Каубој Бибоп (јап. カウボーイビバップ [Каубоои Бибапу], англ. Cowboy Bebop)јапонско научнофантастично аниме,[1] телевизиска серија создадена од Sunrise, а претставена од продукциската екипа водена од главниот творец и режисер Шиничироо Уатанабе, сценаристката Кеико Нобумото, ликовен дизајн од Тошихиро Кавамото, механички дизајн (на вселенските бродови и сл.) на Кимитоши Јамане, и композиторката Јоко Кано (формирајќи го бендот Seatbelts). Дваесет и шесте епизоди (нагласени како „сесии“ поради проминетниот џез карактер на музиката во серијата) на серијата се сместени во 2071 година, и ги следат животите на мала екипа Главоловци (bounty hunters) кои патуваат во нивниот вселенски брод наречен Бибоп (Bebop), инспирирано од посебниот бибоп џез жанр, кој се карактеририза со брзо темпо и темпераментни мелодии. Иако е позната по тоа што влече од многу различни теми и тропи, Cowboy Bebop е најмногу инспирирана од научната фантастика, вестерн и ноар филмовите, додека филозофската тематика ги вклучува егзистенцијалната здодевност, осаменоста и потешкотиите на човечкото Битие да избега од неговото минато.

КАУБОЈ БИБОП

Трговската марка на македонски
COWBOY BEBOP
(カウボーイビバップ)
ЖанрНаучна фантастика, Драма,
Нео ноар, Вселенски вестерн,
Акција, Трилер
Манга
КАУБОЈ БИБОП: ЅВЕЗДА ШТО ПАЃА
Творец Каин Куга
Целна група Shōјо
Списание Јапонија Asuka Fantasy DX
Издавање 18 септември 1997 –
18 јуни 1998 г.
Бр. изданија2 тома
Манга
КАУБОЈ БИБОП
Творец Јутака Нантен
Целна група Shōјо
Списание Јапонија Asuka Fantasy DX
Издавање 18 октомври 1998 –
18 февруари 2000 г.
Бр. изданија3 тома
Anime
DirectorШиничироо Уатанабе
ProducerМасахико Минами
Казухико Икегучи
WriterКеико Нобумото
ComposerЈоко Кано
Seatbelts (бенд)
StudioSunrise

Серијалот премиерно бил прикажан во Јапонија на ТВ Токио од 3 април до 26 јуни 1998 година, емитувајќи само дванаесет епизоди (во нерегуларен редослед) и една специјално создадена како отчет кон контроверзната содржина на серијата која е генерално наменета за повозрасните. Целосните дваесет и шест епизоди од серијата подоцна биле емитувани на приватниот јапонски канал Wowow од 24 октомври до 24 април 1999 година. Анимето било адаптирано во две манга серијали кои биле објавени во списанието Asuka Fantasy DX на компанијата Кадокауа Шотен. Подоцна бил објавен и филм (хронолошки сместен некаде помеѓу 10-та и 15-та епизода од серијата) во киносалите ширум светот.

Серијата подоцна била синхронизирана на англиски јазик, чија што продукција добила пофалби од манга и аниме заедницата, заради честиот тренд на англиските (и европски) гласовни преводи на јапонските аниме серијали да се супстандардни, а во 2001 година, КАУБОЈ БИБОП станало првото аниме што се емитувало на Adult Swim во САД.

Серијата имала критичен и комерцијален успех како на јапонските, така и на меѓународните пазари (пред сè во САД), освоила неколку престижни аниме и научно фантастични награди, и добила едногласни пофалби за стилот, ликовите, приказната, гласовната глума, анимацијата и музиката. И години по објавувањето, критичарите ја поздравуваат КАУБОЈ БИБОП како ремек-дело и често ја наведуваат како една од најдобрите, ако не и најдобра, аниме серија на сите времиња. Посочено е дека нејзиното влијание помогнало на новиот бран на аниме кое ги привлекло западните гледачи во раните 2000-ти, а и обично се предлага на луѓето кои никогаш не гледале аниме, да ја погледнат КАУБОЈ БИБОП како одличен пример.[2]

Приказна

уреди

Во 2071 година, приближно педесет години откако хаваријата на еден од хиперпросторните портали поставени низ сончевиот Систем ја прави Земјата речиси непогодна за живот, човештвото ги колонизира повеќето карпести планети и месечини на Сончевиот Систем. При услови на зголемената стапка на криминал, полицијата на Сончевиот Систем (ISSP) воспоставува легален систем на доверители, во кој регистрирани главололовци (исто така наречени „каубојци“) ги бараат криминалците и ѝ ги носат на полицијата за одредена сума пари.[3] Протагонистите на серијата се главоловците кои живеат на вселенскиот брод Бибоп. Оригиналниот екипаж е Спајк Спигел, поранешен атентатор на криминалниот „Синдикат Црвен Змеј“, и Џет Блек, поранешен офицер на ISPP. Подоцна им се придружува и Феј Валентајн, измамничка со непознато минато и целосна амнезија; Едвард Вонг, ексцентрична генијална девојка вешта во хакирање; и Ајн, генетски создадено Корги куче со висока човечка интелигенција. Во текот на серијата, екипата се вклучува во катастрофални незгоди, честопати оставајќи ги без пари, додека се соочува со старите лица и настани од нивното минато:[4] тука спаѓаат причините на Џет за напуштање на ISSP, и мистериозното минатото на Феј која е повредена во несреќен случај и е криогено замрзната за да ѝ го спасат животот.

 
Џет, Спајк, Џил, Едвард и Ајн (од лево кон десно).

Главната приказната е фокусирана на Спајк и неговото смртоносно соперништво со Виш'с (од анг. Vicious = суров), амбициозен криминалец поврзан со „Синдикатот Црвен Змеј“. Спајк и Виш'с најпрво се партнери и пријатели, но кога Спајк започнува афера со девојката на Виш'с, Џулија, и решава да го напушти Синдикатот со неа, Виш'с се обидува да го елиминира Спајк уценувајќи ја Џулија да го убие Спајк. Џулија исчезнува за да се заштити, а Спајк извршува свој псевдоцид за да избега од Синдикатот. Во сегашноста на серијата, по неколку години Џулија излегува од своето засолниште и се обединува со Спајк, со намера да го завршат нивниот план. Виш'с, откако организира пуч на Синдикатот, преземајќи го, испраќа убијци по парот. Џулија умира, оставајќи го Спајк сам. Спајк го напушта бродот Бибоп откако се збогува со Феј и Џет, кои првично се против неговата одлука, додека Едвард, бидејќи го пронаоѓа својот татко, и решава да остане со него, а Ајн смета дека треба да ја следи, заедно прекинуваат да се дел од екипажот неколку епизоди пред финалето.

Откако се инфилтрира во Синдикатот, тој го наоѓа Виш'с на најгорниот кат од зградата и се соочува со него откако ги убива преостанатите членови на „Црвениот змеј“. Последната битка завршува на начин што Спајк го убива Виш'с, но здобивајќи се со сериозни поврди во конфронтацијата. Серијата завршува со одјавната сцена фокусирајќи се на Спајк како се спушта по главните скалила на зградата, со изгрејсонцето во позадина, за на крајот да падне на земи.

Крајот е често сметан од обожавателите како двосмислен и амбигуозен, со надеж дека можеби Спајк преживува, иако, со неговата смрт, поетски, тој можеби повторно се соединува со Џулија.

