европскиот суд за човекови права кои го дефинираат семејството како вклучување на самохрани луѓе со деца, истополови парови и баби и дедовци со внуци, меѓу другите видови семејства.[27] Во ноември 2017 година, Министерството за демографија, семејство, млади и социјална политика вклучи животни партнери во нацртот.[28]

Странски партнери / партнерства уреди

Според членовите 73, 74 и 75 од Законот за животно партнерство, истополовите бракови и истополовите партнерства што се вршат во странство се признаваат како животни партнерства во Хрватска (ЕУ и надвор од ЕУ). Ова исто така вклучува и нерегистрирани истополови врски каде што паровите живеат во заедно најмалку 3 години. Тие се признати како неформални партнерства во животот. Понатаму, паровите каде барем еден од партнерите е државјанин на ЕУ можат да склучат животни партнерства во Хрватска, дури и ако нивната земја не ги признава истополовите односи. Доколку тие одлучат да се преселат во друга земја на ЕУ што признава истополови партнерства или истополови бракови, нивните животни партнерства ќе бидат признати според законодавството на таа земја, почитувајќи го правото на граѓаните на ЕУ и членовите на нивните семејства да се движат и да живеат слободно во рамките на територијата на земјите-членки. Паровите каде и двајцата партнери се државјани на земја што не е членка на ЕУ/ЕЕЗ, исто така можат да склучат животни партнерства во Хрватска.[29] Според експертите за право, ова го прави Законот за партнерство во животот еден од најлибералните акти за истополово партнерство во Европа.[30][31]

Статистика уреди

Број на животни партнерства во Хрватска[32][33][34][35]
Жупанија 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 Вкупно
Бјеловарско-билогорска 0 0 2 0 1 3
Бродско-посавска 0 0 1 1 0 2
Дубровничко-неретванска 1 1 0 2 0 4
Истарска 4 4 8 8 4 28
Карловачка 0 0 0 1 0 1
Копривничко-крижевска 0 1 0 0 0 1
Крапинско-загорска 1 0 0 0 1 2
Личко-сењска 0 0 1 0 0 1
Меѓимурска 0 0 0 0 1 1
Осиечко-барањска 0 4 2 0 1 7
Приморско-горска 4 7 6 6 4 27
Шибенско-книнска 0 1 1 0 0 2
Сплитско-далматинска 2 4 2 2 2 12
Сисачко-мославинска 0 0 0 0 1 1
Вараждинска 0 2 3 0 2 7
Вуковарско-сремска 0 1 1 1 1 4
Задарска 0 0 0 0 2 2
Град Загреб 24 47 39 43 35 188
Вкупно 36 72 66 64 55 47 66 406

Првото животно партнерство било регистрирано во Загреб помеѓу двајца мажи на 5 септември 2014 година. Второто животно партнерство се случи во Сплит на 18 септември 2014 година.[36]

Во средината на декември 2014 година, објавената информација покажа дека помеѓу 30 и 40 животни партнерства се случиле во земјата од септември 2014 година. 22 се склучиле во Загреб, 3 во Риека, 2 во Сплит и 2 во Ровињ, додека други се случија во Пазин и Опатија. Во повеќето партнерства, двајцата партнери биле хрватски државјани, но имало некои партнерства каде еден од партнерите бил државјанин на друга земја, како што се Велика Британија, Австрија, Словенија, Јапонија, Италија, Србија и Босна и Херцеговина. На 20 февруари 2015 година, било објавено дека првото животно партнерство, каде и двајцата партнери биле странски државјани, се случило во Осиек помеѓу две Македонки. Ова беше прво животно партнерство во тој град и исто така 40-то во Хрватска.[37]

Други градови во кои се имаат склучено животни партнерства се Кастав, Дубровник, Пула, Копривница, Опатија,[38] Пакрац, Вуковар, Задар, Лудбрег, Иванска, Нова Ража, Нова Градишка, Пореч, Умаг и Бује.[39] До мај 2015 година се случи само едно распуштање на партнерството.[40][41][42]

