Митрашинци
Митрашинци — село во Општина Берово, во областа Малешевија, во околината на градот Берово.
Митрашинци | |
Поглед на селото Митрашинци | |
Координати 41°46′32″N 22°44′21″E / 41.77556° СГШ; 22.73917° ИГД | |
Регион | Источен |
Општина | Берово |
Област | Малешевија |
Население | 555 жит. (поп. 2021)[1]
|
Пошт. бр. | 2330 |
Повик. бр. | 033 |
Шифра на КО | 01007 |
Надм. вис. | 786 м |
Слава | Света Троица |
Митрашинци на општинската карта Атарот на Митрашинци во рамките на општината | |
Митрашинци на Ризницата |
Географија и местоположба
уредиМитрашинци се наоѓа во Малешевијата, северозападно од Берово. Ова големо село се наоѓа во северозападниот дел на територијата на Општина Берово, чиј голем атар се допира со просторите на општините Виница и Делчево. Селото е ридско, на надморска височина од 800 до 840 метри. Во селото има поток, кој мештаните на локалниот говор го нарекуваат „андак“.[2] Од градот Берово, селото Митрашинци е оддалечено 17 километри. Митрашинци има мошне голем атар којшто зафаќа површина од 54,1 км2.[3]
Историја
уредиВо отомански даночни регистри на немуслиманското население од вилаетот Малешева од 1621 - 1622 година е забележано село Митрасин со 64 џизие домаќинства.
Во XIX век, Митрашинци било христијанско село во рамките на Малешевската каза на Отоманското Царство.
На 17 септември 1944, во Митрашинци биле создадени Тринаесеттата и Четиринаесеттата македонска ударна бригада.
Вкупно 9 жители на оваа населба се заведени како жртви во Втората светска војна.[4]
Стопанство
уредиВо атарот на селото преовладуваат шумите на површина од 2.933 хектари, на обработливото земјиште отпаѓаат 1.608 хектари, а на пасиштата 844 хектари. Селото во основа има мешовита земјоделска функција.[3] Населението главно се занимава со житарство, а се одгледува и компир и модра слива. Некои семејства одлгедуваат по 2000 дрвја со модра слива. Во селото е развиено и сточарството, а се одлгедуваат крави и овци.[2]
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Митрашинци имало 1.150 жители.[5] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Митрашинци имало 1.216 жители.[6]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 850 Македонци.[7]
Поради иселување на населението, Митрашинци според бројноста на жителите преминало од голема во средна населба, а по големиот пад во последните два пописи е забележано стабилизирање на бројката на населението. Така, селото во 1961 година броело 1.149 жители, а во 1994 година се намалил на 794 жители, македонско население.[3] Според пописот од 2002 година, во селото живееле 729 жители, од кои 728 Македонци и 1 Србин.[8] Во селото има околу 350 куќи.[2]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 555 жители, од кои 519 Македонци, 1 Србин, 2 останати и 33 лица без податоци.[9]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 1.150 | 1.216 | 1.118 | 1.245 | 1.149 | 1.054 | 965 | 861 | 794 | 729 | 555 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]
Родови
уредиПознати родови со потекло од селото се: Стоилковци, Тркалевци, Боболинци, Цонкинци и Газинковци . Се вели дека во селото има цели маала населени со припадници на родовите Тркалевци и Газинковци.[2]
Општествени установи
уреди- Основно училиште „Дедо Иљо Малешевски“ до IX одделение[14], подрачно училиште на ОУ „Дедо Иљо Малешевски“ - Берово
- Детска градинка 23 Август[15], клон на градската градинка од Берово
- Амбуланта
- Културен дом
Самоуправа и политика
уредиСелото влегува во рамките на Општина Берово, една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Берово.
Во периодот 1950-1952, селото било седиште на некогашната Општина Митрашинци.
Во периодот 1952-1955, селото било во рамките на тогашната Пехчевска градска општина, во која покрај селото Митрашинци се наоѓале градот Пехчево и селата Будинарци, Негрево, Робово, Умлена, Црник и Чифлик.
Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Берово.
Избирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 0012 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.[16]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 568 гласачи.[17]
Културни и природни знаменитости
уреди- Археолошки наоѓалишта[18]
- Будица — населба од неолитското време;
- Дивидија — средновековна некропола;
- Манастир — населба од доцноантичкото време и старохристијанска црква;
- Св. Илија — старохристијанска црква;
- Селиште — средновековна населба;
- Шумутница — населба од римското време.
- Цркви[19]
- Црква „Св. Илија“ — главна селска црква; и
- Црква „Св. Илија“ — новоизградена црква на местото близу наоѓалиштето во кое е пронајдена старохристијанската црква Свети Илија.
- Споменици
- Спомен-плоча во чест на Четиринаесеттата македонска ударна бригада.
Редовни настани
уреди- Света Троица — главна селска слава;[20]
- Илинден — црковно-народен собир во дворот на црквата „Св. Илија“ во селото;
- Голема Богородица — црковно-народен собир; и
- Митровден — црковно-народен собир.
Личности
уреди- Живееле во Митрашинци
- Славчо Стоилковски (р. 1981) — македонски учител и виолончелист, кој живее во Латвија.
- Гоце Стоилковски (р. 1980) — предава во средното уметничко училиште „Лазар Личеновски“ во Скопје
- Починати во Митрашинци
- Димитар Поп Стаматов (1880-1904) — револуционер и војвода.
Култура и спорт
уредиТрадитионално, пред Илинден се одржува илинденски турнир во мал фудбал.[2]
Галерија
уреди-
Игралиштето покрај основното училиште
-
Спомен плочи на училиштето
-
Плоча за изработениот портрет на Тито во 1944 година
-
Улица во селото
-
Стара куќа во селото
-
Поглед на дел од селото
-
Стар амбар
-
Поглед на селото
-
Поглед на Митрашинци
-
Селската продавница
-
Поглед на Митрашинци од новоизградената црква „Св. Илија“
Наводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Според кажување на Благоја Тркалевски, жител на селото. Забележале Марио Шаревски, Тони Ристовски, Кирил Симеоновски и Ѕвонко Петровски на 12.11.2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 198. Посетено на 8 јануари 2017.
- ↑ „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
- ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 228.
- ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 140-141.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 8 јануари 2017.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „ОУ „Дедо Иљо Малешевски"“. македонски: Општина Берово. Посетено на 8 јануари 2017.
- ↑ „Клон с. Митрашинци“. Градинка 23 Август Берово. Берово. Архивирано од изворникот на 2016-10-29. Посетено на 8 јануари 2017.
- ↑ „Описи на ИМ“. Државна изборна комисија. Посетено на 13 октомври 2021.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Коцо, Димче (1996). „Археолошка карта на Република Македонија“. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Илиевска-Арсова, Весна (2011). „Пијанец-Малеш, изобилство од сонце и насмевки!“ (PDF). Штип: Центар за развој на Источен плански регион. стр. 43. Посетено на 10 јануари 2017.[мртва врска]
Надворешни врски
уреди- Митрашинци на Ризницата ?