Жанр и тематика

уреди

Уатанабе создал специјална ознака за серијата за да ја промовира за време на нејзиното оригинално претставување, нарекувајќи ја „жанр сама по себе“. Фразата била вметната пред и по рекламните паузи за време на нејзиниот јапонски и американски пренос. Подоцна, Уатанабе овој пристап го нарекол „претерување“.[5] Серијата е хибрид од повеќе жанрови, вклучително вестерн и мека фикција.[6] :113 Еден критичар ја опишува како „вселенска опера која се среќава со филм ноар, кој се среќава со комедија, која се среќава со сајберпанк“.[7] Исто така е опишана и како „вселенски вестерн“.[8][9]

Музичкиот стил е нагласен во многу од насловите на епизодите.[10]:79–80[11][12] Повеќе филозофски теми се искажуваат преку ликовите, вклучувајќи го егзистенцијализмот, здодевноста, осаменоста и влијанието на минатото врз протагонистите.[4][13] Серијата, исто така, кокретно наведува и дава пастиш на повеќе филмови, вклучувајќи ги делата на Џон Ву и Брус Ли, филмот ПОЛНОЌНА ТРКА, 2001: ВСЕЛЕНСКА ОДИСЕЈА на Кјубрик и ВОНЗЕМЈАНИН (ОСМИОТ ПАТНИК) на Камерон.[14] Серијата исто така вклучува обемни наводи и елементи од научната фантастика, кои имаат силни сличности со сајберпанк фантастиката на Вилијам Гибсон.:81 Неколку планети и вселенски станици во серијата се создадени според Земските цивлизации. Улиците на небесните тела како што е Ганимед личат на модерен пристаништен град, додека на Марс има трговски центри, тематски паркови, казина и градови. Универзумот на КАУБОЈ БИБОП е исполнет со видео плеери и хиперпросторни портали, еко-политика и панаѓури, вселенски бродови и Индијанци шамани. Оваа слика е опишана како „една третина азиска дијаспора и две третини див запад“.[6]:113

Ликови

уреди

Ликовите се содадени од Уатанабе и ликовниот дизајнер Тошихиро Кауамото. Уатанабе го замислил секој лик како една целина на неговата личност, или како комплетната спротивност.[15] Секој лик, од главната екипа до споредните ликови, се дизајнирани да бидат одметници што не можат да се вклопат во општеството.[16] Кауамото ги дизајнирал ликовите на начин што тие лесно би се разликувале едни од други. Сите главни улоги се одликуваат со длабоко чувство на осаменост или оттуѓување од нивната судбина и минато.[5] Од перспективата на Брајан Камп и Џули Дејвис, тие наликуваат на главните ликови од аниме серијата ЛУПИН III, но само површно, земајќи го предвид вознемирувачкото минато и комплексноста на личностите од БИБОП.[10]:81

Шоуто се фокусира на ликот на Спајк Спигел, а целокупната тема на серијата е минатото на Спајк и неговото кармичко влијание врз него.[17] Спајк е претставен како некој што ги губи очекувањата за неговата иднината, ја губи жената што ја сака, па затоа е во постојана летаргична состојба.[5] Вештачкото око на Спајк е вклучено бидејќи Уатанабе сакал сите неговите ликови да имаат недостатоци. Првично, тој сакал Спајк да има превез на окото, но продуцентите ставиле вето на предлогот.[16][18]

Џет е прикажан како некој што ја губи самодовербата во својот поранешен живот и станува циничен во однос на состојбата во општеството.[5][19] Спајк и Џет се создадени да бидат спротивни, со тоа што Спајк е слаб и носи одело, додека Џет е набиен и мускулест, и носи обична облека.[16] Облеката, која има темни нијанси, исто така ги рефлектира нивните мисли. Феј Валентајн, Едвард Вонг и Ајн се приклучуваат на екипата во подоцнежните епизоди. Нивниот ликовен дизајн е наменет да се спротивставува на оној на Спајк. Феј е опишана од нејзината гласовна глумица, првично како „грда“ жена, а нејзините одлики се нејзината живост, сензуалност и хуманост.[17] За да се нагласи нејзината ситуација, таа е споредувана со Покер Алис, позната покер натпреварувачка од Дивиот Запад.

Едвард и Ајн се единствените главни ликови кои што имаат реални модели од вистински луѓе. Едвард го црпи своето однесување засновано на лудориите на Јоко Кано, забележани од Уатанабе кога првпат ја запознал.[16] Иако е генерално портретирана како безгрижна и ексцентрична, Едвард го добива чувството на осаменост откако ја напушта нејзиниот татко.[19] Кауамото првично го засновал дизајнот на Ајн врз Корги миленичето на негов пријател, но подоцна посвоил свое Корги кое го користел како модел за движењето на анимираниот лик.[20][21]

Производство

уреди
 
Шиничироо Уатанабе во 2009 г.

КАУБОЈ БИБОП е развиена од студиото за анимација Sunrise и создадена од Хаџиме Јатате, добро познат псевдоним на колективните придонеси на анимациската екипа на Санрајз. Водач на креативниот тим на серијата бил режисерот Шиничиро Уатанабе, најзначаен во тоа време за режирањето на Macross Plus и Mobile Suit Gundam 0083: Stardust Memory. Други водечки членови на креативниот тим на Санрајз биле сценаристката Кеико Нобумото, ликовниот дизајнер Тошихиро Кауамото, механички дизајн и уметност на Кимитоши Јамане, композиторката Јоко Кано и продуцентите Масахико Минами и Јошијуки Такеи. Повеќето од нив претходно работеле заедно, и самостојно дале придонеси и во други популарни аниме серии. Нобумото го напишала сценариото за МАКРОС ПЛУС, Кауамото ги дизајнирала ликовите во ГАНДАМ, а Кано ја компонирала музиката за МАКРОС ПЛУС и Vision of Escaflowne. Јамане сè уште не соработувал со Уатанабе, но неговите заслуги во аниме проекти биле Bubblegum Crisis и ЕСКАФЛОНЕ. Минами се приклучил на проектот бидејќи сакал да направи нешто поразлично од неговата претходната работа со меха аниме жанрот.[11][22]

Замисла

уреди

КАУБОЈ БИБОП е првиот проект на Уатанабе како соло режисер, бидејќи тој делувал како ко-режисер во неговите претходни проекти.[23] Неговиот оригинален концепт бил за создавање на филм, па за време на продукцијата ја третирал секоја епизода како пократок филм.[24][25] Неговата главна инспирација за БИБОП била анимето ЛУПИН III, криминалистичка аниме серија која се фокусира на експлоатациите на истоимениот насловен лик од серијата.[11] Кога ја развивал приказната на серијата, Уатанабе најпрво започнал со развивање на ликовите. Тој објаснил:

„Првата слика што ми се појави беше Спајк и оттаму се обидов да изградам приказна околу него, обидувајќи се да го направам кул“.[26]

Иако оригиналниот дијалог на серијата се одржувал на чисто ниво, за да се избегнат какви било вулгарности, нејзиното ниво на софистицираност е соодветно за возрасни луѓе со криминално опкружување. Уатанабе ја опишал БИБОП како „80% сериозна приказна и 20% комичен допир“.[27] Комичните епизоди биле потешки за тимот да ги напише отколку сериозните, но иако неколку настани во нив изгледале случајни, тие биле внимателно испланирани однапред.[16] Ватанабе го замислил крајот на серијата рано при создавањето, а секоја епизода во која се вклучени Спајк и Виш'с треба да ја наговести нивната последна конфронтација. Некои од вработените не биле задоволни од ваквиот пристап бидејќи создавање на продолжение на серијата би било многу тешко. Иако размислувал да го смени крајот, тој сепак се решил да ја избутка својата оригинална идеја.[18] Причината за ова било што Уатанабе не сакал серијата да стане како ЅВЕЗДЕНИ ПАТЕКИ, обврзан да работи на неа со години.

Развој

уреди

Проектот првично потекнувал од одделот за играчки на Бандаи како спонзор, со цел продажба на играчки од вселенски бродови. Уатанабе се потсетил дека неговиот единствен бил дека „сè додека има вселенски брод, можете да правите што сакате“. Но, со прегледувањето на раните снимки, му станало јасно дека визијата на Уатанабе за серијата не се совпаднала со онаа на Бандаи. Верувајќи дека серијата никогаш нема да продава играчки, Бандаи се повлекла од проектот, оставајќи го во „развоен пекол“ сè додека не се вклучила сестринската компанија Бандаи Вижуал да го спонзорира. Бидејќи веќе немало потреба да се тргува со играчки, Уатанабе имал комплетна слобода во развојот на серијата.[26] Уатанабе сакал да дизајнира не само вселенска авантуристичка серија за адолесценти, туку проект што ќе им се допадне и на софистицираните возрасни.[11] За време на изработката на БИБОП, Уатанабе честопати се обидуваше да ги мотивира вработените во одделот за анимација, велејќи им дека шоуто ќе биде нешто незаборавно до три децении подоцна. Додека некои од нив во тоа време се сомневале, Уатанабе многу години подоцна ја изразил својата среќа што се докажало дека е во право. Тој се пошегувал дека ако Бандаи Вижуал не интервенирале, тогаш „сега можеби ќе ме гледате како работам на каса за наплата во супермаркет“.

