Википедија

Сообраќајот во Хамбург

Сообраќајот во Хамбург се состои од голема патна мрежа, железнички систем, подземна железница, аеродроми и поморски услуги за повеќе од 1,7 милиони жители на градот Хамбург и 4,3 милиони луѓе во метрополитенската област Хамбург.

Од средниот век, како ханзин град, еден од сообраќајот на Хамбург бил економската трговија со други градови или региони. Во 2008, хамбуршкото пристаниште било второ најголемо пристаниште во Европа. Хамбург е поврзан со четири автопати, додека во Хамбург има и два аеродроми. Сообраќајниот сојуз на Хамбург бил првата организација од ваков вид во светот и во 2008, бил задолжена за управување со јавниот превоз во три германски покраини. Во 2007, повеќе од 618 милиони патници, користеле автобус, подземна железница, фериботи или градски возови.

Историја

уреди
Поврзано: Историја на Хамбург

Повелбата во 1189 од Фридрих I Барбароса му го доделил на Хамбург статусот на Слободен царски град и ослободен од данок, пристапот на Долна Елба во Северно Море, правото за риболов, за сечење дрва и слободата за војната служба.[1] Повелбата бил дадено усно за поддршката на Хамбург во крстоносните војни на Фридрих и во 1265 со веројатно фалсификувана писмо била презентирана на или од Rath на Хамбург.[2] Во 1241, двата договори помеѓу Хамбург и Либек го одбележа започнувањето на трговската унија Ханза во Северна Европа. И во 1264, Steinstraße бил третата улица со калдрма во Европа, рутата Исток-Запад за трговија.[3]

Во 1800, Хамбург имал 1.473 улични светилки и на ридот во Хамбург во Занкт Паули, неколку нови улици добиле христијански имиња, н.п. Davidstraße, Erichstraße или Herbertstraße.[4]

 
Улицата Großer Burstah во квартот Алштат во 1900

На 31 октомври 1839, првата коњска автобуска линија ја опслужувала линијата од Хамбург до тогашниот дански град Алтона.[5] Во 1894, првиот електричен трамвај во Хамбург ја опслужувал линијата Месберг – Ломбардсбрике – Ландунгсбрикен – Цолканал – Месберг.[6][7] Во 1906, Hamburg Hauptbahnhof била изградена и железничките линии — како што е линијата Rollbahn — биле проширени во центарот а градот и во 1910 била изградена хала за авионски сообраќај со цепелини во Фулсбител. Во 1911, првиот тунел под река во континентална Европа бил завршен,[8] и Benzindroschken (возила кои работат на бензин) биле дозволени на улиците на Хамбург.[9]

Во 1912, хамбуршкото пристаниште обезбедило 64 километри сидришта за повеќе од 15.000 пловни објекти, кои пристигнале во Хамбург.[10] Hamburger Hochbahn била основана во 1911 и првите метро линии возеле во кружни линии во 1912.[11]

Hamburger Verkehrsverbund било основана на 29 ноември 1965 со четири почетни партнери Hamburger Hochbahn AG, Deutsche Bundesbahn, HADAG Seetouristik und Fährdienst AG и Verkehrsbetriebe Hamburg-Holstein (VHH).[12] На 30 септември 1978, по 84 години во употреба, бил повлечен последниот трамвај на линијата бр. 2 од Rathausmarkt до Schnelsen.[13]

Инфраструктура

уреди

Во 2008, Хамбург имал површина од 755,2 км2, 92% било копно, а 8% водена површина. Површината за сообраќајната инфраструктура била 12% (9.183 хектари). Овие биле неизградливи површини.[14]

Аеродроми

уреди
Главни статии: Аеродром Хамбург и Аеродром Хамбург-Финкенвердер

Отворен во 1911, аеродромот Хамбург се наоѓа во Фулсбител, во северниот дел на градот. Во 2008, аеродромот имал површина од 5,7 км2,[14] и опслужил 152.271 полетувања и слетувања и 12.690.114 патници. 33.107 тони на товар биле транспортирани.[15] Аеродромот Хамбург-Финкенвердер е приватен аеродром на Ербас, кој се наоѓа во Финкенвердер, на левиот брег на реката Елба.

