Долна Ѓоновица
Долна Ѓоновица (дијалектно: Долна Ѓоноица) — село во Општина Гостивар, во областа Горен Полог, во околината на градот Гостивар.
| Долна Ѓоновица | |
Поглед на селото Долна Ѓоновица | |
  Долна Ѓоновица Местоположба на Долна Ѓоновица во Македонија
Долна Ѓоновица на карта
| |
| Координати 41°43′0″N 20°54′14″E / 41.71667° СГШ; 20.90389° ИГД | |
| Регион |  Полошки
|
| Општина |  Гостивар
|
| Област | Горен Полог |
| Население | 35 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 1230 |
| Повик. бр. | 042 |
| Шифра на КО | 07022 |
| Надм. вис. | 650 м |
|
Долна Ѓоновица на општинската карта  Атарот на Долна Ѓоновица во рамките на општината | |
 Долна Ѓоновица на Ризницата
| |
Потекло и значење на името
уредиСелото го добило своето име од својот основач Ѓоне. Подоцна го добила името Долна за да се разликува од соседното Горна Ѓоновица, кое се наоѓа на 1,5 километри југоисточно.[2]
Дијалектно е познато и под името Долна Ѓоноица.
Географија и местоположба
уреди
Селото се наоѓа во јужниот дел на територијата на Општина Гостивар, од левата страна на реката Лакавица, а на северните огранки на планината Буковиќ, чиј атар се допира со подрачјето на Општина Кичево.[3] Селото е ридско, сместено на надморска височина од 650 метри. Од градот Гостивар, селото е оддалечено 12 километри. Се наоѓа непосредно до стариот пат за Кичево.[3]
Селото се наоѓа во долината на Симничка Река, во непосредна близина на стариот пат Гостивар-Кичево. Јужно од селото се протега планината Буковиќ. Водата за пиење во минатото се добивала од чешми, бунари и од реката.[2]
Месностите во атарот на селото ги носат следниве имиња: Грнчаре, Кошара, Ливада Стојкут (Стојкова Ливада), Фуша Дангут (Дангово Поле), Киша (Црква), Ограда и Шпијате Ветри (Стари Куќи).[2]
Долна Ѓоновица е типична селска населба од збиен тип. Поделено е на две маала наречени Горно и Долно Маало (Маала Епр и Поштр).[2]
Историја
уредиНа местото каде се наоѓаат двете села Горна и Долна Ѓоновица постоело старо македонско село, кое имало околу 350 домови. Тоа старо село било уништено, а старата црква и гробишта се наоѓале на местото на денешните гробишта во муслиманско-албанското село Долна Ѓоновица. Старото село било раселено во некоја војна, која се случила околу 1700-тите години, што се поистоветува со уништувањето и другите околни македонски села и познатиот Симнички манастир во денешното муслиманско-албанско село Симница. Од старите мештани останала само една жена (Крајоица) со две машки деца (Ѓоне и Доне), која заминала кај своите кумови во Закамен, раселено село во струшка Малесија.[2]
На селиштето на старото село се познаваат остатоци од куќи, кои може да се сретнат на месностите Стари Куќи, Орниче (двете во Горна Ѓоновица), Фуша Дангут (Дангово Поле), како и на местото каде денес се наоѓа селото Горна Ѓоновица.[2]
По уништувањето на старото село, земјиштето некое време останало ненаселено. Подоцна се проширила вест по околните области дека преживеаните македонски жители од ова село, но и од другите соседни села, можат да се вратат во своите стари села. Жената која заминала во Малесија се вратила со своите возрасни синови во старото напуштено село. На селиштето нашле само еден ан, кој припаѓал на новодоселениот Македонец Тане. Анот се наоѓал на местото на денешна Горна Ѓоновица, додека мајката со своите синови подигнала куќа на местото каде денес се наоѓа Долна Ѓоновица. На тој начин, старото село започнало да се обновува. Но, набрзо во селото се случила чума, од која сите умреле освен синот наречен Ѓоне.[2]
Кога првпат било обновено селото, еден Албанец од Албанија побегнал во Полог и се сместил во еден ан кај денешното село Долна Бањица. Ѓоне го повикал овој Албанец во неговото село, за да не седи сам, но набрзо потоа во Ѓоновица завладеале пљачка и несигурност. Ѓоне ја напуштил својата куќа и имот во Долна Ѓоновица и се населил во денешното Горна Ѓоновица. Овој Албанец и неговиот род изумреле, па така околу 1800-тите години во денешното село дошле браќата Шабан и Осман, кои дошле од Љума во Албанија.[2]
Само 1 жител на оваа населба е заведен како жртва во Втората светска војна.[4]
Стопанство
уредиАтарот на селото е заеднички со атарот на соседното село Горна Ѓоновица и зафаќа простор од 14,3 км2, при што преовладуваат шумите со површина од 835,7 хектари, на пасиштата отпаѓаат 462,4 хектари, а на обработливото земјиште 110,7 хектари.[3]
Врз основа на составот на атарот селото Долна Ѓоновица има мешовита земјоделска функција. Во селото работи продавница.[3]
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Ѓоновица (Горна и Долна) живееле 330 жители, од кои 140 жители Македонци христијани и 190 Албанци муслимани.[5] Според секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Ѓоновица (Горна и Долна) имало 200 Македонци под врховенството на патријаршијата.[6]
Долна Ѓоновица во 1961 година броела 308 жители, додека во 1994 година бројот се намалил на 234 жители, албанско население.[3]
Пописот од 1991 година не бил воопшто одржан во селото Долна Ѓоновица, бидејќи целото негово население одбило да учествува, односно го бојкотирало неговото одржување, поради што за таа пописна година, за селото нема податоци.[б 1]
Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото имало 242 жители, од кои 239 Албанци и 3 останати.[7]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 35 жители, од кои 5 Македонци, 22 Албанци и 8 лица без податоци.[8]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 330 | 200 | 299 | 531 | 308 | 403 | 379 | 0 | 234 | 242 | 35 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[9]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[10]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]
Родови
уредиДолна Ѓоновица е албанско село.[2]
Според истражувањата од 1947 година, родови во селото:
- Горно маало: Изеровци (4 к.), Камеровци (11 к.), Сејдиновци (4 к.) и Демировци (4 к.); и
- Долно маало: Незировци (3 к.) и Муслиовци (21 к.).
