Долно Коњаре

село во Општина Куманово

Долно Коњаре — населба во Општина Куманово.

Долно Коњаре
Долно Коњаре во рамките на Македонија
Долно Коњаре
Местоположба на Долно Коњаре во Македонија
Долно Коњаре на карта

Карта

Координати 42°10′11″N 21°42′5″E / 42.16972° СГШ; 21.70139° ИГД / 42.16972; 21.70139
Општина Куманово
Население 330 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО
Долно Коњаре на општинската карта

Атарот на Долно Коњаре во рамките на општината
Долно Коњаре на Ризницата

Географија и местоположба

уреди

Населбата се наоѓа на територијата на Општина Куманово, недалеку од градот, во северен правец, на оддалеченост од околу четири километри и веќе припаѓа на рурбална зона на централното место. Селото е рамничарско, на надморска височина од 340 метри. Лежи непосредно до патот Куманово - Белград. Атарот зафаќа простор од 10,7 км2. На него доминира обработливото земјиште на површина од 935,3 ха, на пасишта отпаѓаат 30,9 ха, а на шумите 32,1 ха. Селото има полјоделска функција. Во него работи основно училиште до IV одделение, има продавници и угостителски објекти.

Историја

уреди

Население

уреди
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948254—    
1953369+45.3%
1961552+49.6%
1971998+80.8%
19811.050+5.2%
ГодинаНас.±%
19911.116+6.3%
19941.159+3.9%
20021.286+11.0%
2021330−74.3%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Долно Коњаре живееле 56 жители, сите Македонци.[2] Според секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Долно Коњаре имало 120 Македонци, патријаршисти.[3]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 100 Македонци.[4]

Според пописот од 2002 година во населбата живеат 1.286 жители од кои Македонци 669, Албанци 91, Срби 516, Роми 2 и 8 останати.[5]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 330 жители, од кои 214 Македонци, 1 Албанец, 28 Срби, 1 останат и 86 лица без податоци.[6]

На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[7]

Година Македонци Албанци Турци Роми Власи Срби Бошњаци Ост. б.п. Вкупно
1948 254
1953 227 141 ... 1 369
1961 412 ... ... 137 ... 3 552
1971 813 1 ... 180 ... 4 998
1981 568 90 369 ... 23 1.050
1991 628 3 450 35 1.116
1994 556 93 3 496 11 1.159
2002 669 91 2 516 8 1.286
2021 214 1 28 1 86 330

Родови

уреди

Долно Коњаре е македонско-српско село.

Според истражувањата од 1965 година, родови во селото се:

Родови од Србија

  • Николиќи (1 к.) доселени се од селото Калово во Горна Пчиња; Јовановиќи (4 к.), Јовановиќи (3 к.), Цветковиќи 1 (2 к.), Цветковиќи (2 к.), Вучковиќи (1 к.) и Петровиќи (1 к.) доселени се од селото Рудиње кај Пирот; Манчиќи (6 к.) и Стојановиќи (3 к.) доселени се од селото Присијани кај Пирот; Марковиќи (3 к.) доселени се од во 1924 година од селото Каменик кај Пирот; Лазаревиќи (3 к.) доселени се во 1935 година од селото Темска кај Пирот; Божо (1 к.) доселени се од селото Опаје. А таму малку порано од околината на Пирот.

Родови од Македонија

  • Јаќимовиќи (1 к.) доселени се во турско време од селото Думановце; Спасовски (4 к.) доселени се во 1926 година од селото Петралица кај Крива Паланка; Стеванови (2 к.) доселени се од исто место со Спасовски, но овие се доселени 4 години подоцна; Симоновски (1 к.) доселени се во 1936 година од селото Гиновци кај Крива Паланка; Петковски (4 к.) доселени се во 1946 година од селото Радибуш кај Крива Паланка; Митровиќи (4 к.) и Накиќи (2 к.) доселени се од селото Рамно; Илија (1 к.) и Мара (1 к.) доселени се од селото Орах; Душан (1 к.) и Саво (1 к.) доселени се од селото Рамно; Добре (1 к.), Добре (1 к.) и Јордан (1 к.) доселени се од селото Малотино; Јаневи (1 к.), Љубе (1 к.) и Славко (1 к.) доселени се од селото Четирце; Стојанови (2 к.) доселени се од селото Рамно; Спасини (2 к.) доселени се од селото Пелинце; Боне (1 к.) доселени се од селото Облавце; Здравко (1 к.) доселени се од селото Никуљане; Петруш (1 к.) доселени се од селото Табановце; Петко (1 к.) доселени се од селото Радибуш кај Крива Паланка; Благоја (1 к.) доселени се од селото Жегљане.[8]

Општествени установи

уреди

Културни и природни знаменитости

уреди
Цркви[9]

Извори

уреди
  • М. Панов (1998) - Енциклопедија на селата во Република Македонија

Наводи

уреди
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 217.
  3. Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne. Avec deux cartes ethnographiques, Paris, 1905, pp. 126-127.
  4. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  5. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  6. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  7. Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
  8. Трифуноски, Јован (1974). Кумановска област. Скопје.
  9. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  10. Осветување на камен темелник за нов храм на Вознесението Христово во Куманово
  11. Осветување на храм на Вознесение Христово во село Долно Коњаре

Надворешни врски

уреди