Велосипедизам

уреди

Во 2008, Хамбург имал повеќе од 1.700 километри велосипедски патеки, но — според ADFC (германски велосипедски клуб) — во уништена состојба, чии поправки ќе го чинат градот 10 милиони евра.[16] Behörde für Stadtentwicklung und Umwelt означил 14 главни велосипедски патеки за да ја подобри секојдневната употреба на велосипедите во Хамбург,[17] и имаше во план започнување проект за изнајмување велосипеди преку станици низ целиот град, како тој во Париз.[18] Проектот StadtRAD Hamburg бил започнат во јули 2009.[19]

Пешаци

уреди
 
Улицата Colonaden во 2007

Хамбруг има неколку пешачки зони, улици претворени во зони без автомобили. Првата ваква трансформирана улица била во Есен во 1926, како многу западногермански градови и Хамбург претворил неколку улици во центарот на градот во 1970-тите.[20] Улицата Colonaden изградена од приватни инвеститори во 1874 бил реновирана во 1978, таа е една од најстарите пешачки зони во Хамбург.[21] Други зони само во центарот на градот се Deichstraße, Gänsemarkt, Gerhard-Hauptmann-Platz, Gerhofstraße, Gertrudenkirchhof, Gertrudenstraße, Großneumarkt, Kurze Mühren, Lange Mühren, Peterstraße, Rathausmarkt, и Spitalerstraße. Во 2008, Mönckebergstraße е отворена за автобусите на јавниот превоз и таксистите и има 10.620 пешаци секој час.[22] Вкупно во Германија, само 20% од пешачките зони се во станбени области. Хамбург апочнал неколку мали станбени проекти.[23]

Постојат и неколку патеки во Хамбург, н.п. Alsterwanderweg (патека покрај реката Алстер), Elbewanderweg (патека покрај реката Елба) и во Хамбург е дел и од европската пешачка патека Е1. Бидејќи островот Нојверк е дел од Хамбург, туристичките патеки во националниот парк Ваденско Море се исто така во сопственост на покраината.

Во 2006, градот Хамбург поставил систем за наведување на пешаците во неговиот центар.[24][25]

Јавен превоз

уреди
Бројки на HVV за 2006[26]
Автобуси и фериботски линии 655
Линии на подземната железница 27
Должина на мрежата 13.142
Возила 3.596
Патник-км (мил.) 5.477
HVV вкупно патници (мил.) 601
Приходи (мил. евра) 504
Оператори на јавниот превоз 35

Јавниот превоз во Хамбург се состои од автобуси, метро и градски возови, општински возови, такси, услуги за постарите граѓани и луѓе со телесна попреченост.[27][28] Hamburger Verkehrsverbund (HVV) го управува и координира јавниот сообраќај со автобуси, фериботи и возови за Јавните сообраќајни власти — за три покраини: Хамбург, Долна Саксонија и Шлезвиг-Холштајн и неколку окрузи. 35 работни организации обезбедуваат сообраќајни услуги, а некои од нив и грижа за корисниците.

Автобуси

уреди
 
Информациона табла за патниците на Rathausmarkt.

Главна компанија за јавните автобуски услуги е Hamburg Hochbahn AG (HHA) со повеќе од 100 линии и 120.000 поминати километри секој ден. Од 2001, HHA користи патнички информациски табли на повеќето автобуски станици за да ги информира патниците.[29][30]

Автобуските линии за далечни одредишта започнуваат на главната автобуска станица (германски: Zentraler Omnibusbahnhof Hamburg). Во 2007, постоеле повеќе од 450 линии секоја недела со одредишта во 27 европски држави,[31] нпр. Данска, Полска и Русија.

Алтернативен погон на автобусите

уреди

Од 2006, Хамбург пуштил во сообраќај шест автобуси со водородно гориво, како дел од обидот за премин кон долгорочна употреба на возилата на горивни ќелии. Во 2011, ќе се пуштат дополнителни возила и ќе се заменуваат со 10 автобуси, кои ќе употребуваат комбинација на електрична енергија и водород.[32]

Фериботи

уреди

HADAG Seetouristik und Fährdienst раководи со фериботите на јавниот превоз, управувајќи со 21 ферибот на 6 линии со должина од 27,6 километри.[33]

Подземна железница и градски возови

уреди

Подземната железница е обезбедена од Хамбуршката У-Железница и Хамбуршката С-Железница и неколку линии со градски возови. Во 2006, системот се состоел од мрежа од 881 километар, со 281 станица за регионот.[26] 1.748 возила биле поседуван од девет управувачки компании: AKN Eisenbahn, DB Regio, Eisenbahnen und Verkehrsbetriebe Elbe-Weser (EVB), Hamburg Hochbahn AG (HHA), metronom Eisenbahngesellschaft, nordbahn Eisenbahngesellschaft (NBE), Nord-Ostsee-Bahn (NOB) (дел од Veolia Verkehr GmbH), S-Bahn Hamburg plc и Verkehrsgesellschaft Norderstedt (VGN).[34]

