Википедија

Антимасонство

Антимасонство (познато уште и како анти-слободно ѕидарство) — спротивставување на слободното ѕидарство[1]. Сепак, не постојат еднакви антимасонски движења. антимасонството е составено од драстично различни критики од, понекогаш некомпатибилни групи коишто, на некој начин се непријателски настроени кон Слободното ѕидарство.

Француска антимасонска изложба за време на нацистичката окупација (1942)

Првите анти-масонски документи

уреди

Најстариот антимасонски документ[2] бил леток испечатен во 1698 година од пресвитеријански министер кој се викал Винтер. Летокот гласи:

ЗА СИТЕ БОЖЈИ ЛУЃЕ, во градот Лондон. Мислам дека треба да ве предупредам за пакоста и злото практикувани пред очите на Бог од страна на т.н. ослободени масони, ви велам чувајте се за да не ве прелажат нивните обреди и тајни ветувања; и бидете претпазливи ништо да не ве натера да грешите. Бидејќи во оваа ѓаволска секта, луѓето тајно се состануваат и заколнуваат против сите без да бидат прогонети. Масонството е антихристот којшто требаше да дојде водејќи ги луѓето од стравот од Бога. Како можат луѓето да се состануваат на тајни места и со тајни знаци да се погрижат дека никој не ги гледа правејќи го Божјото дело; не ли се ова дела на злосторници? Знаејќи дека Бог ги гледа како седат во темнината тие треба да бидат поразени, а тајните на нивните срца соголени. Не се мешајте со овие корумпирани луѓе за да не се најдете во светскиот пожар[3].

Политичко антимасонство

уреди

Американско политичко антимасонство (1830 г. -1850 г.)

уреди
Главни статии: Вилијам Морган (анти-масон) и Анти-масонска партија

Во 1826 година, Вилијам Морган исчезнал од малиот град Батавија, Њујорк, откако се заканил дека ќе ги открие „тајните“ на масонството со објавување на нивните ритуали. Неговото исчезнување поттикнало некои од антимасоните да тврдат дека бил киднапиран и убиен од масоните. Исчезнувањето на Морган предизвикало низа протести против масонството, коишто на крајот се прошириле и во областа на политиката. Под раководство на антимасонот Турло Вид, анти-Џексон движењето станало (бидејќи Џексон бил масон) антимасонска партија. Политичката партија избрала претседателски кандидати во 1828 година и 1832 година, но од 1835 година партијата била распуштена секаде, освен во Пенсилванија.

Британско политичко анти-масонство (1990-денес)

уреди

Уште од 1997 година одредени членови на британската влада започнале да се обидуваат да усвојат закони коишто ѝм наложуваат на масоните кои се приклучуваат на полицијата или судството, да ги изјаснат своите членства јавно пред владата поради обвинувањата дека масоните извршуваат дела на взаемно унапредување и менување на наклонетоста. Ова движење првично било предводено од Џек Строу, Министер за внатрешни работи од 1997 година до 2001 година[4]. Во 1999 година, Велшкото собрание станало единствен орган во Велика Британија којшто поставува законска обврска за изјаснување на членството на масоните[5]. Во моментов, од припадниците на полицијата и судството во Англија се бара доброволно да признаат дека се масони[6]. Сепак, сите успешни судски кандидати морале да го „изјаснат својот масонски статус” пред состанокот во 2009 година, кога по успешниот предизвик во Европскиот суд од страна на италијанските масони, Џек Строу се согласил дека политиката е „непропорционална” и ја разрешил[6]. Спротивно на тоа, новите членови на полицијата не се обврзани да го изјаснат својот статус[6].

Во 2004 година, Родри Морган, Првиот министер на велшкото собрание, изјавил дека го прекинал именувањето на Жерард Елијас за генерален бранител поради врски со слободното ѕидарство[7], иако политичарите на не-работничката партија (анг. non-Labour Party) тврделе дека вистинската причина била да се има поддржувач од Работничката партија (анг. Labour Party), во случајов, Малколм Бишоп[8].

