Википедија

Матје ван дер Пул

холандски велосипедист

Мур, Кајл (8 декември 2013). „Young crossers Van der Poel and Van Aert confirming talent“. VeloNation. VeloNation LLC. Архивирано од изворникот на 2020-07-08. Посетено на 8 декември 2013.

Матје ван дер Пул (холандски: Mathieu van der Poel; р. 19 јануари 1995) — холандски професионален велосипедист, кој моментално настапува во велокрос, планински и друмски велосипедизам, возејќи за професионалната континентална екипа Алпесин-Декојнинк.[1]

Најпознат е по победата на Светското првенство во велокрос во Табор во 2015 и во Богенсе во 2019 година, Светското јуниорско друмско првенство во Фиренца 2013 година,[2] и двапати го освоил Светското јуниорско првенство во велокрос, во Коксејде 2012 година,[3] и Луисвил 2013 година; прв возач кој освоил повеќе титули на тоа ниво.[4] Покрај ова, Ван дер Пул го освоил националното друмско првенство во 2018 година,[5] како и изданијата во 2019 година на Дварс дор Вландерен,[6] Брабантсе Пејл[7] и Амстел Голд Рејс.[8]

Ран и личен живот уреди

Се родил во Капелен – сместено во покраината Антверпен, Белгија – Ван дер Пул доаѓа од семејство на професионални велосипедисти, неговиот брат Давид е исто така познат во велокросот, освојувајќи го државното првенство под 23 години во 2013 година.[9] Неговиот татко, Адри, бил шесткратен национален првак и го освоил светското првенство во 1996 година; исто така, бил двократен етапен победник на Тур де Франс и победник на неколку класици во текот на кариерата.[2] Неговиот дедо по мајчина страна Рајмон Пулидор,[10] француски велосипедист, бил освојувач на голема трка, Вуелта а Еспања 1964, и завршил на Тур де Франс трипати второпласиран во текот на кариерата.[11]

Кариера уреди

Јуниорска кариера уреди

2009–2012 уреди

Ван дер Пул го имал своето деби во велокрос во сезоната 2009–10, настапувајќи како кадет. Освоил неколку локални трки и на државното првенство завршил втор, петнаесет секунди зад првакот Ерик Крамер.[12] Се префрлил во младинските категории во сезоната 2010–11, и на крајот ги освоил повеќето трки на кои настапил; комбинирал со возење друмски трки летото 2011 година и го освоил националното младинско хронометарско првенство. Следната зима, Ван дер Пул настапувал како јуниор, и бил подоминантен од претходната сезона; од сите трки на кои настапил, само еднаш не завршил прв, кога бил трет зад Ваут ван Ерт и Кантен Жорги.[13] Исто така ги освоил јуниорските трки на националното,[14] европското,[15] и светското првенство,[3] секоја со голема разлика.[16]

2012–2013 уреди

 
Ван дер Пул на Краватенкрос 2013

Во текот на друмската сезона 2012, Ван дер Пул ја постигнал првата победа на генерален пласман[17] на Рон де Вале; исто така го освоил пласманот за млад возач на истата трка и освоил сличен пласман на Тур ди Валроми кога завршил на шестото место во генералниот пласман. Ван дер Пул бил исто така член на холандската репрезентација на Светското првенство, каде настапил на јуниорската друмска трка; завршил заедно со главната група и бил најдобро пласиран Холанѓанец, на деветтото место.[18] Продолжувајќи кај што застанал минатата зима, сезоната 2012–13 во велокрос била беспрекорна; настапил на триесет трки и победил на сите нив.[19] Ја одбранил неговата европска титула во Обединетото Кралство,[20] додека во исто време ја задржал неговата холандска титула, истиот ден кога неговиот брат Давид го освоил првенството под 23 години.[9]