Градските локации генерално биле инспирирани од градовите Њујорк и Хонгконг.[28] Атмосферата на планетите и етничките групи во БИБОП потекнуваат главно од идеите на Уатанабе, со одредена соработка на сценографите Исаму Имакаке, Шоџи Кауамори и Даи Сатоо. Персоналот за анимирање ги воспоставиле посебните атмосфери на планетите уште во почетокот на производството на серијата уште пред да се работи на етничките групи. Уатанабе сакал да има етничка разновидност во серијата. Марс е планетата која најчесто се користи во епизодите, а Сатоши Тоба, продуцентот за култура и временските периоди, објаснил дека другите планети „биле неочекувано тешки да се искористат.“ Тој изјавил дека секоја планета во серијата има уникатни одлики, а продуцентите мора да ги земат предвид одликите на секоја планета во приказната. За последната епизода, Тоба објаснил дека не е можно продукцискиот тим да ја замисли последната драматична сцена на покривот на зградата, на пример на Венера, па тимот повторно „нормално се обрнал кон Марс“.[29] Создавајќи ја заднината на приказната, Уатанабе замислил свет кој е „мултиграѓански отколку апатриден“. И покрај одредени американски влијанија во серијата, тој рекол дека САД не постои, уништена со децении пред почетокот на приказната, подоцна велејќи дека ја одбива замислата дека САД треба да биде центар на светот.[30]

Музика

уреди
 
Композиторката Јоко Кано (1999 г.)

Музиката за КАУБОЈ БИБОП е компонирана од Јоко Кано.[31] Таа специјално го формирала блуз и џез бендот Seatbelts за изведување на музиката од серијата.[32] Според Кано, музиката била еден од првите аспекти на серијалот што започнала со производство, пред да бидат финализирани повеќето ликови, приказна или анимација. Жанровите што ги користела за својата композиција биле западни, опера и џез.[16] Уатанабе истакнал дека Кано не ја создала музиката точно како што тој ѝ рекол. Тој изјавил: „Таа се инспирира сама, ги следи сопствените мисли и доаѓа кај мене велејќи: 'ова е песната што ни е потребна за КАУБОЈ БИБОП ' и компонира нешто целосно самостојно“.[27] Самата Кано понекогаш била изненадена од тоа како се користат делови од нејзината музика во сцените, понекогаш посакувајќи да се користи на друго место, иако исто така сметала дека ниту една од употребите не е „несоодветна“. Таа била задоволна од работното опкружување, опишувајќи го тимот како многу опуштен во споредба со други тимови со кои работела.[22]

Уатанабе понатаму објаснил дека се инспирирал од музиката на Кано откако ќе ја слушнел, така создавајќи нови сцени за приказната. Овие нови сцени пак, за возврат ја инспирирале Кано и ѝ дале нови идеи за нова музика, па таа така се враќала кај Уатанабе со уште повеќе музика. Уатанабе ги навел како пример „некои песни во втората половина на серијата, ние воопшто не и ги побаравме од неа, таа само ги направи и ги донесе кај нас“. Тој коментирал дека иако методот на Кано е нормално „непростлив и неприфатлив“, на крајот бил „голем хит“ со КАУБОЈ БИБОП. Уатанабе ја опишал својата соработка со Кано како „игра на подавање помеѓу нас двајца во развојот на музиката и создавањето на самата серија“.[27][33] Од емитувањето на серијата, Кано и Seatbelts објавиле седум оригинални албуми филмска музика, по два сингла и EP, и две компилации преку дискографската етикета Victor Entertainment.[34]

Распределба

уреди

Прикажување

уреди

КАУБОЈ БИБОП дебитирала на ТВ Токио, еден од главните аниме радиодифузери во Јапонија, и се емитувала од 3 април до 26 јуни 1998 година.[35] Заради својот временски термин од 18 часот[36] и прикажувањето на графичко насилство,[37] првото објавување на шоуто ги вклучувало само епизодите 2, 3, 7 до 15 и 18 плус една специјална епизода („Сесија ХХ“). Подоцна во истата година, серијата била прикажана во целост од 24 октомври до 24 април 1999 година, на сателитската мрежа Wowow.[38] Целосната серија е емитувана и низ Јапонија од аниме телевизиската мрежа Animax, која исто така ја емитувала серијата преку нејзините соодветни мрежи низ Југоисточна Азија, Јужна Азија и Источна Азија.

Првата неазиска земја што ја емитувала КАУБОЈ БИБОП била Италија. Таму, за првпат била прикажана на 21 октомври 1999 година, на италијанската MTV, каде што го добила терминот од 21.00 до 10.30 часот во Anime Night програмата.

Во Соединетите Држави, КАУБОЈ БИБОП била една од програмите прикажани во ноќните терими на Adult Swim, придружничкиот канал на Cartoon Network на 2 септември 2001 година, станувајќи првата аниме серија прикажана на него.[39] Била доволно успешна за да се емитува постојано четири години. Била емитувана барем еднаш годишно од 2007 година, а HD ремастерите на шоуто започнале да се емитуваат во 2015 година. Во Обединетото Кралство првпат се емитувала во 2002 година како една од главните сегменти на „цртаната мрежа за возрасни“, CNX. Од 6 ноември 2007 година, се повторувала на AnimeCentral сè до дефункцијата на каналот во август 2008 година. Во Австралија, КАУБОЈ БИБОП за прв пат била емитувана во 2002 година на претплатената телевизија Adult Swim во Австралија. Се емитувала и на Sci Fi каналот. Во Австралија, серијата за прв пат била емитувана на слободната телевизија ABC2 (националниот дигитален јавен телевизиски канал) на 2 јануари 2007 година.[40] Била емитувана неколку пати, најскоро во 2008 година.[41][42] Засебниот филм се емитувал повторно на 23 февруари 2009 година, на SBS (хибридно финансирана австралиска јавна радиодифузна телевизиска мрежа). Во Канада, БИБОП првпат била емитувана на 24 декември 2006 година, на Razer.

Во Латинска Америка, за првпат била емитувана на претплатена телевизија во 2001 година на Locomotion. Се емитувала од 9 јануари 2016 година на I.Sat (програма на Adult Swim).[43][44]

Домашни медиуми

уреди
Име на ДВД Содржина Датум на издавање
Сесија Еден Епизоди 1-5 4 април 2000 година
Сесија Два Епизоди 6–10 2 мај 2000 година
Сесија Три Епизоди 11–14 13 јули 2000 година
Сесија Четири Епизоди 15–18 4 април 2001 година
Сесија Пет Епизоди 19-22 2 мај 2001 година
Сесија Шест Епизоди 23–26 13 јули 2001 година
Совршените сесии
  • Епизоди 1–26
  • OST 1 (Оригинален Саундтрак)
  • Колекционерска уметничка кутија
6 ноември 2001 година
Најдобрите сесии Разни епизоди 19 ноември 2002 година

КАУБОЈ БИБОП е објавен во четири различни изданија во Северна Америка.

Првото издание било продавано во VHS формат (видео касета) или како комплет кутија или како седум поединечни видео ленти. Касетите биле продавани преку Anime Village, компанија придружничка на Bandai.[45]

Второто издание било поединечно продавано во 2000 година, карактеризирано со несечените, сирови верзии на оригиналните 26 епизоди. Во 2001 година, овие ДВД дискови биле собрани во специјалното издание Совршените сесии, кое ги вклучувало првите 6 ДВД (ДВД Сесија 1-6), првиот саундтрак на серијата и колекционерска кутија. За време на објавувањето, уметничката кутија од Совршените сесии била ставена за продажба на The Right Stuff International како посебен предмет за колекционерите кои веќе ја поседувале серијата.[46]

Третото издание, Најдобрите сесии, било продавано во 2002 година и го претставувало она што Бандаи ги сметале за најдобри 6 епизоди од серијата преработени во Dolby Digital 5.1 и DTS звук.[47]

Четвртото издание, Cowboy Bebop Remix, исто така било дистрибуирано на 6 дискови и ги вклучувало оригиналните 26 несечени епизоди, со ремастер на звук во Dolby Digital 5.1 и видео ремастер под надзор на Шиничироо Уатанабе. Ова издание исто така вклучувало и разни додатоци кои не биле присутни во оригиналното издание.[48] Ова издание било реиздадено и како КАУБОЈ БИБОП РЕМИКС ДВД-Колекција во 2008 г.

