Википедија

Хаплогрупа М (мтДНК)

(Пренасочено од Хаплогрупа М (mtDNA))

Хаплогрупата М е човечка митохондријална ДНК (мтДНК) хаплогрупа. Огромна хаплогрупа која ги опфаќа сите континенти, макро-хаплогрупата M, како и нејзиниот брат, макро-хаплогрупата N, е потомок на хаплогрупата L3.

Сите mtDNA хаплогрупи кои се сметаат за родени надвор од Африка се потомци на хаплогрупата М или на нејзината брат/сестра хаплогрупа N.[1]

Потекло

уреди

Според оваа теорија, анатомски модерни луѓе кои носат лоза на предците на хаплогрупата L3 биле вклучени во миграцијата надвор од Африка од Источна Африка во Азија. Некаде во Азија, од лозата на предците L3 настанале хаплогрупите M и N. Предците L3 потоа биле изгубени со генетско поместување, бидејќи тие се ретки надвор од Африка. Хипотезата дека Азија е потеклото на макрохаплогрупата М е поддржана од следново:

Датумот на неговото потекло во апсолутна смисла е познат само со голема неизвесност, бидејќи реконструкцијата дала различни (но преклопувачки) опсези за возраст од М во Јужна Азија и Источна Азија. Истите автори даваат проценка за t од L3 како 71,6+15,0
14,5,[2] подоцна (2011) се стесни на нешто помладите 65 ± 5.[3] Така, хаплогрупата М би се појавила околу 10.000 или најмногу 20.000 години по L3, околу или нешто по неодамнешниот миграциски настан надвор од Африка.

Хаплогрупа М1

уреди

Многу дискусии во врска со потеклото на хаплогрупата М се поврзани со нејзината подклада хаплогрупа М1, која е единствената варијанта на макро-хаплогрупата М пронајдена во Африка.[4] Две можности се разгледуваа како потенцијално објаснување за присуството на М1 во Африка:

  1. М бил присутен во античката популација што подоцна го довела и М1 во Африка и М поопшто пронајден во Евроазија.[5]
  2. Присуството на М1 во Африка е резултат на повратната миграција од Азија која се случи некаде по миграцијата надвор од Африка.[6]

Хаплогрупа М23

уреди

Во 2009 година, две независни публикации објавиле ретка, длабоко вкоренета подклада на хаплогрупата М, наречена М23, која е присутна во Мадагаскар.[7][8]

Современите популации на Мадагаскар се формирани во последните 2.000 години со мешање на банту и индонезиско (австронезиско) население. Се чини дека М23 е ограничен на Мадагаскар, бидејќи не е откриен никаде на друго место. М23 можел да биде донесен во Мадагаскар од Азија каде што се наоѓаат повеќето длабоки вкоренети подклади на Хаплогрупата М.

Хипотеза за азиско потекло

уреди

Постои дебата за географското потекло на хаплогрупата М и нејзината брат/сестра хаплогрупа N. Се смета дека двете лоза биле главните преживеани лоза вклучени во миграцијата (или миграциите) надвор од Африка бидејќи сите домородни лоза пронајдени надвор од Африка припаѓаат на хаплогрупата М или хаплогрупата N. Научниците не се сигурни дали мутациите што ги дефинираат хаплогрупите M и N се случиле во Африка пред излегувањето од Африка или во Азија по излегувањето од Африка. Утврдувањето на потеклото на хаплогрупата М е дополнително комплицирано со раната повратна миграција (од Азија во Африка) на носители на М1.[6]

