Википедија

Радош Бајиќ

Радош Бајиќ ( Медвеѓа кај Трстеник , 24 септември 1953 ) е српски театарски, телевизиски и филмски глумец, и режисер.

Биографија

уреди

Радош е роден на 24 септември 1953 година во селото Медвеѓа кај Трстеник од татко Милош и мајка Вера.[1] Основно училиште завршил во родното село, а средно музичко во Ниш. Дипломирал на Факултетот за драмски уметности во 1976 година во класата на професорката Огњенка Милиќевиќ.

Професионалната кариера ја започнал како студент со улогата на Недељко Чабриновиќ, во режија на Вељко Булајиќ во 1975 година. Како исклучително талентиран млад глумец, веднаш по завршувањето на училиштето добил покана да настапува речиси во сите белградски театри: во Југословенскиот драмски театар на покана на професорот Мирослав Беловиќ со голем успех ја игра Лаура во претставата „Дундо Марое“, на Народен театар Зрикавица во „Црвениот шал“ Антонија Исаковиќ, во театарот „Ателје 212“, улогата на Ненад во драмата „Дуел“, чиј автор е и тој, со големиот Јован Миличевиќ.

На самиот почеток на кариерата, навестувајќи ја неговата сестраност и комплементарност на неговиот талент, го напишал своето прво дело - монодрамата Лед, која ја играл над 1000 пати во селата и градовите на Србија и Југославија и со која постигнал голем успех. Благодарение на своите театарски, лексичко-дијалектни вредности, како и литературните квалитети - ЛЕД е вклучена во антологијата на српската монодрама. Сепак, по одличните критики што ги добил за првите улоги во филмот, а особено по извонредните реакции на публиката, тој одлучил да ја продолжи кариерата пред се во филмот и телевизијата. Од почетокот на својата богата кариера како филмски и телевизиски глумец има остварено преку 100 улоги во филмот и телевизијата. Соработувал со најзначајните филмски и телевизиски режисери како: Вељко Булајиќ, Живојин Павловиќ, Живко Николиќ, Хајрудин Крвавац, Александар Ѓорѓевиќ, Здравко Шотра, Драгослав Лазиќ Славољуб Стефановиќ и други. Има постигнато извонредни улоги во филмови, ТВ драми и серии.

Бајиќ бил многу популарен во далечната 1976 година со ликот на Недељко Чабриновиќ во филмот „Атентат во Сараево“, потоа ликовите Анѓелко во култниот филм „Ѕверови“ на Живко Николиќ, потоа улогата на младиот пилот Далибор во ТВ серијата „ Партизанска ескадрила“ од Хајуридин Крвавец. Се прославил и со улогата на Секула, која ја играл во филмовите „Секула и неговите жени“ (1986), „Секула повторно се жени“ (1991) и „Трета среќа “ (1995). со тема село Шумадија, во режија на Драгослав Лазиќ. Посебен дел од кариерата на Бајиќ е неговата соработка со познатиот режисер Живојин Павловиќ, со кој ги снимил филмовите „На пат кон Катанга“ и „Дезертер“, во кои покрај одличните драмски улоги бил продуцент и сценарист (рудар Јован и мајор Вељачиќ). На крајот на 2007 г. Снимал ТВ серија на локации во неговиот роден град и околината, чиј сценарист и режисер е „Селото гори, а бабата си ја чешла косата“, која има слична тема. Серијата „Село гори“ постигнала најголема можна гледаност во медиумскиот простор на Србија и екс Југославија, со поединечен удел од една епизода од 72,6% и рејтинг од 40,5 поени. Неговата серија „Равна Гора“ со рејтинг од 26 поени била и најгледана телевизиска програма во 2013/14 година кога се прикажувала на РТС. Во првата епизода ТВ серијата „Кучиња лаат ветар ги носи“ постигнал рејтинг од 21 поен и резултат од 48%, што е убедливо најгледана содржина на српската медиумска сцена во 2017 година.

