Мал Радобил

село во Општина Прилеп

Мал Радобил или Мало Радобил[2] — село во областа Раец, во Општина Прилеп, на патот помеѓу градовите Кавадарци и Прилеп. Денес нема жители.

Мал Радобил

Куќи во селото Мал Радобил

Мал Радобил во рамките на Македонија
Мал Радобил
Местоположба на Мал Радобил во Македонија
Мал Радобил на карта

Карта

Координати 41°22′22″N 21°47′54″E / 41.37278° СГШ; 21.79833° ИГД / 41.37278; 21.79833
Регион  Пелагониски
Општина  Прилеп
Област Раец
Население 0 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 7500
Повик. бр. 048
Шифра на КО 20067
Надм. вис. 620 м
Мал Радобил на општинската карта

Атарот на Мал Радобил во рамките на општината
Мал Радобил на Ризницата

Географија и местоположба

уреди

Голем Радобил се наоѓа во североисточниот дел на Општина Прилеп, во горното сливно подрачје на реката Раец, во близина на превојот Плетвар. Селото е рамнинско и се наоѓа на надморска височина од 620 м. Од градот Прилеп е оддалечено 27 км. Неговиот атар зафаќа површина од 8,2 км2.[3] Се наоѓа од десната страна на регионалниот пат Прилеп-Кавадарци.

Историја

уреди

Во XIX век, селото било дел од Тиквешката каза на Отоманското Царство.

 
1917 година. Германски војници сликани со семејството на свештеникот од Мал Радобил

Во 1908 година, селото било опишано како слободно христијанско село со 120 куќи, а било споменато и како едно од најбогатите села во Тиквеш.[4]

Стопанство

уреди

Селото има полјоделско-сточарска функција. Во рамки на селскиот атар преовладуваат пасиштата на површина од 461 ха, обработливото земјиште зафаќа површина од 177 ха, а на шуми отпаѓа 171 ха.[3]

Население

уреди
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948152—    
1953123−19.1%
1961115−6.5%
197163−45.2%
198131−50.8%
ГодинаНас.±%
199120−35.5%
199423+15.0%
200210−56.5%
20210−100.0%

Во делото „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Мало Радобил било село во Прилепската каза со 25 домаќинства и 123 жители.[2]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Голем Радобил имало 168 жители.[5] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во селото имало 160 жители.[6]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 150 Македонци.[7]

Селото броело 115 жители во 1961 година, додека во 1994 година во селото живееле 23 жители.

Според пописот од 2002 година, во селото живееле 10 жители, сите Македонци.[8] Од нив 5 биле мажи, а 5 жени.

Според последниот попис од 2021 година, во селото немало жители.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 168 160 152 123 115 63 31 20 23 10 0
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[9]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[10]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]


Самоуправа и политика

уреди

Селото влегува во рамките на Општина Прилеп од 1962 година. Претходно, во периодот од 1950 до 1952 година, тоа било дел од Прилепската околија; во периодот од 1952 до 1955 година било дел од Општина Тројаци; а во периодот од 1955 до 1962 година, селото влегувало во склоп на Општина Плетвар.

Избирачко место

уреди

Во селото се наоѓа избирачкото место бр. 1428 кое е сместено во приватна куќа.[13]

Во вториот круг на претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место бил запишан 1 гласач.[14]

Културни и природни знаменитости

уреди
Археолошки наоѓалишта[15]
Цркви
Реки

Галерија

уреди

Наводи

уреди
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 80-81.
  3. 3,0 3,1 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја (PDF). Скопје: Патрија. стр. 188.
  4. Материали за военно-географическия обзор на Македония, II Тиквешки район, Печатница „Военен журнал“, София, 1908, стр. 19.
  5. Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 154.
  6. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 104-105.
  7. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  8. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 7 јуни 2019.
  9. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  10. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  11. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  12. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  13. „Изборна единица 4: Општина Прилеп“ (PDF). Посетено на 7 јуни 2019.
  14. „Претседателски избори 2019 (Втор круг)“. Архивирано од изворникот на 2020-06-10. Посетено на 7 јуни 2019.
  15. Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069.
  16. Црква „Раѓање на Пресвета Богородица“, село Мало Радобил“. OldPrilep. 1 октомври 2016.
  17. Петрушевски, Илија; Маркоски, Благоја (2014). Реките во Република Македонија (PDF). Скопје: Геомап. стр. 59. ISBN 978-9989-2117-6-8.

Надворешни врски

уреди