  1. Највисоките честоти во светот на макрохаплогрупата М се забележани во Азија, поточно во Бангладеш, Кина, Индија, Јапонија, Кореја и Непал каде честотите се движат од 60 до 80%. Вкупната честота на М поткладите е уште поголема кај некои популации на Сибир или Америка, но овие мали популации имаат тенденција да покажуваат силни генетски дрифт ефекти и често нивните географски соседи покажуваат многу различни честоти.[9][10][11]
  2. Длабоката временска длабочина >50.000 години на западните, централните, јужните и источните индиски хаплогрупи M2, M38, M54, M58, M33, M6, M61, M62 и дистрибуцијата на макрохаплогрупата М, не ја исклучуваат можноста за појава на макрохаплогрупа М во индиската популација.[12]
  3. Со исклучок на африканската специфична М1, Индија има неколку М лоза кои произлегле директно од коренот на хаплогрупата М.[9][11]
  4. Само две подклади на хаплогрупата М, М1 и М23, се наоѓаат во Африка, додека бројни подклади се наоѓаат надвор од Африка[6][9] (со одредена дискусија можна само за подкладата М1, за која погледнете подолу).
  5. Конкретно во однос на М1
  • Хаплогрупата М1 има ограничена географска дистрибуција во Африка, која се наоѓа главно во Северна Африка и Источна Африка на ниски или умерени честоти. Ако М потекнувал од Африка околу, или пред, миграцијата надвор од Африка, би се очекувало да има поширока дистрибуција.[11]
  • Според Гонзалес и сор. Во 2007 година, М1 се чини дека се проширила релативно неодамна. Во оваа студија М1 имала помлада возраст на спојување од азиските ексклузивни М лоза.[6]
  • Географската дистрибуција на М1 во Африка е претежно северноафриканска/над-екваторијална[6] и во голема мера е ограничена на афро-азиските говорници,[13] што не е во согласност со субсахарската дистрибуција на под-кладите на хаплогрупите L3 и L2 кои имаат слични временски длабочини.[4]
  • Една од базалните лоза на лозата М1 е пронајдена во Магреб и на Блискиот Исток, но ја нема во Источна Африка.[6]
  • М1 не е ограничена само за Африка. Релативно е честа појава во Медитеранот, достигнувајќи врв во Иберија. М1, исто така, ужива добро воспоставено присуство на Блискиот Исток, од југот на Арапскиот Полуостров до Анадолија и од Левантот до Иран. Дополнително, M1 хаплотиповите повремено се забележани во Кавказ и Транс Кавказ, и без никакви придружни L лози.[4][6] М1 е откриен и во Средна Азија, навидум достигнувајќи до Тибет.[6]
  • Фактот дека М1 подкладата на макрохаплогрупата М има здружена возраст која се поклопува со онаа на хаплогрупата U6 (евроазиска хаплогрупа чие присуство во Африка се должи на назад миграција од Западна Азија) и дистрибуцијата на U6 во Африка е исто така ограничено на истите северноафрикански и рогови африкански популации како М1 го поддржува сценариото дека М1 и У6 биле дел од истото ширење на населението од Азија во Африка.[13]
  • Времето на предложената миграција на народите кои носат M1 и U6 од Западна Азија во Африка (помеѓу 40.000 и 45.000 ybp) е поддржано и од фактот што се совпаѓа со промените во климатските услови кои ги намалиле пустинските области на Северна Африка, а со тоа регионот попристапен за влез од Левантот. Оваа климатска промена, исто така, привремено се преклопува со населението на Европа со популации што ја носат хаплогрупата U5, европската сестринска клада на хаплогрупата U6.[13]

Хипотеза за африканско потекло

уреди

Според оваа теорија, хаплогрупите M и N настанале од L3 во источноафриканско население предци на евроазијци кои биле изолирани од други африкански популации пред настанот на ООА. Членовите на оваа популација биле вклучени во миграцијата надвор од Африка и можеби носеле само лоза M и N. Со можен исклучок на хаплогрупата М1, сите други M и N клади во Африка биле изгубени поради мешање со други африкански популации и генетско поместување.[5][14]

Африканското потекло на Хаплогрупата М е поткрепено со следните аргументи и докази.

  1. L3, родителскиот клад на хаплогрупата М, се наоѓа низ цела Африка, но е редок надвор од Африка.[5] Според Toomas Kivisild (2003), „недостатокот на L3 лоза различни од M и N во Индија и меѓу не-африканските митохондрии воопшто сугерира дека најраната миграција(и) на современите луѓе веќе ги носела овие два mtDNA предци, преку заминување пат преку Рогот на Африка“.[14]
  2. Конкретно во однос на најмалку M1a:
Оваа студија дава докази дека М1, или неговиот предок, имал азиско потекло. Најраната експанзија на М1 во Африка се случи во северозападните наместо во североисточните области; ова рано ширење стигна до Пиринејскиот Полуостров дури и влијаејќи на Баскијците. Поголемиот дел од лозата M1a пронајдени надвор и внатре во Африка имаа поновото потекло од источна Африка. И западната и источната лоза М1 учествуваа во неолитската колонизација на Сахара. Впечатливиот паралелизам помеѓу староста на подкладата и географската дистрибуција на М1 и неговиот северноафрикански колега U6 силно го зајакнува ова сценарио. Конечно, релевантен дел од лозата M1a присутни денес на европскиот континент и блиските острови веројатно имал еврејско наместо вообичаено предложеното арапско/берберско мајчинско воздигнување.[6]

Растурање

уреди
 
Хипотезирана карта на миграција на луѓето врз основа на митохондријалната ДНК

Голем број на студии сугерирале дека предците на модерната хаплогрупа М се распрснале од Африка низ јужната рута низ Рогот на Африка долж крајбрежните региони на Азија па наваму до Нова Гвинеја и Австралија. Овие студии сугерирале дека миграциите на хаплогрупите M и N се случиле одделно со хаплогрупата N која се движела кон север од Источна Африка кон Левант. Сепак, резултатите од бројните неодамнешни студии покажуваат дека имало само една миграција надвор од Африка и дека хаплогрупите М и N биле дел од истата миграција. Ова се заснова на анализата на голем број реликтни популации долж предложената рута за чешлање на плажа од Африка до Австралија, од кои сите ги поседувале и хаплогрупите N и M.[15][16]