Такси

уреди

Јавниот сообраќај со такси службата е регулиран со закон.[35] Во 2008, според хамбуршката комора за трговија постоеле 2.168 компании со 3.675 возила и повеќе од 10.000 вработени, во 80% сопственик на компаниите е исто така и возач на таксито. Вкупно 20 милиони возења биле направени.[36]

Железница

уреди
 
Пристанишна железница (Hafenbahn)

Хамбург е опслужуван од далечните и регионалните возови на главната германска железничка компанија Deutsche Bahn AG. Главната железничка станица во градот за долги одредишта е Hamburg Hauptbahnhof. Постојат постојани Интерсити-Експрес линии до Берлин, Франкфурт на Мајна (продолжувајќи до Штутгарт и Минхен) и Бремен (продолжувајќи до Рур и Келн). На север, ICE возовите го поврзуваат Хамбург со Орхус и Копенхаген во Данска и Кил во Шлезвиг-Холштајн.[37] Постојат и неколку Интерсити- и Евросити-патнички возови до определени одредишта.[38] Има и бројни Regional-Express и Regionalbahn услуги до Шлезвиг-Холштајн и Долна Саксонија. Главни железнички линии се железничка линија Берлин-Хамбург, Хановер-Хамбург, железничка линија Долна Елба и Ване-Ајкел-Хамбург.

Во 2007, пристанишната железница (германски: Hafenbahn) имала обем на товарниот сообраќај од 39,7 милиони тони, вклучувајќи околу 1.801.600 контејнери со најмалку 1.585.600 влезни и излезни операции.[39] Вкупно, товарот имал обен од повеќе од 45.529 тони во 2008, зголемување за 6,3% споредено со 2007.[40]

Патишта и улици

уреди
 
Нивелираниот Bundesautobahn 7 близу излезот Валтерсхоф

До 2012, Хамбург имал 8.877 официјално именувани улици, места и—според (Behörde für Stadtentwicklung und Umwelt)—2.500 мостови.[14] Некои улици се добро познати, како што е Репербан. Хамбург ја има ограничено брзината на 30 км на час во неколку улици.[23]

Според секторот за моторни возила (Kraftfahrt-Bundesamt), во Хамбург биле регистрирани 569.530 приватни возила (327 возила на 1.000 жители) во 2007.[41] Вкупно се случиле 10.612 сообраќајни несреќи, вклучувајќи 8.426 со повреди на патниците и 2.186 сообраќајни несреќи со тешки оштетувања на возилата.[42]

Неколку автопати (Autobahnen) и сојузни автопати го поврзуваат Хамбург со други региони или градови. Важниот автопат за европскиот правец север-југ е A 7 — поминувајќи ја реката Елба со тунел — од градовите Кил и Флензбург на север до Хановер на југ. Bundesautobahn 1 го поврзува Либек до Бремен, Минстер и Дортмунд. Bundesstraße 5 води од данската граница на север до Франкфурт на Одра на истокот од Германија.[43] Во 2006, постоеле 80 километри автопати и 120 километри сојузни автопати.[44]

Во ноември 2005, според пописот на сојузното биро за товарен сообраќај (Bundesamt für Güterverkehr), во Хамбург биле регистрирани 926 компании за превоз на стока, со 19.985 возила (камиони, шлепери, камиони со приколки) и товарен капацитет од 188.724 тони и 15.623 вработени.[45]

Список на патишта

уреди
 
Патишта во Хамбург
Име од (Север) до (Југ) Забелешки
  Bundesautobahn 1 Либек, Фемарн, Копенхаген Бремен, Минстер, Дортмунд Европски пат E22
  Bundesautobahn 7 Кил, Шлезвиг, Флензбург Хановер, Касел Европски пат E45
  Bundesautobahn 23 Елмсхорн, Ицехо, Хајде
  Bundesautobahn 24 Берлин Европски пат E26
  Bundesautobahn 25 Гестхахт
  Bundesautobahn 26 Штаде планиран
  Bundesautobahn 39 Винзен/Луе, Линебург Не поминува низ Хамбург
  Bundesautobahn 252 Ги поврзува A255 и B75
  Bundesautobahn 253
  Bundesautobahn 255 Ги поврзува A1 и B4, B75
  Bundesautobahn 261 Ги поврзува A1 и A7
  Bundesstraße 4 Квикброн, Бад Брамштет, Нојминстер Винзен/Луе, Линебург, Илцен
  Bundesstraße 5 Данска граница Гестхахт, Лауенбург, Бојценбург
  Bundesstraße 73 Куксхафен Хамбург
  Bundesstraße 75 Баргтехајде, Бад Олдесле Буххолц, Тоштет, Ротенбург/Виме
  Bundesstraße 431 Мелдорф Алтона
  Bundesstraße 432 Шарбојц, Бад Зегеберг Хамбург
  Bundesstraße 433 A7 во Хамбург Епендорф
  Bundesstraße 447 Ги поврзува B5 и A7

