Википедија

Трол (истражувачка станица)

Трол — норвешка истражувачка станица која се наоѓа во Јутулсесен, 235 километри од источниот дел на Брегот на Принцезата Марта во Земја на Кралицата Мод, Антарктик. Таа е единствената норвешка истражувачка станица на Антарктикот која се опслужува цела година и е дополнета со станицата Тор само за лето. Трол е управувана од Норвешкиот Поларен Институт и исто така има капацитети за Норвешкиот Метеоролошки Институт и Норвешкиот институт за истражување на воздухот.

Трол
Антарктичка станица
Станица „Трол“
Станица „Трол“
Земја Норвешка
АнтарктикЈутулсесен
Земја на Кралицата Мод
Антарктик
Управувана одНорвешки Поларен Институт
Оснавана1990 (1990)
Надм. вис.&100000000000000012749991,275 м
Население
 • Вкупно
  • зима: 8
  • лето: 40
Час. појасCEST (март-октомври)[1] (UTC+2)
 • Лето (ЛСВ)GMT (октомври-март) (UTC+0)
ВидЦела година
ПериодГодишен
СтатусОперативен
Мреж. местоTroll Station
Norwegian Polar Institute
Трол
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 411: Malformed coordinates value
Општи податоци
ВидМодуларна
МестоЈутулсесен
Земја на Кралицата Мод
Координати72°00′41″S 2°32′06″E / 72.01139° ЈГШ; 2.53500° ИГД / -72.01139; 2.53500
Надм. височина1,270 метарs (4,170 ст)
Сегашни станариНорвешки Поларен Институт
Пуштена во употреба17 февруари 1990
11 февруари 2005
Технички податоци
Подна површина400 m2 (4,300 sq ft)
Проектирање и изградба
Главен изведувачAF Gruppen

За разлика од повеќето други истражувачки станици на континентот, станицата „Трол“ е изградена на снежната падина на цврста карпа што се пробива низ ледената покривка во Јутулсесен, сместена на 1.275 метри над средното ниво на морето. Станицата била отворена како станица само за лето во 1990 година и пуштена во употреба како целогодишна станица во 2005 година. Има капацитет за презимување од осум лица и летен капацитет од 40 лица. Го опслужува аеродромот Трол, кој е основа за копнената воздушна мрежа Дронинг Мауд (ДРОМЛАН).

Објекти

уреди

Трол се наоѓа во источниот дел на Брегот на Принцезата Марта во Земјата на Кралицата Мод, за која Норвешка тврди дека е зависна територија.[2] Станицата се наоѓа на нунатакот Јутулсесен, на 1.270 метри над средното ниво на морето. Целосно е опкружена со ледената покривка на Антарктикот. Таа е, за разлика од повеќето други истражувачки станици на Антарктикот, се наоѓа на снег. Станицата се наоѓа на 235 километри од брегот.[3]

Објектите на станицата се во сопственост на Владата на Норвешка преку Норвешката Дирекција за јавно градежништво и имот. Работењето на објектот го врши друга владина агенција, Норвешкиот Поларен Институт. Објектите се состојат од нов дел изграден со модул кој е 300 метри квадратни, и старата делница која е 100 метри квадратни. Новиот дел се состои од осум спални соби, теретана, сауна, кујна, центар за комуникација и деловен простор. Покрај тоа, има неколку помали згради кои се користат како лаборатории, продавници за резерви, генератори и гаражи. Старата станица делумно се користи за складирање, а делумно како летна станица. Објектот, исто така, располага со итна установа за осум лица, сместена на безбедно растојание од главната база, во случај на пожар или други несреќи. Станицата е димензионирана да толерира температури до −60 °C (−76 °F) и брзина на ветер од 60 метри на час.[3]

Објектот се обидува да го минимизира влијанието врз животната средина преку неколку механизми, вклучително и минимизирање на искористеноста на површината. Потрошувачката на енергија се намалува со користење на рециркулирачки вишок топлина за топење на снегот и мразот за вода за пиење и греење. Отпадот се минимизира преку планирање на набавката и рециклирање; преостанатиот отпад се компресира и се транспортира подалеку од Антарктикот. Со горивото се ракува на таков начин што дури и малите излевања се минимизираат.[3] Во 2016 година на еден од покривите е поставена соларна постројка со врв од 7,3 киловати. Служи како пилот-инсталација за декларираната среднорочна цел за значително намалување на потрошувачката на нафта на истражувачката станица, со проширување на соларната ФВ постројка во следните неколку години.[4]

Станицата има студена и сува клима, сместена во пустина. Годишната средна температура е −25 °C (−13 °F), при што летната температура може да достигне околу 0 °C (32 °F) и најниска во текот на зимата на −50 °C (−58 °F). Невремето, кое може да се случи во текот на годината, повремено може да ја оневозможи активноста на отворено. Се наоѓа јужно од Јужниот Поларник, има полноќно сонце во лето и поларна ноќ во зима.[5]

