Мало Коњари
Мало Коњари — село во Општина Прилеп, во Прилепско Поле, во околината на градот Прилеп.
Мало Коњари | |
Координати 41°20′12″N 21°27′48″E / 41.33667° СГШ; 21.46333° ИГД | |
Регион | Прилепско Поле |
Општина | Прилеп |
Население | 618 жит. (поп. 2021)[1]
|
Шифра на КО | 20066 |
Мало Коњари на општинската карта Атарот на Мало Коњари во рамките на општината | |
Мало Коњари на Ризницата |
Географија и местоположба
уредиСелото Мало Коњари е рамничарско село, сместено во Прилепско Поле. Селото се наоѓа западно од градот Прилеп. Покрај селото поминува регионалниот пат Р1306 (Прилеп — Крушево — Сладуево).
Историја
уредиСтопанство
уредиНаселение
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Мало Коњари живееле 340 жители, сите Македонци.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, во 1905 година во Мало Коњари имало 240 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[3]
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Мало Коњаре се води како чисто македонско село во Прилепската каза на Битолскиот санџак со 32 куќи.[4]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 500 Македонци.[5]
Според пописот од 2002 година, селото Мало Коњари брои 727 жители, од кои 723 Македонци, 2 Срби и 2 останати.[6]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 618 жители, од кои 576 Македонци, 2 Албанци, 3 останати и 37 лица без податоци.[7]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 340 | 240 | 643 | 702 | 786 | 804 | 829 | 752 | 713 | 727 | 618 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]
Родови
уредиМало Коњари е македонско село.
Според истражувањата од 1954 година, родови во селото се:
- Доселеници: Анѓелевци (10 к.) порано се викале Кусеви. Доселени се од некое место во албанското приморје. Во Прилепско се населиле три семејства. Едното во Мало Коњари, другото во Кадино Село (Јовевци), а третото во селото Свето Митрани (Коларовци). Анѓелевци Го знаат следното родословие: Алекса (жив на 24 г. во 1954 година) Никола-Димо-Петре-Наум, се доселил таткото или дедото на Наум; Тикварци (15 к.) се викаат и Кукиновци. Доселени се после првиот род од некое место во Тиквеш; Караиловци (18 к.) основачот на родот се викал Кара Илија. Кон крајот на XVIII век се доселил со неговата жена како орач од Ерменија. Затоа ги викаат и Ерменковци. Го знаат следното родословие: Богоја (жив на 71 г. во 1954 година) Јован-Мирче-Коте-Кара Илија, кој се доселил во селото; Галевци (5 к.) доселени се од селото Свиништа во Охридско; Каравеловци (6 к.) доселени се од селото Ерековци. Го знаат следното родословие: Боге (жив на 58 г. во 1954 година) Ордан-Нешко-Веле, кој се доселил во селото; Бабановци (9 к.) доселени се од селото Новоселани во Битолско. И таму биле доселени однекаде; Настевци (8 к.) доселени се од Брод во Порече; Прдешковци (5 к.) доселени се од селото Чепигово; Врбјанци (2 к.) доселени се од селото Врбјани. Таму припаѓале на родот Јефтинџиовци, подалечно потекло од селото Кореница; Мисирковци (3 к.) доселени се од селото Боротино; Барлевци (5 к.) доселени се од селото Галичани. Имаат роднини во Галичани и Боротино. А некое време живееле и во селото Кадино Село; Аџијовци (7 к.) доселени се од некое село во Порече; Трајковци (3 к.) доселени се во 1912 година од селото Беровци; Бегалиновци (2 к.) доселени се од селото Големо Коњари; Шеровци (2 к.) доселени се однекаде.[12]
Општествени установи
уредиСамоуправа и политика
уредиИзбирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 1447 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[13]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 573 гласачи.[14]
Културни и природни знаменитости
уреди- Цркви
- Археолошки наоѓалишта
- Во културата
Дејствието на приказната „Силјан Штркот“ собрана од Марко Цепенков се одвива во Мало Коњари.
Редовни настани
уредиЛичности
уредиКултура и спорт
уредиИселеништво
уредиНаводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр.246.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 148-149.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 21.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован Ф., 1914-1997. (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања. Српска академија наука и уметности. ISBN 86-7025-267-8. OCLC 469501519.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.