Воден сообраќај

уреди

Хамбуршкото пристаниште се наоѓа на далечина од 110 километри од устието на реката Елба, во близина на Северното Море. Во 2007, пристаништето било второ најголемо во Европа[46] и деветто најголемо во светот. 9,8 милиони контејнери биле истргувани во Хамбург во 2007, зголемување за 10 проценти во однос на 2006.[46] Во 2008, водниот речен сообраќај имал количина на товар од 12.024 тони и поморски сообраќај со количина од 140.236 тони. Обете зголемени споредени со 2007.[40]

Важноста и одговорноста на пристаништето и нејзиното тргување за градот е прикажано низ фактот, дека самиот Хамбург е опишан како Welthafenstadt (Светски пристаништен град) во преамбулата на Уставот на Хамбург. Дитер Лепле ја опишал важната врска помеѓу пристаништето и трговскиот град за влез во преамбулата на Уставот како што следи: Преамбулата на Уставот на Хамбург укажува на блиска врска помеѓу пристаништето и градот во однос на нивниот развој: „Како меѓународно пристаниште на Слободниот и ханзин град Хамбург има специјална задача, доделена од неговата историја и локација, за германскиот народ. Во духот на мирот се бара да биде посредник помеѓу сите континенти и народи од целиот свет.“[47]

