Кичевска Котлина

Кичевска Котлина — една од поголемите котлини во Македонија која е неотектонска творба чијашто рамка ја прават планинските масиви на Бистра и Стогово од запад, Бушева Планина, Баба Сач, Бабењ и Плакенска Планина на исток. Дното на котлината — Кичевското Поле е на надморска височина од 680 м до 570 м. Најниската точка се наоѓа во источниот дел кај селото Атиште (570 м). Во јужниот дел котлината е прекршена со напречни раседи и има облик на симболот ⊥. Кичевската Котлина преку Бродска Клисура на исток се поврзува со Поречје, на југозапад преку превалот Пресека со котлината Дебрца, а на север преку превалите Стража и Буковиќ со Полошката Котлина. Вкупната површина е 1.059 км², а дното има 88 км². Во северниот дел се издига ниската планина Вардино (950 м), која овој дел го дели на две морфолошки целини: Зајас на запад и Осломеј на исток. Геолошкиот состав е доста сложен и е претставен со палеозојски шкрилци и тријаски варовници по рамката, а плиоцените и квартерните седименти по дното на котлината. Во плиоцените седименти се откриени големи резерви на јаглен, врз основа на кои е изградена термоцентралата Осломеј. Развиена е градската населба Кичево.

Поглед на Кичевската Котлина од планината Баба Сач на југ

Градот Кичево претставува најголемиот центар во котлината

Поглед на котлината на зајдисонце од селото Јагол Доленци

Административен опфат

Котлината административно опфаќа територии на три општини:

• Општина Кичево — сите населени места со исклучок на Ќафа во најсеверниот дел, Миокази во југоисточниот и Големо и Мало Црско, Цер и Прострање во јужниот;
• Општина Пласница — сите населени места;
• Општина Македонски Брод — селата Русјаци, Ореовец, Ижиште, Латово.

Поврзано

• Кичевија
• Бродска Клисура
• Поречка Котлина
• Кичевско-поречки дијалект