Сите родови во Долна Ѓоновица водат потекло од двајца браќа Шабан и Осман. Тие се доселиле од Љума во северна Албанија.
Иселеништво
уредиДел од родот Алиовци, кој изумрел со време, се иселиле во Цариград и во Америка, а едно семејство на Муслиовци подигнала куќа и воденица 3 километри југоисточно од селото.[2]
Општествени установи
уреди
- Основно училиште „Исмаил Ќемали“, подрачно основно училиште во состав на ОУ „Исмаил Ќемали“ - Гостивар
Самоуправа и политика
уредиКон крајот на XIX век, Долна Ѓоновица било село во Гостиварската нахија на Тетовската каза на Отоманското Царство.
Селото се наоѓа во рамките на Општина Гостивар, која била значително проширена со територијалната поделба на Македонија во 2004 година. Претходно селото припаѓало на поранешната помала Општина Долна Бањица.
Во периодот од 1955 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Гостивар.
Во периодот 1952-1955, селото се наоѓало во рамките на Општина Бањица, во која покрај Долна Ѓоновица се наоѓале Беловиште, Горна Бањица, Горна Ѓоновица, Долна Бањица, Лакавица, Митрои Крсти, Симница, Сретково, Сушица и Церово. Во периодот 1950-1952 година, селото се наоѓало во тогашната општина Симница во која влегувале селата Горна Ѓоновица, Долна Ѓоновица, Митрој Крсти, Симница, Сретково и Трново.
Избирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 513 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште. Во ова избирачко место е опфатено и селото Горна Ѓоновица.[13]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 256 гласачи.[14] На локалните избори во 2021 година, на овие избирачки места биле запишани вкупно 254 гласачи.[15]
Културни и природни знаменитости
уреди
- Археолошки наоѓалишта[16]
- Џамија — средновековна некропола.
- Џамии[17]
- Џамија — главна селска џамија
- Цркви[2]
- Црква „Св. Никола“ — поранешна селска црква, која се наоѓала на местото на денешната џамија
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 Трифуноски, Јован (1976). Полог. Белград: САНУ. стр. 211.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Скопје: Патрија. стр. 102.
- ↑ „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“, София, 1902, стр. 214.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 122-123.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 24 март 2023.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2023-06-15. Посетено на 15 јуни 2023.
- ↑ Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 110. ISBN 9989-649-28-6.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- Забелешки
- ↑ Во пописот од 1991 година, во населените места: Грачани, Никиштане, Ново Село (Боговиње), Раковец, Селце Кеч, Гургурница, Долно Јаболчиште, Клуковец, Добовјани, Врановци, Јажинце, Орашје, Равен, Спас, Богојци, Поум, Џепин, Долна Ѓоновица, Горна Лешница, Групчин, Добарце, Копачин Дол, Ларце, Мерово, Ново Село (Желино), Палатица, Рогле, Седларево, Стримница, Церово, Чифлик (Желино), Грешница, Длапкин Дол, Долно Строгомиште, Колибари, Речани - Зајаско, Вражале, Горно Седларце, Новаќе, Синичане, Мамудовци, Трапчин Дол, Горно Свиларе, Дворце, Рашче, Алашевце, Ваксинце, Виштица, Глажња, Гошинце, Злокуќане, Извор (Липково), Липково, Лојане, Оризари, Отља, Р’нковце, Руница, Слупчане, Стрима, Бибај, Богдево, Грекај, Нивиште, Орќуше, Рибница, Горјане, Градец, Ѓурѓевиште, Ломница, Арангел, Жубрино, Папрадиште, Ќафа, Црвивци, Бојане, Копаница, Паничари, Раовиќ, Чајлане, Патишка Река, Света Петка, Чифлик (Сопиште), Лакавица, Падалиште, Србиново, Страјане, Трново, Франгово, Шум, Алдинци, Горно Количани, Драчевица, Рамни Габер, Црвена Вода, Црн Врв, Нераште, Вејце, Селце, Корито, Блаце, Брест, Танушевци, Ѓермо, Порој, Бозовце, Бродец, Вешала и Шипковица, целото население не прифати да земе учество (го бојкотираше) во Пописот.
Надворешни врски
уреди
Долна Ѓоновица на Ризницата ?
