Бориево
Бориево — село во Општина Босилово, во околината на градот Струмица.
| Бориево | |
Улица во селото | |
  Бориево Местоположба на Бориево во Македонија
Бориево на карта
| |
| Координати 41°25′23″N 22°45′54″E / 41.42306° СГШ; 22.76500° ИГД | |
| Општина | Босилово |
| Население | 742 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 27010, 27510 |
| Надм. вис. | 210 м |
| Слава | Мала Богородица |
|
Бориево на општинската карта  Атарот на Бориево во рамките на општината | |
 Бориево на Ризницата
| |
Географија и местоположба
уредиБориево се наоѓа во југоисточниот дел на Република Македонија, во средишниот дел на Струмичка Котлина. Од најблискиот град Струмица е оддалечен 8 километри.
Надморската височина во селото е 210 метри.
Историја
уредиРан период
уреди.jpg)
_(2).jpg)
Бориево е стара селска населба која потекнува од средниот век. На почетокот селото било мало, подигнато на брегот на Моноспитовското Блато, во месноста „Жабарник“. Старите жители на ова село на тој простор се занимавале со лов, риболов и сточарство. Поради мочурливото земјиште, земјоделството не било застапено. Според едно предание, претходниците на бориевчани ја напуштиле првобитната местоположба на селото, веднаш по Битката на Беласица во 1014 година, кога Самуиловата војска била победена од војската на византискиот цар Василиј II.
Причина за напуштањето на населбата во месноста „Жабарник“ била појавата на болест (веројатно маларија) од која најмногу умирале децата. Прв на ова место каде што денес е сместено Бориево се населил човек по име Борил. Подоцна околу неговата куќа се населиле и други семејства, па така се оформувала мала селска населба која во чест на првиот жител Борил, ја нарекле Борилово. Со името Борилово, селото се спомнува, сè до доаѓањето на Османлиите[2].
Отоманско Царство
уредиОсманлиите селото започнале да го нарекуваат Бориево. Легендата вели дека во селото имало изградено кула во која ги обучувале војниците, кои секое утро ги пробудувала војничката труба – „бурија“. Така според оваа легенда, од овој збор произлегло и името Бориево.
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. селото се состоело од 20 семејства и 65 жители Македонци[3][4] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 275 жители Македонци[3][5].
Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 352 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија и 64 македонски патријаршисти. Освен тоа, во селото работело и едно егзархиско училиште[3][6].
Во текот на Горноџумајското востание кај селото се одвила битка против Османлиите[7] Во битката врховистичката чета ранила еден таксилдар, а убила една жандар и падарот од селото. Во текот на престрелката загинал еден четник, а четата со себе по повлекувањето го повела машкото население. Поради пукањето во Бориево дошло до организирање на башибузлук од страна на Турците од села Турново, Еднокуќево и Секирник. Башибозлукот набргу се нашол во Бориево, а таму дошла и една потера од 50 души од Банско. Селото било ограбено, а дестенина селани биле претепани до смрт. На 18 ноември во Бориево дошла потера од 40 - 50 души од Ново Село под команда на Али Ефенди. Биле уапсени 16 селани и однесени во Ново Село каде што биле мачени за да предадат пушки[7].
Југославија
уредиПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Царство Бугарија. По крајот на Првата светска војна, според Нејскиот мировен договор, селото било вклучено во составот на Кралство СХС, заедно со Струмичкиот регион. По крајот на Втората светска војна, Бориево било вклучено во НР Македонија, во составот на СФРЈ.
Македонија
уредиПо распаѓањето на СФРЈ, селото формално било вклучено во составот на Република Македонија. Според територијалната организација на Република Македонија, селото припаѓа на Општина Босилово.
Стопанство
уредиАтарот не е многу голем и зафаќа простор од 4,3 км2. На него доминира плодното обработливо земјиште на површина од 426,3 ха, на пасиштата отпаѓаат 14,2 ха, а на шумите само 3,2 ха.[8]
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 300 Македонци.[9]
Во 1961 година селото Бориево имало 681 жител. Во 1994 година во селото живееле 889 луѓе, сите Македонци[8]..
Населението низ историјата бележи постојан пораст. Според пописот во 2002 г. селото има 926 жители, од кои 925 Македонци и 1 останат.[10]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 742 жители, од кои 654 Македонци, 1 останат и 87 лица без податоци.[11]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 275 | 352 | 439 | 536 | 681 | 754 | 793 | 853 | 889 | 926 | 742 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[12]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[13]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[15]
Самоуправа и политика
уредиИзбирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 1823 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на Дом на културата.[16]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 759 гласачи.[17]
На Македонски парламентарни избори во 2020 година, на овие избирачки места биле запишани вкупно 768 гласачи.[18]
Културни и природни знаменитости
уредиКултура и спорт
уредиНа спортски план во Бориево се обнови игралиштето и фудбалскиот клуб на Бориево започна активно да учествува во многу натпревари.
Наводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ КОЛЕТКТИВНАТА МЕМОРИЈА ЗАЧУВАНА ВО ТИПИЧНИТЕ ОБИЧАИ И ТРАДИЦИИ НА ОПШТИНА БОСИЛОВО
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 188-189.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 160.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 106-107.
- ↑ 7,0 7,1 Манол Пандевски - Ѓорѓи Стоев - Трнката, Струмица и Струмичко низ историјата, Струмица, 1969, стр. 225.
- ↑ 8,0 8,1 Панов Митко, Енциклопедија на селата во Република Македонија, Патрија, Скопје, 1998. стр. 34-35.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Парламентарни избори 2020“. Архивирано од изворникот на 2021-03-05. Посетено на 3 ноември 2020. line feed character во
|title=во положба 21 (help)
_1941.jpg){kind=link}