Тројна точка
Тројна точка — температурата и притисокот на една супстанција во која трите фази (гасовита, течна и цврста) коегзистираат во термодинамичка рамнотежа.
На пример тројна точка на жива има кога температурата е -38,83440 °C и притисокот е 0,2 mPa . Во прилог на тројната точка за фази цврста, течна и гас, тројна точка може да вклучи повеќе од една цврста фаза , за супстанции со повеќе полиморфи. Хелиум -4 е посебен случај кој претставува тројна точка вклучува две различни фази на течности (ламбда-точка).
Тројната точка на водата се користи за дефинирање на Келвин , базата на термодинамичката температура во Меѓународниот систем на единици (SI ). Вредноста на тројната точка на водата е фиксна по дефиниција. Тројните точки на неколку супстанции се користат за дефинирање бодови во меѓународни размери температурата на ИТС -90, кои се движат од тројната точка на водород ( 13,8033 К) на тројната точка на водата ( 273,16 К, 0,01 °C, или 32,018 °F) .
Терминот " тројна точка " бил создаден во 1873 година од страна на Џејмс Томсон.
Ќелии на тројната точка
уредиЌелиите на тројните точки се користат во баждарење на топломери.За точна работа ќелиите на тројните точки се полни со многу чиста хемиска супстанција како водород,аргон,жива или вода. Тројна точка клетки се толку ефективни при постигнување на високо прецизни , репродуктивна температури, меѓународен баждарен стандард за топломери нарече -90 се потпира на тројната точка клетки од водород , неон, кислород, аргон , жива, и вода за оцртувањето на шест од зацртаната температура бодови .
Табела со тројни точки
уредиНа табелава се наведени тројните точки на повеќе супстанции.[1]
| Супстанција | T [K] (°C) | p [kPa]* (атм) |
|---|---|---|
| Ацетилен | 192.4 K (−80.7 °C) | 120 kPa (1.2 атм) |
| Амонијак | 195.40 K (−77.75 °C) | 6.076 kPa (0.05997 атм) |
| Аргон | 83.81 K (−189.34 °C) | 68.9 kPa (0.680 атм) |
| Арсен | 1,090 K (820 °C) | 3,628 kPa (35.81 атм) |
| Бутан | 134.6 K (−138.6 °C) | 7× 10−4 kPa |
| Јаглерод (графит) | 4,765 K (4,492 °C) | 10,132 kPa (100.00 атм) |
| Јаглерод диоксид | 216.55 K (−56.60 °C) | 517 kPa (5.10 атм) |
| Јаглерод моноксид | 68.10 K (−205.05 °C) | 15.37 kPa (0.1517 атм) |
| Хлороформ | 175.43 K (−97.72 °C) | 0.870 kPa (0.00859 атм) |
| Деутериум | 18.63 K (−254.52 °C) | 17.1 kPa (0.169 атм) |
| Етан | 89.89 K (−183.26 °C) | 8 × 10−4 kPa |
| Етанол | 150 K (−123 °C) | 4.3 × 10−7 kPa |
| Етилен | 104.0 K (−169.2 °C) | 0.12 kPa (0.0012 атм) |
| Мравја киселина | 281.40 K (8.25 °C) | 2.2 kPa (0.022 атм) |
| Хелиум-4 | 2.19 K (−270.96 °C) | 5.1 kPa (0.050 атм) |
| Хексафлуороетан | 173.08 K (−100.07 °C) | 26.60 kPa (0.2625 атм) |
| Водород | 13.84 K (−259.31 °C) | 7.04 kPa (0.0695 атм) |
| Хлороводород | 158.96 K (−114.19 °C) | 13.9 kPa (0.137 атм) |
| Јод[2] | 386.65 K (113.50 °C) | 12.07 kPa (0.1191 атм) |
| Изобутан | 113.55 K (−159.60 °C) | 1.9481 × 10−5 kPa |
| Криптон | 115.76 K (−157.39 °C) | 74.12 kPa (0.7315 атм) |
| Жива | 234.2 K (−39.0 °C) | 1.65 × 10−7 kPa |
| Метан | 90.68 K (−182.47 °C) | 11.7 kPa (0.115 атм) |
| Неон | 24.57 K (−248.58 °C) | 43.2 kPa (0.426 атм) |
| Азот моноксид | 109.50 K (−163.65 °C) | 21.92 kPa (0.2163 атм) |
| Азот | 63.18 K (−209.97 °C) | 12.6 kPa (0.124 атм) |
| Азот субоксид | 182.34 K (−90.81 °C) | 87.85 kPa (0.8670 атм) |
| Кислород | 54.36 K (−218.79 °C) | 0.152 kPa (0.00150 атм) |
| Паладиум | 1,825 K (1,552 °C) | 3.5 × 10−3 kPa |
| Платина | 2,045 K (1,772 °C) | 2.0 × 10−4 kPa |
| Радон | 202 K (−71 °C) | 70 kPa (0.69 атм) |
| Сулфур диоксид | 197.69 K (−75.46 °C) | 1.67 kPa (0.0165 атм) |
| Титан | 1,941 K (1,668 °C) | 5.3 × 10−3 kPa |
| Ураниум хексафлуорид | 337.17 K (64.02 °C) | 151.7 kPa (1.497 атм) |
| Вода | 273.16 K (0.01 °C) | 0.6117 kPa (0.006037 атм) |
| Ксенон | 161.3 K (−111.8 °C) | 81.5 kPa (0.804 атм) |
| Цинк | 692.65 K (419.50 °C) | 0.065 kPa (0.00064 атм) |
* Забелешка: за споредба, типичниот атмосферски притисок изнесува 101,325 kPa (1 атм).
- ↑ Cengel, Yunus A.; Turner, Robert H. (2004). Fundamentals of thermal-fluid sciences. Boston: McGraw-Hill. стр. 78. ISBN 0-07-297675-6.
- ↑ Walas, S. M. (1990). Chemical Process Equipment – Selection and Design. Amsterdam: Elsevier. стр. 639. ISBN 0-7506-7510-1.