Четвртото издание во Blu-ray формат е издадено на 21 декември 2012 година исклучиво во Јапонија.[49][50]

Во декември 2012 година, новооснованиот дистрибутер Anime Limited преку Фејсбук и Твитер објавиле дека ја стекнале домашната видео лиценца за Велика Британија. Дел 1 од Blu-ray колекцијата бил објавен на 29 јули 2013 година, додека Дел 2 бил објавен на 14 октомври. Стандардната ДВД комплетна колекција првично требала да излезе на 23 септември 2013 година со Дел 2 од изданието на Blu-ray, но поради грешки во мастерот и продукцијата, комплетната колекција била одложена до 27 ноември.  По затворањето на Bandai Entertainment во 2012 година, Funimation и Sunrise објавиле дека ја спасиле серијата, заедно со уште неколку други поранешни имоти на Bandai Entertainment, за домашно видео и дигитални изданија.[51] Funimation ја издала серијата на Blu-ray и DVD на 16 декември 2014 година.[52][53] Серијата била објавена во четири одделни изданија: стандарден ДВД, стандарден Blu-ray, ексклузивно Blu-ray/DVD комбо на Amazon.com и ексклузивно Blu-ray/DVD комбо на Funimation.com.[54]

Поврзани медиуми

уреди

Манга

уреди

Објавени се две КАУБОЈ БИБОП манга серијали, обете објавени од Kadokawa Shoten и издадени во Asuka Fantasy DX.[55][56] Првиот манга серијал, насловен КАУБОЈ БИБОП: ЅВЕЗДА ШТО ПАЃА и илустриран од Каин Куга, бил објавуван од октомвриското издание во 1997 година, пред објавувањето на аниме серијата, до јулското издание во 1998 година.[57] Собран е во два тома во 1998 година, првиот во мај и вториот во септември.[58][59] Вториот манфа серијал, едноставно насловен КАУБОЈ БИБОП и илустриран од Јутака Нантен, бил објавуван од ноемвриското издание во 1998 година до мартовското издание во 2000 година. Собран е во три тома, првите два во април и октомври 1999 година и третиот во април 2000 година.[60][61][62] Двата манга серијали се лиценцирани од Tokyopop за издавање во Северна Америка.[63][64]

Видео игри

уреди

Видео играта КАУБОЈ БИБОП, создадена и објавена од Бандаи,[65] била издадена во Јапонија за PlayStation на 14 мај 1998 година.[66] Видео игра за PlayStation 2, КАУБОЈ БИБОП: СЕРЕНАДА ЗА СПОМЕНИТЕ, била издадена во Јапонија на 25 мај 2005 година,[67] и била закажана англиска верзија за издавање во Северна Америка. Сепак, во јануари 2007 година, IGN објавиле дека изданието најверојатно е откажано, шпекулирајќи дека не го преживеало спојувањето на Бандаи со Намко во Бандаи Намко Гејмс.[68]

Филм

уреди

Анимираниот филм насловен КАУБОЈ БИБОП: ЧУКАЈЌИ НА РАЈСКИТЕ ВРАТИ (カウボーイビバップ 天国の扉 / Каубоои Бибаппу: Тенгоку но Тобира), познат едноставно и како „КАУБОЈ БИБОП: ФИЛМОТ“, бил објавен во Јапонија во септември 2001 година и во САД во 2003 година.

На 22 јули 2008 година, „If“ списанието објавило статија на своето мрежно место во врска со гласините за создавање на игран филм во развој на 20th Century Fox. Продуцентот Ервин Стоф изјавил дека развојот на филмот е во рана фаза и дека тие „само што го потпишале“.[69][70] Кијану Ривс требало да ја игра улогата на Спајк Спигел.[71][72] Списанието „Variety на 15 јануари 2009 година потврдило дека продуцентската куќа Sunrise ќе биде „тесно вклучена во развојот на проектот на англиски јазик“. Мрежната страница исто така ги потврдила Кенџи Учида, Шиничироо Уатанабе и сценаристката Кеико Нобумото како продуценти соработници, продуцентот Масахико Минами како продукциски консултант и Питер Крег како сценарист. Ова било пофалено од различни извори како ветувачки потег за потенцијалниот квалитет на филмот.[73] Тогаш, бил закажан за во 2011 година, но проблемите со буџетот го одложиле неговото производство. Поднесеното сценарио било испратено на препишување за да се намалат трошоците и многу малку гласини биле познати сè до интервјуто со продуцентот Џошуа Лонг на 15 октомври 2010 година;[74] проектот моментално е во „развоен пекол“. На 25 октомври 2014 година, режисерот на серијалот Уатанабе бил запрашан за играниот филм на фестивалот MCM London Comicon. Тој изјавил:

„Се плашам дека не знам што си мислат во Холивуд. Очигледно, проектот не е запрен, но не знам како ќе напредува од тука. Слушнав дека има многу 'холивудски' проблеми.“[75]

Играна ТВ серија

уреди

На 6 јуни 2017 година, било објавено дека американската адаптација на играната серија се создава од Tomorrow Studios, партнерство помеѓу Марти Аделштајн и Sunrise Inc., кое исто така го создало оригиналното аниме.[76] Кристофер Јост бил подготвен да ја напише серијата.[77] На 27 ноември 2018 година, Нетфликс објавиле дека играната серија ќе ја додадат кон својот стриминг сервис.[78][79] На 4 април 2019 година, Variety објавиле дека Џон Чо, Мустафа Шакир, Даниела Пинеда и Алекс Хасел биле претвидени во главните улоги како Спајк Спигел, Џет Блек, Феј Валентајн и Виш'с во серијата.[80] На 22 август 2019 година било објавено дека Елена Сатин е избрана за Џулија.[81] Производството било прекинато во октомври 2019 година поради повредата на коленото на Чо, со што производството се вратило за повеќе од половина година.[82] На 17 април 2020 година, биле дадени дополнителни вести за проектот, дека епизодите би биле во траење од еден час, овозможувајќи го подеталното раскажување на приказните, а најавено е и сценарио за втора сезона.[83] На 19 мај 2020 година, додека правел интервју со SyFy Wire, Аделштајн открил дека во моментов има три завршени епизоди и дека снимиле најмалку шест епизоди пред повредата на коленото на Чо. За време на истото интервју, било откриено дека Шиничироо Уатанабе, режисерот на аниме серијата, ќе биде вклучен во серијата како креативен консултант.[84]

Друго

уреди

Официјална споредна приказна со наслов „КАУБОЈ БИБОП: УТ“ ја раскажува приказната за Урал и Викторија Терпсишор (истата Викторија од епизодата „Heavy Metal Queen“) кога тие биле главоловци. Приказната била достапна на својата официјална страница, но мрежната страница се затворила и моментално е достапна на веб копијата на страницата.[85]

Прием

уреди

Критички прием

уреди

КАУБОЈ БИБОП добила едногласно признание, почнувајќи од времето на првичното емитување. Во 1998 година, јапонскиот критичар Кит Ри ја истакнал серијата како издвојувачка од инаку веќе видените, стандардни аниме серии, пофалувајќи ги нејзините вкупни вредности на производство и издвојувајќи го саундтракот на Кано како „многу добредојдена промена од сите 'шеќерни' Ј-поп мелодии во повеќето аниме серии". Ри, исто така, ги истакнал јапонската „ол-стар екипа“ на шоуто,[36] што неговиот колега Марк Л. Џонсон ја опишал како исполнета со „ветерани на гласовната глума“, кои даваат подобри настапи од оние на нивните „надпросечни“ американски колеги.[86]

Мајк Крандол од Anime News Network и дал на серијата оценка „А+“ за синхронизираната верзија и оценка „А“ за оригиналната верзија. Тој тврдел дека серијата е „една од најпопуларните и најценетите аниме-наслови во историјата“, пред да додаде дека станува збор за „уникатно телевизиско шоу кое вешто ги надминува сите видови жанрови“. Крандол ги пофалил ликовите како „некои од најсимпатичните ликови што некогаш биле дел од аниме“ и ја пофалил гласовната глума, особено „беспрекорната англиска екипа“. Тој, исто така, ја пофалил анимацијата со епитетот „филмски квалитет“, „софистицирано“ сценарио и „неверојатена“ филмска музика. Крандол го поздравил КАУБОЈ БИБОП како „основоположничко“ аниме „што ќе се памети долго откако многу други ќе бидат заборавени“, и го нарекол „едно од најголемите аниме наслови досега“.[87] Дополнително, Мајкл Тул од Anime News Network ја именувал за една од најважните аниме серии од 90-тите години на минатиот век.[88]