Покрај глумечката кариера, успешната и богата професионална кариера на Радош Бајиќ ја обележуваат и докажани авторски, сценаристи и продукциски резултати. Почнувајќи од монодрамата ЛЕД до ТВ серијата СЕЛО ГОРИ А БАБА СЕ ЧЕШЛА, тој е автор, односно сценарист на следните уметнички дела:

  • Хероите на Халијард - игран филм во подготовка - КОНТРАСТ СТУДИО
  • Воздушен мост - мини серија во подготовка во 6 епизоди - КОНТРАСТ СТУДИО
  • 2017. Code Despot - ТВ серија од 55 епизоди ТВ ПИНК - КОНТРАСТ СТУДИО
  • 2017. Кучиња што лаат на ветрот - ТВ серија од 11 епизоди на РТС
  • 2015 година Brothers by Grandma's Line - игран филм - КОНТРАСТ СТУДИО
  • 2014 година За кралот и татковината - игран филм - КОНТРАСТ СТУДИО
  • 2013. Равна Гора - ТВ серија од 10 епизоди - РТС - КОНТРАСТ СТУДИО
  • 2011 година Мраз - игран филм - КОНТРАСТ СТУДИО
  • 2012 година Мраз - мини серија од три дела -РТС - КОНТРАСТ СТУДИО
  • 2007-2016 година. Селото гори, а бабата се чешла - ТВ серија од 101 епизода РТС - СТУДИО КОНТРАСТ
  • 2009 година. Селото е во пламен. . . и така - игран филм КОНТРАСТ СТУДИО
  • 1995 година Трета среќа - игран филм КВИТ ПОДИУМ
  • 1991 година Секула повторно се мажи - игран филм
  • 1989 година По стапките на косовските херои - драмска хроника КВИТ ПОДИУМ
  • 1987 година На пат кон Катанга - игран филм
  • 1985 година Божиќ во Шумадија - документарен филм на РТС
  • 1985 година Ој Мораво - ТВ серија РТС
  • 1984 година Откос - ТВ серија РТС
  • 1982 година Лед - ТВ драма РТС

Бајиќ постојано вложувал голема креативна енергија, ентузијазам и труд во зачувување на традиционалните, културните и историските вредности на српскиот народ од централна Србија и тамошните српски села. Поврзан од раѓање во селото, во своето уметничко творештво посветено и ентузијастички се занимава со традицијата, наследството и модерноста на српското село. И покрај секоја дневно-политичка околност, Бајиќ не учествувал во политичкиот живот. Со своите резултати во горенаведените уметнички активности, Бајиќ го поддржува концептот на автономија на уметноста во однос на политиката. Со силна патриотска поддршка, тој ги афирмира традиционалните и често спорни вредности на српскиот народ, убавината, традицијата, филантропијата и семејството.

Со семејството долги години е многу посветен на хуманитарната работа.

Од 2010 г Бајиќ е редовен член на Селскиот комитет на Српската академија на науките и уметностите.

Радош Бајиќ редовно пишува за угледните дневни весници Политика и Блиц.

Таа е колумнист во дневниот весник Политика, каде најмногу пишува за социјални прашања.[2] Од 2012 г. Бајиќ е редовен член на Селскиот комитет на Српската академија на науките и уметностите.

Оженет е со сопругата Милена. Има две деца, ќерката Јелена и синот Недељко, две внуќи Софија и Ленка и двајца внуци Александар и Филип. Бајиќ живее во Белград и во неговото родно село Медвеѓа кај Трстеник. Моментално работи на филмот Херои на Халијарид.

