Добрача
Добрача — село во Општина Старо Нагоричане, во областа Козјачија, во околината на градот Куманово.
Добрача | |
Координати 42°13′13″N 21°53′39″E / 42.22028° СГШ; 21.89417° ИГД | |
Регион | Североисточен |
Општина | Старо Нагоричане |
Област | Козјачија |
Население | 49 жит. (поп. 2021)[1]
|
Пошт. бр. | 1302 |
Повик. бр. | 031 |
Шифра на КО | 17029 |
Надм. вис. | 500 м |
Добрача на општинската карта Атарот на Добрача во рамките на општината | |
Добрача на Ризницата |
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 150 Македонци.[2]
Според пописот од 2002 година, во селото Добрача имало 76 жители, од кои 75 Македонци и 1 Србин.[3]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 49 жители, од кои 43 Македонци, 1 Албанец и 5 лица без податоци.[4]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 150 | 254 | 230 | 255 | 246 | 184 | 155 | 100 | 92 | 76 | 49 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[5]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[6]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]
Родови
уредиДобрача е македонско село.
Според истражувањата од 1971 година, родови во селото се:
- Староседелци: Дулутовци (4 к.), Бајдовци (4 к.), Царци (3 к.), Трајановци (9 к.) и Велковци (7 к.) сите родови потекнуваат од двајца браќа кои се викале Ристо и Велко, и кои преживеале по пропаста на старото село. Во родот Велковци се знае следното родословие: Постол (жив на 65 г. во 1971 година) Манасија-Анто-Илија-Ристо.[9]
Личности
уредиЛичности родени во Добрача:
- Лена Антевска — учесник во НОВ на Македонија и носител на Орден заслуги за народ (II ред).
Културни и природни знаменитости
уреди- Цркви
- Црква „Св. Дух“ од почетокот на XVII век
- Археолошки наоѓалишта[10]
Иселеништво
уредиДобрача до 1944 година пораснала до 40 домаќинства. А потоа настанало големо иселување на населението. Населението почнало да се иселува во Глогоњ кај Панчево (околу 4 семејства), Куманово, Скопје и Белград.
Постари иселеници по селата се. Добрачани се иселени во селото Опае. Бачковци во Горно Коњаре. Китановци во Бедиње.[9]
Наводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 19 март 2017.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 9,0 9,1 Трифуноски, Јован (1974). Кумановска Област. Скопје: Универзитетска Печатница.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. стр. 208. ISBN 9989649286.