Истражување

уреди

Норвешкиот институт за истражување на воздухот (НИИВ) одржува опрема за мерење на воздухот и атмосферата во Трол. Во комбинација со слична мерна станица, Цепелин [6] во Ни-Алесунд, Свалбард, Норвешка. Ова му овозможува на институтот да собира такви податоци од двата поларни региони. Конкретно, објектот мери аеросоли, органско и неорганско загадување, озон и ултравиолетово (УВ) зрачење. НИИВ исто така создава примероци од воздух годишно за да генерира податоци за анализа на трендовите. Неделните мерења на загаденоста на воздухот се споредуваат со еквивалентни мерења во Цепелин. Земени се мерења на озон и жива, две од најголемите закани за загадување во поларните региони. Мерењата на стратосферата се спроведуваат за да се измерат нивоата на озон и УВ, особено за да се добијат дополнителни информации за осиромашувањето на озонот и озонската дупка на Антарктикот.[7]

Сателитскиот сервис Конгсберг, заедничко вложување помеѓу Kongsberg Group и Норвешкиот вселенски центар, управува со ТролСат, сателитска копнена станица која овозможува преземање податоци. Во врска со SvalSat, сместен во Лонгјир, ТролСат цели на сателити во поларна орбита. ТролСат се состои од единечен радом со 7.3 метри антена со нискоземска орбита способна за прием на S и X опсег. За пренесување на информациите, ТролСат има 4,8 метри и 7.6 метри и врска од C-опсегот за да се обезбеди широкопојасна врска со Европа и Северна Америка.[8] ТролСат е една од 30-те копнени станици за европскиот сателитски навигациски систем Галилео,[9] и е главниот придонес на Норвешка во проектот.[10]

Норвешкиот метеоролошки институт управува со метеоролошка станица со екипажот во Трол. Го мери воздушниот притисок, температурата, влажноста и ветерот, и на самата станица и на аеродромот.[11]

Историја

уреди

Во текот на 1980-тите, за Владата на Норвешка станало сè поважно да има постојана база во Земјата на Кралицата Мод. Областа била припоена како зависност на 14 јануари 1939 година, во тоа време главно врз основа на норвешките интереси на китови на Антарктикот.[12] Од 1956 година, Норвешка управувала со истражувачката станица Норвешка Станица,[13] но таа била дадена на Јужна Африка во 1959 година [14] Од 1960-тите до 1980-тите, истражувачките активности на Норвешка на Антарктикот биле спорадични и без фиксна база. Ова дало предност што истражувањето не било географски поврзано,[15] но го ослабнало норвешкото барање за Земјата на Кралицата Мод и правото да учествува како консултативна членка на Антарктичкиот договор. Во 1989 година, секоја страна на Договорот можела да побара повторно да се преговара за него, а норвешките власти виделе потреба од постојана база за зајакнување на претензиите на Норвешка за Земјата на Кралицата Мод.[16]

Норвешкиот Поларен Институт одлучил да основа летна станица. Таа била изградено во текот на летото 1989 и 1990 година, што резултирало со површина од 100 квадратни метри зграда со простор за осум лица.[2] Изградбата барала 300 тони материјали за да се извлечат од брегот и станицата била официјално отворена на 17 февруари 1990 година.[17] Станицата го добила своето име од околните остри планини, кои личат на тролови од нордиската митологија.[18] Првото презимување се случило во 2000 година, кога експедиција на Јужниот Пол го искористила кампот како база.[5]

За да ја олесни логистиката, Норвешка презела иницијатива за воспоставување на Dronning Maud Land Air Network (DROMLAN), соработка помеѓу земјите со бази во Земјата на Кралицата Мод за да се насочат транспортните трошоци. Имањето аеродромот во Трол овозможува побрз транспорт до истражувачките станици во западниот дел на Земјата на Кралицата Мод, кои се наоѓаат подалеку од актуелните аеродроми во Хенриксенскјера и Новолазаревскаја.[19] Првиот лет кој бил прелиминарен за DROMLAN бил направен во 2000 година од Кејптаун, Јужна Африка, до Хенриксенскјера, каде што бил користен авионот Де Хевиленд Канада DHC-6 Твин Отер до Трол.[20]

Во 2003 година, било одлучено Норвешка да ги прошири своите операции на Антарктикот со формирање на целагодишна истражувачка станица. Дотогаш, Норвешка била единствената земја со територијални претензии кон Антарктикот која немала целогодишна истражувачка станица на континентот. Владата изјавила дека инвестицијата била мотивирана за подобрување на истражувањето за климата, за зајакнување на Норвешка како биполарна истражувачка нација и за зајакнување на улогата на Норвешка како создавач на премиси во политиката за животна средина на Антарктикот.[2]

Изградбата на проширувањето била направена од декември 2004 година до февруари 2005 година од страна на Норвешката Дирекција за јавни градежништво и имот, која ја договорила работата со АФ Групен. Околу 700 тони опрема била извлечена до базата од ледената плоча. Основата била префабрикувана и барала единствено модулите да се поврзат на локацијата.[19] Новата инфраструктура вклучувала нов генератор, станица за итни случаи, гаража, продавници за резерви, контејнерски рампи за опрема и гориво и повеќе лаборатории.[21] Во исто време, Норвешкиот метеоролошки институт формирал метеоролошка станица во Трол.[22]