2013 уреди

Еден месец по неговата холандска титула, Ван дер Пул станал првиот велосипедист кој ја одбранил неговата јуниорска светска титула, освојувајќи ја трката во Луисвил, Кентаки, пред колегата Мартејн Будинг.[21] Во друмската сезона 2013, Ван дер Пул настапил на неколку трки за Холандија во Купот на нациите. На Мировната трка, Ван дер Пул ја освоил воведната етапа[22] во група од шестмина; го имал водството на трката следниот ден, кога Мадс Педерсен го презел водството на трката до крајот на истата на поединечен хронометар. На крајот, Ван дер Пул ја завршил трката на третото место, зад Педерсен и Логан Овен.[23] Негов следен настап бил на Гран При Женерал Патон, каде сам – од 14. километар до целта[24] – стигнал до победа од шест секунди на втората и последна етапа на трката, завршувајќи втор на крајот на трката, пет секунди зад победникот Кристофер Лисон од Данска.[24][25] Исто така, ги освоил и бодовниот и планинскиот пласман.[25]

Ван дер Пул забележал етапни победи на трката Ен’Тернасионал-Рон Алп-Валроми; возејќи за Енертем-БКСП, освојувајќи го петчлениот спринт на воведната етапа,[26] и поразувајќи го Французинот Ели Жесбер при меѓусебниот спринт на завршната етапа,[27] со што го презел водството на трката со скоро половина минута предност пред Жесбер.[28] Пред неговиот следен настап на Купот на нациите, Ван дер Пул го освоил националното јуниорско друмско првенство.[29] На Трофеј Сентр Морбијан, Ван дер Пул ја освоил трката,[30] одбранувајќи го водството на трката од почетокот, освојувајќи го меѓусебниот спринт со Белорусинот Александар Рјабушенко на воведната етапа.[30] До Светското првенство, Ван дер Пул доминирал на Гран При Риблиланд, освојувајќи ги воведните три од четирите етапи на трката.[31] Го освоил тричлениот спринт за победа на воведната етапа,[31] пред соло-победата следниот ден[31] и победа на поединечниот хронометар во должина од 9 километри.[31] Педерсен бил подобар од Ван дер Пул во масовниот спринт на завршната етапа, но Ван дер Пул имал доволно разлика за победа на трката со 46 секунди пред Педерсен.[31]

 
Ван дер Пул на пат кон освојување златен медал на јуниорската друмска трка, на Светското друмско првенство 2013

Оваа форма го направила Ван дер Пул еден од фаворитите за Светските првенства,[32] каде ја предводел холандската екипа. Покрај друмската трка, Ван дер Пул настапил на јуниорскиот хронометар за Холандија, заедно со Сам Омен. Ван дер Пул завршил 50. од вкупно 84 возачи на патеката, со над минути зад крајниот светски првак Игор Декрене од Белгија.[33] На друмската трка, Ван дер Пул нападнал во последниот круг,[34] и стигнал до предводникот на трката Франк Бонамур од Франција; подоцна се оддалечил од него на завршното брдо Вија Салвијати – околу 5 километри од целта – и сам стигнал до победа за златен медал,[2] пред Педерсен и Албанецот Никај Илтјан.[35][36]

Сениорска кариера уреди

Ван дер Пул настапувал во категоријата под 23 години во велокрос сезоната 2013–14.[37] На првата трка во оваа класа, Ван дер Пул ја освоил ГП Марио де Клерк, поразувајќи го соперникот Џани Вермерш за дванаесет секунди.[38] Откако завршил трет на неговата прва трка во Светскиот куп,[39] Ван дер Пул ја освоил второта рунда од сезоната на Табор во Чешка, поразувајќи го повторно Вермерш за три секунди.[40] При тоа, Ван дер Пул станал прв возач по Нилс Алберт во 2004 година кој остварил победа во неговата прва година во категорија до 23 години.[41] Остварил и други победи во поголемите велокрос настапувања, како Рудерворде во Суперпрестиж следниот ден, доаѓајќи скоро минута пред другите возачи.[42] Го освоил сребрениот медал на Европското првенство во велокрос во Млада Болеслав во Чешка,[43] завршувајќи 23 секунди зад победникот Михаел Вантхуренхут.