Во 2018 година му била доделена наградата за животно дело Павле Вуисиќ.[3]

Филмографија

уреди
Филмографија на
Год. Назив Улога
1970-е
1975. Синови Фудбалер
1975. Ѓаволски скали
1975. Сараевски атентат Недељко Чабриновиќ
1976. Децата растат ноќе Богдан
1976. Врвовите на Зеленгора Ненад
1977. Ѕверови Анѓелко
1978. зет на годсподарот (ТВ)
1978. Стасај пред зори Милош Јовановиќ
1979. Партизанска ескадрила Далибор
1979. Радио Вихор ја повикува Анџелија
1979. Освојување на слободата Милан Достаниќ „Свирач”
1980-е
1980. Драги мој Милован Данојлиќ
1981. Жед
1982. Настојување Станко
1982. Венеријански народ Симиќ
1982. Кројачи на џинс Чедо
1982. Лед
1982. Сабињанке Ралф Нелзон, убиец на чистачката
1983. Мов на асфалтот учител
1983. Бановиќ Страхиња Бошко Југовиќ
1984. О, Мораво (ТВ) Наратор
1984. Седефна ружа
1984. Откос Добривоје Кркиќ
1985. Двостран удар Стале
1985. Црвена барака германски наредник
1986. Секула и неговите жени Секула
1987. Скитник Дуле — шеф на оркестар
1987. Ваитапу Спиро
1987. Секогаш спремни жени Брашарац
1987. На пат за Катанга Јово
1988. Сончогледи наставник по математика
1988. Вонбрачни патувања Фарук
1987—1988. Вук Караџиќ Симо Милутиновиќ Сарајлија
1988. Ортаци Спасоје Киковиќ „Кики”
1989. Пет илјади метра со препреки
1990-е
1990. Солунци зборуваат
1990. Покојник Полициски агент
1990. Свето место Спиро
1991. Секула пак се жени Секула
1991. Смрт на госпоѓа министерка полковник
1992. Прв пат со татко ми наутро кумот Илија
1992. Дезертер Алексо
1993. Нападач Уредник на телевизија
1995. Трета среќа Секула/Драгољуб
1999. Бел костим сопственик на стриптиз-бар
2000-е
2002. Држава на мртвите Полициски командир
2009. Село гори... и така Радашин
2010-е
2007—2017. Село гори, а баба се чешла Радашин
2011. Нова Година во Петловац Радашин
2012. Лед Стариот Миливој
2016. Браќа по бабина линија Радашин
2018. Успивалка за војници Богдан Јаковљевиќ
2018. Убијци на мојот татко дедо на Мирко
2018-2019. Шифра Деспот Јово Агбаба
2017-2019. Кучињата лаат, ветрот ги носи Гладиола
2019. Успивалка за војници (мини серија) Богдан Јаковљевиќ
2019-2020. Да се преживее Белград дедо на Ружица
2021. Азбука на нашиот живот Стеван, татко на Урош
2017-2022. Српски јунаци од средниот век наратор

