Ерековци
Ерековци — село во Општина Прилеп, во околината на градот Прилеп, од левата страна на патот Прилеп - Битола.
| Ерековци | |
  Ерековци Местоположба на Ерековци во Македонија
Ерековци на карта
| |
| Координати 41°12′46″N 21°28′59″E / 41.21278° СГШ; 21.48306° ИГД | |
| Општина |  Прилеп
|
| Население | 217 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 7514 |
| Шифра на КО | 20037 |
| Надм. вис. | 660 м |
| Слава | Велигден |
|
Ерековци на општинската карта  Атарот на Ерековци во рамките на општината | |
 Ерековци на Ризницата
| |
Географија и местоположба
уреди
Ерековци е рамничарско село на надморска височна од 660 метри, недалеку од Бакарно Гумно. Се наоѓа во крајниот јужен дел од Прилепско Поле. Од градот Прилеп селото е оддалечено 22 километри. Во Ерековци работат основно училиште до IV одделение и 4 прехранбени продавници.
Историја
уредиПред доаѓањето на Турците селото се нарекувало Сливово,(Слива = Ерек тур.)
Стопанство
уредиНаселението се занимава исклучиво со земјоделство особено со одгледување тутун и житни култури (најмногу пченица и јачмен).
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Ерековци живееле 478 жители, од кои 360 Турци, 110 Македонци и 8 Роми.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, во 1905 година во Ерековци имало 110 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[3]
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Ерековци се води како мешано македонско-турско село во Прилепската каза на Битолскиот санџак со 60 куќи.[4]
Според Димитар Гаџанов во 1916 година во Ерековци живееле 554 жители, од кои 425 Турци и 129 Македонци.[5]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 500 Турци и 200 Македонци.[6]
Според пописот од 2002 г. во Ерековци живеат 385 жители. Од нив 382 биле Македонци, 1 Србин и 2 останати.[7]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 217 жители, од кои 197 Македонци, 3 Турци, 1 Србин, 1 Бошњак, 3 останати и 12 лица без податоци.[8]
На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[9]
| Година | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Власи | Срби | Бошњаци | Ост. | Лица без под. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | 881 |
| 1953 | 266 | — | 736 | 1 | — | — | ... | — | — | 1.003 |
| 1961 | 698 | — | 89 | ... | ... | 1 | ... | 1 | — | 789 |
| 1971 | 624 | 1 | 16 | — | ... | 2 | ... | — | — | 643 |
| 1981 | 677 | — | 7 | — | — | — | ... | — | — | 684 |
| 1991 | 556 | — | 5 | — | — | — | ... | — | — | 561 |
| 1994 | 450 | — | 4 | — | — | — | ... | 1 | — | 455 |
| 2002 | 382 | — | — | — | — | 1 | — | 2 | — | 385 |
| 2021 | 197 | — | 3 | — | — | 1 | 1 | 3 | 12 | 217 |
Родови
уредиЕрековци е македонско село, додека во минатото во селото имало и Турци.
Турски родови во селото биле:
- Доселеници: Гомарлар (10 к.), Сирвилер (8 к.), Љамелер (7 к.), Тиролар (6 к.), Голи Мутолар (6 к.), Палалар (7 к.), Крџелер (13 к.), Кара-Асанлар (13 к.), Амзалар (6 к.) и Ганиалар (5 к.) овие родови воглавно дошле во исто време, тоа било во втората половина на XVIII век. Во родот Палалар се знае следното родословие: Селман (жив на 72 г. во 1950-тите) Рамадан-Суљман (наречен Палалар) -Селман-Абаз.
Македонски родови:
- Доселеници: Вршковци (12 к.) овде живееле и пред 1912 година, доселени се од селото Штавица, подалечно потекло од селото Кален во Мариово; Од 1912 до 1940 се доселиле родовите; Марковци (3 к.) доселени се од селото Лознани; Карабелевци (1 к.) доселени се од селото Новоселани; Шестаковци (2 к.) и Кромидовци (1 к.) доселени се од селото Боротино; Николевци (2 к.) доселени се од селото Вирово во Железник; Китановци (3 к.), Бошевци (2 к.) и Јошевци (2 к.) доселени се од селото Лознани; Дојчиновци (4 к.) и Наумчевци (3 к.) доселени се од селото Чепигово; Мицковци (5 к.) и Сиџимовци (1 к.) доселени се од селото Шелеверци; Стојковци (1 к.) доселени се од селото Веселчани; Годините 1955 и 1956 на имотите на иселените турски родови населени се Македонци од Караорманските села (10 к.), Струшко (10 к.), Кичевско (5 к.) и Мариово (5 к.).[10]
Општествени установи
уредиОсновно училиште Кирил и Методиј, до IV одделение. Во селото функционира и Месна Заедница, со цел подобрување на животните услови во селото.
Самоуправа и политика
уредиИзбирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 1495 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на просторија на мз.[11]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 252 гласачи.[12]
Културни и природни знаменитости
уредиРедовни настани
уредиСело Ерековци го слави како селска слава големиот Христијански празник Велигден. По повод Христијанскиот празник Водици,традиционално секоја година селото организира собир во Црковниот Храм -Воскресение Христово-, проследено со фрлање на крст во базенот на Црквата.
Култура и спорт
уредиОд спортот во Ерековци,постарите генерации го паметат фудбалскиот клуб Стрела. За жал тој клуб повеќе не постои.Во селото долги години опстојувало и Културно Уметничко Друштво.
Иселеништво
уредиВо последно време селото почнува демографски да изумира. Тоа се должи на емиграцијата село-град т.е. и така малиот број на младо население во потрага за подобар живот заминуваат во Прилеп, Битола, а нечесто и во Скопје. Заради малиот број на ученици селското училиште може наскоро да биде затворено.
Од село Ерековци постојат голем број на иселеници во Австралија,САД,Германија,Швајцарија,Франција,Австрија,Србија и др.
Наводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 246.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 148-149.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 23.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 267.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
- ↑ 10,0 10,1 Трифуноски Ф., Јован (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
_1941.jpg){kind=link}