Ван дер Пул станал професионалец со екипата БКСП-Пауерплус на почетокот на сезоната 2014, приклучувајќи му се на брат му Давид во екипата, потпишувајќи четиригодишен договор.[44] Пред да го направи тоа, Ван дер Пул го имал своето деби во категоријата елит на Схелдекрос Антверпен,[45] во декември 2013; Ван дер Пул настапил заедно со професионалци бидејќи немало трка до 23 години. Завршил втор на трката, пет секунди зад неговиот иден колега Нилс Алберт,[46] претекнувајќи ги Филип Валслебен и Роб Петерс во завршните метри.[47] Повторно завршил втор зад Алберт десет дена подоцна на Гран При де Стер Синт-Никлас, губејќи во меѓусебниот спринт.[48] Ја завршил 2013 со четврта победа во Суперпрестиж во сезоната.[49]

Откако завршил втор зад Ваут ван Ерт на неговата воведна трка во 2014 година на Гран При Свен Нис,[50] Ван дер Пул ја обезбедил титулата во Светскиот куп под 23 години со неговата четврта победа во сезоната, на Меморијал Романо Скоти во Рим.[51] Ја остварил првата професионална победа на Булс Класик Интернационал, поразувајќи ги Тејс ван Амеронген и Роб Петерс.[52] На неговата прва сениорска друмска трка, Ван дер Пул завршил седми на Омлоп дер Кемпен, која завршила со спринт на целта.

Неодамна започнал да настапува во крос-кантри во планински велосипедизам, поставувајќи цел да се појави на Летните олимписки игри 2020 во Токио. Во 2017 година завршил втор во Светскиот куп во Албштат зад светскиот првак Нино Шуртер. Во 2018 година ја извозел целата сезона од Светскиот куп завршувајќи втор на крај и трет на Светското првенство во Ленцерхајде, освојувајќи го државното првенство. На Европското првенство во Глазгов, Ван дер Пул настапил во крос-кантри и на друмската трка, освојувајќи го сребрениот медал на втората трка.