Прогонство од страна на комунистите

уреди

Советска Русија ги забранила сите тајни друштва во 1922 година, вклучувајќи го тука и масонството[9]. На една од Вторите меѓународни средби, Григориј Зиновјев побарал таа да се исчисти од масоните[10]. Масонството не постоело во Советскиот Сојуз, Кина или други комунистички држави[11]. По војната, повторното појавување на масонството во Чехословачка и Унгарија во 1950 година било потиснато[11]. Меѓутоа, во Куба продолжило да постои масонство во Кубанската револуција, а според кубанскиот фолклор, Фидел Кастро развил место за масоните кога им дал засолниште во масонската ложа во 1950-тите[12].

Прогонство под нацистички режим

уреди
Главни статии: Борба против масонството и Холокауст

Фашистите го третирале масонството како потенцијален непријател. Масонски писатели тврдат дека јазикот којшто се користи во тоталитарните режими е сличен со оној на некои современи критичари на масонството.

 

Постојано сметани за идеолошки непријател на нацизмот во нивното сфаќање на светот (Weltauffassung), осудениците во масонскиот концентрационен логор биле оценети како ,,политички” затвореници, и носеле превртен (со врвот долу) црвен триаголник[13].

Во 1943 г., пропагандата Абтајлунг, делегација на министерството за нацистичко-германски пропаганди во окупирана Франција, го нарачала пропагандниот филм Окултни сили. Филмот го навредува масонството, парламентаризмот и Евреите како дел од Виши движењето против нив и се обидува да докаже дека постои еврејско-масонски заговор.

Бројот на убиените масони во нацистичко окупираните земји не е точно познат, но се смета дека помеѓу 80.000 и 200.000 масони исчезнале под нацистичкиот режим[14]. Владата на Велика Британија основала Меморијален ден на холокаустот за да ги признае сите групи коишто биле цел на нацистичкиот режим[15], и се спротивставиле на неприфаќање на холокаустот. Масоните се наведени помеѓу оние кои се сметале за нивна цел.

Ирачко БААС антимасонство

уреди

Во 1980 г., ирачкиот правен и кривичен законик бил променет од страна на Садам Хусеин и владеачката БААС партија, правејќи го „промовирањето или прогласување на ционистичките принципи, вклучувајќи го масонството, или поврзувањето со ционистичките организации” како кривично дело[16].

Масонството и патриотизмот

уреди

Масонството наводно ги спречува своите членови од целосно посветување на нивната нација[17]. Кртитичарите тврдат дека во споредба со јасните клеветења за предавство на оперативното масонство, шпекулативното масонство (масонството по 1723 г.) било далеку подвосмислено[18]. Старата Католичка енциклопедија тврди дека масонското негирање за предавство не е засновано врз морална основа, туку врз основа на непријатностите на другите масони. Таа исто така расправа[19], дека поговорката „Лојалноста на слободата ги надминува сите други размислувања” ги оправдува предавството, и цитатите на Алберт Меки, кој рекол: „...да беа предавството и бунтот масонски злосторства, скоро секој масон во Соединетите колонии (Америка), во 1776 г., би бил осуден на протерување и секоја ложа на одземање на налогот од Големите ложи на Англија и Шкотска, под чија надлежност биле во тоа време”[17].

Масонството, сепак, ѝм наложува на своите членови дека: „Во државата треба да бидете тивки и мирни предмети, верни на својата влада и праведни кон својата земја; не треба да покажувате нелојалност или бунт, туку трпеливо да служите на правната власт и гордо да се приспособите на владата на државата во која живеете”[20].

Со овој товар на душата, американските масони се доследни застапници на Уставот на САД, вклучувајќи го и одвојувањето на црквата од државата[21], кое што Римокатоличката црква го гледа како прикриен напад врз местото на црквата во јавниот живот[22].

Теории на заговор

уреди
Главна статија: Масонски теории на заговор

Поради својата таинствена природа, масонството долг период било мета на теорија на заговор во кои тоа или е наклонето кон светската доминација или тајно ја управува светската политика[23].

