Долна Лешница
Долна Лешница — село во Општина Желино, во околината на градот Тетово.
| Долна Лешница | |
  Долна Лешница Местоположба на Долна Лешница во Македонија
Долна Лешница на карта
| |
| Координати 41°57′24″N 21°3′37″E / 41.95667° СГШ; 21.06028° ИГД | |
| Регион | Долни Полог |
| Општина |  Желино
|
| Население | 430 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 28023 |
| Надм. вис. | 747 м |
|
Долна Лешница на општинската карта  Атарот на Долна Лешница во рамките на општината | |
 Долна Лешница на Ризницата
| |
Географија и местоположба уреди
Селото е дел од регионот Долни Полог. Долна Лешница се наоѓа на западните падини на Сува Гора. Во близина на селото се наоѓаат Горна Лешница, Добарце и Ларце.
Историја уреди
Во XIX век селото било дел од Тетовската каза на Отоманското Царство.
Население уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Долна Лешница живееле 225 жители, од кои 145 Албанци, 55 Македонци и 25 Роми.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во Долна Лешница имало 96 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[3]
Според Афанасиј Селишчев во 1929 година, селото е дел од Желинска општина и имало 17 куќи и 144 жители, Македонци и Албанци.[4]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 100 Македонци и 100 Албанци.[5]
Според попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 625 жители, од кои 615 Албанци и 10 останати.[6]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 430 жители, од кои 415 Албанци и 15 лица без податоци.[7]
На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[8]
| Година | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Власи | Срби | Бошњаци | Ост. | б.п. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | 280 |
| 1953 | 171 | 150 | — | — | — | 2 | ... | 1 | — | 324 |
| 1961 | 212 | 183 | 8 | ... | ... | — | ... | 2 | — | 405 |
| 1971 | 132 | 270 | — | — | ... | 3 | ... | 4 | — | 409 |
| 1981 | — | 541 | — | — | — | — | ... | 5 | — | 546 |
| 1991 | — | 6 | — | — | — | — | ... | — | — | 6 |
| 1994 | — | 582 | — | — | — | — | ... | — | — | 582 |
| 2002 | — | 615 | — | — | — | — | — | 10 | — | 625 |
| 2021 | — | 415 | — | — | — | — | — | 15 | — | 430 |
Родови уреди
Според истражувањата од 1947 година, родови во селото:
Македонски
- Дамјановци (4 к.) потекнуваат од основачот на родот Дамјан кој се доселил од Прилепско. Го знаат следното родословие: Сатир (жив на 76 г. во 1947 година) Ристе-Наум-Трипун-Дамјан, кој се доселил во селото. Имаат иселеници во Тетово (едно семејство) и во Бугарија (едно семејство).
- Кузмановци (5 к.) доселени се од Порече (од Сушица или Брезница). Го знаат следното родословие: Тоде (жив на 67 г. во 1947 година) Павле-Стојан-Кузман, кој се доселил во селото. Имаат иселеници во Тетово (Мисо Стојановски) и (Смиљаноски), Брвеница (Тасески), Јегуновце (Пепелкои) и во Туденце (Гале).
- Аврамовци или Грци (6 к.) доселени се од некое место во Егејска Македонија. Имаат иселеници во Тетово (четири семејства).
- Призренци (4 к.) потекнуваат од селото Драјчиќи во Средска, Косово. Од таму се иселиле во Тетово, па во 1913 година се населиле во селото Долна Лешница. Нивното потекло е српско, но измешани се со македонското население во селото. Имаат иселеници во Тетово (едно семејство) и во Сиричино.
Албански
- Чурнак (13 к.) први муслимански доселеници. Доселени се од северна Албанија. Го знаат следното родословие: Осман (жив на 65 г. во 1947 година) Мерсел-Џелил-Исен, основачот на родот. Имаат иселеници во Тетово (едно семејство).
- Драве (6 к.) доселени се од селото Желино. Подалечно потекло од северна Албанија.
- Габер (1 к.) доселени се од Љума во северна Албанија. Имаат иселеници во Тетово (таму изумреле) и во Порој.[9]
Самоуправа и политика уреди
Избирачко место уреди
Во селото постои избирачкото место бр. 2112 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[10]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 633 гласачи.[11]
Општествени установи уреди
Селската џамија била изградена на почетокот на XX век и тоа првобитно веднаш до тогаш разрушената црква „Св. Никола“. Кога во 1925 година, македонското население повторно ги откопало темелите на разрушената црква и на истото место ја обновиле, Албанците веднаш ја срушиле џамијата и изградиле нова, но овој пат во нивното маало.[12]
- Цркви[13]
- Црква „Св. Никола“ — главната селска црква, реновирана во 2012.[14][15]
Поврзано уреди
Наводи уреди
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 212.
- ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, рр. 122-123.
- ↑ Селищев, Афанасий. Полог и его болгарское население. Исторические, этнографические и диалектологические очерки северо-западной Македонии, София, 1929, стр. 24.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован (1976). Полог: антропогеографска проучавања. Белград: САНУ.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Trifunovski, Jovan F. (1976). Polog (Etudes Anthropogeographiques) (француски) (1. изд.). Belgrad: Academie Serbe des Sciences et des Art.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ „Во тетовско осквернавена црква“. Либертас. 5 септември 2012. Посетено на 2012-09-05.[мртва врска]
- ↑ 2012.9 мај Оштетена црквата во Тетовска Долна Лешница. Непознат сторител со тврд предмет континуирано ги оштетувал фреските од црквата „Свети Никола“ на почетокот на септември. На црквата се скршени три прозорци и во моментов се наоѓа во реконструкција. plusinfo.mk Архивирано на 7 септември 2012 г.
Надворешни врски уреди
- Сателитска снимка на Долна Лешница на Карти на Гугл