РК Црвена Ѕвезда

Ракометниот клуб Црвена ѕвезда е белградски ракометен клуб. Клубот е дел Спортското друштво на Црвена ѕвезда. Клубот е основан како дел од секцијата СД Црвена ѕвезда на 1 октомври 1948 година. Клубот во моментов се натпреварува во српската Супер лига.

Историја

1950-ти

Ракометната секција на спортското друштво „Црвена ѕвезда“ е формирана на 1 октомври 1948 година. Првиот водач на таа секција бил Мирослав Павловиќ. Во првите години се играл голем ракомет, но бидејќи не предизвикал интерес и популарност, тој брзо бил заменет со мал, односно модерен ракомет. Црвена ѕвезда била носител и на пионерскиот на ракомет во Белград. Тимот учествувал на бројни турнири во земјата и странство и остварил успех.

По квалификациските натпревари, што се одржувале во републиките, на завршниот турнир во Белград, РК Црвена ѕвезда во 1955 година ја освоила првата шампионска титула на Југославија. Потоа во финалето екипата на Јанг Босна од Сараево била совладана од страна на Црвена ѕвезда со резултат од 17: 6 и 11: 4. Во освојувањето на таа титула учествувале: Милан Првуловиќ, Ѓорѓе Вучиниќ, Богдан Цвијетиќ, Томислав Рагус, Никола Вучковиќ, Владимир Милиќ, Александар Димитриќ, Светислав Станкиќ, Михајло Марковиќ и Никола Вучиниќ. Уште следната година, поточно во 1956 година ЦЅ ја освоила двојната круна. На завршниот турнир во Сараево била освоена титулата во конкуренција на екипите на Млада Босна, РК Работнички од Скопје и РК Младост од Загреб, а во истата година го освоиле и купот.

Тој период дефинитивно го одбележал Богдан Цвијетиќ, кој бил најдобриот играч на Црвена ѕвезда во тој период и еден од најдобрите ракометари во своето време. Тој бил прогласен за Шекуларац на ракометот, т.е. дека „Богдан Цвијетиќ во ракомет е она што е Шеки во фудбалот - господар на финесот“. Со својата игра тој заработил и покана од репрезентацијата на Југославија.

Првиот пат била формирана федерална лига во 1958 година, а Црвена ѕвезда е единствениот клуб во Србија кој никогаш не испаднал од врвниот ранг.

1960-тите

Во 1960-тите, иако таа била редовен првнец, Црвена ѕвезда се наоѓала претежно на средина на табелата. Најдобри резултати биле постигнати во 1965 година и 1969 година кога го освоиле четвртото односно петтото место на првенството во Југославија. Дури и во тие години, ѕвезда имала неколку одлични играчи, особено левото крило Бранислав Покрајац и голманот Андрија Банјанин, кои феноменално го одбраниле голот на „црвено-белите“. Исто така, со играњето за црвено-белите се истакнале Света Церамилац и Рајко Лау.

1970-тите

Овој период го одбележал Милан Лазаревиќ, кој во 1970 година се натпреварувал на Светскиот куп, а две години подоцна, поточно во 1972 година и на Олимпијадата, каде тој бил еден од најдобрите. Во однос на пласман во првенството, Црвена ѕвезда се најде на најдобро место во 1974 година каде го освоиле 4-тото место. Подоцна дошло до промена на клупата, и наместо долгогодишниот тренер Никола Вучиниќ дошол Михајло Обрадовиќ. Потоа, столбот на тимот, меѓу другите, биле: Велибор Ненадиќ, Младен Лаковиќ и Јовица Цветковиќ.

1980-тите

Во наредните години ѕвезда имала врвни играчи како Милан Калина, Бранко Штрбац и Петрит Фејзула, но трофеите опстојувале. На пример, во сезоната 1982/83 година. Црвена ѕвезда била на прагот на трофејот, до прослава ги делелаа само еден натпревар, против Слога во Добој, во кој победата носела титула. Сепак, ЦЅ на крајот станала вице-шампион, поради послабата гол разлика во однос на Сабац Металопластика (ист број на бодови на крајот, со што нашиот тим имаше +53, а Металопластика +73 гол разлика). Металопластика била непоразен тим на СФРЈ во тие години, а двапати била и Европски шампион.