Историски гледано, постоеле жалби дека масоните тајно планирале да создадат општество засновано врз револуционерни идеали за слобода, еднаквост, братство, одделување на црквата од државата и (во Нацистичка Германија) еврејски заговор за верска толеранција[24]. Слично на тоа, некои антимасони изјавиле дека масонството е еврејски фронт за светска доминација, или барем е користено од евреите за оваа цел. Пример за ова претставува познатиот литературен фалсификат Протоколите на старите од Зион. Хитлер го забранил масонството делумно поради оваа причина. Водачот на Палестинското исламистичко движење Хамас, тврди дека масонството е ,,тајно општество” создадено како дел од ционистичкиот заговор за да го управува светот[25].

Најстариот документ којшто ги обвинувал масоните дека се вмешани во заговор бил Enthüllungen des Systems der Weltbürger-Politik („Откривање на системот на космополитската политика”), објавен во 1786 г[26]. Книгата тврди дека постоел заговор од страна на масоните, илуминатите и језуитите коишто планирале светска револуција[27]. Во текот на 19 век, оваа теорија е повторена од страна на повеќе христијански контра-револуционери[28][29], коишто ги обвинувале масоните за секој напад врз постоечкиот општествен систем[28][29].

Исто така, постојат многу други религиозни и политички теории на заговор, повеќето поврзани со владата на САД, кои тврдат дека сите претседатели се масони (всушност само 14 од 44 претседатели биле масони) или дека масоните биле вмешани во атентатот на Џон Кенеди. Многу од овие теории укажуваат на присуството на масонски симболи во архитектурата на федералните згради или во планот за улици на Вашингтон.

Религиозно антимасонство

уреди

Христијанско антимасонство

уреди

Еден од првите христијански критичари на масонството бил Чарлс Фини. Во неговата книга Карактерот, тврдењата и практичната работа на масонството, Фини не само што ги исмејува масоните, туку и објаснува зошто го гледал напуштањето на заедницата како суштествен дел, 3 години по неговото преобратување во христијанин и влегување во богословијата.

Одреден број на припадници од протестантската и православната вероисповед ги спречуваат нивните верници да се приклучат на масонските ложи, иако ова се разликува во поглед на интензитетот според вероисповедта. Некои едноставно изразуваат мала загриженост за тоа дали масонството е компатибилно со христијанството, додека пак, од друга страна, некои го обвинуваат братството за обожавање на ѓаволот[30].

Римокатоличката црква, од 1738 г., го забранила членството во масонските организации, повикувајќи се на обете, политички и религиозни причини. Сè до 1983 г. казната за католиците кои се приклучуваат на братството било изопштување[31]. Оттогаш, казната е забрана, која што го исклучува обвинетиот од Светата причест. Иако канонската казна е променета во 1983 г., тоа не е случај и со забраната за членство.[32].

Муслиманско антимасонство

уреди

Многу аргументи од страна на исламските антимасони се тесно поврзани со антисемитизмот и антиционизмот, иако постојат и други критики како што е поврзувањето на масоните со Даџал[33]. Одредени муслимани кои се противат на масонството тврдат дека масонството ги застапува интересите на Евреите низ целиот свет и дека една од нивните цели е повторната изградба на Храмот на Соломон во Ерусалим по уништувањето на џамијата Акса[34]. Во член 28 од нивниот завет, Хамас вели дека масонството, Ротари клубот, и други слични групи „работат во интерес на ционизмот и според неговите наредби....[35]” Многу земји со големо муслиманско население, не го дозволуваат постоењето на масонски ложи под нивна надлежност. Сепак, во земјите како Турција и Мароко постојат Големи ложи[36] while in countries such as Malaysia[37], додека пак, во земјите како Малезија и Либан[38], постојат Региони на Големи ложи коишто работат под раководство на некоја веќе основана Голема ложа.

