Исаија Фрчковски

македонски зограф

Исаија (Исаче) Мак(а)риев Фрчковски (1843 - 1881) — истакнат македонски зограф и иконописец од познатото творечко семејство Фрчковци, претставник на Дебарската школа.

Исаија Фрчковски
Роден(а)1843
Галичник, Реканско
Починал(а)1881
Пантелејски манстир, Кочанско
НационалностМакедонец
Занимањезограф, иконописец
Познат(а) поцркви и манастири
Значајни делаво текстот
Деца

Живот и дела уреди

Роден е в големата мијачка паланка Галичник во 1843 г. како син е на познатиот копаничар и зограф Макариј Фрчковски. Тројцата браќа на Исаија исто така биле зографи — Христо (1841 – 1893), Кузман (1844 – 1899) и Серафим (1845 – 1869).[1] Заедно со браќата работел во Егејска, Пиринска и Вардарска Македонија, но и во околните земји. Делувале во Охрид, во Солунско, во Дојранско – во Порој, во ДрамскоАлистратик, во Серско – во „Св. Бессребреници“, во „Св. Димитриј“ во Димитрич, во „Собор на Дванаесетте Апостоли“ во Авдамал, во „Св. Ѓорѓи“ во Хункос, во „Св. Константин и Елена“ во Тахино, во Белица и во „Успение на пресв. Богородица“ во Либјахово и други.[2]

 
Живопис од „Пресв. Богородица" во Петрич

Едно од првите дела на браќата е живописувањето на фреските на сите ѕидови во наосот и нартексот и сликањето на иконите за иконостасот во црквата „Св. Богородица“ во Петрич во 1871 г.[2] Над западната врата одвнатре е поставен натпис кој вели „Овој храм е зографисан со помошшта на сите христијани од овој град. 13 јули 1871 г. Зографирали: Христо съ съдружници Исакий и Кузманъ Макриеви отъ Дебъръ“.[2][2][3] Насликале огромен број библиски композиции, ликови на светци, пророци и друго, вклучувајќи и сложени композиции со многу претстави. Под Богородица Пошриока од небесата во олтарната апсида е Евхаристијата — Христос со по шест апостоли од секоја страна. На западниот ѕид е „Архангел Михаил му ја одзема душата на богатиот“ и сцената „Угостувањето на богатиот Лазар и сиромавиот“ и огромна глава на змеј, која го лапнува богаташот. Композицијата е своевидно склопена и силно впечатлива – таквиот сплет на трите сцени е уникатен. Однадвор на западниот ѕид (источниот на нартексот) се големите композиции „Одење кај гатачката“ и „Страшниот суд“. Првата јапокаува богатата фантазија на уметниците, а втората е со сложени сцени со многу лица во учество. Иконостасните икони во црквата биле поквалитетни од фреските.[2]

Потоа во 1872 г. браќата прешле на работа во црквата „Св. Ѓорѓи“ во Струга, а подоцна во Врањско, по што се разделиле — Христо работел сам во Босна, а Исаија и Кузман заедно.[2][4] Двајцата работеле во Штипско, Овчеполието и Кочанско — во Виница, Кочани, Зрновци, Горни и Долни Балван, Долно Трогерци и други места.[2] Икона на Светата Троица од Исаја има во црквата „Воведение на пресв. Богородица“ во Шлегово со натпис „Из рука Исаја Макариов Дебрали от село Галичник 1874“.[2]

Исаија е автор на иконите на северната и јужната врата на иконостасот во црквата „Св. Атанасиј“ во кочанско Оризари, кои ги работел во 1875 и 1876 г. при обновата на црквата.[5]

Откако се вратил од Босна, Христо ја собрал својата тајфа и заедно со некои од нивните синови работеле во Пловдивско, каде во 1878 г. ги затекнало ослободувањето на Бугарија. Христо заедно со Исаија и Кузман сликал во црквите „Св. Ѓорѓи“ и „Св. Петка“ во Пловдив и по околните села. Работеле и во црквите во Куклен и во „Св. Никола“ во Катуница, Пловдивско. Подоцна Исаја заминал за „Пантелејскиот манастир“ кај кочанското село Пантелеј, каде починал во 1881 г.[2][4]

Родословие уреди

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Блаже
(ΧVIII век)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Негрија Блажев
(1783 — 1843)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Макариј Негриев
(о. 1800 — 1859)
 
 
 
 
 
Трајан Негриев
(1809/1810 — 1883/1884)
 
 
 
 
 
Ѓурчин Негриев
(1811/1812 — ?)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Христо Макриев
(1841 — 1893)
 
Исаија Макриев
(1843 — 1881)
 
Кузман Макриев
(1844 — 1899)
 
Серафим Макриев
(1845 — 1869)
 
Нестор Трајанов
(1841 — 1919)
 
Ефтим Трајанов
 
Велјан Трајанов
 
Михаил Ѓурчинов
(1839 — 1874)
 
Теофил Ѓурчинов
(1845 — 1874)
 
Пане Ѓурчинов
(1847 — 1892)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Епифаниј Христов
(1860 — 1906)
 
Дамјан Христов
 
Апостол Христов
(1877 — 1947)
 
Овентиј Исаев
(1862 — 1918)
 
Георги Исаев
(1878 — 1953)
 
Макариј Кузманов
(1864 — 1899)
 
Јанко Кузманов
(1878 — ?)
 
Негрија Несторов
(1864 — 1885)
 
Данаил Несторов
(1870 — ?)
 
Јосиф Михајлов
(1865 — 1896)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Исаија Георгиев
 
Кирил Георгиев
 
Аспарух Георгиев
 
Кузман Јанков
 
 
 
 
 
Никола Данаилов
 
Лазар Данаилов
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Илија Пефев
(1899 — 1988)
 
Иван Пефев
 
Христо Дамјанов
 
Денко Дамјанов
 
Христо Апостолов
(1896 — 1963)
 
Михаил Апостолов
 
Асен Апостолов
 
Кузман Фрчкоски
 
Данаил Фрчковски
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Љубомир Фрчковски
(р. 1957)
 
Белешка: Имињата во родословието се напишани со нивните патроними, според тогашната традиција.

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. Милчева, Христина. Разговор за дърворезбата, Издателство Отечество, София, 1989, стр. 40
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Василиев, Асен (1965). Български възрожденски майстори: живописци, резбари, строители. София: Наука и изкуство. стр. 215–217.
  3. Енциклопедия „Пирински край“, том I. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 360. ISBN 954-90006-1-3.
  4. 4,0 4,1 Голяма енциклопедия България, Том 7. София: БАН, Научноинформационен център „Българска енциклопедия“, Книгоиздателска къща „Труд“. 2012. стр. 2681.
  5. Проблеми на изкуството, томове 37-38. БАН. 2004. стр. 49.