Според Министерството за администрација, само во 2015 година биле склучени 72 животни партнерства. 38 од нив биле во машки парови и 34 биле во женски парови. 47 од нив биле склучени во градот Загреб, 7 во приморско-горската жупанија, по 4 во осиечко-барањската жупанија, истрарската жупанија и сплитско-далматинската жупанија, 2 во вараждинската жупанија и по 1 во дубровничко-неретванската жупанија, вуковарско-сремската жупанија, шибенско-книнската жупанија и крапинско-загорската жупанија. Во 44 случаи, двајцата партнери биле хрватски државјани, во 22 еден партнер бил странски државјанин, а во 3 случаи и двајцата партнери биле странски државјани.[43]

На 23 септември 2016 година, било објавено дека се случило првото животно партнерство помеѓу затвореници. Церемонијата се одржала во градот Госпиќ.[44][45][46]

Истополови бракови уреди

Многу политички партии и политичари изразија поддршка за истополовите бракови во Хрватска. Најзначајни биле пратениците од СДП, ХНС, ХСЛС, Зелената листа и Лабуристичката партија, како и Весна Пусиќ и Мирела Холи и поранешниот хрватски претседател Иво Јосиповиќ.[47][48] Во мај 2013 година, конзервативна граѓанска иницијатива група „Во име на семејството“ собрала повеќе од 700.000 потписи за референдум со кој уставно ќе се дефинира бракот како „заедница меѓу жена и маж“. Ним им биле потребни минимум 450.000 потписи, што претставува 10% од запишаните гласачи. Владата на Кукурику не го одобрила можниот референдум, обвинувајќи ја Црквата дека е главната сила зад иницијативата. Католичката црква имала голема улога во собирањето потписи бидејќи многу доброволци биле сместени пред црквите. Владата исто така тврдела дека прашањето за референдумот е всушност неуставно. Иницијативата го подели хрватското општество и отвори многу правни прашања, како што е реформа на законот за референдуми. Според тогашниот закон, од бројот на излезени гласачи не е услов за успешен референдум, со што им се овозможува на малцинството гласачи да го менуваат Уставот. Бракот да се дефинирал како заедница помеѓу жена и маж не ја спречува Владата да ги прошири правата на истополовите парови и да ги изедначи нивните односи со бракот, со што се отвораат прашања за целта на референдумот. Според анкетата во која учествувале 1.300 лица, 55,3% од нив ја поддржале иницијативата, а 31,1% не.[49][50][51] Хрватскиот претседател Иво Јосиповиќ го осудил референдумот.[52][53][54][55][56]

Парламентот гласасал за да не се презентира предлогот за референдум пред Уставниот суд. Сепак, откако Парламентот го одредил датумот за референдумот, секој хрватски граѓанин имал право на тоа. Како такви, 3 невладини организации (Загреб Прајд, Центар за граѓанска храброст и КроЛ) го презентирале својот случај пред Судот. Уставниот суд не одлучи во нивна корист, наведувајќи дека нема законска основа за забрана на референдумот. Сепак, Судот бил јасен во изјавата дека дефинирањето на бракот како заедница помеѓу жена и маж не смее да има никакво негативно влијание врз идните закони што се однесуваат на истополови парови или неженети двојки од полов пол.[57][58] Конзервативниот екс-премиер, некогаш член на десничарската ХДЗ, Јадранка Косор гласал за презентирање на предлогот пред Уставниот суд и гласал против предложената уставна промена. Оваа изјава не била во согласност со нејзините претходни ставови за хомосексуалноста и истополовите бракови. Таа е позната по тоа што била против проширување на правата на истополовите парови во минатото, а во 2010 година била изгласана за „хомофоб на годината“, откако изјавила дека хомосексуалноста не е природна и дека истополовите бракови никогаш не смеат да бидат легални. Таа, сепак, го поддржала Законот за животно партнерство.[59][60][61][62]

Имало голем отпор на референдумот во Хрватска, при што некои медиуми, како што е дневниот весник „Јутарњи лист“, го донирале својот рекламен простор на неколку организации кои се спротивставуваа на референдумот. Освен познати јавни личности кои биле отворени против референдумот, Еврејската заедница во Загреб и лутеранската црква биле две верски организации кои исто така јавно се спротивставиле.[63][64][65] Популарните хрватски забавувачи, вклучувајќи ги Северина, ТБФ и Лет 3, организирале концерт со кој собраа илјадници луѓе за поддршка на истополови бракови на главниот плоштад во Загреб. Хрватски психолози и студенти по психологија организирале петиција за поддршка на истополови бракови.[66][67][68] На 30 ноември 2013 година, еден ден пред референдумот, околу илјада луѓе марширале во градот Загреб за поддршка на истополовите бракови. Маршеви за поддршка се одржале и во Пула, Сплит и Риека каде што се собрале стотици луѓе.[69]

