39 Лебед
39 Лебед — двоен[8] систем во близина на јужната граница[4] на северното соѕвездие Лебед, на растојание приближно од 250 светлосни години од Земјата.[1] Може да се забележи со голо око како портокалова ѕвезда со привидна ѕвездена величина од 4,43.[2] Системот се приближува кон Сонцето со околусончева радијална брзина од −17 км/с.[5]
Податоци од набљудување Епоха J2000 Рамноденица J2000 | |
---|---|
Соѕвездие | Лебед |
Ректасцензија | 20ч 23м [1] | 51,62070с
Деклинација | +32° 11′ [1] | 24,6191″
Прив. величина (V) | 4,43[2] |
Особености | |
Спектрален тип | K2.5 III Fe−0.5[3] |
U−B Боен показател | 1,50[4] |
B−V Боен показател | 1,331 ± 0,003[2] |
Астрометрија | |
Радијална брзина (Rv) | −17,18 ± 0,18[5] км/с |
Сопствено движење (μ) | Рект: +35,84[1] млс/г Дек.: −5,83[1] млс/г |
Паралакса (π) | 13.05 ± 0.20[1] млс |
Оддалеченост | 250 ± 4 сг (77 ± 1 пс) |
Апсолутна величина (MV) | 0,01[2] |
Орбита[4] | |
Период (P) | 85.67 ± 0.89 yr |
Занесеност (e) | 0,495 ± 0,023 |
Перицентарска епоха (T) | 2.453.794 ± 174 ЈД |
Аргумент на перицентарот (ω) (споредна) | 177 ± 7° |
Полузамав (K1) (главна) | 3,23 ± 0,11 км/с |
Податоци [6] | |
39 Лебед A | |
Маса | 1,29 ± 0,25 M☉ |
Полупречник | 22,31 ± 0,84 R☉ |
Површ. грав. (log g) | 2,00 ± 0,13 |
Сјајност | 186+14 12 L☉ |
Температура | 4.259 ± 35 K |
Вртежна брзина (v sin i) | 5,6[5] км/с |
Старост | 3,86 ± 1,89 Гг. |
Други ознаки | |
Наводи во бази | |
SIMBAD | — податоци |
Станува збор за спектроскопска двојна ѕвезда со орбитален период од околу 85.67 years (31,292 d) и занесеност од 0,5. Предвидена е голема полуоска околу првичната ѕвезда од 1,207 ± 46 Gм (8.07 ± 0.31 ае), што дава долна граница на раздвоеноста меѓу ѕвездите.[4] Се проценува дека староста на системот изнесува 4 милијарди години.[6]
Составницата која може да се набљудува е развиена портокалова џиновска ѕвезда со ѕвездена класификација K2.5 III Fe−0.5;[3] додавката укажува на намаленото присуство на железо во спектарот. Најверојатно е на хоризонталната гранка, фузионирајќи хелиум во јадрото, но можно е и да е на гранката на црвени џинови фузионирајќи го водородот во обвивката околу хелиумовото јадро.[9] Масата е за 1,3 пати поголема од Сончевата маса и се проширила на растојание 22 пати поголемо од Сончевиот полупречник. Твездата зрачи со сјајност 186 пати поголема од Сончевата сјајност од зголемената фотосфера при делотворна температура од 4.259 K.[6]
Составницата која не може да се забележи е најверојатно ѕвезда на главната низа од спектрален тип F или среден-K, а можно е и да станува збор за бело џуџе. Нејзината маса е 0,7–1,0 пати од масата на Сонцето.[4]
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 van Leeuwen, F. (2007), „Validation of the new Hipparcos reduction“, Astronomy and Astrophysics, 474 (2): 653–664, arXiv:0708.1752, Bibcode:2007A&A...474..653V, doi:10.1051/0004-6361:20078357.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Anderson, E.; Francis, Ch. (2012), „XHIP: An extended hipparcos compilation“, Astronomy Letters, 38 (5): 331, arXiv:1108.4971, Bibcode:2012AstL...38..331A, doi:10.1134/S1063773712050015.
- ↑ 3,0 3,1 Keenan, Philip C.; McNeil, Raymond C. (1989), „The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars“, Astrophysical Journal Supplement Series, 71: 245, Bibcode:1989ApJS...71..245K, doi:10.1086/191373.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Griffin, R. F. (June 2008), „Spectroscopic binary orbits from photoelectric radial velocities - Paper 200: Kappa Persei, Beta Leonis Minoris, 56 Ursae Majoris, HR 4593, and 39 Cygni“, The Observatory, 128: 176–231, Bibcode:2008Obs...128..176G.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Massarotti, Alessandro; и др. (January 2008), „Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 HIPPARCOS Giants and the Role of Binarity“, The Astronomical Journal, 135 (1): 209–231, Bibcode:2008AJ....135..209M, doi:10.1088/0004-6256/135/1/209.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Maldonado, J.; и др. (June 2013), „The metallicity signature of evolved stars with planets“, Astronomy & Astrophysics, 554: 18, arXiv:1303.3418, Bibcode:2013A&A...554A..84M, doi:10.1051/0004-6361/201321082, A84.
- ↑ „39 Cyg“. SIMBAD. Центар за астрономски податоци во Стразбур. (англиски)
- ↑ Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 389 (2): 869–879, arXiv:0806.2878, Bibcode:2008MNRAS.389..869E, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x.
- ↑ Stock, S.; Reffert, S.; Quirrenbach, A. (August 2018). „Precise radial velocities of giant stars. X. Bayesian stellar parameters and evolutionary stages for 372 giant stars from the Lick planet search“. Astronomy & Astrophysics. 616: 15. arXiv:1608.00963. Bibcode:2018A&A...616A..33S. doi:10.1051/0004-6361/201833111. A33.