Студијата од 2008 година на Абу-Амеро и сор., сугерира дека Арапскиот Полуостров можеби бил главниот пат за излез од Африка. Меѓутоа, бидејќи на регионот му недостасуваат автохтони клади на хаплогрупите M и N, авторите сугерираат дека областа била понов рецептор на човечки миграции отколку древен центар за демографска експанзија по должината на јужниот крајбрежен пат како што е предложено во единствената миграција со сценарио Надвор-од-Африка за хипотезата за африканско потекло.[17]

Дистрибуција

уреди

M е најчестата mtDNA хаплогрупа во Азија,[18] супер-хаплогрупата М е дистрибуирана низ цела Азија, каде што претставува 60% од сите мајчини лози.[19]

Сите Андаманци припаѓаат на Хаплогрупата М.[20] Тоа го достигнува својот врв во малезиските абориџински племиња Негрито со речиси 100%, но со mtDNA M21a што го претставува Семанг; 84% кај луѓето Мендрик, луѓето Батек 48%, (скоро сите припаѓаат на специфичната малезиска хаплогрупа Негрито М21а, оваа подклада се наоѓа и кај Оранг Асли 21%, Тајланѓани 7,8% и Малезиски 4,6%)[21][22][23] Исто така, го достигнува својот врв во Јапонија и Тибет, каде што претставува во просек околу 70% од мајчините лоза (160/216 = 74% Тибет,[24] 205/282 = 73% Токајци,[25] 231/326 = 71% Окинава,[25] 148/211 = 70% јапонски,[10] 50/72 = 69% Тибет,[24] 150/217 = 69% Хокаидо,[26] 24/35 = 69% тибетанец од Шангри Ла, 175 /256 = 68% северен Кјушу,[25] 38/56 = 68% Цинхаи тибетанец, 16/24 = 67% Дицин тибетанец, 66/100 = 66% Мијазаки, 33/51 = 65% Аину, 21% Тохоку,[25] 75/118 = 64% Токио (JPT)[27] ) и е сеприсутен во Индија[4][9][28] и Јужна Кореја,[25][29][30][31][32] каде што има приближно 60% честота. Меѓу Кинезите и внатре и надвор од Кина, хаплогрупата М сочинува приближно 50% од целата mtDNA во просек, но честотата варира од приближно 40% во Хан од Хунан и Фуџијан во јужна Кина до приближно 60% во Шенјанг, Лиаонинг во североисточна Кина.[24][25][27][30]

Хаплогрупата М опфаќа приближно 42% од целата mtDNA на Филипинците, меѓу кои е претставена главно со M7c3c и E.[33] Во Виетнам, хаплогрупата М е пронајдена во 37% (52/139) до 48% (20/42) од примероците на виетнамски и во 32% (54/168) од примерокот на Чами од провинцијата Бин Тун.[30][34] Хаплогрупата М сочинува 43% (92/214) од целата mtDNA во примерок од Лаос, при што нејзината потклада M7 (M7b, M7c и M7e) претставува само една третина од целата хаплогрупа М, или 14,5% (31/214) од вкупниот примерок.[35]

Во Океанија, студија од 2008 година ја открила Хаплогрупата М во 42% (60/144) од базенот примероци од девет јазични групи на Адмиралитетите на Папуа Нова Гвинеја,[36] М е пронајден во 35% (17/48) од примерокот на планините на Папуа Нова Гвинеја од областа Бунди и во 28% (9/32) од примерокот на Абориџините Австралијци од Калумбуру во северозападна Австралија.[37] Во една студија објавена во 2015 година, Хаплогрупата М била пронајдена во 21% (18/86) од примерок од Фиџијани, но не била забележана во примерок од 21 Ротуман.[38]

Хаплогрупата М е исто така релативно честа појава во североисточна Африка, особено кај Сомалијците, Либијците и Оромосите на честоти над 20%.[39][40] Кон северозапад, лозата се наоѓа на споредливи честоти меѓу Туарезите во Мали и Буркина Фасо; особено подкладата M1a2 (18,42%).[41]

Меѓу потомците на хаплогрупата М се C, D, E, G, Q и Z. Z и G се наоѓаат во северноевроазиските популации, C и D постојат кај северноевроазиските и домородните американски популации, E е забележан кај популациите на Југоисточна Азија, а Q е честа појава кај меланезиските популации. Лозата М2, М3, М4, М5, М6, М18 и М25 се ексклузивни за Јужна Азија, при што М2 е пријавена како најстарата лоза на индискиот потконтинент со проценка на возраст од 60.000-75.000 години, а со М5 пријавени за да бидат најзастапени во историски турко-персиските енклави.[9][42][43]

