Педесет и прва војводинска дивизија

Педесет и првата војводинска дивизија ― дивизија на НОВЈ која била создадена на 31 октомври 1944 година во Нови Сад од Седмата, Осмата и Дванаесеттата војводинска бригада. Во нејзиниот состав биле вклучени и Четиринаесеттата војводинска (словачка) бригада, од 11 ноември и Артилериската бригада од 12 ноември 1944 година. На почетокот имала околу 5.000 борци.

Педесет и прва војводинска дивизија
Педесет и прва војвођанска дивизија
Создадена31 октомври 1944 (со спојување на 7. војводинска бригада, 8. војводинска бригада, 12. војводинска бригада, 12. војводинска бригада, 14. војводинска бригада (од 11. ноември 1945), Артилериска дивизија на 51. бригада (од 25. декември 1945))
РодВојска
ВидПешадија
ГолеминаОколу 5.000 војници и офицери на основањето
9.582 војници и офицери на 19 ноември 1944 година[1]
1.342 војници и офицери на 1 јануари 1945 година[2]
АнгажманиБитка кај Батина
Бировитички мостобран
Завршни операции
ОдликувањаОд страна на Врховната команда на Црвената армија, доделена и е почесната титула „Дунавска“

Борбениот пат на 51. дивизија

уреди

Веднаш по создавањето, дивизијата, заедно со единиците на Црвената армија, била вклучена во операцијата за притискање кон Дунав во областа Батина и во близина на Апатин. Во тешките борби за мостовите кај Батина и Апатин, од 11 до 23 ноември 1944 година. Во 2008 година, дивизијата успешно соработувала со единиците на Црвената армија на многу тежок терен изложен на германски артилериски и митралески оган и значително придонела за поразот на Германците на мостовите. Во овие битки претрпела загуби од 271 убиен и 850 ранети.

Потоа учествувала во ослободувањето на Барања и избила на југословенско-унгарската граница. На 1 декември 1944 година од Врховниот штаб на НОВ и ПОЈ била пофалена за храброста на борците и водачите и упорноста во ослободувањето на Барања. Победата во оваа операција ја одбележала командата на Црвената армија со салва од 20 артилериски водови од 224 пиштоли, а како признание за нејзините напори и успеси, Педесет и првата дивизија ја добила почесната титула „Дунавска“.[3]

Од 1 јануари 1945 г., дивизијата била дел од новосоздадената Трета југословенска армија. Нејзините единици се во близина на Барч 18/19. Во јануари се префрлиле на десниот брег на Драва, до Виробитичкиот мост, кој го држеле Шестиот и Десеттиот корпус на НОВЈ и зазеле положби кај Подравска Слатина, каде во соработка со Шеснаесеттата војводинска дивизија, жестоко се борела против германските и усташките сили на домашната стража.

Под притисок на силните германски сили во операцијата Вукодлак, војводинската дивизија, вклучително и Педесет и првата, на 8/9 февруари 1945 година, тие се повлекле на северниот брег на Драва и добиле задача да го бранат фронтот на Драва. Во германската операција Пролетно будење (Фрулингзервахен) во март 1945 година, дивизијата учествувала во ликвидацијата на германскиот бранење на мостот кај Болман. Во завршните операции на Југословенската армија за конечно ослободување на Југославија, дивизијата се истакнала во битките за ослободување на Осиек на 14 април; Ѓурѓевац, 2 мај ; Копривница, 5 мај; Птуј, 9 мај; а особено во опкружувањето и уништувањето на германско-четничката група кај Дравоград од 12 до 15 од мај кој се обидел да се пробие до Клагенфурт.

Наводи

уреди
  1. Срета Савиќ, 51. војвођанска дивизија, страна 13
  2. Срета Савиќ, 51. војвођанска дивизија, страна 59
  3. Срета Савиќ, 51. војвођанска дивизија, страна 48

Книжевност

уреди