Достигнувања уреди

Велокрос уреди

2009–2010
2. Национално кадетско првенство
2010–2011
1.   Национално кадетско првенство
2011–2012
1.   Светско јуниорско првенство
1.   Европско јуниорско првенство
1.   Национално јуниорско првенство
1. Краен пласман Светски јуниорски куп
1. Велокрос Табор
1. Дејненкрос Коксејде
1. Велокрос Лиевин
1. ГП Адри ван дер Пул
1. Краен пласман Јуниорски Суперпрестиж
1. Велокрос Зонховен
1. Болекескрос
1. Велокрос Гавере
1. Суперпрестиж Гитен
1. Суперпрестиж Дигем
1. Вламсе Ардбејенкрос
1. Нордзекрос
Јуниорски Газет ван Антверпен
1. Гран при ван Хаселт
1. Гран при Руемур
1. Азенкрос
1. Гран при Свен Нис
1. Слејтингспрејс Остмале
1. Велокрос Калмтхут (јуниори)
2012–2013
1.   Светско јуниорско првенство
1.   Европско јуниорско првенство
1.   Национално јуниорско првенство
1. Краен пласман Светски јуниорски куп
1. Велокрос Табор
1. Велокрос П’лзењ
1. Дејненкрос Коксејде
1. Гран при Ерик де Влеминк
1. Меморијал Романо Скоти
1. Гран при Адри ван дер Пул
1. Краен пласман Јуниорски Суперпрестиж
1. Велокрос Рудерворде
1. Велокрос Зонховен
1. Болекескрос
1. Велокрос Гавере
1. Суперпрестиж Гитен
1. Суперпрестиж Дигем
1. Вламсе Ардбејенкрос
1. Нордзекрос
Јуниорски бпост банк трофеј
1. ГП Марио де Клерк
1. Велокрос Копенберг
1. Гран при Свен Нис
1. Слејтингспрејс Остмале
1. Велокрос Калмтхут (јуниори)
2013–2014
1.   Државно првенство под 23 години
1. Краен пласман Светски куп под 23 години
1. Велокрос П’лзењ
1. Дејненкрос Коксејде
1. Гран при Ерик де Влеминк
1. Меморијал Романо Скоти
2. Велокрос Намур
2. Гран при Номе
3. Кауберг Велокрос
Суперпрестиж под 23 години
1. Велокрос Рудерворде
1. Болекескрос
1. Суперпрестиж Гитен
1. Суперпрестиж Дигем
бпост банк трофеј под 23 години
1. ГП Марио де Клерк
2. Гран при ван Хаселт
2. Гран при Свен Нис
2. Краватенкрос
2. Слејтингспрејс Остмале
3. Велокрос Копенберг
3. Гран при Руемур
1. Булс Класик Интернационал (елит)
1. Вламсе Индустрипрејс Босдуин
2. Европско првенство под 23 години
2. Схелдекрос Антверпен (елит)
2. Гран при Де Стер Синт Никлас (елит)
3. Светско првенство под 23 години
2014–2015
1.   Светско првенство
1.   Државно првенство
Светски куп
1. Гран при Адри ван дер Пул
2. Велокрос Намур (под 23)
3. Дејненкрос Коксејде
3. Гран при Ерик де Влеминк (под 23)
1. Краен пласман Суперпрестиж
1. Суперпрестиж Гитен
1. Суперпрестиж Дигем
1. Вламсе Ардбејенкрос
2. Нордзекрос
3. Велокрос Рудерворде
бпост банк трофеј
1. Краватенкрос
2. ГП Марио де Клерк
2. Фландриенкрос
2. Азенкрос
1. Схелдекрос Антверпен
1. Васландкрос
1. Велокрос Левен
1. Булс Класик Интернационал
1. Судал Велокрос Мастерс Варегем
3. Вламсе Дрејвенвелдрит Оверејсе
2015–2016