Важни водни патишта, исто така, биле - иако не низ територијата на Хамбург – каналите Страничен Канал на Елба и Килски Канал.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. ↑ Verg, p. 16
  2. ↑ Verg, p. 26
  3. ↑ Verg, p. 23
  4. ↑ Verg, p. 88
  5. ↑ Höltge, Kochems, p. 9
  6. ↑ Verg, p. 143
  7. ↑ Höltge, Kochems, p. 57
  8. ↑ Verg, p. 146
  9. ↑ Verg, p. 149
  10. ↑ Verg, p. 145
  11. ↑ Todt, Hamburger Hochbahn, p. 493
  12. ↑ Todt, Hamburger Verkehrsverbund p. 248
  13. ↑ Höltge, Kochems, p. 186
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Statistisches Jahrbuch Hamburg 2008/2009, p. 219
  15. ↑ Statistisches Jahrbuch Hamburg 2008/2009, p. 151
  16. ↑ Jeder zweite Radweg desolat (германски), Hamburger Abendblatt, 2008-06-16, Посетено на 2009-08-23
  17. ↑ Alltagsrouten (германски), Behörde für Stadtentwicklung und Umwelt, Архивирано од изворникот на 2009-11-03, Посетено на 2009-08-23
  18. ↑ 10 000 für bessere Fahrrad-Politik (германски), Hamburger Abendblatt, 2008-06-16, Посетено на 2009-08-23
  19. ↑ StadtRAD offiziell gestartet (германски), Hamburger Abendblatt, 2009-07-11, Посетено на 2009-08-23
  20. ↑ Harvey M. Rubenstein (1992), Пешачки зони, Hoboken, NY: John Wiley & Sons, стр. 15, ISBN 0471546801
  21. ↑ „Die Colonnaden“ (германски). Посетено на 2009-08-30.
  22. ↑ „Известување за печатот: Келнската Schildergasse е најпрометната шопинг-улица во Германија“. Kemper's. 2008-04-09. Посетено на 2009-08-30.
  23. ↑ 23,0 23,1 Хајнер Монхајм, Стратегии и елементи за промоција на пешаците. Лекции го формираат случајот на Германија (PDF), Универзитет Трир, Посетено на 2009-08-30
  24. ↑ „Press Following Page - Ströer Out-of-Home-Media“. 2007-01-25. Архивирано од изворникот на 2011-07-16. Посетено на 2009-08-30.
  25. ↑ „Fußgängerleitsystem“ (германски). Behörde für Stadtentwicklung und Umwelt. октомври 2007. Архивирано од изворникот на 2009-08-31. Посетено на 2009-08-30.
  26. ↑ 26,0 26,1 Факти и бројки (PDF), Hamburger Verkehrsverbund, 2007, Архивирано од изворникот (PDF) на 2007-10-15, Посетено на 2009-03-26
  27. ↑ „Организација на HVV“. Hamburger Verkehrsverbund. Архивирано од изворникот на 2009-04-25. Посетено на 2009-03-26.
  28. ↑ „Omnibusverkehr“ (германски). Behörde für Stadtentwicklung und Umwelt (Сектор за развој на градот и животната средина). Посетено на 2009-03-26. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
  29. ↑ „Immer im Einsatz: unsere moderne Busflotte“ (германски). Hamburger Hochbahn. Архивирано од изворникот на 2011-07-19. Посетено на 2009-08-25.
  30. ↑ „Das Informationssystem für Busfahrgäste“ (германски). Hamburger Hochbahn. Архивирано од изворникот на 2011-01-10. Посетено на 2009-08-25.
  31. ↑ „Historie“ (германски). ZOB Hamburg. Посетено на 2009-08-23.
  32. ↑ http://green.autoblog.com/2010/07/12/video-hydrogen-powered-buses-in-hamburg-are-fueled-by-the-wind/
  33. ↑ „Unsere Flotte“ (германски). Архивирано од изворникот на 2009-01-04. Посетено на 2009-03-26.
  34. ↑ Bericht 2007 (PDF) (германски), Hamburger Verkehrsverbund, Посетено на 2009-08-25[мртва врска]
  35. ↑ TaxenordnungTaxenordnung (германски) (11. изд.), 2000-01-18, Архивирано од изворникот на 2007-08-13, Посетено на 2009-03-26
  36. ↑ Das Hamburger Taxen- und Mietwagengewerbe im Überblick (PDF) (германски), Handelskammer Hamburg (Хамбуршка комора за трговија), 2008-12-31, Посетено на 2009-03-26 Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)[мртва врска]
  37. ↑ ICE Netz 2008, DB Netz AG, Zentrale, Frankfurt am Main
  38. ↑ IC Netz 2008, DB Netz AG, Zentrale, Frankfurt am Main
  39. ↑ Hafen Hamburg (PDF) (германски), Hamburg Port Authority, 2008-02-15, Посетено на 2009-03-26[мртва врска]
  40. ↑ 40,0 40,1 Statistisches Jahrbuch Hamburg 2008/2009, p. 147
  41. ↑ Gebietsreihe (германски), Статистичко биро на Хамбург и Шлезвиг-Холштајн, Архивирано од изворникот на 2011-07-18, Посетено на 2009-03-19
  42. ↑ Gebietsreihe (германски), Статистичко биро на Хамбург и Шлезвиг-Холштајн, Архивирано од изворникот на 2011-07-18, Посетено на 2009-03-19
  43. ↑ Fernstraßen (германски), Behörde für Stadtentwicklung und Umwelt (Сектор за развој на градот и животна средина Хамбург), март 2006, Архивирано од изворникот на 2009-05-28, Посетено на 2009-03-26 Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
  44. ↑ Längenstatistik der Straßen des überörtlichen Verkehrs, Stand: 1. Januar 2007 (PDF) (германски), Sächsisches Staatsministerium für Wirtschaft und Arbeit (Саксонско покраинско министерство за економија и труд), August 2007, Посетено на 2009-08-23 Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)[мртва врска]
  45. ↑ Güterkraftverkehr (германски), Handelskammer Hamburg (Хамбуршка трговска комора), Архивирано од изворникот на 2007-10-15, Посетено на 2009-03-26 Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
  46. ↑ 46,0 46,1 Van Marle, Gavin (2008-01-31). „Europe Terminals stretched to limit“. Lloyds List Daily Commercial News. стр. 8–9.
  47. ↑ Läpple, Dieter (1996), Хамбуршко пристаниште: Контејнерски терминал или логистички сервисен центар (PDF), Универзитет Бремен www.maritim.uni-bremen.de, Посетено на 2009-07-25[мртва врска]
Општи
  • Statistisches Jahrbuch Hamburg 2008/2009 (германски), Hamburg: Statistisches Amt für Hamburg und Schleswig-Holstein, 2008, ISSN 1614-8045
  • Höltge, Dieter; Kochems, Michael (2008), Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland, Band (германски), 11: Hamburg, Freiburg: EisenbahnKurier, ISBN 978-3-88255-392-5
  • Verg, Erich; Verg, Martin (2007), Das Abenteuer das Hamburg heißt (германски) (4. изд.), Hamburg: Eller&Richter, ISBN 9783831901371
  • Todt, Hartwig (2005), „Hamburg-Lexikon“, Hamburg Lexikon (германски) (3. изд.), Ellert&Richter, ISBN 3831901791.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Сообраќајот_во_Хамбург&oldid=5298083“