Бежецк

Бежецк
Бежецк; Бежецк
	Град
Знаме	Грб
	Местоположба на Бежецк
Држава	Русија
Федерален субјект	Тверска област
Реон	Бежечки реон
Градски статус од	1776
Надм. вис.	145 м
Население (попис 2010)
• Вкупно	24.522
Административен статус
• Седиште на	Бежечки реон
Час. појас	московско време (UTC+3)
Поштенски бр.	171980–171984, 171987, 171988, 171999
Повик. број.	+7 48231
Мреж. место	bezhetsk.tv

Бежецк (руски: Бежецк) — град во Русија, административен центар на Безечкиот реон сместен во источниот дел на Тверската област .

Според проценките на Националната статистичка служба, во градот во 2021 г. живееле 21.466 жители.

Географија

Градот Бежецк се наоѓа во североисточниот дел на Тверската област на западните падини на моренскиот Бежечки Врв, околу 126 километри северно од административниот центар на областа, градот Твер. Реката Молога тече низ градот во правец југ-север, која ја прима својата десна притока Остречина во градот.

Безецк важи за еден од најстудените градови во Тверската област и е познат по честите продорни упади на ладен воздух. Токму тоа се случи во Бежек во февруари 2012 година, измерена е температура од дури -37,6 ^[6] што е најниска температура некогаш измерена во подрачјето на денешниот Централен федерален округ. Во првата половина на март 2013 година е измерена температура од -30,5 во градот.^[7]

Историја

Грб (1780)

На околу 20 километри северно од денешниот град Бежецка се наоѓа селото Бечичи, кое за првпат се споменува во новогордскиот летопис од 1137 година. Во времето на создавањето на тој летопис, населбата наречена Бежечки Верх служела како центар на Бежецката пјатина на тогашната Новогородска земја. Името на населбата веројатно потекнува од збор што значи бегство или избеглиштво. Според некои документи, се верува дека населбата Бежичи е основана од бегалци од Новгород .

Како Тверскиот кнез Свјатослав Јарославиќ го уништил Бежиче во 1272 година, населбата била преместена во тврдината Городецк на местото на модерниот Бежецк.

На крајот на 14 век, населбата станала дел од Москвското кнежевство . До 1766 година населбата била позната како Городецк. Градот добил административен статус во 1775 година. Во периодот од 1796 година до 1929 година, таму се наоѓал центарот на Бежечката парохија од тогашната Тверска губернерија.

Низ градот во 1876 година поминувала железница, благодарение на што Бежецк започнал да се позиционира како важен трговски центар, а трговијата со лен била особено развиена.

Во 1929 година, тој станал административен центар на Бежецкиот реон и Бежецкиот округ во Московската област, а по основањето на Калининската област (денес Тверска област) во 1935 година преминува во нејзините граници. Имал статус на град на регионална подреденост и посебен градски округ на Тверската област до 1990 година.



Градско знаме	Градски грб

Демографија

Според податоците од пописот во 2010 година, во градот живееле 24 522 жители, додека според проценките за 2014 година, градот имал 23 112 жители.

Движење на бројот на жителите
1897	1959	1970	1979	1989	2002	2010	2014
9 450	26 921	30 030	30 638	30 377	28 600	24 522	23 112

Сообраќај

Градот Бежек се наоѓа на делот од железничката линија што ги поврзува градовите Бологоје и Рибинск со Сонково, а низ градот минуваат и патните правци Р84 и Р85 што ги поврзуваат Твер со Весјегонск. На околу 7 км јужно од градот се наоѓа воениот аеродром Дорохово.

Градски знаменитости

Од бројните православни цркви и манастири кои биле симболи на градот Бежецк низ историјата, само неколку го преживеале периодот на советското владеење. Најстарата градба во градот денес е камбанаријата на Ваведењскиот манастир од 1682 година, додека самата црква била срушена во советското време.

Важен верски и културен споменик е храмот посветен на Воздвижението на Светиот крст од 1704 година. Црквата била затворена во 1937 година, а нејзината работа била обновена дури во 1991 година.



Возвишенска црква	Бежечка железничка станица	Бежечко теолошко училиште

Камбанаријата на Ваведењскиот манастир

Поврзано

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 Закон бр. 34-ЗО
↑ Федерална служба за државна статистика (2011). „Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1“. Всероссийская перепись населения 2010 года. Федерална служба за државна статистика. Посетено на June 29, 2012.
↑ Государственный комитет Российской Федерации по статистике. Комитет Российской Федерации по стандартизации, метрологии и сертификации. №ОК 019-95 1 января 1997 г. «Общероссийский классификатор объектов административно-территориального деления. Код 28 204», в ред. изменения №278/2015 от 1 јануари 2016 г..
↑ „Об исчислении времени“. Официальный интернет-портал правовой информации. 3 јуни 2011. Посетено на 19 January 2019.
↑ Почта России. Информационно-вычислительный центр ОАСУ РПО. (Russian Post). Поиск объектов почтовой связи (Postal Objects Search) (на руски)
↑ [1]
↑ [2]

Надворешни врски

[TverO_admlaw-1] 1,0 ^1,1 Закон бр. 34-ЗО

[2010Census-2] Федерална служба за државна статистика (2011). „Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1“. Всероссийская перепись населения 2010 года. Федерална служба за државна статистика. Посетено на June 29, 2012.

[OKATO-3] Государственный комитет Российской Федерации по статистике. Комитет Российской Федерации по стандартизации, метрологии и сертификации. №ОК 019-95 1 января 1997 г. «Общероссийский классификатор объектов административно-территориального деления. Код 28 204», в ред. изменения №278/2015 от 1 јануари 2016 г..

[vremeni-4] „Об исчислении времени“. Официальный интернет-портал правовой информации. 3 јуни 2011. Посетено на 19 January 2019.

[PostalCode-5] Почта России. Информационно-вычислительный центр ОАСУ РПО. (Russian Post). Поиск объектов почтовой связи (Postal Objects Search) (на руски)

[6] [1]

[7] [2]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]