Портал:Филм/Избрана биографија/2008/септември
Марлон Брандо Џуниор (англиски: Marlon Brando, Jr.) (3 април 1924 - 1 јули 2004) е двократен оскаровец, икона на филмската уметност низ целата должина на својата повеќе од половина век долга кариера. Брандо ќе остане запаметен по своите улоги во филмовите Пајтонот наречен Желба и На доковите на Њујорк, и двата режирани од Елиа Казан во раните 1950ти, како и по своите антологиски изведби на Вито Корлеоне во Кум и на полковникот Волтер E. Курц во Апокалипса сега и двата режирани од Френсис Форд Копола во раните 1970ти. Неговиот глумечки стил, комбиниран со неговата јавна личност на аутсајдер незаинтересиран за Холивуд во раните 1950ти ќе има клучно влијание врз генерацијата што ќе даде глумци од типот на Џек Николсон, Роберт де Ниро, Пол Њуман, Ал Пачино, Роберт Дувал, Џејмс Дин, Дастин Хофман, Расел Кроу, Шон Пен, Адриен Броди, Едвард Нортон, Леонардо ди Каприо и Џони Деп.
Марлон Брандо Џуниор, син на Марлон Брандо Сениор и Дороти Пенебакер Брандо е роден на 3 април 1924 во Омаха, Небраска. Во 1935, кога имал само 11 години, неговите родители се разделиле. Неговата мајка за кратко време ги зела своите деца Марлон, Жaклин и Франсис Брандо да живеат со неа во Санта Ана, Калифорнија, до 1937 кога неговите родители пак се смирија и се иселија во Либертивил, Илиноис, село во северно Чикаго. Семејството беше од холандско, ирско, германско, англиско потекло. Бабата на Брандо Мари Холовеи го оставила нејзиниот сопруг Еуген и нејзиниот син Марлон Брандо Сениор кога тој имал само пет години. Семејството Брандо било сместено во Њујорк за долго време. Сенејното име претходно се изговараше Брандоу и го добил од страна на Германски имигрант, Јохан Вилхем Брандау, кој се сместил во Америка во раните 1700ти. Брандо имал бурно детство. Тој заостанал една година во училиште а после бил избркан од средното училиште на Либертивиле. На 16 годишна возраст, се вратил во војната академија на Шатук и таму веднаш се забележа неговиот талент за театар и добро се вклопи во структурата на училиштето. Во неговата последна година 1943 добива условна казна заради дрскоста што ја покажал кон еден офицер за време на вежби. Дел од казната бил тој да оди во училиштен кампус но тој се обидува да побегне во град но бил фатен. Сепак ставот на наставници одлучи тој да биде истеран од кампусот, но подоцна го викна назад во училиштето, но и покрај тоа тој се одлучи да не го заврши школувањето.