1.   Државно првенство
Светски куп
1. Велокрос Намур
1. Гран при Ерик де Влеминк
1. Веокрос Лињер ен Бери
1. Гран при Адри ван дер Пул
3. Дејненкрос Коксејде
Суперпрестиж
1. Суперпрестиж Дигем
1. Вламсе Ардбејенкрос
1. Нордзекрос
бпост банк трофеј
2. Схелдекрос Антверпен
1. Вламсе Дрејвенвелдрит Оверејсе
1. Веверсмисдагкрос
1. Кастелкрос Зонебеке
2. Зилвермеркрос
2016–2017
1.   Државно првенство
1. Краен пласман Суперпрестиж
1. Суперпрестиж Гитен
1. Велокрос Зонховен
1. Велокрос Рудерворде
1. Велокрос Гавере
1. Суперпрестиж Дигем
1. Вламсе Ардбејенкрос
1. Нордзекрос
2. Гран при де ла Регион Валон
ДВВ Верзекеринген Трофеј
1. Фландриенкрос
1. Схелдепрејс Антверпен
1. Краватенкрос
Брико Крос Трофеј
1. Беренкрос
1. Велокрос Восенхол-Малдегем
1. Вестингкрос
1. ГП ван Брабант
1. Зилвермеркрос
1. Вламсе Дрејвенвелдрит Оверејсе
1. Национале Велокрос Отегем
1. Велокрос Левен
2. Светско првенство
2. Европско првенство
2. Нилс Алберт
2. Слејтингспрејс Остмале
8. Краен пласман Светски куп
1. Кауберг Велокрос
1. Полдеркрос Зевен
1. Велокрос Намур
2017–2018
1.   Европско првенство
1.   Државно првенство
1. Краен пласман Светски куп
1. Џингл Крос Ајова
1. Ватерло Висконсин
1. Дејненкрос Коксејде
1. КросДенмарк
1. Гран при Ерик де Влеминк
1. Гран при Номе
1. Гран при Адри ван дер Пул
2. Полдеркрос Зевен
3. Велокрос Намур
1. Краен пласман ДВВ Верзекеринген Трофеј
1. Велокрос Копенберг
1. Фландриенкрос
1. Гран при Руемур
1. Схелдекрос Антверпен
1. Азенкрос
1. Гран при Свен Нис
1. Краватенкрос
2. ГП Марио де Клерк
1. Краен пласман Суперпрестиж
1. Суперпрестиж Гитен
1. Велокрос Зонховен
1. Велокрос Рудерворде
1. Суперпрестиж Дигем
1. Вламсе Ардбејенкрос
1. Нордзекрос
3. Велокрос Гавере
Брико Крос Трофеј
1. ГП Стад Екло
1. Беренкрос
1. Полдерскрос
1. Вестингкрос
2. Силвестеркрос
1. Трек куп
1. ГП ван Брабант
1. Вламсе Дрејвенвелдрит Оверејсе
1. Национале Велокрос Отегем
1. Слејтингспрејс Остмале
3. Светско првенство
2018–2019
1.   Светско првенство
1.   Европско првенство
1.   Државно првенство
3. Краен пласман Светски куп
1. Велокрос Берн
1. Велокрос Табор
1. Дејненкрос Коксејде
1. Велокрос Намур
1. Гран при Ерик де Влеминк
1. Гран при Адри ван дер Пул
1. Краен пласман Суперпрестиж
1. Суперпрестиж Гитен
1. Велокрос Бом
1. Велокрос Рудерворде
1. Велокрос Гавере
1. Велокрос Зонховен
1. Суперпрестиж Дигем
1. Вламсе Ардбејенкрос
1. Нордзекрос
1. Краен пласман ДВВ Трофеј
1. Нил Јармаркт Велокрос
1. Фландриенкрос
1. Схелдекрос Антверпен
1. Азенкрос
1. Гран при Свен Нис
1. Брисел
1. Краватенкрос
Брико Крос
1. Беренкрос
1. ГП Марио де Клерк
1. Велокрос Восенхол-Малдегем
1. Вестингкрос
1. Амбианскрос
1. Васландкрос
1. Велокрос Отегем

