Википедија

Пашаџиково

село во Општина Кочани

Пашаџиково, се среќава и како Пашаџик или Пашачаџиково — село во Општина Кочани, во областа Осоговија, во околината на градот Кочани.

Пашаџиково

Куќа во Пашаџиково

Пашаџиково во рамките на Македонија
Пашаџиково
Местоположба на Пашаџиково во Македонија
Пашаџиково на карта

Карта

Координати 41°59′22″N 22°21′31″E / 41.98944° СГШ; 22.35861° ИГД / 41.98944; 22.35861
Регион  Источен
Општина  Кочани
Област Осоговија
Население 2 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 2300
Повик. бр. 033
Шифра на КО 13031
Надм. вис. 850 м
Слава Успение на Пресвета Богородица
Пашаџиково на општинската карта

Атарот на Пашаџиково во рамките на општината
Пашаџиково на Ризницата

Географија и местоположба

уреди

Пашаџиково се наоѓа на падините на Осоговските Планини и се простира на надморска височина од 850 м. Селскиот атар зафаќа површина од 10,3 км2.[2] Пашаџиково е поврзано со добра патна инфраструктура со Кочани преку патниот правец Кочани-Пониква. Околу селото има два извора од кои во минатото населението се снабдувало со вода за пиење.[3]

Месностите во селскиот атар се познати како: Сенечки Рид, Чука, Брегови, Мрзаница, Старо Село и Тракањска Река.[3]

Историја

уреди

Познато е дека селото било чифлиг на некој кочански бег. Пред 1925 година, селото се наоѓало во месноста Старо Село, на повисока надморска височина, на околу половича час пеш од денешното село. Истата година, селото било запалено во судир помеѓу српската полиција и комитите. Тогаш, селаните од сите 25 домаќинства се преселиле во подпланинското село Бања. Следната 1926 година, пет домаќинства од Бања се вратиле во атарот на раселеното село, но куќите не ги изградиле на местото каде што било старото село, туку го основале денешното село на пониска надморска височина. На тоа место, наречено Сенечки Рид, мештаните претходно имале сточарски колиби. Иселениците во Бања лете доаѓале во селото за да ја пасат стоката и да ги гнојат нивите.[3]

Население

уреди
Население во минатото
ГодинаНас.±%
194838—    
195339+2.6%
196145+15.4%
197138−15.6%
19814−89.5%
ГодинаНас.±%
19910−100.0%
199400.00%
200200.00%
20212—    

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Пашаџиково живееле 100 жители, сите Македонци.[4]

Според скопскиот митрополит Фирмилијан, во 1902 година во Пашаџиково имало 13 куќи во подаништво на Цариградската патријаршија.[5]

По податоците на егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во Пашаџиково имало 88 Македонци патријаршисти.[6]

Во таен извештај на бугарскиот конзулат во Скопје е наведено дека 14 од 28 куќи во 1904 година биле во подаништво на Цариградската патријаршија, а по Младотурската револуција во 1908 година биле под врховенството на Бугарската егзархија.[7]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 25 до 50 Македонци.[8]

Според пописот од 2002 година, во селото Пашаџиково немало жители.[9]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 2 жители, сите Македонци.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 100 88 38 39 45 38 4 0 0 0 2
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]


Родови

уреди

Пашаџиково е македонско село.

Родови во обновеното село се: Велковци (5 к.) чие далечно потекло е од селото Полаки. Родови во селото кои се иселиле во Бања и бројат вкупно 31 домаќинство се: Бојкови (8 к.), Анѓелови (6 к.), Алексови (4 к.), Ѓорѓијови (3 к.), Велкови (3 к.), Крстеви (2 к.), Митеви (2 к.), Паунови (2 к.) и Стојанови (1 к.). Родови од селото кои се преселиле во Лешки се: Чортановци (5 к.), Костадинови (4 к.), Ѓуровци (2 к.); во Нивичани се преселиле Шопови; во Мородвис Ѓорѓијови (2 к.) и Јовановци (1 к.); во Црвена Нива Стојанови (2 к.); и во Горни Подлог Сандовци (1 к.).[3]

Самоуправа и политика

уреди

Селото влегува во рамките на Општина Кочани од 1955 година.

Во XIX век, Пашаџиково било дел од Кочанската каза на Отоманското Царство.

Избирачко место

уреди

Селото е опфатено со избирачкото место бр. 869 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште во селото Лешки.[14]

На парламентарните избори во 2020 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 16 гласачи.[15]

Културни и природни знаменитости

уреди
Археолошки наоѓалишта[16]
  • Бурија — некропола од доцноантичкото време.
Цркви

Галерија

уреди
  •  
    Куќа во селото
  •  
    Црквата „Св. Климент Охридски“

Наводи

уреди
  1. ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. ↑ Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја (PDF). Скопје: Патрија. стр. 230.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Трифуноски, Јован (1970). Кочанска котлина — сеоска насеља и становништво. Скопје: Универзитетска печатница. стр. 60–61.
  4. ↑ Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 227.
  5. ↑ Извештај од скопскиот митрополит за бројот на куќи, 1902, отсликано од Државниот архив на Република Македонија.
  6. ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 132-133.
  7. ↑ Георгиев, Величко, Стайко Трифонов, История на българите 1878 – 1944 в документи, том 1 1878 – 1912, част втора, стр. 300, 302.
  8. ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  9. ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 30 март 2021.
  10. ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  11. ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  12. ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  13. ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  14. ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 6 ноември 2019.
  15. ↑ „Парламентарни избори 2020“. Архивирано од изворникот на 2020-07-15. Посетено на 1 април 2021.
  16. ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. ISBN 9989649286.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Пашаџиково&oldid=5200760“