1990-тите години

Сè до 90-тите Црвената ѕвезда не дошла до нови трофеи. Се започнало со загубеното финале во „Пионер“ во 1993 година, кога секундите ги делееле до освојувањето на ремек-дело против белградскиот Партизан, но таа генерацијата предводена од Бутулија, Перуничиќ, Кнежевиќ, Скрбиќ и Периќ не успеа. По овој пораз, многумина први играчи на тимот го напуштиле клубот и почнува да се создава нова ѕвезда. Во сезоната 1994/95, Црвена ѕвезда го освоила Југословенскиот куп, а трофејот го освоиле: Радосавjeевиќ, Макшиќ, Петриќ, Војиновиќ, Капа, Петковиќ, Јоки. Тренер бил Љуба Обрадовиќ.

Следната сезона била уште поуспешна: освоиле „двојната круна“, а во следните две сезони освоиле титулата шампион на Југославија. Иако се работело за создавање нов тим, во тоа време имаа само четири реални играчи на ѕвезда, Предраг Перуничиќ, Петриќ, Матиќ и Милосавjeевиќ, но со Пуjeевиќ и Сариќ на голот, предводени од Јовиќ Цветковиќ од клупата, ништо значајно не се сменило. Третата титула по ред (во 1998 година) била повторно освоен со нов тренер (Златан Арнаутовиќ).

Во тие години, ѕвезда остварила одлични резултати и во Европа. Во сезоната 1995/96, екипата дури стигнала до полуфиналето на Купот на победниците во куповите. Најпрво бил елиминиран Гер (34:25 и 27:30), потоа Бањик од Карвина (29:18 и 26:34), потоа Борба од Луцерн (33:23 и 26:23). Во полуфиналето, Тека од Сантандер била подобра од Ѕвезда (19:25 и 20:19) и ја спречил да влезе во првото европско финале. Во следната сезона е забележано првото учество во Лигата на шампионите, овој тим го заземал третото место во групата зад Кило и Винтутур, а пред СКА од Минск. И во сезоната 1997/98 овој тим игра во групната фаза, и повторно била трета, зад Винтертур и Адемар Леон, а пред Драмен. Следната година Ѕвезда не успеала да се пласира во групната фаза, бидејќи била поразена од екипата на СКА од Минск (30:22, 19:32).

2000

По овие успеси, клубот повторно бил во криза, за да во сезоната 2003/04 повторно да се издигне, освојувајќи ја „двојната круна“. Тимот тогаш се состоел од: Александар Аџиќ, Никола Којиќ, Дарко Станиќ (подоцна наречен „министер за одбрана“), Ненад Вуковиќ, Растко Стојковиќ, Никола Манојловиќ, Иван Никчевиќ, Горан Цветковиќ. Војводина од Нови Сад ја освоила титулата во сезоната 2004/05, така што наредните три сезони повторно биле успешни.

По очајниот старт во сезоната 2005/06 (пет последователни порази), малкумина очекувале дека Ѕвезда дури и ќе се квалификува во заедничката лига Србија и Црна Гора. Во полусезоната, Ѕвезда имала резултат 3-1-7, заземајќи ја деветтата позиција (од 12 екипи), па се предвидувало дека ќе има жестока борба за опстанок, а потоа сè се свртело во корист на овој тим, кој го презел Вук Рогановиќ. Ѕвезда настапила значително подобро, забележувајќи десет последователни победи со што ги сруши противниците во вториот натпревар од првенството, и пласирајќи се на четвртото место во лигата. Предводена од Петар Ненадиќ, Црвената ѕвезда дошла до ситуација што во последното коло и бил доволен бод за освојување на титулата кај Маракана. Иако губеле на полувремето против Беране (гости), овој тим го променил резултатот во продолжението. Беране сепак успеал да стигне до изедначување на крајот, а Sѕвезда успеала да слави и да дојде до нова титула.

