Горно Оризари (Скопско)

село во Општина Шуто Оризари

Горно Оризари — село во Општина Шуто Оризари во Скопје.

Горно Оризари
Горно Оризари во рамките на Македонија
Горно Оризари
Местоположба на Горно Оризари во Македонија
Горно Оризари на карта

Карта

Координати 42°3′40″N 21°24′30″E / 42.06111° СГШ; 21.40833° ИГД / 42.06111; 21.40833Координати: 42°3′40″N 21°24′30″E / 42.06111° СГШ; 21.40833° ИГД / 42.06111; 21.40833
Општина Шуто Оризари
Население 540 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 25051
Надм. вис. 326 м
Горно Оризари на општинската карта

Атарот на Горно Оризари во рамките на општината
Горно Оризари на Ризницата

Население уреди

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948157—    
1953185+17.8%
1961365+97.3%
1971—    
1981—    
ГодинаНас.±%
1991—    
1994—    
2002454—    
2021540+18.9%

Според пописот од 2002, селото брои 454 жители, од кои: 444 Македонци, 9 Срби и 1 останат.[2]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 540 жители, од кои 455 Македонци, 4 Албанци, 46 Роми, 13 Срби, 1 останат и 21 лице без податоци.[3]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 157 185 365 454 540
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[4]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[5]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[6]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]

Родови уреди

Горно Оризари е македонско село.

Според истражувањата од 1950-тите, родови во селото се:

Мирчевци (6 к.) доселени се од селото Копаница, Полошко. Во споменатото село пред околу 220 години живееле двајца браќа и една сестра, нивната сестра за жена сакал да ја земе некој Албанец, но браќата не ја давале и го убиле Албанецот, и едниот брат побегнал во селото Брезно, а вториот најпрво во селото Кучково, потоа прешол во селото Орман, па од таму во Горно Оризари. Го знаат следното родословие: Димитрија (жив на 90 г. во 1950-тите) Миајле-Јован-Трајко, предокот кој се доселил во селото; Таневци (8 к.) доселени се од некое албанско село во околината на Витина, Косово. Го знаат следното родословие: Павле (жив на 70 г. во 1950-тите) Петре-Тане-Стевко, предокот кој се доселил, нив во местото на старина ги истерале доселените Албанци; Станковци (4 к.) доселени се од истото место како и претходниот род, го знаат следното родословие: Стојан (жив на 55 г. во 1950-тите) Станко-Велко-Станко, основачот на родот; Кусо-Митревци (1 к.) отсекогаш имале една куќа, местото на старина како кај претхидните два рода, го знаат следното родословие: Славе (жив на 35 г. во 1950-тите) Никола-Петре-Митре, основачот на родот; Каскаровци (2 к.) доселени се пред крајот на турското владеење од селото Мирковци, Скопска Црна Гора. Подалечно потекло имаат од селото Блаце, Кај Качаник. Го знаат следното родословие: Александар (жив на 30 г. во 1950-тите) Божин-Нешо-Петре, кој се иселил од Блаце.[8]

Општествени установи уреди

Цркви[9]

Личности уреди

Родени во Оризари:

Наводи уреди

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. „Министерство за локална самоуправа. База на општински урбанистички планови“. Архивирано од изворникот на 2008-09-15. Посетено на 2015-10-27.
  3. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  4. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  5. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  6. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  7. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  8. Трифуноски, Јован (1955). Скопско Поле. Скопје.
  9. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  10. 10,00 10,01 10,02 10,03 10,04 10,05 10,06 10,07 10,08 10,09 10,10 10,11 10,12 10,13 10,14 10,15 Стојановски - Цоњче, Бојко (1999). Скопско црногорие: од Бразда до Брњарци - III Книга. Скопје: "Гоце Делчев". стр. 35. ISBN 9989-35-022-1.

Надворешни врски уреди