Во 2013 година, четири антички примероци датирани од околу 2.500 п.н.е.-500 н.е., кои биле ископани од археолошките локалитети Тел Ашара (Терка) и Тел Масаих (Кар-Асурнасирпал) во долината Еуфрат, биле откриени дека припаѓаат на mtDNA хаплотипот. M4b1, M49 и/или M61 хаплогрупи. Бидејќи овие клади не се наоѓаат меѓу сегашните жители на областа, се верува дека се донесени во пооддалечен период од источна Месопотамија; веројатно или од трговци или од основачите на античкото население Терка.[44]

Во 2016 година, биле откриени и тројца европски ловци-собирачи од доцниот плеистоцен кои носат лоза М. Два од примероците се од археолошкиот локалитет Гоје во Белгија и се датирани од пред 34.000 и 35.000 години, соодветно. Другиот антички поединец потекнувал од локалитетот Ла Рошет во Франција и бил датиран од пред 28.000 години.[45]

Античка ДНК анализа на иберомауруски скелетни остатоци на локалитетот Тафоралт во Мароко, кои се датирани помеѓу 15.100 и 13.900 ybp, ја забележалеа подкладата M1b во еден од фосилите (1/7; ~ 14%) [46] Античките индивидуи кои припаѓаат на населбата Чемијало Сирти од доцното железно време во Батман, југоисточна Турција, биле откриени дека ја носат хаплогрупата М; конкретно подкладата M1a1 (1/12; 8,3%). Хаплогрупата М била откриена и кај антички примероци од Југоисточна Анадолија (0,4%) Дополнително, М1 е забележан меѓу древните египетски мумии ископани на археолошкиот локалитет Абусир во Блискиот Египет, кои датираат од периодот на претптолемејскиот/доцното ново кралство и римскиот период.[47] Откриени се и фосили на местото на раниот неолит, Ифри н'Амр или Муса во Мароко, кои се датирани околу 5.000 п.н.е. Овие древни индивидуи имале автохтона геномна компонента на Магреби, која достигнува врв меѓу современите Бербери, што покажува дека тие биле предци на популациите во областа. Античките египетски аристократи Накат Анк и Кнум Накат, исто така, биле откриени дека припаѓаат на подкладата M1a1. Полубраќата живееле за време на 12-тата египетска династија, а нивниот гроб се наоѓал на гробиштата Деир Рифех во Средниот Египет.[48]

Дистрибуција на подгрупи

уреди

Извор:[49]

Подклади

уреди

Ова филогенетско дрво на подкладите на хаплогрупата М се заснова на трудот на Манис ван Овен и Манфред Кајзер Ажурирано сеопфатно филогенетско стебло на глобалната варијација на човечката митохондријална ДНК[50] и последователните објавени истражувања.

  • M
    • M1
      • M1a
        • M1a1
          • M1a1a
          • M1a1b
            • M1a1b1
          • M1a1c
          • M1a1d
          • M1a1e
          • M1a1f
        • M1a2
          • M1a2a
          • M1a2b
        • M1a3
          • M1a3a
          • M1a3b
        • M1a4
        • M1a5
      • M1b
        • M1b1
          • M1b1a
        • M1b2
          • M1b2a
    • M2
      • M2a
        • M2a1
        • M2a2
        • M2a3
      • M2b
        • M2b1
        • M2b2
    • M3
      • M3a
    • M4"45
      • M4
        • M4a
        • M4b
          • M4b1
      • M18'38
        • M18
        • M38
      • M30
        • M30a
        • M30b
        • M30c
          • M30c1
            • M30c1a
              • M30c1a1
        • M30d
      • M37
        • M37a
      • M43
      • M45
    • M5
      • M5a
        • M5a1
          • M5a1a
          • M5a1b
        • M5a2
          • M5a2a
    • M6
    • M7
      • M7a
        • M7a1
          • M7a1a
            • M7a1a1
              • M7a1a1a
            • M7a1a2
            • M7a1a3
            • M7a1a4
              • M7a1a4a
            • M7a1a5
            • M7a1a6
            • M7a1a7
          • M7a1b
        • M7a2
          • M7a2a
          • M7a2b
      • M7b'c'd'e
        • M7b'd
          • M7b
            • M7b1'2
              • M7b1
              • M7b2
                • M7b2a
                • M7b2b
                • M7b2c
            • M7b3
              • M7b3a
          • M7d
        • M7c'e
          • M7c
            • M7c1
              • M7c1a
              • M7c1b
                • M7c1b1
            • M7c2
              • M7c2a
            • M7c3
              • M7c3a
              • M7c3b
              • M7c3c
          • M7e
    • M8
      • M8a
        • M8a1
        • M8a2
          • M8a2a
          • M8a2b
      • CZ
    • M9
      • M9a'b'c'd
        • M9a'c'd
          • M9a'd
            • M9a
              • M9a1
              • M9a2
              • M9a3
            • M9d
          • M9c
        • M9b
      • E
    • M10'42
      • M10
        • M10a
          • M10a1
          • M10a2
      • M42
        • M42a
    • M11
      • M11a
      • M11b
    • M12'G
      • M12
        • M12a
      • G
    • M13
      • M13a
        • M13a1
    • M14
    • M15
    • M21
      • M21a'b
        • M21a
        • M21b
      • M21c'd
        • M21c
        • M21d
    • M22
    • M23
    • M25
    • M27
      • M27a
      • M27b
      • M27c
    • M28
      • M28a
      • M28b
    • M29'Q
      • M29
        • M29a
        • M29b
      • Q
    • M31
      • M31a
        • M31a1
          • M31a1a
          • M31a1b
        • M31a2
      • M31b'c
        • M31b
          • M31b1
          • M31b2
        • M31c
    • M32'56
      • M32
        • M32a
        • M32c
      • M56
    • M33
      • M33a
      • M33b
      • M33c
    • M34
      • M34a
    • M35
      • M35a
      • M35b
    • M36
      • M36a
    • M39
      • M39a
    • M40
      • M40a
    • M41
    • M44'52
      • M44
      • M52
    • M46
    • M47'50
      • M47
      • M50
    • M48
    • M49
    • M51
    • M52’58
    • M52
    • D