друмски велосипедизам уреди

2011
1.   Национално младинско хронометарско првенство
2012
1. Краен пласман Ронде де Вале
1. Пласман за млад возач
1. Планински пласман Трофео Карлсберг
2. Ремушамп-Фериер-Ремушамп
3. Гран при Бати-Метало
2013
1.   Светско јуниорско друмско првенство
1.   Националн јуниорско друмско првенство
1.   Краен пласман Гран при Риблиланд
1.   Бодовен пласман
1. Етапа 1
1. Етапа 2
1. Етапа 3 (ITT)
1. Краен пласман Ен‘Тернасионал-Рон Алп-Валроми
1. Етапа 1
1. Етапа 4
1. Краен пласман Трофеј Сентр Морбијан
1. Бодовен пласман
1. Етапа 1
2. Краен пласман Гран при Женерал Патон
1. Бодовен пласман
1. Планински пласман
1. Етапа 2
3. Краен пласман Кур де ла По (јуниори)
1. Етапа 1
2014
1.   Краен пласман Балтичка тура
1.   Бодовен пласман
1.   Пласман за млад возач
1. Етапа 4
1. Ронде ван Лимбург
6. Краен пласман Трка Алзас
1. Етапа 3
7. Омлоп дер Кемпен
10. Светско првенство под 23 години
2015
4. Краен пласман Трка Алзас
6. Краен пласман Трка околу Белгија
6. Сиркут де Валони
2016
8. Ронде ван Лимбург
2017
1.   Краен пласман Букл де ла Мајен
1. Етапа 2
1. Етапа 3
1. Етапа 2 Трка околу Белгија
1. Дварс дор хет Хагеланд
2. Велосипедски класик Брухе
2018
1.   Национално друмско првенство
1.   Краен пласман Букл де ла Мајен
1. Етапа 1
1. Ронде ван Лимбург
Арктичка трка на Норвешка
1.   Бодовен пласман
1. Етапа 1
1. Етапа 4
2.   Европско друмско првенство
2019
1. Амстел Голд Рејс
1. Дварс дор Вландерен
1. Брабантсе Пејл
1. Гран при де Денен
1. Етапа 1 Трка Анталија
4. Трка околу Фландрија
4. Гент-Вевелгем
10. Краен пласман Сиркут де ла Сарт
1. Етапа 1

