Ингилизово
Ингилизово (Ингилиз или Инглиш[2]; грчки: Αγχίαλος, Анхиалос; до 1927 г. Ίγγλις, Инглис[3]) — село во Солунско, Егејска Македонија, денес во општината Илиџиево на Солунскиот округ во областа Централна Македонија, Грција. Населението брои 738 жители (2011).[4] Сè до Балканските војни, ова било чисто македонско село.[2]
| Ингилизово Αγχίαλος | |
|---|---|
  Ингилизово | |
|
Местоположба во областа   Ингилизово | |
| Координати: 40°42.54′N 22°46.48′E / 40.70900° СГШ; 22.77467° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Солунски |
| Општина | Илиџиево |
| Општ. единица | Каваклиево |
| Надм. вис. | 25 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 738 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 570 11 |
Географија
уредиСелото е сместено во областа Вардарија на Солунското Поле. Лежи крај главниот пат од Солун за Скопје, 14 км северозападно од Солун[2] и 5 км источно од Каваклиево.
Историја
уредиВо Отоманското Царство
уредиВо XIX век Ингилизово било македонско чифлигарско село во Солунската каза. Името го добило по неговиот некогашен сопственик, кој бил Англичанец, подоцна убиен од Турци.[4] До крајот на отоманското владеење, чифликот бил сопственост на Хаџи-бег[2] Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Ингилиз (Ingiliz) е село со 20 домаќинства од 110 жители Македонци.[5][6]
Во 1900 г. според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во Ингилизъ живееле 95 Македонци христијани.[5][7] Според охридскиот деец Христо Силјанов, по Илинденското востание во 1904 г. целото село (Ингилиз чифлик) потпаднало под врховенството на Бугарската егзархија.[8] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. Инглиз чифлик (Inglis-Tchiflik) се состоел од 88 Македонци, сите под егзархијата.[5][9]
Во Грција
уредиПо Балканските војни во 1913 г. Ингилизово е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Во 1912 г. чифликот Ингилизово имал 12 куќи и се распаднал во Првата светска војна (1912).[10] Затоа, тоа не се води во пописот од 1913 година.[2] Обновено е во 1922/23 г. кога во него се сместени 450 грчки доселени од приморското гратче Анхијало (денес Поморие) во Бугарија,[11] запалено во антигрчки бунт на 30 јули 1906 г.[4] Во 1927 г. Ингилизово е преименувано во Анхијалос, по тој град. Подоцна во селото се доведени и доселеници од други грчки места во Бугарија како Станимака (денес Асеновград), Бургас и Созопол. Во 1928 г. Ингилизово е попишано како село кое се состои од 849 доселеници (236 семејства).[12] Доселениците од Анхијал со себе го донеле и своето занимање — винарството.
Во следниот период бројноста на жителите опаднала, така што во 1940 г. Ингилизово имало 661 жител. Во 1951 г. се попишани 666 жители, а во 1961 г. — 613.[2] Подоцна населението доживеало повторен пад, со 568 жители во 1971 и 593 во 1981 г. Следните десетлетија бележат значаен пораст, со 852 лица во 1991[2] и 1.062 во 2001 г. На пописот од 2011 г. селото се смалило на 738 жители.
Население
уредиЕве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 661 | 666 | 613 | 568 | 593 | 852 | 1.062 | 738 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Настани
уредиВо селото празнуваат две слави: Свети Јован и Свети Трипун.[4]
Стопанство
уредиСелото произведува памук, овошје, жито и други земјоделски производи.[2]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 321–322.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Ίγγλις -- Αγχίαλος
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 „Αγχίαλος“. Δήμος Χαλκηδόνας. Архивирано од изворникот на 2019-06-16. Посетено на 8 јули 2019.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 150-151.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 140. ISBN 954430424X.
- ↑ Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том I, София, 1993, стр.126.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp 218-219.
- ↑ Милојевић, Боривоје Ж (1921). Јужна Македонија (PDF). Насеља српских земаља. стр. 102.
- ↑ Δήμος Αγίου Αθανασίου[мртва врска]
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
Надворешни врски
уреди- Страница за Ингилизово на порталот на Општина Илиџиево Архивирано на 16 јуни 2019 г. (грчки)