Признанија

уреди
  1. Златна пилотска значка на РВО на ЈНА за улогата на Далибор во филмот Партизанска ескадрила - 1979 година
  2. Златна значка на Културно-просветното друштво на Србија - 1981 година
  3. Голема повелба за машка улога во филмот Дезертер, на Фестивалот на глумечки достигнувања во Ниш - 1992 година.
  4. Награда за глумечката двојка на годината ON и ONA (Љ. Стјепановиќ и Р. Бајиќ) на Фестивалот на глумечки достигнувања во Ниш-август 2008 година.
  5. Награда на Стопанската комора на Србија - менаџер на годината за филмска и телевизиска продукција (автор Р. Бајиќ), Белград-јануари 2009 г.
  6. Награда за вести од компанијата за најдобра ТВ серија во 2008 година, Белград, февруари 2009 година
  7. Награда „ЗЛАТНИ ЌУРАН“ - Фестивал на комедијата во Јагодина, за врвни резултати во креативната работа на ТВ медиуми (автор Р. Бајиќ) март 2009 г. години.
  8. Награда ПОПУЛАРНОСТ ОСКАР за најгледана ТВ серија „Селото гори, а бабата се чешла“ 2008 година, Белград, март 2009 година.
  9. Награда LIFE WORK (автор Р. Бајиќ) - Фестивал на сатира и карикатура Крушевац - април 2009 година.
  10. Награда за најдобри и врвни резултати во областа на КУЛТУРАТА И КРЕАТИВНОСТА - ТВ МЕДИУМИ, - ФОНДАЦИЈА КАРИЌ - мај 2009 година.
  11. Награда ТВ НОВОСТИ за најгледана серија „Селото гори, а бабата се чешла“ во 2009 година.
  12. ВОЛК НАГРАДА на Радош Бајиќ, за значаен придонес во културата и уметноста - 2009 г.
  13. ЗДРУЖЕНИЕТО НА СРПСКИ ДОМАЌИНИ му додели на Радош Бајиќ повелба за значаен придонес во културата на српскиот народ - 2010 година.
  14. Награда ПОПУЛАРНОСТ ОСКАР за најгледана ТВ серија „Селото гори, а бабата се чешла“ 2010 година, Белград, март 2009 година.
  15. Награда за глумечката двојка на годината ON и ONA (Љ. Степановиќ и Р. Бајиќ) на Фестивалот на глумечки достигнувања во Ниш - август 2011 година.
  16. ОРДЕН НА СВЕТИ ЕПИСКОП НИКОЛА - март 2012 г години.
  17. ГОЛЕМА ГРАМАТИКА НА СРПСКАТА ПРАВОСЛАВНА ЦРКВА, јуни 2012 г. година - Крушевска епархија.
  18. Награда за НАЈДОБРА ТВ СЕРИЈА НА СИТЕ ВРЕМЕ / Фестивал на ТВ серии - октомври 2012 година
  19. ЛИЧНОСТ НА ГОДИНАТА 2012 - Ноември 2012 година Фондот на принцезата Кетрин и списанието ХЕЛОУ
  20. ПОВЕЛБА НА ЗДРУЖЕНИЕТО НА ДРАМСКИ НА СРБИЈА за серијалот РАВНА ГОРА - јануари 2013 г.
  21. Орден на ЈУГОСЛОВЕНСКА КРУНА ОД ТРЕТ СТЕПЕН - МАРТ 2014 г. Одликување од принцот Караѓорѓевиќ
  22. Награда за најдобра ТВ серија - Федес 2015 година
  23. ЌЕ ПРАВИ ЧУДА - Награда за целосна креативност - Вршац, април 2017 г.
  24. Орденот на Светиот епископ српски Николај за големата љубов кон неговата црква и придонесот за зачувување на моралните вредности и христијанските традиции на српскиот народ, преку ТВ серија и книга за српското село.[4] Одликуван е од епископот Шабац Лаврентије Трифуновиќ на 29 март 2012 година. во Шабац.[5]
  25. Орден Свети Сава од втор степен - доделен од Српската православна црква во февруари 2013 година. години.[6]
  26. Орден на круната, III степен - доделен од принцот Александар II Караѓорѓевиќ во март 2015 година.[7]
  27. Награда за животно дело „ПАВЛЕ ВУИСИЌ“ - Филмски средби Ниш 2018 година.

Наводи

уреди

 

  1. ↑ Порекло Радоша Бајића (Порекло, 6. април 2012)
  2. ↑ Бајић, Радош (11 мај 2011.). „Погледи са стране — Велики доктор у малом граду“. Политика. Посетено на 25 мај 2011.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |date= (help)
  3. ↑ Радошу Бајићу награда "Павле Вуисић" за животно дело („Радио-телевизија Србије”, 17. август 2018)
  4. ↑ „Орден за Радоша Бајића“. Радио-телевизија Републике Српске. 29 март 2012. Посетено на 30 март 2012.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |date= (help)
  5. ↑ „Орден Светог владике Николаја за Радоша Бајића“. Глас Српске. 29 март 2012. Архивирано од изворникот на 2013-10-23. Посетено на 30 март 2012.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |date= (help)
  6. ↑ Орден Светог Саве велика част и привилегија („Политика”, 19. фебруар 2013). Посетено на 24. 4. 2013.
  7. ↑ „Премијера филма За краља и отаџбину“. Архивирано од изворникот на 30 јуни 2015. Посетено на 27 јуни 2015.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Радош_Бајиќ&oldid=5242660“