Следната сезона, Црвена ѕвезда триумфирала со еден бод повеќе од Партизан, за да во сезоната 2007/08 биде поубедлив и на крајот постигнала 7 бода повисоки од второпласираната Колубара.

2010

Ненад Перуничиќ во 2007 година се вратил во својот клуб, Црвена ѕвезда, со намера да ја освои својата омилена титула, што и недостасувала. Биле забележани уште два настапи во Лигата на шампиони. По овие успеси, нова криза го погодила овој тим, клубот паднал во долг, бил во офанзивата, а токму Ненад Перуничиќ се посвети на борбата за да преживее клубот.

Во текот на следните неколку години, на ѕвезда и биле одземени многу бодови од страна на алијансата за своите долгови, па во еден момент клубот дошол до работ на испаѓање од Лигата (Црвена ѕвезда била единствениот клуб што некогаш испаднал од најелитното домашно натпреварување). Во сезоната 2013/14 клубот конечно се консолидирал малку, пред сè поради натчовечките напори на Перуничиќ, го освоиле четвртото место во домашното првенство и го играле финалето на домашниот куп, кој сепак го освоил Ниш. Следела многу турбулентна сезона, со првото место во плеј-офот, односно вкупно седмо во првенството, додека екипата на Ненад Перуничиќ во националниот куп била запрена во четвртфиналето.

После деветгодишен пауза, „црвено-белите“ ракометари го освоиле Купот на Србија во 2017 година и со тоа го достигнале 14-от трофеј во клупската историја. Одличната 2017 година била крунисана со победа во Суперкупот, а Ненад Перуничиќ била прогласен за тренер на годината.

Успеси

Конкуренција		Број	Година
Државно првенство - 9 (рекорд)
Првенство во СФР Југославија	Шампион	2	1954/55, 1955/56.
	Вториот	3	1957/58, 1982/83, 1985/86.
Првенство СРЈ / СЦГ	Шампион	5	1995/96, 1996/97, 1997/98, 2003/04, 2005/06.
	Вториот	2	1992/93, 1994/95.
Српско првенство	Шампион	2	2006/07, 2007/08 година.
	Вториот	2	2009/10, 2010/11.
Националниот Куп - 5
Куп на СФР Југославија	Победник	1	1955/56 година.
	Финалист	4	1974/75, 1983/84, 1990/91, 1991/92.
СРЈ / СЦГ куп	Победник	3	1994/95, 1995/96, 2003/04.
	Финалист	2	1993/94, 1999/00.
Купот на Србија	Победник	1	2016/17 година.
	Финалист	3	2009/10, 2010/11, 2013/14.
Национален супер куп - 1
Супер куп на Србија	Победник	1	2017 година.
	Финалист	0	/
Континентални натпревари
Куп на Победниците на Куповите EHF	Победник	0	/
	Финалист	0	/
	Полуфиналист	1	1995/96 година.
Други натпревари
Трофеј на Добој	Победник	2	1974, 1989 година.

Состав во сезоната 2019/20.

Бројот на дрес	Играчи
2	Борис Јовановиќ
3	Иван Хорват
5	Марко Лазиќ
8	Стефан onапоњиќ
12	Јанко Гемаjeевиќ
13	Орџ Мајс
14	Иван Раџишевиќ
15	Никола Лазиќ
16	Андреј Чоловиќ
17	Душан Андрејевиќ
18	Алекса Туфегџиќ
21	Богдан Утвиќ
23	Никола Абрамовиќ
24	Милјан Ериќ
26	Милош Бошовиќ
44	Матија Николиќ
77	Никола Николиќ

