Изоамил алкохол
Изоамил алкохол е безбојна течност со молекулска формула C5H12O и структирна формула (H3C–)2CH–CH2–CH2–OH. Тој е еден од неколкуте изомери на амил алкохол (пентанол). Исто така е познат како изопентил алкохол, изопентанол или (според номенклатура предложена од IUPAC) 3-метилбутан-1-ол. Неговиот застарен назив е изобутил карбинол.[2]
| |
Претпочитано име по МСЧПХ: 3-Метилбутан-1-oл | |
Други називи 3-Метил-1-бутанол | |
| Назнаки | |
|---|---|
123-51-3 
| |
| ChEBI | CHEBI:15837
|
| ChEMBL | ChEMBL372396
|
| ChemSpider | 29000
|
| DrugBank | DB02296
|
| |
| 3Д-модел (Jmol) | Слика |
| KEGG | C07328
|
| PubChem | 31260 |
| |
| UNII | DEM9NIT1J4
|
| Својства | |
| Хемиска формула | |
| Моларна маса | 0 g mol−1 |
| Изглед | провидна, безбојна течност |
| Мирис | Непријатен мирис при високи концентрации |
| Густина | 0.8104 g/cm3 at 20 °C |
| Точка на топење | |
| Точка на вриење | |
| Слабо растворливо, 28 g/L | |
| Растворливост | Многу растворливо во ацетон, диетил етер, етанол |
| Парен притисок | 28 mmHg (20 °C) |
| −68.96•10−6 cm3/mol | |
| Вискозност | 3.692 mPa•s |
| Термохемија | |
| Ст. енталпија на образување ΔfH |
−356.4 kJ/mol (liquid) −300.7 kJ/mol (gas) |
| Специфичен топлински капацитет, C | 2.382 J/g•K |
| Опасност | |
| Безбедност при работа: | |
Главни опасности
|
Запаливо, умерено токсично |
| GHS-ознаки: | |
Пиктограми
|
  
|
Сигнални зборови
|
Опасност |
| NFPA 704 | |
| Температура на запалување | 43 °C (109 °F; 316 K) |
| 350 °C (662 °F; 623 K) | |
| Граници на запалливост | 1.2–9% |
| Дополнителни податоци | |
| (што е ова?) (провери) Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |
| Наводи | |
Изоамил алкохол е состојка при производтсвото на масло од банана, естер пронајден во природата, но исто така индустриски се произведува како арома. Изоамил алкохол е компонента која се користи при производство на масло од банана, естер кој го има во природата, но исто така се индустриски се произведува како арома. Тој е чест фусел алкохол (народно - лош алкохол), кој се произведува како спореден производ при етанолна ферментација.
Појава
уредиИзоамил алкохол е една од компонентите одговорни за аромата на Tuber melanosporum, црниот тартуф.
Ова соединение е идентивикувано како хемикалија присутна во феромонот кој го лачат стршлените за повикување на другите стшлени за напад.[3]
Изоамил ацетат (кој е естер на изоамил алкохол и оцетна киселина) е компонента која е присутна во природната арома на бананите.
Екстракција од фусел масло
уредиИзоамил алкохол може да се издвои од фусел маслото со две методи: мешање со силно солена вода и раздвојување на масниот слој од водениот слој, а вториот начин е со дестилација и собирање на фракцијата која врие помеѓу 125 и 140 °C. Понатамошно пречистување е возможно со следната продецура: мешање на издвоениот производ со врела варова вода, раздвојување на маслениот слој, сушење на производот со калциум хлорид и дестилација, собирање на фракцијата која врие помеѓу 128 и 132 °C.[2]
Синтеза
уредиИзоамил алкохол може да биде синтетизиран со кондензација на изобутен и формалдехид каде што се добиваат изопренол, а потоа со негово хидрогенирање се добива изоамил алкохол. Тој е безбојна течност со густина од 0.8247 g/cm3 (0 °C), температура на вриење од 131.6 °C, малку растворлив во вода и добро растворлив во органски растворувачи. Има карактеристичен силен мирис и остар лут вкус. Со спроведување на неговите пареи низ усвитено-жешка цевка, се распаѓа на ацетилен, етилен, пропилен и други компоненти. Може да се оксидира со хромна киселина до изовалералдехид и формира кристали на адициони соединенија со калциум хлорид и калај(IV) хлорид.[2]
Употреба
уредиПокрај употребата во синтеза на маслото од банана, изоамил алкохол исто така е компонента во Kovac реагенсот, кој се користи во индолниот тест за бактериска дијагностика.
Тој исто така се користи и како средство против пенење во хлороформ изоамил алкохол реагенсот.[4]
Изоамил алкохол се користи во фенол-хлороформ екстракција измешан со хлороформот за понатамошна инхибиција на активноста на рибонуклеазните (РНК-азите) и да спречи растворливост на РНК молекулите со долги поли-А опашки.[5]
Наводи
уреди- ↑ Lide, David R., уред. (1998). Handbook of Chemistry and Physics (87. изд.). Boca Raton, Florida: CRC Press. стр. 3–374, 5–42, 6–188, 8–102, 15–22. ISBN 0-8493-0487-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2
Една или повеќе речениците пред наводов вклучуват текст од дело кое сега е во јавна сопственост: Chisholm, Hugh, уред. (1911). . Encyclopædia Britannica. 1 (11. изд.). Cambridge University Press. стр. 900.CS1-одржување: ref=harv (link)
- ↑ Wilson, Calum & Davies, Noel & Corkrey, Ross & J. Wilson, Annabel & M. Mathews, Alison & C. Westmore, Guy. (2017). Receiver Operating Characteristic curve analysis determines association of individual potato foliage volatiles with onion thrips preference, cultivar and plant age. PLOS ONE. 12. e0181831. 10.1371/journal.pone.0181831.
- ↑ Zumbo, P. „Phenol-chloroform Extraction“ (PDF). WEILL CORNELL MEDICAL COLLEGE P. ZUMBO LABORATORY OF CHRISTOPHER E. MASON, PH.D. Посетено на 19 June 2014.
- ↑ Green, Michael; Sambrook, Joseph. „Purification of Nucleic Acids: Extraction with Phenol-Chloroform“. Molecular Cloning: A Laboratory Manual. Cold Spring Harbor Laboratory Press. ISBN 1936113422.
