Осиромашување на озонскиот слој

Осиромашувањето на озонската обвивка претставува бавен процес на постојано намалување на концентрацијата на озонот во стратосферата на Земјата, во т.н. озонска обвивка, од околу 4% вкупниот волумен во текот на една декада. Од крајот на 1970-тите години, намалувањето на концентрацијата на озонот во стратосферата е многу поголемо во поларните региони. Тој феномен се нарекува озонска дупка.

Слика на најголемата озонска дупка над Антарктикот забележана во септември 2006.

Во механизмот на настанување на озонската дупка во поларните региони многу важна улога имаат хлорот и бромот кои го катализираат процесот на разложување на озонот.[1] Главен извор на овие халогени во стратосферата е претставуваат хлорофлуоро карбонатите (се означуваат како: CFC соединенија). Овие соединенија се нарекуваат фреони.[2]

Литература

уреди
  1. „Part III. The Science of the Ozone Hole“. Посетено на 2007-03-05.
  2. „Chlorofluorocarbons (CFCs) are heavier than air, so how do scientists suppose that these chemicals reach the altitude of the ozone layer to adversely affect it?“. Посетено на 2009-03-08.

Поврзано

уреди

Надворешни врски

уреди