„T.H.E.M. Anime Reviews“ и дале на целата серија совршен резултат од 5/5 ѕвезди, а рецензентот Кристина Карпентер го нарекла Cowboy Bebop како „едно од најдобрите [аниме серии]“, и декларирајќи го како како ремек-дело што „го става повеќето аниме... и Холивуд, во срам“. Таа го опишува како „многу стилска, убаво изработена серија што заслужува многу повеќе внимание отколку што добива“. Карпентер ја пофалила анимацијата како „реткост и чудо што треба да се види“ и дека е „над врвно“, а приказната и ликовите се одликуваат со „софистицираност и суптилност што е практично единствена“. Таа, исто така, го пофалила саундтракот, и ја нагласила најавната шпица како една од најдобрите интро дела што некогаш ги слушнала. Карпентер исто така изјавила дека БИБОП е „ нешто што мора да го има за секој сериозен колекционер на јапонска анимација“.[89]

Во својата статија „Asteroid Blues: The Last Legacy of Cowboy Bebop“, писателот на The Atlantic Алекс Саскинд рекол: „На хартија, КАУБОЈ БИБОП, легендарната култна аниме серија од Шиничироо Уатанабе, личи на нешто што Џон Вејн, Елмор Леонард и Филип К. Дик би напишале за време на дива, целовечерна ноќ пиејќи виски. Одзивот на критичарите и обожавателите можеби звучеше хиперболично - зборот 'ремек-дело' беше користен многу - но пофалбите беа оправдани. Режисерот Уатанабе создаде прекрасна приказна за моралот, романтиката и насилството - мрачен поглед на животот на одметниците што е сниман како независен филм.[90]

Во јануари 2015 година, телевизискиот писател Кајл Милс од DVD Talk и доделил на серијата пет ѕвезди во неговиот преглед. Тој изјавил: „Без оглед на медиумот, без разлика дали се работи за играна серија или филм, или анимација, КАУБОЈ БИБОП е едноставно еден од најдобрите примери на раскажување што некогаш е создаден“. Во својот преглед, тој го опишува финалето како „едно од најдобрите во историјата на телевизијата“, осврнувајќи се на тоа како „широко почитуваниот“ крај „сè уште предизвикува разговор на обожавателите, одекнувајќи од гледачите по 15 години“. Го завршува запишувајќи: „КАУБОЈ БИБОП завршува со 'бенг'“.[91]

Во својата рецензија за серијата во 2018 година, критичарот на Paste, Џон Маер, напишал: „Дава чувство на магнум опус кој е произведен на врвот од долга кариера и покрај тоа што е, скоро неверојатно, само првата серија на Уатанабе како режисер. Таа е ремек дело кое треба праведно да се рангира меѓу најдобрите дела на телевизијата на сите времиња“. Исто така била ставена на #1 на списокот на списанието за „50-те најдобри аниме серии на сите времиња“.[92]

На Rotten Tomatoes, серијата има рејтинг на одобрување од 100% врз основа на 22 прегледи, со просечна оценка од 8/10. Критичниот консензус на мрежната страница гласи: „Мешајќи многу жанрови и наводи, КАУБОЈ БИБОП е аниме телевизиска класика што мора да се доживее“.[93]

Во интервјуто за април 2019 година со Диего Молано, творецот на ВИКТОР И ВАЛЕНТИНО, рекол дека серијата е првото аниме со кое што се „опседнал“, поминувајќи го своето време гледајќи ги VHS касетите на шоуто кога бил во средно училиште.[94] Тој исто така тврдел дека оваа серија му покажала „колку може да биде анимацијата кинематска и емотивна“.

Признанија

уреди

На доделувањето на Аниме Гран при наградите во 1999 година, за аниме серии и филмови создадени во 1998 година, КАУБОЈ БИБОП освоило две награди #1 место: Спајк Спигел бил награден како најдобар машки лик; а Мегуми Хајашибара била наградена за најдобар гласовен глумец за улогата на Феј Валентајн. БИБОП добила рангирање и во други категории: самата серија била наградена за 2-ра најдобра аниме серија на годината; Феј Валентајн и Ед биле рангирани како 5-ти и 9-ти најдобар женски лик; песните "Tank!" и „The Real Folk Blues“ биле рангирани како 3-та и 15-та најдобра песна; и „Балада за паднатите ангели“, „Зборувај како дете“, „Џемање со Едвард“ и „Миш-меш блуз“ епизодите биле рангирани на #2, #8, #18 и #20 место за најдобра епизода.[95]

На доделувањето на Аниме Гран при во 2000 година за аниме серии и филмови создадени во 1999 година, КАУБОЈ БИБОП повторно ги освоил истите две награди за #1 место: најдобар машки лик за Спајк Спигел; и најдобар гласовен глумец за Мегуми Хајашибара. Другите рангирања што ги добила серијата се: #2 место за најдобра аниме серија; #6 место за најдобар женски лик за Феј Валентин; #7 и #12 место за најдобра песна за „Tank!“ и „Blue“; и #3 и #17 место за најдобра епизода за „Вистинскиот Фолк Блуз (Дел 2)“ и „Жената со лоша среќа“.[96] На доделувањето на наградите Seiun во 2000 година, серијалот бил награден за „Најдобра Медија на годината“.[97]

Анкета од 2004 година во Newtype USA, американско издание на јапонскиот магазин Newtype, побарало од своите читатели да гласаат за „Топ 25 аниме наслови на сите времиња“; КАУБОЈ БИБОП се рангирал на #2 место на листата (по НЕОН ГЕНЕЗИС ЕВАНГЕЛИОН), листајќи ја како една од социјално релевантните и највлијателните аниме серии некогаш создадени.[98] Во текот на истата година, Cinefantastique го навеле анимето како една од „10-те Суштински Анимации“, опишувајќи ја серијата како „весела мешавина од филм ноар, инклузивност во културните скокови и музика“.[99] Во 2007 година, американското аниме списание „Anime Insider ја навело листата „#50 Најдобро аниме“ со собирање и споередување на списоците од редовните индустрии и вработените во списанијата и го рангирале КАУБОЈ БИБОП како аниме #1 на сите времиња.[100] Во 2012 година, Madman Entertainment ги собрале гласовите на обожавателите од интернет за списокот „Најдобри 20 Madman аниме наслови“ и го рангирале БИБОП на #7 место.[101]

Серијалот се нашол на неколку списоци објавени од IGN. Во списокот „Топ 100 анимирани ТВ серии“ од 2009 година, КАУБОЈ БИБОП, означена како „многу оригинална - и веројатно едно од најдобрите аниме“, била пласирана на #14 место, со што станала втората највисоко рангирана аниме серија на листата (по ЕВАНГЕЛИОН) и една од највлијателните серии од 90-тите години на XX век.[102] Во 2011 година, БИБОП била рангирана на #29 место на списокот „Топ 50 Научно фантастични ТВ-шоуа“, уште еднаш како второто аниме со највисок ранг на листата (по ЕВАНГЕЛИОН).[103] Во 2006 година, саундтракот Cowboy Bebop OST бил рангиран на #1 место на списокот „Топ 10 Аниме теми и музика на сите времиња“, опишана како „една од најдобрите аниме серии некогаш и, секако, е на врвот кога станува збор за музиката.“[104] Спајк Спигел бил рангиран на #4 место во списокот „Топ 25 аниме ликови на сите времиња“.[105] IGN Films исто така го ставиле КАУБОЈ БИБОП во нивниот список „10 Играни адаптации на Анимација што би сакале да ги видиме“.[106]