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. ↑ Fregel, R; Cabrera, V; Larruga, JM; Abu-Amero, KK; González, AM (2015). „Carriers of Mitochondrial DNA Macrohaplogroup N Lineages Reached Australia around 50,000 Years Ago following a Northern Asian Route“. PLOS ONE. 10 (6): e0129839. Bibcode:2015PLoSO..1029839F. doi:10.1371/journal.pone.0129839. PMC 4460043. PMID 26053380.
  2. ↑ „Correcting for Purifying Selection: An Improved Human Mitochondrial Molecular Clock Supplementary material (p. 84)“ (PDF). 2009: 89. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-12-29. Наводот journal бара |journal= (help)
  3. ↑ Soares, P; Alshamali, F; Pereira, J. B; Fernandes, V; Silva, N. M; Afonso, C; Costa, M. D; Musilova, E; MacAulay, V (2011). „The Expansion of mtDNA Haplogroup L3 within and out of Africa“. Molecular Biology and Evolution. 29 (3): 915–927. doi:10.1093/molbev/msr245. PMID 22096215.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Metspalu, M; Kivisild, T; Metspalu, E; Parik, J; Hudjashov, G; Kaldma, K; Serk, P; Karmin, M; Behar, DM; и др. (2004). „Most of the extant mtDNA boundaries in South and Southwest Asia were likely shaped during the initial settlement of Eurasia by anatomically modern humans“. BMC Genetics. 5: 26. doi:10.1186/1471-2156-5-26. PMC 516768. PMID 15339343.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Quintana; и др. (1999). „Genetic evidence of an early exit of Homo sapiens sapiens from Africa through eastern Africa“ (PDF). Наводот journal бара |journal= (help)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Gonzalez; и др. (2007). „Mitochondrial lineage M1 traces an early human backflow to Africa“. BMC Genomics. 8: 223. doi:10.1186/1471-2164-8-223. PMC 1945034. PMID 17620140.
  7. ↑ Dubut, V; Cartault, F; Payet, C; Thionville, MD; Murail, P; и др. (2009). „Complete mitochondrial sequences for haplogroups M23 and M46: insights into the Asian ancestry of the Malagasy population“. Human Biology. 81 (4): 495–500. doi:10.3378/027.081.0407. PMID 20067372.
  8. ↑ Ricaut, FX; Razafindrazaka, H; Cox, MP; Dugoujon, JM; Guitard, E; Sambo, C; Mormina, M; Mirazon-Lahr, M; Ludes, B; и др. (2009). „A new deep branch of eurasian mtDNA macrohaplogroup M reveals additional complexity regarding the settlement of Madagascar“. BMC Genomics. 10: 605. doi:10.1186/1471-2164-10-605. PMC 2808327. PMID 20003445.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Rajkumar; и др. (2005). „Phylogeny and antiquity of M macrohaplogroup inferred from complete mt DNA sequence of Indian specific lineages“. BMC Evolutionary Biology. 5: 26. doi:10.1186/1471-2148-5-26. PMC 1079809. PMID 15804362.
  10. ↑ 10,0 10,1 Maruyama, Sayaka; Minaguchi, Kiyoshi; Saitou, Naruya (2003). „Sequence polymorphisms of the mitochondrial DNA control region and phylogenetic analysis of mtDNA lineages in the Japanese population“. Int J Legal Med. 117 (4): 218–225. doi:10.1007/s00414-003-0379-2. PMID 12845447.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Thangaraj et al. (2006), In situ origin of deep rooting lineages of mitochondrial Macrohaplogroup 'M' in India, BMC Genomics 2006, 7:151
  12. ↑ Chandrasekar Adimoolam, Kumar S; Sreenath, J; Sarkar, BN; Urade, BP; и др. (2009). „Updating Phylogeny of Mitochondrial DNA Macrohaplogroup M in India: Dispersal of Modern Human in South Asian Corridor“. PLOS ONE. 4 (10): e7447. Bibcode:2009PLoSO...4.7447C. doi:10.1371/journal.pone.0007447. PMC 2757894. PMID 19823670.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Olivieri et al. (2006), The mtDNA legacy of the Levantine early Upper Palaeolithic in Africa, Science.