планински велосипедизам уреди

2016
1. Етапа 2 Кипар Саншајн Куп #1
2017
1.   Краен пласман Белгиски МТБ Челинџ
1. Етапа 1
1. Етапа 2
Светски куп
2. Албштат
8. Нове Мјесто
4. Светско првенство во маратон
2018
1.   Државно првенство во крос-кантри
2. Краен пласман Светски куп
3. Албштат
3. Вал ди Сол
3. Валнор
3.   Светско првенство во крос-кантри
2019
1.   Краен пласман Белгиски МТБ Челинџ
1. Пролог
1. Етапа 1
1. Етапа 2
1. Етапа 3
Светски куп
1. Нове Мјесто
2. Албштат

Наводи уреди

  1. ↑ „Corendon-Circus maakt plannen voor 2019 bekend!“ [Corendon-Circus announces plans for 2019!]. Корендон-Циркус (холандски). Team Ciclismo Mundial BVBA. 18 декември 2018. Архивирано од изворникот на 2019-01-11. Посетено на 12 јануари 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Браун, Грегор (28 септември 2013). „Mathieu van der Poel wins junior road Worlds title“. Cycling Weekly. IPC Media. Посетено на 2 ноември 2013.
  3. ↑ 3,0 3,1 Баг, Крис; Вардарос, Кристин (28 јануари 2012). „Mathieu van der Poel Wins First Race of the World Championship in Koksijde“. Cyclocross Magazine. PFS. Посетено на 2 ноември 2013.
  4. ↑ „Mathieu Van Der Poel defends junior world cyclocross title“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 2 февруари 2013. Посетено на 2 ноември 2013.
  5. ↑ „Mathieu van der Poel claims Dutch title“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 1 јули 2018. Посетено на 1 јули 2018.
  6. ↑ Декалуве, Брехт (3 април 2019). „Instinct delivers Van der Poel to victory in Dwars door Vlaanderen“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 21 април 2019.
  7. ↑ Лонг, Џони (17 април 2019). „Mathieu van der Poel shows incredible strength to win De Brabantse Pijl 2019“. Cycling Weekly. TI Media. Посетено на 21 април 2019.
  8. ↑ „Mathieu Van der Poel wins Amstel Gold Race“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 21 април 2019. Посетено на 21 април 2019.
  9. ↑ 9,0 9,1 „Broers Van der Poel beiden kampioen“ [Brothers Van der Poel are both champions]. De Gelderlander (холандски). Koninklijke Wegener NV. 13 јануари 2013. Архивирано од изворникот на 4 ноември 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  10. ↑ „Le petit-fils de Raymond Poulidor champion du monde juniors“ [The grandson of Raymond Poulidor is junior world champion]. RFI.fr (француски). Radio France Internationale. 28 септември 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  11. ↑ „1957–1966: Anquetil 5–0 Poulidor“. BBC Sport. BBC. 29 јуни 2005. Посетено на 3 ноември 2013.
  12. ↑ Хазен, Барт; Мак, Џејми (10 јануари 2010). „Erik Kramer and David van der Poel Dutch National Champions in the Youth Categories“. Cyclocross Magazine. PFS. Посетено на 3 ноември 2013.
  13. ↑ „Van Aert victorious in Junior race“. Cyclingnews.com. Future plc. 9 октомври 2011. Посетено на 3 ноември 2013.
  14. ↑ „Van der Poel wins Dutch junior 'cross title“. Cyclingnews.com. Future plc. 8 јануари 2012. Посетено на 3 ноември 2013.
  15. ↑ „Van der Poel takes junior title“. Cyclingnews.com. Future plc. 6 ноември 2011. Посетено на 3 ноември 2013.
  16. ↑ Ситон, Ден (28 јануари 2012). „Mathieu van der Poel takes worlds Junior CX title“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Посетено на 3 ноември 2013.
  17. ↑ Жаше, Фредерик (12 август 2012). „Ronde des Vallées à Hémonstoir — Et. 3: Classements“ [Ronde des Vallées à Hémonstoir — Stage 3 Classification]. Directvelo (француски). Association Le Peloton. Посетено на 3 ноември 2013.
  18. ↑ „Final Results / Résultats finaux: Road Race Men Juniors / Course en ligne Hommes Junior“ (PDF). Sport Result. Tissot Timing. 23 септември 2012. Архивирано од изворникот (PDF) на 4 ноември 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  19. ↑ Мињо, Александар (25 февруари 2013). „Van der Poel termine la saison invaincu!“ [Van der Poel finished the season undefeated!]. Cyclism'Actu (француски). Swar Agency SPRLS. Посетено на 3 ноември 2013.
  20. ↑ „Van der Poel repeats as European junior champion“. Cyclingnews.com. Future plc. 3 ноември 2012. Посетено на 3 ноември 2013.
  21. ↑ Вајсло, Лаура (4 февруари 2013). „Dutch top medal count at Louisville 'cross Worlds“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 3 ноември 2013.
  22. ↑ Жаше, Николас (2 мај 2013). „Course de la Paix Juniors — Et. 1: Classements“ [Course de la Paix Juniors — Stage 1 Classification]. Directvelo (француски). Association Le Peloton. Посетено на 3 ноември 2013.
  23. ↑ „The yellow Pedersen has closed up the Course de la Paix winning“. Závod míru juniorů. CK Slavoj Terezín. 10 мај 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  24. ↑ 24,0 24,1 „UCI Juniors Nations Cup: The Danish increase lead“. UCI.ch. Меѓународен велосипедистички сојуз. 12 јули 2013. Посетено на 3 ноември 2013.[мртва врска]
  25. ↑ 25,0 25,1 „Wëntger Gemengeblad N°24“ [Wincrange Municipal Bulletin No. 24] (Portable Document Format). Wincrange.lu (луксембуршки). Administration Communale de Wincrange. септември 2013. стр. 21. Посетено на 3 ноември 2013.[мртва врска]