Анализа

уреди

Серијата е предмет на студија и анализа уште од своето деби, со главен фокус на нејзиниот стил и мешавината од жанрови. Мигел Даглас, опишувајќи го стилот на серијата во една рецензија, рекол дека „серијата јасно се етаблира надвор од сферата на конвенционалната јапонска анимација и наместо тоа избира да си го фаворизира својот пат. Со амбиент во сферата на научната фантастика, серијата мудро нуди свет што изгледа сосема реален со оглед на нашето сегашно време. Ослободена од многу елементи што ја придружуваат научната фантастика воопшто - без разлика дали тоа се вселенски вонземјани, џиновски роботи или ласерски пиштоли - серијата се делегира кон презентирање на свет кој е прилично сличен на нашиот, иако покажува некои технолошки достигнувања. Иако во не така беспрекорна иднина како во другите серии или филмови, КАУБОЈ БИБОП сепак опишува иднина што тесно ја рефлектира онаа на нашето време. Овој аспект на блискост прави чуда во однос на односот со гледачот и претставува свет што сигурно личи на нашиот.“[107] Дерил Сурат од Otaku USA, коментирајќи ја привлечноста на серијата, рекол дека таа е „ретка раса на научна фантастика која е достапна. За разлика од многуте аниме наслови, од гледачите не се очекува да имаат познавање од азиската култура — имињата на ликовите, знаците и слично, пред сè, се на англиски јазик — или кои претходно изгледале некоја друга аниме серија.“[108] Мишел Онли Пиркл, во својата книга “Научно фантастичен филм, Телевизија и Адаптација: Преку Екранот,“ вели дека „КАУБОЈ БИБОП презема нов жанр, не создавајќи уникатни слики и звуци, туку играјќи се „слободно“ со „ремиксирање“, или прилагодување на сликите и звуците на другите познати жанрови на динамичен начин.“[109]:164 Роберт Бајгент, пишувајќи за Graduate Journal of Asia-Pacific Studies, рекол дека привлечноста на серијата најверојатно произлегува од трендот на анимето да ја имитира западната фикција.[14]

Наследство

уреди

Во март 2009 година, печатените и веб изданијата на The Onion (The AV Club) го нарекле КАУБОЈ БИБОП „со право огромен хит“ и го навеле како серија која обично се предлага на луѓето кои никогаш не гледале аниме за да го разбират аниме медиумот како целина.[2] Сускинд вели: „Не личеше на ништо што жанрот го видел порано. Дури и има различен пристап кој музиката. Шоуто започнува со црвоточина од тематска песна, а саундтракот се движи толку беспрекорно низ жанровите, од рок до фолк до поп до џез до фанк, што е шокантно да се дознае дека еден сет музичари стојат зад сето ова“. Во едно интервју, продуцентот Шон Акинс навел и дека серијата „создала цел Нов Свет“:

„Тешко ми е да го квантифицирам влијанието што мислам дека го имаше. Го смени анимето. Мислам дека луѓето започнаа да размислуваат за тоа кои програми ќе бидат кул. Мислам дека беше редефинирано што значи кул во рамките на анимацијата, не само во Јапонија, туку и во САД“.[90]

Американскиот филмски режисер, сценарист и продуцент Риан Џонсон го навел БИБОП како визуелно влијание врз неговите филмови, пред сè за филмот Брик.[110] Серијалот го пофалил и писателот, романописец, критичар, драматург и поет Орсон Скот Кард. Тој навел дека серијата е „подобра од повеќето научно фантастични филмови“. Тој продолжил со „оваа серија ја сметам за брилијантна, но она што ме држеше беше комбинацијата од силно раскажување засновано на човечките врски, нерасположенниот визуелен стил кој никогаш не застарува и навистина паметниот дијалог.“[90]

По создавањето на серијата, еден интервјуер го прашал Уатанабе дали планира да создаде повеќе материјал од КАУБОЈ БИБОП. Уатанабе одговорил изјавувајќи дека не верува дека „треба да прави продолжение на КАУБОЈ БИБОП само затоа што мора“. Уатанабе додал дека завршувањето на продукцијата и „откажувањето во момент кога луѓето сакаат уште повеќе“ е „во согласност со духот на серијалот“.[111] Во неодамнешното интервју од 2006 година со „The Daily Texan, Уатанабе бил запрашан дали некогаш ќе има продолжение на серијалот. Одговорот на Уатанабе бил „некогаш... можеби, некогаш“.[112]

Во мај 2020 година, композиторот Мејсон Либерман соработувал со Sunrise и Funimation за производство на официјална Cowboy Bebop добротворна песна за помош од COVID-19. Песната била издадена на винил и го претставила враќањето на композиторката од оригинална серија Јоко Кано, оригиналниот бенд „Seatbelts“ и група од четириесет други специјални музички гости.[113][114]