Тимови за трофеи

• 1955 година - Дејан Мандиќ, Милан Првуловиќ, Џорџе Вучиниќ, Михајло Марковиќ, Светислав Станкиќ, Александар Димитриќ, Иво Лупис, Владимир Милиќ, Богдан Цветиќ, Никола Вучиниќ, Томислав Рагус, Петар Гладиќ, Петар Бркиќ.
• 1956 година - Дејан Мандиќ, Милан Првуловиќ, Џорџе Вучиниќ, Михајло Марковиќ, Светислав Станкиќ, Александар Димитриќ, Иво Лупис, Владимир Милиќ, Богдан Цветиќ, Никола Вучиниќ, Петар Гладиќ, Петар Бркиќ.
• 1996 - Горан Стојановиќ, Дарио Ќириќ, Никола десерти, Никола Марковиќ Владан Матиќ, Зоран Илиќ, Никола Војиновиќ, Предраг Перуничиќ, Игор Бутулија, Бобан Кнежевиќ, Владимир Петриќ, Горан Маринковиќ, Жикица Милосављевиќ, Влатко Донович.
• 1997 година - Ненад Пулешевиќ, Даниел Шариќ, Ратко Николиќ, Никола Еклемовиќ, Петар Капишода, Никола Војиновиќ, Предраг Перуничиќ, Александар Аџиќ, Бобан Кнежевиќ, Владимир Петриќ, Владан Матиќ, Горан Маринковиќ, Zикица Милосавjeевиќ, Никола Мариновиќ.
• 1998 - Ненад Пулешевиќ, Ратко Николиќ, Никола Којиќ, Никола Еклемовиќ, Петар Капишода, Борко Ордоѓеевик, Никола Војиновиќ, Александар Аџиќ, Андрија Аџиќ, Даниел Шариќ, Зоран Илиќ, Владимир Петриќ, Иван Дреновац, Никола Мариновиќ.
• 2004 година - Дарко Станиќ, Милош ivивојиновиќ, Славко Крњајац, Никола Којиќ, Урош Вуковиќ, Милан Коровиќ, Саша, Даниел Суботиќ, Растко Стојковиќ, Зоран Илиќ, Никола Манојловиќ, Милош Пешиќ, Ненад Вуковиќ, Горан Цветковиќ, Александар Аџиќ, Иван Ницевиќ Марко Танасковиќ.
• 2006 година - Владимир Перишиќ, Елдар Сисиќ, Предраг Димитријевиќ, Урош Вуковиќ, Филип Шчепановиќ, Џорџе Михајловиќ, Милош Милошевиќ, Петар Ненадиќ, Срѓан Тривунџа, Данило Лековиќ, Мирослав Симиќ, Милан Павлов, Александар Марковиќ, Стеван Курбалија, Стојан Радан
• 2007 година - Владимир Перишиќ, Светислав Веркиќ, Стојан Радановиќ, Урош Вуковиќ, Zарко Пејовиќ, Мирко Милашевиќ, Ненад Макшиќ, Милош Милошевиќ, Петар Ненадиќ, Милан Павлов, Данило Лековиќ, Мирослав Симиќ, Лазар Савиќ, Стеван Курбалија, Џорџе Михаиловиќ Филип Шчепановиќ, Марко Карлеуша, Слободан Чупиќ, Предраг Димитријевиќ.
• 2008 година - Горан Алексиќ, Раде Мијатовиќ, Елдар Сисиќ, Zарко Пејовиќ, Стеван Курбалија, Џорџе Михаиловиќ, Ненад Перуничиќ, Ненад Макшиќ, Милан Павлов, Данило Лековиќ, Милош Милошевиќ, Мирко Милошевиќ, Мирко Милашевиќ, Марко Карлеуша, Милан Вуканос Драшко Ненадиќ, Александар Босиќ, Александар Глишиќ, Александар Стојковиќ, Немања Зеновиќ, Стефан Алкаковиќ, Александар Цириќ, Драгојуб Поповиќ.

Најдобрата постава во историјата

• Дејан Периќ (голман)
• Драган Скрбиќ (пивот)
• Богдан Цвијетиќ (среден бек)
• Јовица Цветковиќ (десен бек)
• Милан Лазаревиќ (лев бек)
• Ikикица Милосавjeевиќ (десно крило)
• Бранислав Покрајац (лево крило)

Надворешни врски

• Официјална страница на РК Црвена везда Архивирано на 18 март 2012 г.
• Вести од мрежната страница на SD Црвена ѕвезда
• Историја на мрежната страница Моја Црвена везда
• Резултати од српските спортови. нето
• EHF профил Архивирано на 10 декември 2011 г.