  14. ↑ 14,0 14,1 Kivisild, T; Rootsi, S; Metspalu, M; Mastana, S; Kaldma, K; Parik, J; Metspalu, E; Adojaan, M; и др. (2003). „The Genetic Heritage of the Earliest Settlers Persists Both in Indian Tribal and Caste Populations“. American Journal of Human Genetics. 72 (2): 313–32. doi:10.1086/346068. PMC 379225. PMID 12536373.
  15. ↑ Macaulay, V; Hill, C; Achilli, A; Rengo, C; Clarke, D; Meehan, W; Blackburn, J; Semino, O; и др. (2005). „Single, Rapid Coastal Settlement of Asia Revealed by Analysis of Complete Mitochondrial Genomes“ (PDF). Science. 308 (5724): 1034–6. Bibcode:2005Sci...308.1034M. doi:10.1126/science.1109792. PMID 15890885.
  16. ↑ Hudjashov, G; Kivisild, T; Underhill, PA; Endicott, P; Sanchez, JJ; Lin, AA; Shen, P; Oefner, P; и др. (2007). „Revealing the prehistoric settlement of Australia by Y chromosome and mtDNA analysis“. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 104 (21): 8726–30. Bibcode:2007PNAS..104.8726H. doi:10.1073/pnas.0702928104. PMC 1885570. PMID 17496137.
  17. ↑ Abu-Amero, KK; Larruga, JM; Cabrera, VM; González, AM; и др. (2008). „Mitochondrial DNA structure in the Arabian Peninsula“. BMC Evolutionary Biology. 8: 45. doi:10.1186/1471-2148-8-45. PMC 2268671. PMID 18269758.
  18. ↑ Ghezzi; и др. (2005). „Mitochondrial DNA haplogroup K is associated with a lower risk of Parkinson's disease in Italians“. European Journal of Human Genetics. 13 (6): 748–752. doi:10.1038/sj.ejhg.5201425. PMID 15827561. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  19. ↑ Michael D. Petraglia; Bridget Allchin (2007), The evolution and history of human populations in South Asia, Springer, ISBN 978-1-4020-5561-4, ... As haplogroup M, except for the African sub-clade M1, is not notably present in regions west of the Indian subcontinent, while it covers the majority of Indian mtDNA variation ...
  20. ↑ Endicott, Phillip; Metspalu, Mait; Stringer, Chris; Macaulay, Vincent; Cooper, Alan; Sanchez, Juan J. (2006-12-20). „Multiplexed SNP Typing of Ancient DNA Clarifies the Origin of Andaman mtDNA Haplogroups amongst South Asian Tribal Populations“. PLOS ONE. 1 (1): e81. Bibcode:2006PLoSO...1...81E. doi:10.1371/journal.pone.0000081. PMC 1766372. PMID 17218991.
  21. ↑ The 200,000-Year Evolution of Homo sapiens sapiens Language and Myth Families based on the mtDNA Phylotree, Fossil mtDNA and Archaeology: A Thought Experiment (2014)
  22. ↑ Hill, C.; Soares, P.; Mormina, M.; MacAulay, V.; Clarke, D.; Blumbach, P. B.; Vizuete-Forster, M.; Forster, P.; Bulbeck, D. (2006). „A Mitochondrial Stratigraphy for Island Southeast Asia“. American Journal of Human Genetics. 80 (1): 29–43. doi:10.1086/510412. PMC 1876738. PMID 17160892.
  23. ↑ Hill, C; Soares, P; Mormina, M; Macaulay, V; Clarke, D; Blumbach, PB; Vizuete-Forster, M; Forster, P; Bulbeck, D (2007). „A mitochondrial stratigraphy for island southeast Asia“. Am. J. Hum. Genet. 80 (1): 29–43. doi:10.1086/510412. PMC 1876738. PMID 17160892.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 Ji, Fuyun; Sharpley, Mark S.; Derbeneva, Olga; и др. (2012). „Mitochondrial DNA variant associated with Leber hereditary optic neuropathy and high-altitude Tibetans“. PNAS. 109 (19): 7391–7396. Bibcode:2012PNAS..109.7391J. doi:10.1073/pnas.1202484109. PMC 3358837. PMID 22517755.
