Самар (село)
Самар — село во Воденско, Егејска Македонија, денес во општината Воден на Постолскиот округ во Централна Македонија, Грција. Населението брои 157 жители и до 1924 г. било населено исклучиво со Македонци.[2]
| Самар Σάμαρι | |
|---|---|
  Самар | |
|
Местоположба во областа   Самар | |
| Координати: 40°49.10′N 22°05.60′E / 40.81833° СГШ; 22.09333° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Постол |
| Општина | Воден |
| Општ. единица | Воден |
| Надм. вис. | 300 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 85 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија и местоположба
уредиСелото се напоѓа околу 10 км северно од градот Воден, а околу 2 км источно од патот Воден - С’ботско, на надморска висчина од 300 м.[2]
Историја
уредиОсманлиско време
уредиВо османлиските даночни книги за Воденскиот волает од 1619-1620 г. Самар се води како село со 30 домаќинства обврзници на џизија (данок за немуслимани).[3]
Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Самар (Samar) — село во Воденската каза со 31 куќи и вкупно 173 жители Македонци.[4][5]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Самар имал 244 жители Македонци.[4][6]
По Илинденското востание во 1904 г. целото село потпаднало под врховенството на Бугарската егзархија.[7] Според податоците на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Самар (Samar) имало 160 Македонци[4] под егзархијата.[8] Во истиот период, Милоевиќ регистрирал 20 куќи, сите македонски.[2]
Припојување кон Грција
уредиСо Букурешкиот договор во 1913 г. Самар е припоен кон грчката држава, кога имал 87 жители.[2] Дел од населението се отселило, а на негово место грчките власти во 1924 г. населиле неколку грчки доселенички семејства (бегалци од Турција) со вкупно 24 члена.[2] Во 1926 г. селото е преименувано во Самари. Во 1928 година Самар имал 210 жители[2], од кои 7 биле доселенички семејства со вкупно 31 член.[9] Во 1940 се заведени 177 жители, од кои 33 доселеници, а останатите Македонци.[2]
Во Граѓанската војна
уредиСамар настрадал во Граѓанската војна, а грчките монархистички власти во зимата 1947 г. го присилно отселиле населението во Црковени.[2] По нормализацијата на состојбите, селаните се вратиле во селото.
Население
уредиЕве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 177 | 130 | 163 | 114 | 128 | 117 | 91 | 85 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика
уредиСелото припаѓа на општинската единица Воден со седиште во истоимениот град, која припаѓа на поголемата општина Воден, во округот Постол. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Луковец, во кој спаѓаат и селата Луковец, Волкојанево и Почеп.
Стопанство
уредиПочвата е мошне неплодна, но сепак населението се занимава со сточарство и земјоделство.[2]
Наводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 57.
- ↑ Турски извори за българската история, т. VII, София 1986, стр. 270.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 158-159.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 149.
- ↑ Силянов, Христо. Освободителните борби на Македония, том II, София, 1993, стр. 126.
- ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 190-191.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.