Наводи

уреди
  1. ↑ Oxford English Dictionary (1979 ed.), p. 369.
  2. ↑ Morris, S. Brent; The Complete Idiot's Guide to Freemasonry, Alpha books, 2006, p,203
  3. ↑ As quoted by Morris, S. Brent; The Complete Idiot's Guide to Freemasonry, Alpha Books, 2006, p. 204
  4. ↑ "New judges must declare masonic membership", BBC, March 5, 1998, retrieved February 26, 2006
  5. ↑ "Freemason policy review due", BBC, December 8, 2001, retrieved February 26, 2006
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 "House of Commons Hansard Written Answers for 21 July 2005 (pt 69)" Архивирано на 15 февруари 2012 г., UK House of Commons, July 21, 2005, retrieved October 2, 2007
  7. ↑ "Morgan criticised over job blocking", BBC, March 22, 2004, retrieved February 26, 2006
  8. ↑ "Mr Morgan wanted another QC, Malcolm Bishop, who has stood as a Labour candidate and is a close associate of former Lord Chancellor Derry Irvine." Morgan 'blocked' QC appointment
  9. ↑ Whalen, W.J., "Freemasonry" The New Catholic Encyclopedia (1967) Архивирано на 30 јануари 2013 г. article hosted at trosch.org. Retrieved 2011-10-19.
  10. ↑ Кац. А. С. «Протоколы Сионских Мудрецов и Всемирный Жидомасонский Заговор»
  11. ↑ 11,0 11,1 Whalen, W.J. "Freemasonry" Архивирано на 30 јануари 2013 г. The New Catholic Encyclopedia (1967), hosted at David Trosch's website. Retrieved 2011-10-09.
  12. ↑ Stein, Jeff (7 April 2014). „Bay of Piglets: How the Freemasons Got Caught in a Plot to Topple the Castros“. Newsweek. Посетено на 7 April 2015.
  13. ↑ The Encyclopedia of the Holocaust, volume 2, page 531, citing Katz, Jews and Freemasons in Europe.
  14. ↑ Christopher Hodapp (2005). Freemasons for Dummies. Indianapolis: Wiley Publishing Inc. стр. 85., sec. "Hitler and the Nazi"
  15. ↑ What is Holocaust Memorial Day? Архивирано на 12 ноември 2007 г.
  16. ↑ "Saddam to be formally charged", The Washington Times, July 1, 2004. Retrieved 2011-10-09.
  17. ↑ 17,0 17,1 "Another characteristic of Masonic law is that "treason" and "rebellion" against civil authority are declared only political crimes, which affect the good standing of a Brother no more than heresy, and furnish no ground for a Masonic trial." Masonry (Freemasonry) from the Catholic Encyclopedia, partially quoting Mackey, Jurisprudence, 509.
  18. ↑ "2nd – You shall be true liegemen to the King of England without any treason or falsehood, and if you know of any that you amend it privily, if you may, or else warn the King and his Council of it by declaring it to his officers."
  19. ↑ "Such language would equally suit every anarchistic movement." Masonry (Freemasonry) in the Catholic Encyclopedia
  20. ↑ Webb, Thomas Smith; Freemason's Monitor Or Illustrations of Freemasonry – Charge at initiation into the first degree, p. 43 (originally published 1818... republished by Kessinger Publishing, 1995 ISBN 1-56459-553-6, ISBN 978-1-56459-553-9)
  21. ↑ "Freemasonry Does Not Support any particular political position. It has long stood for separation of Church and State, and has been a champion of Free Public Education." From a speech given by Bill Jones Архивирано на 15 февруари 2006 г. Grand Master of Arkansas, 1996
  22. ↑ Pope Leo XIII Etsi Nos (On Conditions in Italy)
  23. ↑ Pawns in the Game, (4th Edition, April, 1962), William Guy Carr
