Миомир Кецмановиќ (Белград, 31 август1999) е српски тенисер. На 8 март 2021 година Кецмановиќ го постигнал најдобриот пласман на АТП листата - 38 место. Тој победил на младинскиот турнир Оринџ Боул 2015 година. како еден од најмладите победници во историјата на познатиот јуниорски турнир, кој од 1947 година се одржува во Флорида.[1] Кецмановиќ бил најдобриот јуниор во светот.[2]
Миомир Кечмановиќ е роден на 31 август 1999 година во Белград, во семејството на познати хирурзи, проф. д-р Драгутин Кечмановиќ и доц. д-р Маја Павлов (двајцата вработени во Клиничкиот центар на Србија). Завршил основно училиште во „Руѓер Бошковиќ“ во Белград.
Овој млад српски тенисер почнал да игра тенис кога имал само четири години, во тениски камп на Златибор, каде што го однел неговиот дедо.[3] Како тенисер многу брзо напредувал, освојувајќи значајни турнири во земјата и странство. Тој е најдобриот јуниор во Србија.
Како тенисер, Кечмановиќ почнал да се усовршува професионално на Академијата на познатиот Ник Болитиери (IMG Academy). Со заминувањето на Флорида, младиот српски тенисер добил можност да тренира во најдобри услови и со најдобрите тениски стручњаци. Ја имал и привилегијата да се сретне, па дури и да размени тениски удари со многу светски познати тенисери. Веќе по пристигнувањето во оваа позната тениска академија, тој бил сместен во елитната група млади играчи. Грижата за тениската кариера на младиот Кечмановиќ ја презела неговата тетка Тања Павлов, психолог и физиотерапевт која му е голема поддршка, но и тренер. Миомир Кечмановиќ многу рано почнал да победува на турнири во категории постари од неговата возраст. Во 2010 година бил двократен државен шампион до 12 години, а во Франција станал светски првак за 1999 година. Во 2011 година повторно бил двократен државен шампион до 12 години и годината ја завршил како бр.11 на европската У14 листа, а на 1 јануари 2013 година стигнал до број 1. На почетокот на 2013 година играл во финалето на славниот Тарб освоил пет трофеи во конкуренција до 14 години. Во март 2014 година, тој започнал да игра ИТФ турнири. Веќе на првиот турнир за кој добил вајлд-карта ја освоил титулата, па за само два месеци во конкуренција до 18 години стигнал до шест финалиња и освоил пет титули, со што стигнал меѓу 120-те најдобри во светот. Натпреварувањето во 2015 година го започнал со финалето во Костарика и Карсон, учествувал на сите Грен слем турнири и играл во полуфиналето на двојките во Мелбурн. На Моцарт фјучрс 2015 во Белград го одиграл првиот профи натпревар и го освоил првиот поен со кој се запишал на АТП листата. Со години ги бранел и брани боите на Србија во екипни и поединечни европски натпреварувања до 12, 14 и 16 години.[1] Кечмановиќ игра со десна рака (бекхенд со две раце), омилена подлога му е тврда подлога, игра и единечни и двојни натпревари. На покана на Дејвис куп селекторот на српската селекција, Богдан Обрадовиќ, Миомир Кецмановиќ им се приклучил на српската тениска репрезентација, која се одржала од 15 до 17 јули 2016 година се играле натпревари против Дејвис куп тимот на Велика Британија. Миомир Кецмановиќ постигнал исклучително забележителен и значаен успех на Јуниор УС Опен, пласирајќи се во финалето на ова натпреварување во кое загубил од канадскиот играч Феликс Огер-Алиасим. Со влегувањето во финалето го постигнал најголемиот успех во досегашната тениска кариера. Во последната недела од август 2016 г. Во пресрет на јуниорскиот УС Опен, Миомир Кецмановиќ освоил трофеј на турнирот во Мериленд. По освојувањето на познатиот турнир „Orange Bowl“, ова е најважната титула на младиот српски тенисер.
Миомир Кецмановиќ за весникот „Политика“ изјавил за освојувањето на „Портокаловата чаша“:
Тој ја освоил својата прва сениорска титула во кариерата на фјучерсот во Санрајс, Флорида, победувајќи го Кристијан Линдел од Шведска.[4]
Победи на јуниорски турнири
Јуниорски турнир Еди Хер меѓународно првенство, (2013) во конкуренција до 14. години
Јуниорски турнир во Гватемала (2013)
Јуниорски турнир Orange Bowl (2015), во конкуренција до 18. години
_(51377164760).jpg)
Лоренцо Сонего
Феликс Огер-Алијасим
Кристијан Линдел
Џулиен Канин
Раду Албот
Блаж Кавчич
Гонсало Ескобар
Ролан Гарос
ОП САД
Монте Карло
Мадрид
Шангај