Референдумот се одржал на 1 декември 2013 година. 65,87% гласале за уставната промена, а 33,51% гласаа против. Излезноста била мала, учествувале само 37,9% од луѓето. Сепак, не сите окрузи гласале за амандманот. Истра и приморско-горскста жупанија гласале против со 58,23% и 53,30% соодветно. Кога станува збор за поголемите градови, Риека гласала против со 59,27%, а Пула гласала против со 63,64%. Повеќето градови во овие два округа гласале против, а Лабин бил највисок со 70,97%. Во однос на градовите надвор од овие два округа, Вараждин и Чаковец исто така гласале против со 56,94% и 58,95% соодветно. Загреб гласал со 55,90% за и 43,50% против.[70]

Член 61 сега гласи:[71]

Семејството ужива посебна заштита на државата. Бракот е животна заедница помеѓу маж и жена. Бракот и правните односи во бракот, вообичаениот брак и семејството се уредуваат со закон.[б 1]


После референдумот, хрватската Влада, со поддршка на некои опозициски партии, започнала да работи на измени на Уставот и на референдумскиот процес. Делот што се однесува на референдумите јасно дефинира кои прашања можат или не можат да бидат предмет на референдуми. Понатаму, ако граѓаните сакаат да го променат Уставот, излезноста мора да биде над 50%. Уставните измени во бараат поддршка од две третини од пратениците.[72] Хрватскиот претседател Иво Јосиповиќ предложил и другите форми на семеен живот надвор од брак да бидат заштитени со Уставот за да се балансира неправдата создадена со референдумот за брак, но неговиот предлог беше одбиен.[73] Во мај 2018 година, Социјалдемократската партија започнала иницијатива за измена на Уставот за да се спречат референдумите дизајнирани со „намалување на основните граѓански права и слободи“.[74]

Во април 2018 година, хрватскиот парламент ја ратификуваше (со 110 за и 30 против) Конвенцијата за спречување и борба против насилството врз жените и семејното насилство (позната и како Истанбулска конвенција). Договорот има за цел да ги заштити правата на жените од семејно насилство, да ги заштити жртвите на семејно насилство и да ги гони прекршителите. Десничарските групи и Католичката црква се спротивставиле на ратификувањето, погрешно верувајќи дека тоа ќе го легализира истополовиот брак.[75]

ЛГБТ родителство уреди

Целосно заедничко посвојување за истополови парови во Хрватска не е законско, но дозволено е да се посвојува самохрана личност, без оглед на сексуалната ориентација. Законот за животно партнерство, исто така, признава институција слична на посвојувањето посиноци, наречена „партнерско старателство“ (хрватски: partnerska skrb).

Животниот партнер кој не е биолошки родител на дете или деца на нивниот партнер, може да добие родителски одговорности на привремена или трајна основа. За време на животно партнерство, родителот може привремено да му ги довери родителските права на својот животен партнер, кој не е биолошки родител. Доколку тие права траат над 30 дена, одлуката мора да биде заверена кај адвокат. Во оваа ситуација, сè додека траат родителските права, родителот и животниот партнер мора да се договорат за одлуки важни за благосостојбата на детето/децата. Во случај на раскинување на животно партнерство, партнерот кој не е биолошки родител може да одржува лични односи со детето или децата, доколку судот одлучи дека тоа е во нивен интерес. Партнерско старателство е институција создадена во рамките на Законот за животно партнерство што му овозможува на животниот партнер кој не е биолошки родител да стекне трајни родителски права и е сличен на посинокот. Таквиот однос помеѓу не родителскиот животен партнер и детето може да се воспостави под два услови: ако родителот на детето или на децата е починат, под услов да умрел и втор родител, или родителските права му се прекинати поради злоупотреба на дете. Наизменично, ако родител е жив, но вториот родител е непознат, починат или му се прекинати родителските права, животниот партнер кој не е биолошки родител може да стане партнер-старател ако судот одлучи во нивна корист. И официјалните и неформалните животни партнери имаат право на старателство. Партнерот-старател добива целосна родителска одговорност како што е случајот со посинувањето на посинокот и е запишан во изводот на родените на детето како нивни партнер-старател. Партнерското старателство е трајна сродна врска со сите права, одговорности и правни влијанија како на родителот и на детето.[76][77] На 13 јули 2015 година, беше објавено дека е одобрен првиот случај на старателство.[78]

