Војводина (село)
Војводина (грчки: Σπηλιά, Спилија; до 1927 г. Βοεβοδίνα, Воеводина,[2] турски: Oyvodina, Ојводина) — село во Кајларско, Егејска Македонија, денес во општината Еордеја на областа Западна Македонија, Грција. Има 69 жители (2011), а атарот зафаќа површина од 25 км2.[3]
Војводина Δισπηλιό | |
---|---|
Координати: 40°29′N 21°48′E / 40.483° СГШ; 21.800° ИГД | |
Земја | Грција |
Област | Западна Македонија |
Округ | Кожански |
Општина | Еордеја |
Општ. единица | Света Петка |
Надм. вис. | 820 м |
Население (2011)[1] | |
• Вкупно | 69 |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Пошт. бр. | 50200 |
Повик. бр. | +30 24630 |
Географија
уредиСелото е сместено во областа Сариѓол, 15 км источно од градот Кајлари, во подножјето на планината Каракамен.
Историја
уредиКај Војводина е откриена древномакедонска гробница (наречена Војводинска гробница), слична на Кралските гробници во Кутлеш.[4] Низ ова подрачје минува познатиот римски пат Вија Егнација.
Во Отоманското Царство
уредиКон крајот на XIX век Војводина бил турски чифлик. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Војводино (Voïvodino) било село во Џумалиската каза со 15 домаќинства и 30 машки жители муслимани.[5]
Во 1889 г. хрватскиот етнограф Стефан Верковиќ („Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“) напишал за Војводина:
„ | На југ одовде [Козлуќој] лежи муслиманското село Војводина со 28 куќи и 62 нуфузи, од кои се зема 3100 пијастри данок. Во селото има 1 џамија и неколку извори.[6] | “ |
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Војводина имала 250 жители Турци.[7]
Според грчка статистика од 1904 г. во Војводина живееле 250 Турци.[8]
Потпаѓање под Грција
уредиВо Првата балканска војна селото го зазела грчката војска, а по Втората балканска војна Војводина конечно била припоена кон Грција, кога се заведен 381 жител.[3] Во 1924 г. е иселено турското население, а на негово место се доведени грчки бегалци од Мала Азија согласно Лозанскиот договор. Во 1928 г. селото е заведено како наполно грчко, со 86 доселенички семејства од вкупно 332 лица.[9] Во 1927 г. му е дадено новото име Спилија.[10]
Демографија
уредиВо следниот период бројот населението останал устојчив, така што во 1940 г. имало 394 лица, а во 1951 и 1961 г. селото имало 347 односно 375 жители. Населението во овој период почнало да се намалува поради релативната неплодност на почвата и иселувањето во градот Кајлари, кој доживеал подем благодарение на термоцентралите и фабриката за вештачки ѓубрива.[3] Така, во 1971 г. селото се намалило на 188 жители, во 1981 г. на 133, а во 1991 г. на 114 лица.
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 394 | 374 | 375 | 188 | 133 | 114 | 134 | 69 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Стопанство
уредиВо селото Војводина претежно се одгледуваат житото, компирите и грозјето, а делумно е развиено и сточарството поради широките тревни предели.[3]
Поврзано
уреди- Војводинска гробница — древномакедонска гробница од II век п.н.е.
Надворешни врски
уреди- Војводина на порталот на некогашната Општина Света Петка Архивирано на 21 март 2009 г. (грчки)
- История на селото Војводина Архивирано на 28 ноември 2004 г. (англиски)
- Информации за поранешната општина Света Петка Архивирано на 27 септември 2007 г. (грчки)
Наводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Βοεβοδίνα - Σπηλιά
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 294.
- ↑ History of the Macedonian tombs of Eordaia (Prefecture of Kozani): Spilia[мртва врска]
- ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, с.98-99.
- ↑ Верковичъ, С.И. Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи, СПб, 1889, стр. 164.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 270.
- ↑ Κωνσταντίνος Σπανός. "Η απογραφή του Σαντζακίου των Σερβίων", in: "Ελιμειακά", 48-49, 2001.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Δημήτρης Λιθοξόου. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.