Википедија

Хаџилар

Хаџилар или Иџиларе (грчки: Ξυλοκερατιά, Ксилокератија; до 1927 г. Γιατζηλάρ, Јаѕилар)[2] — село во Општина Кукуш во Кукушкиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција.

Хаџилар
Ξυλοκερατιά
Хаџилар is located in Грција
Хаџилар
Хаџилар
Местоположба во областа
Хаџилар во рамките на Кукуш (општина)
Хаџилар
Местоположба на Хаџилар во Општина Кукуш и областа Централна Македонија
Координати: 40°51′N 22°50′E / 40.850° СГШ; 22.833° ИГД / 40.850; 22.833
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругКукушки округ
ОпштинаКукуш
Општ. единицаКукуш
Надм. вис.&1000000000000007800000078 м
Население (2001)[1]
 • Вкупно504
Час. појасEET (UTC+2)
 • Лето (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Географија и местоположба

уреди

Селото се наоѓа на 20 километри јужно од градот Кукуш, на неколку километри од грчко-македонската граница, во близина на североисточниот брег на Дојранското Езеро, на 30 километри од градот Солун. Селото се наоѓа на надморска височина од 78 метри.

Историја

уреди

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Хаџилар се состоело од 80 семејства и 316 жители Македонци[3][4] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година Хаџилар имало 470 жители Македонци и 50 Турци[3][5].

Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 470 Македонци и работело егзархиско училиште[3][6].

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. Во 1927 година, селото било преименувано во Ксилокератија.[7]

По потпишувањето на Лозанскиот договор, муслиманското население било принудено да го напушти селото.

Демографија

уреди

Во пописот од 1913 година, во селото биле евидентирани 62 жители, додека на пописот од 1920 имало 85 жители[8]. Во 1928 година селото било чисто бегалско со 330 жители бегалци.[9]

Градби

уреди

Во селото се наоѓа црквата „Св. Ѓорѓи“, која во 1986 година била прогласена за заштитен споменик на земјата[10].

Личности

уреди
Родени во Хаџилар
  • Александар (Алексо) Трајков (1889 - ?)[11]
  • Ангел Христов (1881 - ?)[12]
  • Ване Митрев (1877/1882 - ?)[13]
  • Васил Димитров (1892 - ?)[14]
  • Георги (Гоце) Марков Георгиев (1882 - ?)[15]
  • Д. Касанов (1892 - ?)[16]
  • Иван Митров[17]
  • Никола (Коле) Трајков (1882 - ?)[18]
  • Петко Гинев (1884 - ?)[19]
  • Трајко Трајков (1884 - ?)[20]
  • Трајко Наков (1885 - ?)[21]
  • Трајчо Ќосето[22]
  • Христо Атанасов[23]
  • Христо Стоименов Милошов (1884 - ?)[24]

Наводи

уреди
  1. ↑ Фактичка состојба на населението и домовите во Грција според пописот од 18 март 2001 г. (PDF 39 Мб). Државен завод за статистика на Грција. 2003.
  2. ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Σαλαμανλή - Γαλλικόν
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  4. ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 162-163.
  5. ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 164.
  6. ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 98-99.
  7. ↑ „Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
  8. ↑ Симовски, Тодор Христов; Здружение на децата бегалци од Егејскиот дел на Македонија (1998). Населените места во Егејска Македонија Д. 1. Скопје: Печатница „Гоце Делчев”.
  9. ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
  10. ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2021-03-04. Посетено на 2016-02-28.
  11. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 723.
  12. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 759.
  13. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 452.
  14. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 214.
  15. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 150.
  16. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 341.
  17. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 455.
  18. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 752.
  19. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 177.
  20. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 728.
  21. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 480.
  22. ↑ Македонците в културно-политическия живот на България. Анкета от Изпълнителния комитет на Македонските братства, Книгоиздателство Ал. Паскалев и с-ие, София, 1918, стр. 107.
  23. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 72.
  24. ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 440.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаџилар&oldid=5171974“