Историја уреди

Во мај 2012 година, вицепремиерот и министер за политика на социјална помош и млади Миланка Опачиќ изрази поддршка за ЛГБТ родителството и рече дека Хрватска треба да напредува до степен до кој е прифатливо и толерирано „но не само што сегашната состојба може да доведе до дискриминација на деца од тие семејства“, барајќи постепен пристап во однос на ЛГБТ правата. Сепак, нејзините изјави не беа поздравени од некои невладини организации кои изјавиле дека веќе има деца во Хрватска кои живеат во истополови семејства и тие семејства се очајни за правни решенија за нивните секојдневни проблеми.

Во јули 2012 година, министерот за воени ветерани и член на СДП Предраг Матиќ исто така ја изрази својата поддршка за посвојување и рече дека општеството не треба да се колеба во постигнувањето еднакви права поради притисокот од десничарските и радикалните кругови. Ова се сметало за голем чекор имајќи предвид дека здруженијата на воени ветерани обично се поврзуваат со десничарската политика. Министерот за економија Иван Врдоjак рекол дека треба да се дозволи посвојување и изрази надеж дека владата на Кукурику ќе го воведе до крајот на нивниот мандат, кој истече во 2015 година.[79][80][81][82][83][84]

Во јули 2014 година, владата го донесе Законот за животно партнерство со мнозинство пратеници во хрватскиот парламент кои гласаа за. За прв пат во Хрватска, ова ги направи невенчаните двојки од спротивниот пол еднакви на брачните парови, вклучително и во посвојувањето. Според некои, ова беше првиот чекор кон целосните права на посвојување, иако Законот за животно партнерство не е дел од хрватскиот закон за семејство. Адвокатот Сања Безбрадица Јелавиќ и професор на Универзитетот во Риека Сања Бариќ истакнаа дека Европскиот суд за човекови права не сугерира дека истополовите парови треба да бидат еднакви на брачните парови, но сепак, сугерира дека тие мора да бидат еднакви на невенчани парови. Тие се повикале на случај во Австрија во кој судот одлучил партнерот во истополова унија да има право да го посвои биолошкото дете на својот партнер бидејќи истото беше можно и за невенчаните двојки од полов пол. Тие истакнале дека следејќи ја оваа одлука и логика, прашање на време е додека на истополовите парови не им биде дозволено целосно да посвојуваат во Хрватска. Можни се две опции: ова прашање може да се воведе пред Уставниот суд, и ако тоа се покаже како неуспешно, следниот чекор ќе биде Европскиот суд за човекови права, кој ќе донесе обврзувачка одлука за Хрватска. Министерот за администрација Арсен Баук рече дека Владата немала намера да го смени Законот за животно партнерство во тој момент и дека ова прашање ќе го остави на идните парламентарни дебати.[85][86]

Во мај 2017 година, беше објавено дека машки пар во животно партнерство поднеле тужба откако им била одбиена можноста за згрижување дете, врз основа на фактот дека хрватскиот закон не обезбедува животни партнерства со целосни права на посвојување. Претходно, парот успешно го завршил курс за подготвување потенцијалните родители за посвојување. И покрај тоа што Хрватска не давала изречно целосни права на посвојување на паровите во животно партнерство, парот и нивниот адвокат, Сања Безбрадица Јелавиќ, тврделе дека Законот за животно партнерство и Семејниот законик наведува дека паровите во животните партнерства мора да бидат еднакви на брачните парови. Понатаму, во законот се наведува дека сите прашања во врска со децата што не се дефинирани од институцијата партнер-старател ќе бидат решени со Семејниот законик. Парот и нивниот адвокат исто така потврдиле дека, во случај на незадоволителна пресуда, тие ќе го изнесат својот случај пред Европскиот суд за човекови права.[87][88] Двојката го донела својот случај пред управен суд, а на 20 декември 2019 судот донел одлука во нивна корист. Управниот суд во Загреб пресудил дека парот има право да бидат згрижувачки родители. Нивната адвокатка Сања Безбрадица Јелавиќ изјавила: „Одлуката на судот е обврзувачка, а жалбата не е дозволена, затоа оваа пресуда е конечна. Писмената пресуда сè уште не е пристигната, но како што беше наведено во текот на соопштението, судот го прифати нашиот аргумент во тужбата, заснована врз хрватските регулативи и Европската конвенција за човекови права . Како резултат, судот им нареди на релевантните владини агенции да ја спроведат новата одлука во согласност со пресудата. Веруваме дека агенциите ќе ја почитуваат судската одлука“. Одлуката уследи по воведувањето на Законот за згрижување деца (хрватски: Zakon o udomiteljstvu) во декември 2018 година, со што беа исклучени истополови парови.[89][90]