  26. ↑ Жаше, Николас (11 јули 2013). „Ain'Ternational Valromey Tour — Et. 1: Classements“ [Ain'Ternational Valromey Tour — Stage 1 Classification]. Directvelo (француски). Association Le Peloton. Посетено на 3 ноември 2013.
  27. ↑ „Mathieu Van der Poel wint Tour du Valromey“ [Mathieu Van der Poel wins Tour du Valromey]. BN DeStem (холандски). Koninklijke Wegener NV. 14 јули 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  28. ↑ Жаше, Фредерик (14 јули 2013). „Ain'Ternational Valromey Tour — Et. 4: Classements“ [Ain'Ternational Valromey Tour — Stage 4 Classification]. Directvelo (француски). Association Le Peloton. Посетено на 3 ноември 2013.
  29. ↑ „Welten beste nieuweling in Chaam“ [Welten best newcomer in Chaam]. Brabants Dagblad (холандски). Koninklijke Wegener NV. 24 јули 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  30. ↑ 30,0 30,1 „UCI Juniors Nations Cup: France takes the lead in Brittany“. UCI.ch. Меѓународен велосипедистички сојуз. 7 август 2013. Архивирано од изворникот на 7 октомври 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 „Holländer Mathieu van der Poel überlegener Sieger — GP Rüebliland ging in Brugg zu Ende“ [Dutchman Mathieu van der Poel, the clear winner — GP Rüebliland went to Brugg to end]. Radsport.ch (германски). Elite Timing GmbH. 2 септември 2013. Архивирано од изворникот на 4 ноември 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  32. ↑ Браун, Грегор (28 септември 2013). „Logan Owen came close, but picked "the wrong moment to go"“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2015-02-03. Посетено на 3 ноември 2013.
  33. ↑ Стоукс, Шејн (24 септември 2013). „Decraene earns junior title for Belgium“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 3 ноември 2013.
  34. ↑ „Mathieu van der Poel wins junior men's road race title“. Sky Sports. BSkyB. 28 септември 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  35. ↑ Фаранд, Стивен (28 септември 2013). „Van der Poel wins junior men's world title“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 3 ноември 2013.
  36. ↑ Аткинс, Бен (28 септември 2013). „Mathieu van der Poel confirms cross talent to take junior road rainbow“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 3 ноември 2013.
  37. ↑ Кејс, Крис (2 февруари 2013). „Mathieu Van Der Poel v. Logan Owen: A tale of two juniors whose ending has yet to be written“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Посетено на 3 ноември 2013.
  38. ↑ Eeckhaut, Dimitri (13 октомври 2013). „Mathieu van der Poel meteen beste belofte in Ronse“ [Mathieu van der Poel immediately best promise in Ronse]. Het Laatste Nieuws (холандски). De Persgroep Nederland. Посетено на 3 ноември 2013.
  39. ↑ „Vanthourenhout wins World Cup in Valkenburg“. Cyclingnews.com. Future plc. 20 октомври 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  40. ↑ „Mathieu van der Poel prevails in Tabor World Cup“. Cyclingnews.com. Future plc. 26 октомври 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  41. ↑ Хајмас, Питер (27 октомври 2013). „Van der Poel quickly transitions to top of U23 cyclo-cross“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 3 ноември 2013.
  42. ↑ „Van der Poel victorious in first Superprestige round“. Cyclingnews.com. Future plc. 27 октомври 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  43. ↑ „Van der Poel kan kunststukje niet herhalen bij EK beloften“ [Van der Poel can not repeat feat at European Championships for Prospects]. Algemeen Dagblad (холандски). AD NieuwsMedia. Algemeen Nederlands Persbureau. 3 ноември 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  44. ↑ „Broers Van der Poel worden prof bij BKCP“ [Brothers Van der Poel to be pros with BKCP]. Sporza (холандски). Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie. 20 септември 2013. Архивирано од изворникот на 3 ноември 2013. Посетено на 3 ноември 2013.
  45. ↑ Мур, Кајл (8 декември 2013). „Young crossers Van der Poel and Van Aert confirming talent“. VeloNation. VeloNation LLC. Архивирано од изворникот на 2020-07-08. Посетено на 8 декември 2013.
  46. ↑ „Albert triumphs at Scheldecross“. Cyclingnews.com. Future plc. 7 декември 2013. Посетено на 8 декември 2013.
  47. ↑ Мур, Кајл (7 декември 2013). „Albert triumphs in Scheldecross at Antwerp in BKCP sweep“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 8 декември 2013.
  48. ↑ „Fotofinish bezorgt Niels Albert zege tegen Mathieu Van der Poel“ [Photo finish gives Niels Albert win against Mathieu Van der Poel]. Sportwereld–Het Nieuwsblad (холандски). Corelio. 18 декември 2013. Посетено на 29 декември 2013.
  49. ↑ „Mathieu van der Poel wins Superprestige Diegem“. Cyclingnews.com. Future plc. 29 декември 2013. Посетено на 29 декември 2013.
  50. ↑ „Van Aert wins GP Sven Nys U23“. Cyclingnews.com. Future plc. 1 јануари 2014. Посетено на 5 јануари 2014.
  51. ↑ „Van der Poel powers to World Cup victory in Rome“. Cyclingnews.com. Future plc. 5 јануари 2014. Посетено на 5 јануари 2014.
  52. ↑ „Mathieu van der Poel wins Boels Classic Internationale Cyclo-cross Heerlen“. Cyclingnews.com. Future plc. 16 февруари 2014. Посетено на 25 мај 2014.

Надворешни врски уреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Матје_ван_дер_Пул&oldid=4889143“