Аргулица
Аргулица — село во Општина Карбинци, сместено во околината на градот Штип.
| Аргулица | |
Поглед на селото | |
  Аргулица Местоположба на Аргулица во Македонија
Аргулица на карта
| |
| Координати 41°49′09″N 22°16′45″E / 41.81917° СГШ; 22.27917° ИГД | |
| Регион |  Источен
|
| Општина |  Карбинци
|
| Население | 178 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 2207 |
| Повик. бр. | 032 |
| Шифра на КО | 30001 |
| Надм. вис. | 325 м |
|
Аргулица на општинската карта  Атарот на Аргулица во рамките на општината | |
 Аргулица на Ризницата
| |
Географија и местоположба
уредиСелото се наоѓа во северниот дел на територијата на Општина Карбинци, а нејзиниот атар се издига на северните огранки на планината Плачковица.[2] Селото е ридско, на надморска височина од 325 метри. Од градот Штип е оддалечено 15 километри.[2]
Историја
уредиВо XIX век, Аргулица било село во Штипската каза на Отоманското Царство.
Стопанство
уредиАтарот зафаќа простор од 8,2 км2. На него преовладува обработливото земјиште на површина од 611 хектари, на пасиштата отпаѓаат 138,7 хектари, додека на шумите отпаѓаат само 9,9 хектари.[2]
Селото, во основа, има полјоделска функција. Во селото има земјоделска задруга, фабрички погон и продавници.[2]
И денес, во селото работи млин и фабриката „Фруктана“.
-
Млин Аргулица -
Фабрика „Фруктана“
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото имало 225 жители, сите Турци.[3] Според Димитар Гаџанов, во 1916 година во селото живееле 120 жители, сите Турци.[4]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 400 Турци, 100 Македонци и 25 до 50 Власи.[5]
Селото е средно по големина, со намалување на бројот на населението. Така, во 1961 година броело 774 жители, а во 1994 година бројот се намалил на 426 жители, од кои 407 биле Македонци, 15 Турци и 7 жители Власи.[2]
Според пописот од 2002 година, во селото Аргулица живееле 315 жители, од кои 303 Македонци, 2 Власи и 2 останати.[6]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 178 жители, од кои 97 Македонци, 8 Турци и 73 лица без податоци.[7]
Низ годините ова било вкупното население и етничка припадност на населението во Аргулица:
| Година | Македонци | Турци | Роми | Власи | Срби | Ост. | б.п. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | — | 588 |
| 1953 | 564 | 76 | 7 | 35 | 0 | 0 | — | 682 |
| 1961 | 695 | 7 | — | — | 0 | 42 | — | 744 |
| 1971 | 775 | 7 | 0 | — | 3 | 8 | — | 793 |
| 1981 | 570 | 12 | 3 | 10 | 2 | 1 | — | 598 |
| 1991 | 412 | 18 | 3 | 7 | 0 | 1 | — | 441 |
| 1994 | 404 | 15 | 0 | 7 | 0 | 0 | — | 426 |
| 2002 | 303 | 8 | 0 | 2 | 0 | 2 | — | 315 |
| 2021 | 97 | 8 | 0 | 0 | 0 | 0 | 73 | 178 |
* Извор: Државен завод за статистика на Република Македонија (1948-2021), според податоци од официјалните пописи во соодветните години
Општествени установи
уреди- Поранешно основно училиште
- Амбуланта
Самоуправа и политика
уредиСелото влегува во рамките на Општина Карбинци, која била една од ретките општини кои не биле променети по новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото исто така се наоѓало во Општина Карбинци.
Во периодот од 1965 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Штип. Селото припаѓало на некогашната општина Штип во периодот од 1955 до 1965 година.
Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната Општина Карбинци, во која покрај селото Аргулица, се наоѓале и селата Бурилчево, Караорман, Карбинци, Козјак, Кучичино, Припечани, Руљак, Таринци и Црвулево. Селото било седиште на некогашната Општина Аргулица во периодот 1950-1952, во која влегувале селата Аргулица, Бурилчево, Карбинци, Козјак, Кучичино, Припечани, Руљак и Црвулево.
Избирачко место
уредиВо селото се наоѓа избирачкото место бр. 2325 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на амбулантата.[8]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 215 гласачи.[9]
На парламентарните избори во 2020 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 225 гласачи.[10]
Културни и природни знаменитости
уреди
- Археолошки наоѓалишта[11]
- Селски Гробишта — могила од римско време; и
- Тупан Куле — могила од римско време.
- Цркви
- Црква „Св. Илија“ — главна селска црква;
- Црква „Рождество на Пресвета Богородица“ — црква во изградба во близина на Аргуличкиот манастир „Вознесение Христово; и
- Црква „Св. Петка“ — помала селска црква, манастирска црква на истоимениот манастир.
- Параклиси
- Параклис „Дванаесет Апостоли“ — параклис во рамките на Аргуличкиот манастир „Вознесение Христово; и
- Параклис „Покров на Пресвета Богородица“ — параклис во селото.
- Манастири
- Аргулички манастир „Вознесение Христово“ — манастир каде се наоѓа параклисот „Дванаесет Апостоли“;
- Аргулички манастир „Св. Јован Крстител и Св. Атанасиј“ — манастир во близина на селото (во изградба); и
- Аргулички манастир „Св. Петка“ — манастир на патот кон селото Бурилчево.
- Свети води
- Света вода „Св. Јован и Св. Харалампиј“ — света вода во близина на Аргуличкиот манастир „Вознесение Христово; и
- Света вода „Св. Ѓорѓи“ — света вода на влезот во селото.
-
Аргулички манастир „Вознесение Христово“ -
Црква „Св. Петка“ -
Црква „Рождество на Пресвета Богородица“ -
Света вода „Св. Ѓорѓи“
_15.jpg)
Галерија
уреди-
Лулашки во селото -
Улица во селото -
Поглед на селото -
Споменик на НОБ -
Задружен дом -
Штрково гнездо
Наводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 13. Посетено на 23 февруари 2021.
- ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 231.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 240.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 23 февруари 2021.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 23 февруари 2021.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Предвремени избори за пратеници 2020“. Архивирано од изворникот на 2020-07-15. Посетено на 23 февруари 2021.
- ↑ Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 428. ISBN 9989-649-28-6.