Наводи

уреди
  1. Mahon, Christopher (September 10, 2018). „HOW SCI-FI ANIME LIKE COWBOY BEBOP BRIDGES THE GAP BETWEEN SCIENCE AND FICTION“. Syfy Wire. Архивирано од изворникот на April 1, 2019. Посетено на March 31, 2019.
  2. 2,0 2,1 Robinson, Tasha (2009-03-05). „Gateways To Geekery: Anime“. The A.V. Club. The Onion. Архивирано од изворникот на 2009-03-09. Посетено на 2009-03-10.
  3. „Cowboy Bebop - Original Sessions - Background“. CowboyBebop.Org. Архивирано од изворникот на January 7, 2003. Посетено на April 25, 2014.
  4. 4,0 4,1 Warren, Mary. „STAFF PICKS: OLD SCHOOL CARTOONS“. The Vault Magazine. Архивирано од изворникот на May 23, 2013. Посетено на May 12, 2012.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Bricken, Robert (January 2003). „Behind the Bebop - Murder, Mars and All That Jazz“. Anime Invasion. Wizard (#5).
  6. 6,0 6,1 Clements, Jonathan; McCarthy, Helen (November 1, 2006). „Déjà Vu All Over Again?: Cowboy Bebop's Transformation to the Big Screen“. The Anime Encyclopedia: A Guide to Japanese Animation Since 1917. Stone Bridge Press. ISBN 978-1933330105.
  7. „Cowboy Bebop: Space Opera Meets Noir, Comedy, and Cyberpunk“. Sci-Fi Addicts (англиски). 2016-10-20. Архивирано од изворникот на 2019-02-05. Посетено на 2019-02-04.
  8. „20 Years Later, 'Cowboy Bebop' Remains the (Undisputed) Greatest, Coolest Anime Series Ever Made“. MEL Magazine (англиски). 2018-04-16. Архивирано од изворникот на 2019-02-04. Посетено на 2019-02-04.
  9. „Cowboy Bebop to Return in Live-Action“. Film School Rejects (англиски). 2018-12-05. Архивирано од изворникот на 2019-02-04. Посетено на 2019-02-04.
  10. 10,0 10,1 Camp, Brian; Davis, Julie (September 15, 2007). Anime Classics Zettai!: 100 Must-See Japanese Animation Masterpieces. Stone Bridge Press. ISBN 978-1-933330-22-8.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 Patten, Fred (March 31, 2003). 'Cowboy Bebop: The Movie'... At Last“. Animation World Network. Архивирано од изворникот на October 4, 2015. Посетено на April 19, 2014.
  12. Jeffries, L.B. (2010-01-19). „The Film Noir Roots of Cowboy Bebop“. PopMatters. Архивирано од изворникот 2012-01-31. Посетено на 2012-01-25.
  13. Alderman, Nathan (June 27, 2002). „Anime for the Rest of Us“. Teevee.org. Архивирано од изворникот на July 14, 2014. Посетено на March 1, 2015.
  14. 14,0 14,1 Baigent, Robert (2004). „Cowboy Bebop: Complete Sessions Collection Review“ (PDF). Graduate Journal of Asia-Pacific Studies. Архивирано од изворникот (PDF) на September 4, 2012. Посетено на May 13, 2012.
  15. Charles Solomon (March 30, 2003). „Dirty Harry in outer space?“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на October 6, 2014. Посетено на March 1, 2015.
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 16,5 „Cowboy Bebop Panel“. Anime on DVD.com. February 14, 2006. Архивирано од изворникот на June 5, 2003. Посетено на January 6, 2015.
  17. 17,0 17,1 Cowboy Bebop Remix Complete. [DVD]. Beez Entertainment. October 5, 2009. 
  18. 18,0 18,1 'Cowboy Bebop' director Watanabe talks anime“. The Daily Texan. February 14, 2006. Архивирано од изворникот на July 15, 2009. Посетено на January 6, 2015.
  19. 19,0 19,1 Antonio, Tripodi (March 20, 2006). „Anime Review: Cowboy Bebop“. Terre di Confine. Архивирано од изворникот на November 26, 2014. Посетено на March 3, 2015.
  20. Kawamoto, Toshihiro (2004). Cowboy Bebop Illustrations: The Wind. Softbank Creative. стр. 8. ISBN 4797327812.
  21. McCarter, Charles (1999). „Interview with Kawamoto Toshihiro“. EX. Архивирано од изворникот на 2012-09-23. Посетено на October 16, 2016.
  22. 22,0 22,1 . 
  23. Sevakis, Justin (August 15, 2013). „Shinichiro Watanabe focus panel - Otakon 2013“. Anime News Network. Архивирано од изворникот April 26, 2014. Посетено на April 19, 2014.
  24. „Animatrix Director: Kid's Story and A Detective's Story“. The Animatrix official website. Архивирано од изворникот на January 2, 2013. Посетено на January 19, 2015.
  25. "From the Small Screen to the Big Screen". Cowboy Bebop: The Movie. [DVD]. Culver City, California: Columbia TriStar Home Entertainment. 2003. 
  26. 26,0 26,1 Sevakis, Justin (August 15, 2013). „Shinichiro Watanabe focus panel - Otakon 2013“. Anime News Network. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 19, 2014.
  27. 27,0 27,1 27,2 DuBois, Todd (August 21, 2013). „Otakon 2013: Press Conference and Public Q&A With Director Shinichiro Watanabe“. Toon Zone. Архивирано од изворникот на April 21, 2014. Посетено на April 19, 2014.
  28. „The Director's Voice: Shinichiro Watanabe Interview“. Cowboy Bebop: The Movie website (English). Архивирано од изворникот на March 7, 2003. Посетено на January 6, 2015.
  29. Newtype (May 21, 2002). Cowboy Bebop Anime Guide Volume 4. Tokyopop. стр. 64. ISBN 1-931514-08-9.
  30. カウボーイビバップ Extra Session [Cowboy Bebop Extra Session] (in Japanese). Bandai Visual. January 28, 2005. стр. 22–23.
  31. „Composer Yoko Kanno to Perform Concert at Otakon“. Anime News Network. May 16, 2013. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 24, 2014.
  32. „Seatbelts Reunite“. Anime News Network. December 16, 2002. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 24, 2014.
  33. Bridges, Rose (2017). Yoko Kanno's Cowboy Bebop Soundtrack. New York: Bloomsbury. ISBN 9781501325854. Архивирано од изворникот на 2017-07-02. Посетено на 2017-11-21.
  34. Green, Scott (November 13, 2012). „Out of Print "Cowboy Bebop" Soundtracks Reissued“. Crunchyroll. Архивирано од изворникот на November 16, 2012. Посетено на January 8, 2015.
  35. Sunrise Broadcast 1 [{{{1}}} Архивирано] на {{{2}}}.Sunrise
  36. 36,0 36,1 Rhee, Keith (1998). „Cowboy Bebop“. Ex.org. Архивирано од изворникот на 18 September 2012. Посетено на 1 February 2017.
  37. Fox, Kit (January 2000). „Cowboy Bebop The New Cool“. Animerica (801): 14.
  38. Sunrise Broadcast 2 [{{{1}}} Архивирано] на {{{2}}}.Sunrise
  39. „Cowboy Bebop - TV Guide“. TVGuide.com. Архивирано од изворникот на 2020-04-18. Посетено на 2020-04-16.
  40. „ABC TV Guide“. www.abc.net.au. Архивирано од изворникот на 2011-03-02. Посетено на 2009-07-26.
  41. „Cowboy Bebop – Asteroid Blues“. www.abc.net.au. Архивирано од изворникот на 2008-12-29. Посетено на 2009-07-26.
  42. „Cowboy Bebop – The Real Folk Blues Part 2“. www.abc.net.au. Архивирано од изворникот на 2012-01-14. Посетено на 2009-07-26.
  43. „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 2015-12-06. Посетено на 2015-12-06. I.Sat Blog | Adult Swim January 2016
  44. „Cowboy Bebop llega en enero a I.Sat - Anime, Manga y TV“. www.anmtvla.com. Архивирано од изворникот на 2016-01-07. Посетено на 2015-12-29.
  45. „Cowboy Bebop - Collector's Box 1 (Dub.VHS 1-7) - Anime News Network“. www.animenewsnetwork.com. Архивирано од изворникот на 2019-07-03. Посетено на 2019-08-08.
  46. „Cowboy Bebop box set "box" available separately“. Anime News Network. 2001-11-07. Архивирано од изворникот на 2011-10-04. Посетено на 2009-04-28.
  47. „Otakon 2002: Bandai Panel“. Anime News Network. 2002-07-29. Архивирано од изворникот на 2009-03-09. Посетено на 2009-04-28.
  48. „New Cowboy Bebop Special Edition“. Anime News Network. 2005-02-16. Архивирано од изворникот на 2009-04-09. Посетено на 2009-04-28.
  49. „Cowboy Bebop BD Box to Include Novel, Ein Picture Drama“. Anime News Network. 2012-08-03. Архивирано од изворникот на 2012-08-06. Посетено на 2012-08-12.
  50. „カウボーイビバップ“. Sunrise. Архивирано од изворникот на 2013-01-19. Посетено на 2012-08-12.
  51. „Funimation Adds Cowboy Bebop, Escaflowne, Outlaw Star and More“. Anime News Network. Архивирано од изворникот на 2013-08-13. Посетено на 10 August 2013.
  52. „Release Date for Cowboy Bebop“. Funimation. Архивирано од изворникот на 16 August 2014. Посетено на 31 August 2014.
  53. „North American Anime, Manga Releases, December 14–20“. Anime News Network. 16 December 2014. Архивирано од изворникот на 2016-01-07. Посетено на 2015-12-06.
  54. „Cowboy Bebop Blu-ray Slated for N. America in December“. Anime News Network. Архивирано од изворникот на 2014-08-11. Посетено на 10 August 2014.
  55. „ふぁんデラ 1997年10月号・中古・角川書店・通販ショップの駿河屋“. Surugaya Japan. Архивирано од изворникот на September 22, 2020. Посетено на May 16, 2014.
  56. „ふぁんデラ 1998年11月号・中古・角川書店・通販ショップの駿河屋“. Surugaya Japan. Архивирано од изворникот на September 22, 2020. Посетено на May 16, 2014.
  57. „[Q&A] カウボーイビバップ“. OKWave Japan. April 30, 2002. Архивирано од изворникот на May 17, 2014. Посетено на May 16, 2014.
  58. „シューティングスタービバップ-カウボーイビバップ- 1 : 中古 | 久雅カイン“. Net Off Japan. Архивирано од изворникот на May 17, 2014. Посетено на May 16, 2014.
  59. „シューティングスタービバップ-カウボーイビバップ- 2 : 中古 | 久雅カイン“. Net Off Japan. Архивирано од изворникот на May 17, 2014. Посетено на May 16, 2014.
