Ораовец

село во Општина Велес

Ораовец — село во областа Клепа, во Општина Велес, во околината на градот Велес.

Ораовец

Стара куќа во селото

Ораовец во рамките на Македонија
Ораовец
Местоположба на Ораовец во Македонија
Ораовец на карта

Карта

Координати 41°38′7″N 21°45′33″E / 41.63528° СГШ; 21.75917° ИГД / 41.63528; 21.75917Координати: 41°38′7″N 21°45′33″E / 41.63528° СГШ; 21.75917° ИГД / 41.63528; 21.75917
Регион  Вардарски
Општина  Чашка
Област Клепа
Население 24 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 1413
Повик. бр. 043
Шифра на КО 29050
Надм. вис. 460 м
Ораовец на општинската карта

Атарот на Ораовец во рамките на општината
Ораовец на Ризницата

Географија и местоположба уреди

 
Стара куќа во селото

Селото се наоѓа во областа Клепа, во југозападниот дел на територијата на Општина Велес, во долното сливно подрачје на реката Бабуна, од нејзината десна страна.[2] Селото е ридско, на надморска височина од 460 метри. Од градот Велес, селото е оддалечено 14 километри.[2]

Историја уреди

Во XIX век, Ораовец било село во рамките на Велешката каза на Отоманското Царство.

Стопанство уреди

Атарот зафаќа површина од 15,3 км2. На него преовладуваат шумите на површина од 1.308 хектари, на пасиштата отпаѓаат 939 хектари, а на обработливото земјиште 249 хектари.[2]

Селово, во основа, има мешовита земјоделска функција.[2]

Население уреди

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948357—    
1953328−8.1%
1961205−37.5%
1971119−42.0%
198151−57.1%
ГодинаНас.±%
199130−41.2%
199428−6.7%
200219−32.1%
202124+26.3%

Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Ораовец имало 620 жители.[3] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Ораовец имало 696 жители.[4]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 350 Македонци.[5]

Селото е мало и е во фаза на целосно раселување. Така, тоа во 1961 година имало 205 жители, а во 1994 година само 28 жители, македонско население.[2]

Според пописот од 2002 година, во селото Ораовец имало 19 жители, сите Македонци.[6]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 24 жители, од кои 19 Македонци, 3 Власи и 2 лица без податоци.[7]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 620 696 357 328 205 119 51 30 28 19 24
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]

Родови уреди

Ораовец е македонско село.

Според истражувањата од 1966-67 година родови во селото се:

  • Староседелци: Цветковци (2 к.), Шарковци (2 к.), Здравевци (2 к.), Саздовци (2 к.), Аликовци (1 к.) и Мачавеловци (2 к.)
  • Доселеници: Леовци или Арнаутовци (2 к.) доселени се веројатно од околината на Тетово, свештеникот Јован Леов имал три деца, он со своите деца плашејќи се од арнаутските банди се иселил во Бугарија околу 1900 година; Двориштани (3 к.) доселени се од селото Двориште, тиквешко. Од овој род потекнувал револуционерот од ВМОРО, Иван Наумов-Алабакот; Мијаковци (1 к.) потекнуваат од Ѓомо Мијакот, кој дошол како домазет од мијачкото село Папрадиште, подалечно потекло од мијачкиот крај; Јаневци (1 к.) доселени се од соседното село Црквино. Околу 1900 година имале задруга од 40 луѓе. Чувале околу 400 овци, 200 кози; Егејци (6 к.) доселени се околу 1948 година како бегалци. Доселени се од воденско, поточно од селата Горно и Долно Родиво.[12]

Самоуправа и политика уреди

Селото влегува во рамките на Општина Велес, која била намалена по новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото се наоѓало во некогашната Општина Велес.

Во периодот од 1965 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Титов Велес. Селото припаѓало на некогашната општина Градско во периодот од 1955 до 1965 година.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната Општина Војница, во која покрај селото Ораовец, се наоѓале и селата Витанци, Војница и Крајници. Општината Војница постоела и во периодот 1950-1952 година.

Избирачко место уреди

Во селото се наоѓа избирачкото место бр. 2207 според Државната изборна комисија, кое е сместено во приватен објект.[13]

На локалните избори во 2017 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 10 гласачи.[14]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 12 гласачи.[15]

Културни и природни знаменитости уреди

 
Поглед на главната селска црква „Вознесение Христово“
Археолошки наоѓалишта[16]
Цркви

Личности уреди

Родени во Ораовец

Иселеништво уреди

Од селото има огромен број на иселеници. Еден дел се иселени пред крајот на турското владеење (70 к.), а другиот дел после Втората светска војна (40 к.). Населението е највише иселено во Скопје и Велес. Има и целосно иселени родови како: Цветковци, Таневци, Шумановци, Манчевеловци, Нешовци, Зугровци, Србовци, Малезановци, итн. Повеќето родови биле староседелци, а за Зугровци се мисли дека биле доселени од селото Папрадиште.[12]

Наводи уреди

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 220. Посетено на 31 август 2018.
  3. Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 158.
  4. D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 118-119.
  5. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  6. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 31 август 2018.
  7. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  8. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  9. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  10. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  11. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  12. 12,0 12,1 Трифуноски, Јован (1968). Област Бабуне и Тополке. Скопје.
  13. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 31 август 2018.
  14. „Локални избори 2017“. Посетено на 31 август 2018.
  15. „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
  16. Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 77. ISBN 9989-649-28-6.

Надворешни врски уреди