Аџиматово
Аџиматово — село во Општина Лозово, во областа Овче Поле, во околината на градот Свети Николе.
| Аџиматово | |
  Аџиматово Местоположба на Аџиматово во Македонија
Аџиматово на карта
| |
| Координати 41°48′02″N 21°56′27″E / 41.80056° СГШ; 21.94083° ИГД | |
| Регион |  Вардарски
|
| Општина |  Лозово
|
| Население | 53 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 2227 |
| Шифра на КО | 24041 |
| Надм. вис. | 269 м. м |
|
Аџиматово на општинската карта  Атарот на Аџиматово во рамките на општината | |
 Аџиматово на Ризницата
| |
Географија и местоположба
уредиНаселбата се наоѓа во јужниот дел на Овче Поле, и й припаѓа на Општината Лозово (поранешно име Џумајлија). Селото е рамничарско, на над- морска височина од 275 метри. Од патот Штип - Велес населбата е оддалечена 1,8 км, а од централното место Свети Николе 17,5 км.
Историја
уредиНа крајот на XIX век селото било дел од Штипската каза на Отоманското Царство.
Стопанство
уредиАтарот зафаќа простор од 6,2 км2. Доминира обработливото земјиште на површина од 564,7 ха, на пасиштата отпаѓаат 35,2 ха, а на шумите само 4,6 ха. Селото има полјоделска функција.[2]
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Аџиматово имало 175 жители, сите Македонци.[3]
Според Димитар Гаџанов во 1916 година, селото имало 116 Турци.[4]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 100 Турци и 25 до 50 Македонци.[5]
Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 74 жители, сите Македонци.[6]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 53 жители, од кои 49 Македонци, 2 Албанци и 2 лица без податоци.[7]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 175 | — | 153 | 166 | 148 | 151 | 124 | 103 | 72 | 74 | 53 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]
Родови
уредиСпоред истражувањата од 1956 година, родови во селото
Турски
- Доселеници: Фазлиовци (2 к.), Исмаил Максут (1 к.) и Коџа Елмас (1 к.) остаток од некогашните побројни турски родови. Но во поново време и тие се иселени од селото.
Македонски
- Доселеници: Николовци (4 к.) доселени се во 1927/28 година од селото Долни Стубол кај Пробиштип; Тасевски (1 к.) исто потекло и време на доселување како и претходниот род; Павлевци (2 к.) и Науновци (2 к.) доселени во исто време со претходните родови од селото Плешенци кај Пробиштип; Пауноски (1 к.) доселени во исто време со претходните родови од селото Немањици; Велин (1 к.), Андон (1 к.) и Димитрија (1 к.) доселени се во 1954 година од селото Дренак кај Крива Паланка; Стојан (1 к.), Доне (1 к.) и Стојче (1 к.) доселени се во 1954 година од селото Мартиница кај Крива Паланка; Величко (1 к.) доселени од Кривопаланечко; Трајан (1 к.) доселени од Кочанско; Стојмен (1 к.) доселени се од Нежилово кај Кратово.
Албански
Самоуправа и политика
уредиИзбирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 1705 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на приватен објект.[13]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 48 гласачи.[14]
Културни и природни знаменитости
уреди- Археолошки наоѓалишта
- Арсов Кладенец — вила рустика од доцноантичко време
Иселеништво
уредиОд 1912 до 1958 година од селото се иселени 33 турски семејства. Они припаѓале на родовите Алиловци и Ѓулалиловци, во 1956 целосно иселени, и од родот Фазлиевци. После истражувањата вршени во селото се иселиле и другите Турци. Така денес во селото нема Турци. Потомците на иселените Турци се наоѓаат во Измир, и во населеното место Дургут, во близина на Измир.
Од старите Македонци во селото се знае за иселените Глигорови, во 1927/28 година се иселиле во Ерџелија.[12]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија. Скопје: Патрија. стр. 15.
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 226.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 242.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 12,0 12,1 Трифуноски, Јован (1961). Овчеполска Котлина.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
Надворешни врски
уреди- Сателитска снимка на Аџиматово на Карти на Гугл