Јавно мислење уреди

Евробарометарот од 2015 година утврди дека 37% од Хрватите сметаат дека истополовите бракови треба да бидат дозволени низ цела Европа.[91] Анкета на Центарот за истражување Пју спроведена во 2015-2016 година покажа дека 31% од Хрватите поддржуваат истополови бракови, а 64% се против.[92]

Евробарометарот за 2019 година утврди дека 39% од Хрватите сметаат дека истополовите бракови треба да бидат дозволени низ цела Европа, 55% се против.[93]

Белешки уреди

  1. ↑ На хрватски: Obitelj je pod osobitom zaštitom države. Brak je životna zajednica žene i muškarca. Brak i pravni odnosi u braku, izvanbračnoj zajednici i obitelji uređuju se zakonom.

Користена литература уреди

 

  1. ↑ „116 22.7.2003 Zakon o istospolnim zajednicama has“. Narodne-novine.nn.hr. 2003-07-22. Посетено на 2013-08-19.
  2. ↑ „Iskorak i Kontra pozdravljaju izjavu premijera o istospolnim zajednicama“. Dnevnik.hr. Посетено на 2013-08-19.
  3. ↑ „Brođanin Damir iznio mučno iskustvo diskriminacije: 'Maltretiraju me samo zato jer sam gay'“. Novi list. Архивирано од изворникот на 2019-08-03. Посетено на 2019-08-03.
  4. ↑ „Slobodna Dalmacija“. Arhiv.slobodnadalmacija.hr. 2005-10-18. Посетено на 2013-08-19.
  5. ↑ Nada Starijaš (2007-04-27). „Ispis članka: U Saboru najviše homofoba“. Business.hr. Архивирано од изворникот на 2013-02-17. Посетено на 2013-08-19.
  6. ↑ „Milanović: Gay parovima trebamo dati prava kao u Španjolskoj, zbog toga nitko neće ništa izgubiti“. Jutarnji list (хрватски). 2012-05-11. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 2012-05-11.
  7. ↑ „'Gayevi ne mogu imati ista prava jer mi smo deklarirana katolička zemlja!'“ (хрватски). T-portal. 2012-05-11. Посетено на 2012-05-11.
  8. ↑ „Ministarstvo uprave: izradit ćemo zakon za istospolna partnerstva!“. Queer.hr. Архивирано од изворникот на 2013-08-12. Посетено на 2013-08-19.
  9. ↑ „Jurčić: S vremenom ć‡emo dobiti i bračnu jednakost - CroL“. CroL.hr. Посетено на 2013-08-19.
  10. ↑ „Inicijativa za životno parnerstvo“. Zivotnopartnerstvo.com. Посетено на 2014-02-19.
  11. ↑ „'Zakon jest korak naprijed, no nasilje i homofobija ostaju najveći problemi LGBT građana' - CroL“. CroL.hr. Посетено на 2014-07-17.
  12. ↑ „'Misija hrvatskoga LGBT pokreta mora biti potpuni politički, ekonomski i kulturni poraz klerikalne desnice' - CroL“. CroL.hr. Посетено на 2014-08-05.
  13. ↑ „Sutra se počinje izrađivati zakon o partnerstvima!“. Queer.hr. Посетено на 2013-08-19.
  14. ↑ „Novi zakon omogućit će registraciju parova kod matiÄ?ara - CroL“. CroL.hr. Посетено на 2013-08-19.
  15. ↑ „EKSKLUZIVNO: GAY BRAK Moći će kod matičara, ali ne i posvajati djecu!“. Jutarnji.hr. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 2013-08-19.
  16. ↑ „NACRT PRIJEDLOGA ZAKONA O ŽIVOTNOM PARTNERSTVU“ (PDF) (хрватски). Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-12-27. Посетено на 2014-04-05.
  17. ↑ „Nacrt prijedloga Zakona o životnom partnerstvu“ (хрватски). Uprava.hr. Архивирано од изворникот на 2014-10-21. Посетено на 2014-04-05.
  18. ↑ Foto: Patrik Macek/PIXSELL. „Milanović: Veslom smo gurali Jakovinu da ide u Bali“ (хрватски). Vecernji.hr. Посетено на 2014-04-05.