  60. „カウボーイビバップ 第1巻:コミック&アニメ:南天佑“. Kadokawa Shoten. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 25, 2014.
  61. „カウボーイビバップ 第2巻:コミック&アニメ:南天佑“. Kadokawa Shoten. Архивирано од изворникот на March 4, 2016. Посетено на April 25, 2014.
  62. „カウボーイビバップ 第3巻:コミック&アニメ:南天佑“. Kadokawa Shoten. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 25, 2014.
  63. „February Manga Releases - News“. Anime News Network. December 5, 2001. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 25, 2014.
  64. „New Manga from TokyoPop - News“. Anime News Network. January 8, 2003. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 25, 2014.
  65. „Cowboy Bebop - PlayStation“. IGN. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 25, 2014.
  66. „Cowboy Bebop International Releases“. Giant Bomb. Архивирано од изворникот на March 12, 2014. Посетено на April 25, 2014.
  67. IGN Staff (August 30, 2005). „Now Playing in Japan“. IGN. Архивирано од изворникот на December 4, 2013. Посетено на April 25, 2014.
  68. Hatfield, Daemon (January 31, 2007). „Missing in Action: The Lost Games of PS2“. IGN. Архивирано од изворникот на April 26, 2014. Посетено на April 25, 2014.
  69. IF Magazine: Live-Action 'Cowboy Bebop' Movie Is In The Works Архивирано на 23 јули 2008 г., IF Magazine.
  70. FirstShowing.Net Архивирано на 25 јули 2008 г., Cowboy Bebop Movie
  71. „Keanu Reeves Hopes to Star in Live-Action Cowboy Bebop“. Anime News Network. 2008-12-17. Архивирано од изворникот на 2008-12-21. Посетено на 2009-01-07.
  72. Elisabeth Rappe (2009-01-16). „Keanu Reeves To Play Spike Spiegel In Live-Action 'Cowboy Bebop' Movie“. MTV. Архивирано од изворникот на 2015-09-15. Посетено на 2015-12-06.
  73. Siegel, Tatiana (2009-01-15). „Keanu Reeves set for 'Bebop' Actor to star in live-action adaptation of anime“. Variety. Архивирано од изворникот 2009-02-03. Посетено на 2009-01-21.
  74. „Longview - ANNCast“. Anime News Network. 2013-09-24. Архивирано од изворникот на 2013-10-04. Посетено на 2013-09-28.
  75. „Shinichiro Watanabe London Comicon“. Anime News Network. Архивирано од изворникот на 2015-09-17. Посетено на 2015-12-06.
  76. Erin Nyren (2017-06-06). 'Cowboy Bebop' Live-Action TV Series in the Works“. Variety. Архивирано од изворникот 2017-06-06. Посетено на 2017-06-06.
  77. Andreeva, Nellie (6 June 2017). 'Cowboy Bebop' Cult Anime TV Series Gets U.S. Live-Action Remake By Tomorrow Studios, Midnight Radio & 'Thor' Writer“. Deadline. Архивирано од изворникот 3 April 2020. Посетено на 16 April 2020.
  78. 'Cowboy Bebop' Live-Action Series Coming to Netflix“. Anime. Архивирано од изворникот на 2020-05-26. Посетено на 2020-05-20.
  79. 'Cowboy Bebop' Live-Action Series a Go at Netflix“. The Hollywood Reporter. Архивирано од изворникот на 2018-11-29. Посетено на 2018-11-29.
  80. Otterson, Jon (April 4, 2019). Cowboy Bebop: John Cho, Mustafa Shakir Among Four Cast in Netflix Live-Action Series“. Variety. Архивирано од изворникот на April 4, 2019. Посетено на April 4, 2019.
  81. Petski, Denise (August 22, 2019). 'Cowboy Bebop': Elena Satine Cast In Netflix Space Western Series“. Deadline Hollywood. Архивирано од изворникот на August 22, 2019. Посетено на August 22, 2019.
  82. Andreeva, Nellie (October 18, 2019). 'Cowboy Bebop': Netflix Series Shuts Down Production For 7-9 Months Following Star John Cho On-Set Injury“. Deadline Hollywood. Архивирано од изворникот на October 18, 2019. Посетено на October 18, 2019.
  83. „Netflix's Live-Action Cowboy Bebop Show Plans Season 2, Teases Yoko Kanno's Music“. Anime News Network (англиски). Архивирано од изворникот на 2020-04-19. Посетено на 2020-04-19.
  84. Jackson, Matthew (2020-05-19). „Exclusive: Snowpiercer's Marty Adelstein updates us on his 'Cowboy Bebop' and 'One Piece' series“. SYFY WIRE (англиски). Архивирано од изворникот на 2020-05-20. Посетено на 2020-05-19.
  85. Dai Sato (2001-04-16). Cowboy Bebop: UT. Bandai. Архивирано од изворникот на 2007-07-05. Посетено на 2012-08-12.
  86. Johnson, Mark (2000). „Cowboy Bebop 1st Session DVD Review“. Ex.org. Архивирано од изворникот на 2009-10-15. Посетено на 2019-03-10.
  87. Crandol, Mike (February 21, 2002). „Cowboy Bebop: The Perfect Sessions DVD Box Set - Review“. Anime News Network. Архивирано од изворникот на August 31, 2013. Посетено на September 8, 2013.
  88. Toole, Mike (5 June 2011). „Evangel-a-like - The Mike Toole Show“. Anime News Network. Архивирано од изворникот на 10 October 2015. Посетено на 20 November 2015.
  89. Carpenter, Christina. „Cowboy Bebop Review“. T.H.E.M. Anime Reviews. Архивирано од изворникот на September 6, 2015. Посетено на September 8, 2013.
  90. 90,0 90,1 90,2 Suskind, Alex (December 17, 2014). „Asteroid Blues: The Lasting Legacy of Cowboy Bebop“. The Atlantic. Atlantic Media. Архивирано од изворникот на January 10, 2015. Посетено на April 21, 2015.
  91. „Cowboy Bebop: The Complete Series (Blu-ray)“. DVD Talk. Архивирано од изворникот на 2020-07-29. Посетено на 2020-04-16.
  92. „The 50 Best Anime Series of All Time“. pastemagazine.com. October 3, 2018. Архивирано од изворникот на April 18, 2020. Посетено на May 20, 2020.
  93. „Cowboy Bebop: Series 1 - Rotten Tomatoes“. Архивирано од изворникот на 2019-05-23. Посетено на 2018-08-21.
  94. Molano, Diego. Interview with Animation Magazine staff. Animated People: Diego Molano, Creator of Cartoon Network’s ‘Victor and Valentino’. April 25, 2019. Archived from the original on April 26, 2020.
  95. „21st Anime Grand Prix“. Animage. June 1999. Архивирано од изворникот на November 12, 2010. Посетено на September 8, 2013.
  96. „22nd Anime Grand Prix“. Animage. June 2000. Архивирано од изворникот на April 10, 2015. Посетено на September 10, 2013.
  97. „List of Seiun Award Winners“. Federation of the Science Fiction Fan Groups of Japan. April 24, 2011. Архивирано од изворникот на October 13, 2010. Посетено на September 8, 2013.
  98. „Newtype USA Announces the Top 25 Anime of All Time“. Anime News Network. October 13, 2006. Архивирано од изворникот на December 7, 2004. Посетено на September 10, 2007.
  99. Persons, Dan (February–March 2004). „The Americanization of Anime: 10 Essential Animations“. Cinefantastique. 36 (1): 48. Архивирано од изворникот на April 28, 2017. Посетено на April 28, 2017.
  100. „Best Anime Ever“. Anime Insider. Wizard Entertainment (50–52). November 2007.
  101. „The Top 20 Madman Anime Titles - 2012“. Madman Entertainment. 2012. Архивирано од изворникот на September 15, 2013. Посетено на September 8, 2013.
  102. „Top 100 Animated TV Series - 14. Cowboy Bebop“. IGN. January 14, 2009. Архивирано од изворникот на October 1, 2012. Посетено на December 27, 2012.
  103. Pirello, Phil; Collura, Scott; Vejvoda, Jim; Schedeen, Jesse; Goldman, Eric; Fowler, Matt (February 21, 2011). „Top 50 Sci-Fi TV Shows“. IGN. Архивирано од изворникот на October 2, 2013. Посетено на September 8, 2013.
  104. Pool, Josh (May 16, 2006). „Ten Anime Themes and Soundtracks of All-Time“. IGN. Архивирано од изворникот на March 7, 2012. Посетено на September 8, 2013.
  105. Mackenzie, Chris (October 20, 2009). „Top 25 Anime Characters of All Time“. IGN. Архивирано од изворникот на October 2, 2013. Посетено на September 8, 2013.
  106. IGN Movies (August 7, 2009). „10 Cartoon Adaptations We'd Like to See“. IGN. Архивирано од изворникот на October 2, 2013. Посетено на September 8, 2013.
  107. Douglas, Miguel (September 1, 2010). „Anime Review: Cowboy Bebop - カウボーイビバップ - Kaubōi Bibappu“. iSugoi. Архивирано од изворникот на November 13, 2011. Посетено на May 15, 2012.
  108. Surat, Daryl (December 16, 2010). „Cowboy Bebop: Reflections on a Modern-Day Anime Relic“. Otaku USA. Архивирано од изворникот на January 30, 2013. Посетено на May 13, 2012.
  109. Pirkle, Michelle Onley (2011). „Déjà Vu All Over Again?: Cowboy Bebop's Transformation to the Big Screen“. Во Jay Telotte; Gerald Duchovnay (уред.). Science Fiction Film, Television, and Adaptation: Across the Screens. Routledge. ISBN 978-1-136-65009-3.
  110. Johnson, Rian (April 19, 2006). „The Visuals of Brick“. Rian's Forum. rcjohnso.com. Архивирано од изворникот на November 3, 2014. Посетено на 2007-03-09.
  111. "The Director's Voice Shinichiro Watanabe Interview." CowboyBebop.com.
  112. Leathers, Kevin (10 June 2009). „Classics of Anime – Cowboy Bebop“. UK Anime Network. стр. 2. Архивирано од изворникот на 31 December 2012. Посетено на 2 May 2012.
  113. „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 2020-05-03. Посетено на 2020-05-03.
  114. „Yoko Kanno, Voice Actors, Musicians Create Cowboy Bebop Charity Track to Fight COVID-19“. Anime News Network. Архивирано од изворникот на 2020-05-01. Посетено на 2020-05-03.

Надворешни врски

уреди