Википедија

Русилово

село во Воденско, Егејска Македонија
(Пренасочено од Росилово (Воденско))

Русилово (грчки: Ξανθόγεια, Ксантогија, до 1926 г. Ροσίλοβον, Росиловон[2]) или Старо Русилово — село во Воденско, Егејска Македонија, денес во општината Воден на Постолскиот округ во Централна Македонија, Грција. Населението брои 1 жител (2011). Денес поголемиот дел од преостанатите жители се преселени во новооснованото село Ново Русилово.

Русилово
Άρνισσα
Поглед на Русилово (горе десно)
Поглед на Русилово (горе десно)
Русилово is located in Грција
Русилово
Русилово
Местоположба во областа
Русилово во рамките на Воден (општина)
Русилово
Местоположба на Русилово во општината Воден и областа Централна Македонија
Координати: 40°48.36′N 21°51.35′E / 40.80600° СГШ; 21.85583° ИГД / 40.80600; 21.85583
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругПостол
ОпштинаВоден
Општ. единицаОстровско Езеро
Надм. вис.&10000000000000620000000620 м
Население (2011)[1]
 • Вкупно1
Час. појасEET (UTC+2)
 • Лето (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Географија и местоположба

уреди

Селото се наоѓа на западно од градот Воден, на планината Ниџе, северно од Островското Езеро. Лежи на надморска височина од 620 м било напуштено во 1980-тите[3], а населението преселено во денешното, поради поповолната местоположба (крај патот од Воден за Суровичево и Лерин).[4]

Историја

уреди

Османлиско време

уреди

Во 1848 г. рускиот славист Виктор Григорович, Русилово го опишал како македонско село.[5][6] Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Русилово (Roussilovo) било село во Воденската со 47 куќи и вкупно 190 жители Македонци.[7][8] Црквата „Св. Димитриј“ датира од 1884 г.[9]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во селото живееле 250 Македонци христијани.[7][10] Егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) вели дека во 1905 г. во Русилово (Roussilovo) имало 360 Македонци[7] под егзархијата.[11]

Во 1910 г. селото имало 300 жители, сите под врховенството на Бугарската егзархија.[12]

Припојување кон Грција

уреди

Со Букурешкиот договор во 1913 г. селото е припоено кон грчката држава, кога броело 335 жители (друг извор наведува 148 мажи и 133 жени[13]). Откупени се 17 имоти на селаните, кои се иселиле во Бугарија.[14] Во 1917-18 г. Боривое Милоевиќ завел 45 македонски куќи.[3]

Во 1920 Русилово е посочено како село со 378 жители „Словени“ христијани, во 45 куќи.[15] Во 1926 г. Русилово е преименувано во Ксантогија, но изворното име продолжува да се користи.[16] Во 1927 г. селото е заведено како чисто македонско, без грчки доселенички семејства.[13]

Селото настрадало во Граѓанската војна, поради што неколку семејства и поединци морале да се преселат во Р Македонија.[3] По војната започнало иселување во Воден.[17] Во 1950-те жителите постепено почнале да го основаат Ново Русилово на 2-3 км од старото и да го напуштаат дотогашното село.[4]

Население

уреди

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Население 478 405 385 261 161 4 2 1
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Самоуправа и политика

уреди

Селото припаѓа на општинската единица Островско Езеро со седиште во Острово, која припаѓа на поголемата општина Воден, во округот Постол. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Острово, каде спаѓаат и гратчето Острово и селата Друшка, Кадрево и Ново Русилово.

Личности

уреди
 
Мирка Гинова

Наводи

уреди
  1. ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
  2. ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Ροσίλοβον -- Ξανθόγεια
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 57.
  4. ↑ 4,0 4,1 Симовски, стр. 53
  5. ↑ нарекувајќи го „бугарско“, под влијание на бугарската политика
  6. ↑ Григорович, В. Очеркъ путешествія по Европейской Турціи, Москва, 1877, стр. 91.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  8. ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 158 - 159.
  9. ↑ Δήμος Βεγορίτιδας. Ιστορικά & Θρησκευτικά Μνημεία[мртва врска]
  10. ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1902, стр. 149.
  11. ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 190 - 191.
  12. ↑ Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος. Εθνολογική στατιστική των βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου, Αθήναι 1910. Цитирано по: Λιθοξόου, Δημήτρης. Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Βοδενών 1886 - 1927 (διοικητικά όρια 1911)
  13. ↑ 13,0 13,1 „Λιθοξόου, Δημήτρης. Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Βοδενών 1886 - 1927 (διοικητικά όρια 1911)“. Архивирано од изворникот 2012-12-16. Посетено на 2012-12-16.
  14. ↑ Μιχαηλίδης, Ιάκωβος. Σλαβόφωνοι μετανάστες και πρόσφυγες από τη Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη (1912 – 1930), διδακτορική διατριβή, Θεσσαλονίκη 1996. Цитирано по: Λιθοξόου, Δημήτρης. Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Βοδενών 1886 - 1927 (διοικητικά όρια 1911)
  15. ↑ Милојевић, Боровоје. Јужна Македонија - Антропогеографска, Београд 1920. Цитирано по: Λιθοξόου, Δημήτρης. Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Βοδενών 1886 - 1927 (διοικητικά όρια 1911)
  16. ↑ www.edessacity.gr
  17. ↑ Симовски, Тодор. Населените места во Егејска Македонија, Скопје 1998.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Русилово&oldid=5272853“