  19. ↑ „CroL | Odbor za obitelj, mlade i sport podrĹžao Zakon o Ĺživotnom partnerstvu“ (хрватски). Crol.hr. Посетено на 2014-04-05.
  20. ↑ „CroL | Samo dvoje HDZ-ovaca protiv Zakona o Ĺživotnom partnerstvu“ (хрватски). Crol.hr. Посетено на 2014-04-05.
  21. ↑ „Odbor za ravnopravnost spolova prihvatio Zakon o životnom partnerstvu. HDZ 'markirao' sa sjednice“ (хрватски). Queer.hr. Посетено на 2014-04-05.
  22. ↑ „Saborska rasprava nastavlja se poslijepodne, dio aktivista izbačen zbog transparenta“ (хрватски). Crol.hr. 2014-02-27. Посетено на 2014-04-05.
  23. ↑ (хрватски) Drugo čitanje Zakona o životnom partnerstvu – svjetonazorske podjele su jasne
  24. ↑ (хрватски) POVIJESNA ODLUKA U SABORU Istospolni će parovi od rujna imati ista prava kao i bračni partneri Архивирано на 3 март 2016 г.
  25. ↑ Croatia approves civil partnerships for same-sex couples
  26. ↑ (хрватски) ZAKON O ŽIVOTNOM PARTNERSTVU OSOBA ISTOG SPOLA
  27. ↑ Croatia Abandons Move to Define 'Family' After Protests
  28. ↑ (хрватски) PRIJEDLOG ZAKONA O SOCIJALNOJ SKRBI U HRVATSKOJ UKLJUČIVAT ĆE I ŽIVOTNE PARTNERE
  29. ↑ „Središnji državni portal - Sklapanje životnog partnerstva“. Gov.hr. 2015-02-24. Посетено на 2015-05-02.
  30. ↑ „Zakon o životnom partnerstvu osoba istog spola“. Zakon.hr. Посетено на 2015-05-02.
  31. ↑ „Nakon prvog hrvatskog gej vjenčanja, stižu li parovi iz regije? - CroL“. Crol.hr. 2015-04-17. Посетено на 2015-05-02.
  32. ↑ „Javna uprava vama na usluzi. Statistički prikaz Ministarstva uprave. Broj 1“ (PDF). uprava.gov.hr (хрватски).
  33. ↑ „Javna uprava vama na usluzi. Statistički prikaz Ministarstva uprave. Broj 5“ (PDF). uprava.gov.hr (хрватски).
  34. ↑ „Javna uprava vama na usluzi. Statistički prikaz Ministarstva uprave. Broj 9“ (PDF). uprava.gov.hr (хрватски).
  35. ↑ „Javna uprava vama na usluzi. Statistički prikaz Ministarstva uprave. Broj 13“ (PDF). uprava.gov.hr (хрватски).
  36. ↑ „U Splitu sklopljeno prvo životno partnerstvo - CroL“. Crol.hr. 2015-04-17. Посетено на 2015-05-02.
  37. ↑ „U Osijeku sklopljen prvi istospolni brak“. Osijek031.com. 2015-02-20. Посетено на 2015-05-02.
  38. ↑ „Sklopljeno prvih 50 životnih partnerstava - CroL“. Crol.hr. Посетено на 2015-05-02.
  39. ↑ (хрватски) Dvije godine životnog partnerstva: Hrvatska sve poželjnija za vjenčanja inozemnih gej parova
  40. ↑ (хрватски) U ZAGREBU SE DOGODILA PRVA GAY RASTAVA U HRVATSKOJ Pobrojali smo: Najviše gay vjenčanja održava se u ovim gradovima Архивирано на 5 март 2016 г.
  41. ↑ (хрватски) Prvu rastavu životnog partnerstva obavila ista matičarka koja je i vjenčala prvi gej par Архивирано на 15 април 2019 г.
  42. ↑ (хрватски) Životno partnerstvo godinu dana poslije - u emocijama i brojkama
  43. ↑ (хрватски) Životna partnerstva sklopljena u samo pola hrvatskih županija
  44. ↑ (хрватски) U hrvatskom zatvoru sklopljeno prvo životno partnerstvo
  45. ↑ „Croatian activists to challenge law barring gay couples from fostering children“. France 24 International News. 12 November 2018.
  46. ↑ „Ne želimo našu ljubav skrivati "u ormaru": Doznajte koliko je istospolnih brakova dosad sklopljeno u Hrvatskoj“. novilist.hr (хрватски). 14 November 2018.