  24. ↑ Hitler, Adolf. Mein Kampf: Volume One – A Reckoning. "[Chapter XI: Nation and Race, „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 2008-12-08. Посетено на 2006-02-23.]" 1924, trans. 1943. – "Конечно, влијанието на Евреите врз економските прашања расте со застрашувачка брзина преку берзата. Тој станува сопственик, или барем контролор, на националната работна сила. За да ја зајакне својата политичка позиција, тој се обидува да ги урне расните и граѓанските бариери, кои за време и понатаму го ограничуваат на секој чекор. За таа цел се бори со сета упорност во него за религиозна толеранција - и во Масонеријата, која потполно му подлегна на него, тој има одличен инструмент со кој може да се бори за своите цели и да ги пренесе. Владеачките кругови и високите слоеви на политичката и економската буржоазија се внесуваат во неговите мрежи со жиците на масонството и никогаш не треба да се сомневаат што се случува."
  25. ↑ 'The Covenant of the Islamic Resistance Movement (HAMAS) – Palestine', Art. XVII, XXII, and XXVIII, 18 August 1988. Retrieved 29 October 2005.
  26. ↑ "Bereits um 1786, kurz zuvor waren die Illuminaten in Bayern verboten worden, kursierte das erste Pamphlet über die Freimaurer, das von einem anonymen Autor als "Enthüllungen des Systems der Weltbürger-Politik" veröffentlicht wurde." Transl. "As early as 1786, shortly before the banning of the Illuminati in Bavaria, the first pamphlet about Freemasonry arrived, the anonymously authored "Enthüllungen des Systems der Weltbürger- Politik"." Freimaurer im Wandel der Zeit- von der Gründung bis heute Архивирано на 25 септември 2008 г., from the Neue Freimaurer Архивирано на 25 септември 2008 г. website.
  27. ↑ prof. Dr. Pfahl-Traughber: Der antisemitisch-antifreimaurerische Verschwörungsmythos
  28. ↑ 28,0 28,1 Matthias Pöhlmann: Verschwiegene Männer, Protestant Centre for Religious and Ideological Issues of the Evangelical Church in Germany
  29. ↑ 29,0 29,1 Dr. Johannes Rogalla von Biberstein, historian and librarian of the University of Bielefeld: Die These von der Verschwörung 1776–1945. Philosophen, Freimaurer, Juden, Liberale und Sozialisten gegen die Sozialordnung, Flensburg 1992
  30. ↑ Is It True What They Say About Freemasonry? Authors: de Hoyos, Arturo and Morris, S. Brent, 1988, 2nd edition, p. 27-36, Leo Taxil: The Hoax of Luciferian Masonry ISBN 1590771532
  31. ↑ newadvent.org "Excommunication"
  32. ↑ Joseph Cardinal Ratzinger, Prefect. Declaration on Masonic Associations Свето собрание за доктрината на верата, 26 ноември 1983 година. Пристапено на 2011-10-09. "Затоа, негативниот суд на Црквата во врска со масонската асоцијација останува непроменет, бидејќи нивните начела отсекогаш биле сметани за непомирливи со доктрината на Црквата и затоа останува забрането членство во нив. Верниците што се запишуваат во масонските асоцијации се во состојба на тежок грев и не смеат да примат свечена причест. Не е во надлежност на локалните црковни власти да дадат пресуда за природата на масонските асоцијации што би значело отстапување од она што е решено погоре..."
  33. ↑ Prescott, Andrew. The Study of Freemasonry as a New Academic Discipline (pdf). стр. 13–14. Посетено на 2006-05-21.[мртва врска]
  34. ↑ „Can a Muslim be a freemason?“. Islamonline.com. Архивирано од изворникот (asp) на 2007-03-18. Посетено на 2007-05-08.
  35. ↑ Hamas Covenant of 1988. Wikisource. Accessed 2 October 2007.
  36. ↑ Leyiktez, Celil. "Freemasonry in the Islamic World". Accessed 2 October 2007.
  37. ↑ DGLME.org – The District Grand Lodge of the Middle East Архивирано на 6 декември 2008 г.
  38. ↑ Districts Online | Grand Lodge F. & A. M. State of New York Архивирано на 5 јули 2008 г.

Надворешни врски

уреди

Критика за масонеријата

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Антимасонство&oldid=5277998“