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 25,4 25,5 Umetsu, Kazuo; Tanaka, Masashi; Yuasa, Isao; и др. (2005). „Multiplex amplified product-length polymorphism analysis of 36 mitochondrial single-nucleotide polymorphisms for haplogrouping of East Asian populations“. Electrophoresis. 26 (1): 91–98. doi:10.1002/elps.200406129. PMID 15624129.
  26. ↑ Asari, Masaru; Umetsu, Kazuo; Adachi, Noboru; и др. (2007). „Utility of haplogroup determination for forensic mtDNA analysis in the Japanese population“. Legal Medicine. 9 (5): 237–240. doi:10.1016/j.legalmed.2007.01.007. PMID 17467322.
  27. ↑ 27,0 27,1 Zheng, H-X; Yan, S; Qin, Z-D; Wang, Y; Tan, J-Z; и др. (2011). „Major Population Expansion of East Asians Began before Neolithic Time: Evidence of mtDNA Genomes“. PLOS ONE. 6 (10): e25835. Bibcode:2011PLoSO...625835Z. doi:10.1371/journal.pone.0025835. PMC 3188578. PMID 21998705.
  28. ↑ Edwin; и др. (2002). „Mitochondrial DNA diversity among five tribal populations of southern India“ (PDF). Current Science. 83. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-06-07. Посетено на 2008-10-25.
  29. ↑ Kim, W; Yoo, T-K; Shin, D-J; Rho, H-W; Jin, H-J; и др. (2008). „Mitochondrial DNA Haplogroup Analysis Reveals no Association between the Common Genetic Lineages and Prostate Cancer in the Korean Population“. PLOS ONE. 3 (5): e2211. Bibcode:2008PLoSO...3.2211K. doi:10.1371/journal.pone.0002211. PMC 2376063. PMID 18493608.
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 Jin, H-J; Tyler-Smith, C; Kim, W (2009). „The Peopling of Korea Revealed by Analyses of Mitochondrial DNA and Y-Chromosomal Markers“. PLOS ONE. 4 (1): e4210. Bibcode:2009PLoSO...4.4210J. doi:10.1371/journal.pone.0004210. PMC 2615218. PMID 19148289.
  31. ↑ Derenko, Miroslava; Malyarchuk, Boris; Grzybowski, Tomasz; и др. (2007). „Phylogeographic Analysis of Mitochondrial DNA in Northern Asian Populations“. Am. J. Hum. Genet. 81 (5): 1025–1041. doi:10.1086/522933. PMC 2265662. PMID 17924343.
  32. ↑ Beom Hong, Seung; Cheol Kim, Ki; Kim, Wook (2014). „Mitochondrial DNA haplogroups and homogeneity in the Korean population“. Genes & Genomics. 36 (5): 583–590. doi:10.1007/s13258-014-0194-9.
  33. ↑ Tabbada, Kristina A.; Trejaut, Jean; Loo, Jun-Hun; и др. (Jan 2010). „Philippine Mitochondrial DNA Diversity: A Populated Viaduct between Taiwan and Indonesia?“. Mol. Biol. Evol. 27 (1): 21–31. doi:10.1093/molbev/msp215. PMID 19755666.
  34. ↑ Peng, Min-Sheng; Ho Quang, Huy; Pham Dang, Khoa; и др. (2010). „Tracing the Austronesian Footprint in Mainland Southeast Asia: A Perspective from Mitochondrial DNA“. Mol. Biol. Evol. 27 (10): 2417–2430. doi:10.1093/molbev/msq131. PMID 20513740.
  35. ↑ Bodner, Martin; Zimmermann, Bettina; Röck, Alexander; и др. (2011). „Southeast Asian diversity: first insights into the complex mtDNA structure of Laos“. BMC Evolutionary Biology. 11: 49. doi:10.1186/1471-2148-11-49. PMC 3050724. PMID 21333001.
  36. ↑ Kayser, Manfred; Choi, Ying; van Oven, Mannis; и др. (July 2008). „", (2008) "The Impact of the Austronesian Expansion: Evidence from mtDNA and Y Chromosome Diversity in the Admiralty Islands of Melanesia“. Molecular Biology and Evolution. 25 (7): 1362–1374. doi:10.1093/molbev/msn078. PMID 18390477.
  37. ↑ Hudjashov, Georgi; Kivisild, Toomas; Underhill, Peter A.; и др. (2007). „Revealing the prehistoric settlement of Australia by Y chromosome and mtDNA analysis“. PNAS. 104 (21): 8726–8730. Bibcode:2007PNAS..104.8726H. doi:10.1073/pnas.0702928104. PMC 1885570. PMID 17496137.