  47. ↑ „SDP, HNS, HSLS, Croatian Left, Green Leaf and the Green Party is committed to support gay rights“ (хрватски). CroL.hr. Посетено на 31 May 2012.
  48. ↑ „'Borit ću se za gej brakove i dekriminalizaciju marihuane'“. tportal.hr. 2011-09-24. Посетено на 2013-08-19.
  49. ↑ „'In the name of the family' presents Sabor with petition for a referendum - Daily - tportal.hr“. Daily.tportal.hr. 2013-06-14. Архивирано од изворникот на 2013-10-31. Посетено на 2013-08-19.
  50. ↑ „55,3 posto Hrvata za brak žene i muškarca u Ustavu! - Vijesti - hrvatska - Večernji list“. Vecernji.hr. Посетено на 2013-08-19.
  51. ↑ „VLADA PROTIV REFERENDUMA ZA ZABRANU GAY BRAKOVA Od Ustavnog suda će tražiti da definira brak!“. Jutarnji.hr. 2013-05-15. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 2013-08-19.
  52. ↑ (хрватски) 'Izići ću na referendum i glasovati protiv' Архивирано на 19 август 2018 г.
  53. ↑ „Croatia to hold referendum defining marriage as between a man and a woman“. Author. October 26, 2013. Посетено на October 30, 2013.
  54. ↑ „Glasovanje oko referenduma inicijative 'U ime obitelji'“. dnevnik.hr. October 25, 2013. Посетено на October 30, 2013.
  55. ↑ „Referendum o braku će se održati 1. prosinca!“. rtl.hr. October 25, 2013. Посетено на October 30, 2013.
  56. ↑ Romić, Tea (October 28, 2013). „Odbor za Ustav: Referendum o braku 1. prosinca ove godine“. vecernji.hr. Посетено на October 30, 2013.
  57. ↑ „Ustavni sud: 'Kad bi se pitanje proglasilo protuustavnim, isto bi vrijedilo i za Ä?lanak 5. Obiteljskog zakona'“ (хрватски). Crol.hr. Посетено на 2014-04-05.
  58. ↑ „Uskoro odluka Ustavnog suda o ustavnosti referendumskog pitanja“ (хрватски). Crol.hr. Посетено на 2014-04-05.
  59. ↑ „Koalicija SDP-HDZ izglasala homofobni referendum“ (хрватски). Crol.hr. Посетено на 2014-04-05.
  60. ↑ Piše: četvrtak, 23.1.2003. 14:11 (2003-01-23). „Sabor: Većina klubova podržala prijedlog novog Zakona o obitelji“ (хрватски). Index.hr. Посетено на 2014-04-05.
  61. ↑ „Jadranka Kosor trenutno najveći homofob u RH, slijedi je Damir Kajin“ (хрватски). iPress.hr. 2010-01-23. Архивирано од изворникот на 2013-11-09. Посетено на 2014-04-05.
  62. ↑ „Fotografija prvog susreta dvojice očeva s njihovim djetetom obišla svijet - CroL“. Crol.hr. 2015-04-17. Посетено на 2015-05-02.
  63. ↑ „Sve veći otpor referendumu, uključili se i mediji“ (хрватски). Crol.hr. Посетено на 2014-04-05.
  64. ↑ „Židovska općina Zagreb protiv referenduma o braku“ (хрватски). tportal.hr. 2013-11-15. Посетено на 2014-04-05.
  65. ↑ „Luteranski odgovor na kritike zbog podrške LGBT zajednici“ (хрватски). Ecrh.hr. 2013-06-18. Архивирано од изворникот на 2019-04-15. Посетено на 2014-04-05.
  66. ↑ „Na prepunom Trgu orilo se 'protiv'“ (хрватски). tportal.hr. Посетено на 2014-04-05.
  67. ↑ „Kako će i zašto na referendumu glasati psiholozi?“ (хрватски). tportal.hr. 2013-11-29. Посетено на 2014-04-05.
  68. ↑ „Severina: 'Glasajte protiv jer ako budete šutjeli, sutra će doći po vas'“ (хрватски). Crol.hr. Посетено на 2014-04-05.
