Радња

село во Општина Кавадарци

Радња — село во Општина Кавадарци, во околината на градот Кавадарци.

Радња
Радња во рамките на Македонија
Радња
Местоположба на Радња во Македонија
Радња на карта

Карта

Координати 41°16′34″N 22°13′01″E / 41.27611° СГШ; 22.21694° ИГД / 41.27611; 22.21694
Регион  Вардарски
Општина Кавадарци
Население 0 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 11033
Радња на општинската карта

Атарот на Радња во рамките на општината
Радња на Ризницата

Географија и местоположба уреди

Селото се наоѓа во областа Бошава, на северните падини на планината Кожуф.

Историја уреди

Во XIX век селото било дел од Тиквешката каза на Отоманското Царство.

Население уреди

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948174—    
1953130−25.3%
196192−29.2%
197135−62.0%
19816−82.9%
ГодинаНас.±%
19910−100.0%
199400.00%
200200.00%
202100.00%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Радња живееле 370 жители, сите Македонци.[2]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 400 Македонци.[3]

Селото е иселено и според пописот од 2002 година, во селото немало жители.[4] Истото било потврдено и на пописот од 2021 година.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 370 174 130 92 35 6 0 0 0 0
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[5]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[6]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]

Родови уреди

Радња е македонско село.

Според истражувањата од почетокот на 1920-тите, родови во селото се:

  • Доселеници: Велковци (7 к.) и Пројчевци (2 к.) доселени се во почетокот од XIX век од мариовското село Полчиште. Таму се викале Татаровци; Стребреновци (12 к.) доселени се кога и претходниот род, исто така од Мариово, но од селото Градешница; Лесковци (7 к.) потекнуваат од браќата Митре и Милко. Они се доселиле на почетокот од XIX век од мегленското село Лесково; Алчиновци (6 к.), Весковци (2 к.), Самарџијовци (1 к.) и Кантарџијовци (4 к.) доселени се на почетокот од XIX век од маривското село Рожден, само последниот род е доселен малку подоцна; Златевци (3 к.) и Дановци (1 к.) доселени се на почетокот од XIX век од некое село во Мариово; Мишовци (3 к.) и Ѓешовци (2 к.) доселени се на почетокот од XIX век од селото Пожарско кај Воден; Поповци (2 к.) доселени се од селото Корешница; Родевци (2 к.) доселени се од селото Родево кај реката Кара Азмак; Ристовци (1 к.), Ѓошевци (1 к.) и Мурџевци (1 к.) сите се доселени од селото Зборско; Баовци (1 к.) доселени се од селото Баово во Меглен; Темелковци (1 к.) и Трајановци (1 к.) доселени се од селото Стрмашево; Петревци (2 к.) доселени се од селото Ума, Гевгелиско; Бошковци (2 к.) доселени се од селото Драчевица; Тапанџиовци (1 к.) и Крстевци (1 к.) доселени се од селото Бохула; Марини (1 к.) и Чала Костовци (1 к.) доселени се од селото Барово.[9]

Културни и природни знаменитости уреди

Цркви
Археолошки наоѓалишта[10]

Наводи уреди

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 154.
  3. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  4. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 28 јули 2016.
  5. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  6. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  7. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  8. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  9. Радовановиќ, Воислав. Тиквеш и Рајец.
  10. Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. стр. 156. ISBN 9989649286.

Надворешни врски уреди