Борботско
Борботско (грчки: Επταχώρι, Ептахори; до 1926 г. Βουρβουτσικόν, Вурвуцикон[2]) — село во Костурско, Егејска Македонија, денес во општината Нестрам на Костурскиот округ во Западна Македонија, Грција. Населението брои 187 жители (2021).
| Борботско Επταχώρι | |
|---|---|
 Поглед на селото | |
  Борботско | |
|
Местоположба во областа   Борботско | |
| Координати: 40°14′N 21°2′E / 40.233° СГШ; 21.033° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Западна Македонија |
| Округ | Костур |
| Општина | Нестрам |
| Општ. единица | Аренес |
| Надм. вис. | 860 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 187 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија и местоположба
уредиСелото е сместено на пазувите на планината Грамошта, околу 40 км југозападно од градот Костур, на надморска височина од 860 м. Крај селото минува патот кој води за Коница и Лапчишта.[3] Во непосредна близина на селото е сместен мостот Куцумбли.
Историја
уредиВо Отоманското Царство
уредиВо постаро време селото претставувало чисто македонска населба, која била напуштена во воените години, а потоа била населена со Грци дојдени од Епир како сточари.[3]
Во XIX век Борботско било седиште на нахија која опфаќала неколку околни села.[3]
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900, во Борботско живееле 1.750 Грци.[4] На Картата на Битолскиот Вилает од 1901 г. Борботско е заведено како грчко село со 160 куќи.[5]
По податоците на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Борбатско (Borbatsko) има 2.000 Грци и работело едно прогимназијално и едно основно грчко училиште.[6] Според грчки извори, во 1905 г. Вурвутико имало 1.400 жители Грци.[7]
Во Грција
уредиПо Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор, кога броело 869 жители. [3]
Во 1926 година, името на селото било променето во Ептахори (Επταχώρι).
Во текот на Граѓанската војна, селото тешко настрадало и било напуштено од неговите жители. По војната селото било обновено. [3]
Стопанство
уредиПоради планинскиот карактер на селото, главно занимање на населението е шумарство. Денес, Борботско претставува стопански центар, во кој луѓе од околните села доаѓаат на пазар.[3]
Население
уредиВо пописот од 1913 година, селото било забележано со 869 жители, во 1920 година со 657 жители, во 1928 година со 732, а во 1940 година со 947. Селото наполно настрадало и било целосно напуштено за време на Граѓанската војна. По завршувањето на војните било повторно обновено. Во 1951 година било забележано веќе со 595 жители, во 1961 година имало 622, во 1971 година 438, во 1981 година 368, а во 1991 година 432 жители.[3]
Во пописот спроведен во 2001 година, селото било попишано со 293 жители. Во најновиот спроведен попис од 2011 година во Грција, селото било забележано со 295 жители.
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 947 | 595 | 622 | 438 | 368 | 432 | 293 | 295 | 187 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика
уредиБорботско припаѓа на општинската единица Аренес со седиште во селото, која припаѓа на поголемата општина Нестрам, во округот Костур. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Борботско, во кој е единствено село.
Културни и природни знаменитости
уреди- Верски објекти
- Борботски манастир („Св. Ѓорѓи“) од 1625 г.
- Мостови
- Борботски мост
- Куцумбли — мост меѓу Борботско и Жужел
Личности
уредиРодени во Борботско
- Димитриос Борбоѕиотис — зограф
- Јоргос Јанулис (1915 - 1948) — комунистички деец
- Николаос Голецис — учесник во Грчка војна за независност
Наводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Πανδέκτης: Vourvoutsikon -- Eptachori“. pandektis.ekt.gr. Посетено на 2023-07-17.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 10.
- ↑ „Makedonija. Etnografija i statistika - 2.43“. macedonia.kroraina.com. Посетено на 2023-08-01.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 100.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.182-183.
- ↑ „Mapping Migration in Kastoria, Macedonia. Eptahori“. Архивирано од изворникот на 2007-07-26. Посетено на 2023-08-01.