  69. ↑ „Zagreb, Rijeka, Split i Pula glasno poručili 'protiv' (foto)“ (хрватски). Crol.hr. Посетено на 2014-04-05.
  70. ↑ „2013 Referendum“ (хрватски). Izbori.hr. Архивирано од изворникот на 2014-01-20. Посетено на 2014-04-05.
  71. ↑ „The Constitution of the Republic of Croatia“ (PDF). usud.hr. 15 January 2014.
  72. ↑ „'Tko se za koliko Judinih škuda prodao 2010?'“ (хрватски). tportal.hr. 2013-12-13. Посетено на 2014-04-05.
  73. ↑ „Zaštita drugačijih životnih zajednica u Ustavu i prije definicije braka?“ (хрватски). Crol.hr. 2013-12-12. Посетено на 2014-04-05.
  74. ↑ „SDP Proposes New Referendum Rules“. Архивирано од изворникот на 2018-11-16. Посетено на 2021-04-17.
  75. ↑ Croatia ratifies convention on women's rights despite protests
  76. ↑ „Ministarstvo uprave Republike Hrvatske - Naslovna“ (PDF). Uprava.hr. 2015-03-18. Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-12-27. Посетено на 2015-05-02.
  77. ↑ (хрватски) Zakon o životnom partnerstvu osoba istog spola
  78. ↑ (хрватски) U Hrvatskoj dodijeljena prva partnerska skrb
  79. ↑ „Vrdoljak: Do kraja mandata gay parovi posvajat će djecu - Aktualno - hrvatska - Večernji list“. Vecernji.hr. Посетено на 2013-08-19.
  80. ↑ „Ministar Matić: Za dijete je bolje da se o njemu brinu dvije mame ili dva tate... nego da živi u domu“. Jutarnji.hr. 2012-07-17. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 2013-08-19.
  81. ↑ Radic, Natasa (17 September 2009). „In vitro law sparks backlash in Croatia“. SETimes. Посетено на 31 May 2012.
  82. ↑ „All have the right to artificial insemination“. Vijesti (хрватски). 29 March 2012. Посетено на 31 May 2012.
  83. ↑ „Association attacked Opacic: continuing discrimination against gay people“. Dalje (хрватски). 5 April 2012. Архивирано од изворникот на 7 April 2012. Посетено на 31 May 2012.
  84. ↑ „Minister calls for raising tolerance towards LGBT - Daily - tportal.hr“. Daily.tportal.hr. Архивирано од изворникот на 2014-01-10. Посетено на 2013-08-19.
  85. ↑ „Istospolni parovi moći će posvajati djecu“. Jutarnji.hr. 2014-06-14. Посетено на 2015-05-02.
  86. ↑ „Video u čast svim gej očevima - CroL“. Crol.hr. 2015-04-17. Посетено на 2015-05-02.
  87. ↑ (хрватски) Prvi u povijesti: gej par tužio Hrvatsku zbog diskriminacije jer im nije dozvoljeno posvajanje
  88. ↑ (хрватски) Popričali smo s gej parom koji tuži Hrvatsku jer im ne da posvojiti dijete
  89. ↑ „Država diskriminira istospolne parove u pokušajima udomiteljstva“. tportal.hr (хрватски). 4 July 2018.
  90. ↑ Stilin, Forrest (20 December 2019). „Croatia Court Decision: Gay Couple Allowed to be Foster Parents“. Total Croatia News. Архивирано од изворникот на 2021-04-23. Посетено на 2021-04-17.
  91. ↑ „Special Eurobarometer 437“ (PDF). Eurobarometer. Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-10-17. Посетено на 2017-10-24.
  92. ↑ Religious Belief and National Belonging in Central and Eastern Europe
  93. ↑ „Eurobarometer on Discrimination 2019: The social acceptance of LGBTI people in the EU“. TNS. European Commission. стр. 2. Посетено на 23 September 2019.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Признавање_на_истополови_заедници_во_Хрватска&oldid=5188479“