Самата изградба на писта бара полнење на пукнатини и отстранување на камења.[23] Аеродромот Трол бил отворен на 11 февруари 2005 година од страна на кралицата Соња од Норвешка [2] и новата истражувачка станица следниот ден.[21] По отворањето, во 2005 година била изградена уште една електрана [21] Во 2006 година, сателитска базна станица била изградена од страна на Сателитски услуги на Конгсберг.[24] Ова резултирало со потреба од широкопојасна врска за базата.[22] Во текот на зимската сезона 2006 година, немало презимување поради недостиг на финансиски средства, но од 2007 година тоа беше повторно воведено. Во 2008 година била пуштена во употреба ветерница за да обезбеди дел од електричната енергија.[21]

Норвешкиот премиер Јенс Столтенберг ја посетил станицата во јануари 2008 година, кога меѓу другото го отворил и ТролСат.[10] Во исто време, како дел од Меѓународната поларна година, заедничка норвешка-американска експедиција отпатувала од Трол до станицата Амундсен-Скот и назад.[25] На 23 февруари 2009 година, норвешкиот министер за животна средина Ерик Солхајм бил домаќин на состанокот на министрите за животна средина од 15 земји за да разговараат за климатските промени и да се запознаат со неодамнешните истражувања на теренот.[26]

Наводи

уреди
  1. ↑ tz database, uses Norway time in the dark winter when there are no flights, and GMT, which is the official zone, in local summer
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Kyvik et al. (2008): 153
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 „Troll i ord - ord om Troll“ (норвешки). Norwegian Polar Institute. Архивирано од изворникот на 5 April 2008. Посетено на 4 October 2010.
  4. ↑ „pv magazine Deutschland: Antarktis: Solaranlage senkt Dieselverbrauch in Forschungsstation“. Pv-magazine.de. Посетено на 2017-01-26.
  5. ↑ 5,0 5,1 Hustadnes, John. „Troll“. Архивирано од изворникот на 7 July 2010. Посетено на 4 October 2010.
  6. ↑ Kobernus, Mike (2008). „Zeppelin Observatory“. NILU Polar Portal. Архивирано од изворникот на 2012-03-23. Посетено на 2012-03-23.
  7. ↑ „Antarktis: Troll får nye krefter“. Norwegian Institute for Air Research. Архивирано од изворникот на 7 July 2010. Посетено на 4 October 2010.
  8. ↑ „TrollSat/Antarctica“. Kongsberg Satellite Services. Архивирано од изворникот на 7 July 2010. Посетено на 4 October 2010.
  9. ↑ „Galileo station in Antarctica“. Norwegian Space Center. Архивирано од изворникот на 7 July 2010. Посетено на 4 October 2010.
  10. ↑ 10,0 10,1 Solholm, Rolleiv (2 January 2008). „Prime Minister opens new Antarctic satellite station“. The Norway Post. Norwegian Broadcasting Corporation. Архивирано од изворникот на 7 July 2010. Посетено на 4 October 2010.
  11. ↑ „Troll“. Norwegian Meteorological Institute. Архивирано од изворникот на 29 June 2011. Посетено на 4 October 2010.
  12. ↑ Kyvik et al. (2008): 57
  13. ↑ Kyvik et al. (2008): 77
  14. ↑ Kyvik et al. (2008): 78
  15. ↑ Kyvik et al. (2008): 79
  16. ↑ Kyvik et al. (2008): 82
  17. ↑ Kyvik et al. (2008): 169
  18. ↑ Rubin, Jeff (2008). Antarctica (4. изд.). Lonely Planet. стр. 305. ISBN 978-1-74104-549-9.
  19. ↑ 19,0 19,1 Kyvik et al. (2008): 154
  20. ↑ Kyvik et al. (2008): 167
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 Kyvik et al. (2008): 155
  22. ↑ 22,0 22,1 Kyvik et al. (2008): 159
  23. ↑ Kyvik et al. (2008): 170
  24. ↑ Kyvik et al. (2008): 157
  25. ↑ Solholm, Rolleiv (18 January 2008). „Prime Minister Stoltenberg on his way to the Antarctic“. The Norway Post. Norwegian Broadcasting Corporation. Архивирано од изворникот на 7 July 2010. Посетено на 4 October 2010.
  26. ↑ Solholm, Rolleiv (24 February 2009). „Successful Antarctic conference“. The Norway Post. Norwegian Broadcasting Corporation. Архивирано од изворникот на 7 July 2010. Посетено на 4 October 2010.

Библиографија

уреди
  • Kyvik, Helga, уред. (2008). Norge i Antarktis (норвешки). Oslo: Schibsted Forlag. ISBN 978-82-516-2589-0.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Трол_(истражувачка_станица)&oldid=5239254“