  38. ↑ Shipley, G. P.; Taylor, D. A.; Tyagi, A.; Tiwari, G.; Redd, A. (2015). „Genetic structure among Fijian island populations“. Journal of Human Genetics. 60 (2): 69–75. doi:10.1038/jhg.2014.105. PMID 25566758.
  39. ↑ Non, Amy. „ANALYSES OF GENETIC DATA WITHIN AN INTERDISCIPLINARY FRAMEWORK TO INVESTIGATE RECENT HUMAN EVOLUTIONARY HISTORY AND COMPLEX DISEASE“ (PDF). University of Florida. Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-10-13. Посетено на 12 April 2016.
  40. ↑ Holden. „MtDNA variation in North, East, and Central African populations gives clues to a possible back-migration from the Middle East“. American Association of Physical Anthropologists. Архивирано од изворникот на 3 March 2016. Посетено на 13 April 2016.
  41. ↑ Luísa Pereira; Viktor Černý; María Cerezo; Nuno M Silva; Martin Hájek; Alžběta Vašíková; Martina Kujanová; Radim Brdička; Antonio Salas (17 March 2010). „Linking the sub-Saharan and West Eurasian gene pools: maternal and paternal heritage of the Tuareg nomads from the African Sahel“. European Journal of Human Genetics. 18 (8): 915–923. doi:10.1038/ejhg.2010.21. PMC 2987384. PMID 20234393.
  42. ↑ Derenko, M; Malyarchuk, B; Bahmanimehr, A; Denisova, G; Perkova, M; и др. (2013). „Complete Mitochondrial DNA Diversity in Iranians“. PLOS ONE. 8 (11): e80673. Bibcode:2013PLoSO...880673D. doi:10.1371/journal.pone.0080673. PMC 3828245. PMID 24244704.
  43. ↑ Min-Sheng Peng, Weifang Xu, Jiao-Jiao Song, et al. (2017), "Mitochondrial genomes uncover the maternal history of the Pamir populations." European Journal of Human Genetics https://doi.org/10.1038/s41431-017-0028-8
  44. ↑ „mtDNA from the Early Bronze Age to the Roman Period Suggests a Genetic Link between the Indian Subcontinent and Mesopotamian Cradle of Civilization“. PLOS ONE. 8 (9): e73682. 2013. Bibcode:2013PLoSO...873682W. doi:10.1371/journal.pone.0073682. PMC 3770703. PMID 24040024.
  45. ↑ Cosimo Posth; Gabriel Renaud; Alissa Mittnik; Dorothée G. Drucker; Hélène Rougier; Christophe Cupillard; Frédérique Valentin; Corinne Thevenet; Anja Furtwängler (March 21, 2016). „Pleistocene Mitochondrial Genomes Suggest a Single Major Dispersal of Non-Africans and a Late Glacial Population Turnover in Europe“. Current Biology. 26 (6): 827–833. doi:10.1016/j.cub.2016.01.037. PMID 26853362. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  46. ↑ van de Loosdrecht; и др. (2018-03-15). „Pleistocene North African genomes link Near Eastern and sub-Saharan African human populations“. Science. 360 (6388): 548–552. Bibcode:2018Sci...360..548V. doi:10.1126/science.aar8380. ISSN 0036-8075. PMID 29545507.
  47. ↑ Schuenemann, Verena J.; и др. (2017). „Ancient Egyptian mummy genomes suggest an increase of Sub-Saharan African ancestry in post-Roman periods“. Nature Communications. 8: 15694. Bibcode:2017NatCo...815694S. doi:10.1038/ncomms15694. PMC 5459999. PMID 28556824.
  48. ↑ Konstantina Drosou; Campbell Price; Terence A. Brown (February 2018). „The kinship of two 12th Dynasty mummies revealed by ancient DNA sequencing“. Journal of Archaeological Science. 17: 793–797. doi:10.1016/j.jasrep.2017.12.025.
  49. ↑ Kutanan,W.
  50. ↑ van Oven, M; Kayser, M; и др. (2009). „Updated comprehensive phylogenetic tree of global human mitochondrial DNA variation“. Human Mutation. 30 (2): E386–E394. doi:10.1002/humu.20921. PMID 18853457.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаплогрупа_М_(мтДНК)&oldid=5253361“