Ново Коњарево

Ново Коњарево — село во Општина Ново Село, во околината на градот Струмица.

Ново Коњарево
Влезот на селото
Ново Коњарево Местоположба на Ново Коњарево во Македонија
Координати 41°23′39″N 22°56′23″E
Општина	Општина Ново Село
Население	933 жит. (поп. 2002)
Пошт. бр.	2434
Надм. вис.	300 м
Ново Коњарево на општинската карта Атарот на Ново Коњарево во рамките на општината

Ново Коњарево

Црква „Св. Климент Охридски“

ОУ „Мануш Турновски“

Географиja и местоположба

Ново Коњарево се наоѓа во непосредна близина на граничниот премин Струмица - Ново Село (т.е. Ново Коњарево) и се наоѓа на само 1 км далечина од гранцата со Бугарија. Од центарот на општината, Ново Село, е одалечено 7 километри додека од најблискиот град Струмциа е одалечено 28 километри. Таквата местоположба го прави центар на многу патишта во југо-источниот регион на државата.

Историja

Селото било основано во 1931 година од 15 семејства, српски колонисти, и во почетокот се викало Белите Кашти (Белите Куќи). Во 1941 година овие семејства биле протерани од бугарската војска. По војната во 1945 година, селото го населиле жителите на Бадилен. Според името на соседното село Коњарево, оваа населба го добила името Ново Коњарево. Во близина на селото има споменик наречен „Апостолски премин“, изграден во чест на битката од 1943 година помеѓу окупаторската и македонската војска, предводена од генералот Михајло Апостолски.

Во атарот на селото Ново Коњарево на 100 метри од Македонско–Бугарската граница се наоѓа локалитетот „Голема трпеза“. Локалитетот е сместен на издолжен рид со зарамнето плато на кое се наоѓала населбата со должина од околу 150 метри во правец север - југ и 70-тина метри во правец на исток - запад. Ридот од западната, северната и источната страна е заштитен со стрмни долови, додека од од јужната страна со мал преслап е поврзан со подножјето на планината Беласица. Токму на овој дел се наоѓаат остатоци од кула и бедем на западната страна. Во подножјето на ридот на северната страна тече реката Струмица. Локалитетот досега не е истражуван, но судејќи по површинските наоди тој му припаѓал на периодот на доцниот енеолит/рана бронза што не ја исклучува можноста во подлабоките слоеви да се пронајдат остатоци и од неолитот.

Демографија

Според последниот попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 934 жители. Следува табела на националната структура на населението

Националност	Вкупно
Македонци	932
Турци	0
Роми	0
Албанци	0
Власи	0
Срби	2
Бошњаци	0
Други	0

Општествени институции

Во селото се асфалтирани повеќе улици, и има повеќе места за излегување на младите (базен, кафулиња, кафани, сендвичара, дуќани) и функционира на ниво месна заедница.

Селото има две цркви: едната е „Св. Илија“ осветена во 1973 година, а втората „Св. Климент“, осветена 2003 година.

Личности

• Проф. д-р Владо Тимовски (р. 1948) - македонски педагог, професор на УКИМ
• Ванчо Ѓорѓиев (р. 19 април 1964) - македонски историчар, професор на УКИМ

Култура и спорт

ФК „Граничар“ и ОК „Граничар“

Иселеништво

Населението претежно е во странство ( Швајцарија, Италија, Германија.. ) или се занимава со земјоделство (поголемиот дел од населението), поради што земјата е многу плодна и успеваат многу земјоделски култури.

Надворешни врски

• Страчинарски игри