Алфа Лисица ( α Vulpeculae, скратено Alpha Vul, α Vul ), официјално наречена Ансер /ˈænsər/, е најсветлата ѕвезда во соѕвездието Лисица .[9] Таа се наоѓа на одалеченост од околу 291 светлосна година од Земјата . Формира широк оптичка двоѕвезда со 8 Лисица .[10]

α Лисица
Локација на α Лисица (заокружено)
Податоци од набљудување
Епоха J2000.0      Рамноденица J2000.0
Соѕвездие Лисица
Ректасцензија 19ч 28м &1000000000042329900000042,3299с[1]
Деклинација +24° 39′ &1000000000005366100000053,661″[1]
Прив. величина (V) 4.40[2]
Особености
Развојна фаза црвен џин[3]
Спектрален тип M1 III[4]
U−B Боен показател +1.81[2]
B−V Боен показател 1.487[5]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−84,91 ± 0,26[5] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: −126,197 ± 0,071[1] млс/г
Дек.: −106,865 ± 0,111[1] млс/г
Паралакса (π)11.2238 ± 0.1129[1] млс
Оддалеченост291 ± 3 сг
(89,1 ± 0,9 пс)
Апсолутна величина (MV)−0.36[6]
Податоци [7]
Маса0.97 M
Полупречник43.14 R
Површ. грав. (log g)1.30
Сјајност415.9 L
Температура3,690 K
Вртежна брзина (v sin i)4.6[5] км/с
Старост11.30 Гг.
Други ознаки
Anser, α Vul, 6 Vulpeculae, BD+24°3759, FK5 1508, HD 183439, HIP 95771, HR 7405, SAO 87261, CCDM J19288+2442A, WDS J19287+2440A[8]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

Алфа Лисица е црвен џин од спектрална класа М1 и има привидна величина од +4,4. Анализиран е како член на потокот Арктур, група ѕвезди со високо соодветно движење и карактеристична осиромашеност со метал за кои се смета дека се остатоци од мала галаксија што ја консумира Млечниот Пат .[11]

Именување

уреди

α Лисица (од латиниското Alpha Vulpeculae ) е ознака добиена според Бајеровото означување.

Нејзиното традиционалното име е Ансер, добиено од времето кога соѕвездието го носело името Vulpecula cum Ansere „малата лисица со гуска“.[12] Во 2016 година, IAU организирала Работна група за имиња на ѕвезди (WGSN)[13] за да ги каталогизира и стандардизира соодветните имиња за ѕвездите. WGSN го одобрила името Ансер за оваа ѕвезда на 30 јуни 2017 година и сега е вклучено во списокот со имиња на ѕвезди одобрени од IAU.[14]

Опис

уреди
 
Аматерска слика на темната маглина LDN 778 (во средината) и Алфа Лисица, (црвениот џин, горниот центар).

α Лисица еволуирала далеку од главната низа откако го исцрпила водородот од неговото јадро и сега е црвен џин, веројатно на гранката на црвениот џин . Тоа е околу 11,3 милијарди години од неговото прво формирање. Има ефективна температура на површината од 3,690 К и булометриска осветленост од 416 L, што значи дека неговиот радиус е 43 R .

За ѕвездата Алфа Лисица има сомнеж дека е променлива по осветленост за околу една десетина од светлинската величина, но тоа никогаш не било потврдено. Анализата на изотопските соодноси во неговата фотосфера покажале дека има маса помала од 1.5 M и сè уште не еволуирал во асимптотичната џиновска гранка и доживеала трета продлабочување нагоре .[15]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (2021). „Gaia Early Data Release 3: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 649: A1. arXiv:2012.01533. Bibcode:2021A&A...649A...1G. doi:10.1051/0004-6361/202039657. S2CID 227254300. (Erratum: doi:10.1051/0004-6361/202039657e). Gaia EDR3 record for this source at VizieR.
  2. 2,0 2,1 Mermilliod, J.-C. (1986), „Compilation of Eggen's UBV data, transformed to UBV (unpublished)“, Catalogue of Eggen's UBV Data. SIMBAD, Bibcode:1986EgUBV........0M.
  3. Lebzelter, Thomas; Hinkle, Kenneth H.; Straniero, Oscar; Lambert, David L.; Pilachowski, Catherine A.; Nault, Kristie A. (2019), „Carbon and Oxygen Isotopic Ratios. II. Semiregular Variable M Giants“, The Astrophysical Journal, 886 (2): 117, arXiv:1912.04386, Bibcode:2019ApJ...886..117L, doi:10.3847/1538-4357/ab4e9b, S2CID 209140544.
  4. Morgan, W. W.; Keenan, P. C. (1973), „Spectral Classification“, Annual Review of Astronomy and Astrophysics, 11: 29, Bibcode:1973ARA&A..11...29M, doi:10.1146/annurev.aa.11.090173.000333.
  5. 5,0 5,1 5,2 Massarotti, Alessandro; и др. (January 2008), „Rotational and radial velocities for a sample of 761 HIPPARCOS giants and the role of binarity“, The Astronomical Journal, 135 (1): 209–231, Bibcode:2008AJ....135..209M, doi:10.1088/0004-6256/135/1/209.
  6. Anderson, E.; Francis, Ch. (2012), „XHIP: An extended hipparcos compilation“, Astronomy Letters, 38 (5): 331, arXiv:1108.4971, Bibcode:2012AstL...38..331A, doi:10.1134/S1063773712050015, S2CID 119257644.
  7. Baines, Ellyn K.; Armstrong, J. Thomas; Schmitt, Henrique R.; Zavala, R. T.; Benson, James A.; Hutter, Donald J.; Tycner, Christopher; Belle, Gerard T. van (2017), „Fundamental Parameters of 87 Stars from the Navy Precision Optical Interferometer“, The Astronomical Journal, 155 (1): 30, arXiv:1712.08109, Bibcode:2018AJ....155...30B, doi:10.3847/1538-3881/aa9d8b, S2CID 119427037.
  8. „HD 20781“. SIMBAD. Центар за астрономски податоци во Стразбур. (англиски)
  9. Naming Stars, IAU.org, Посетено на 16 December 2017.
  10. Washington Double Star Catalog, United States Naval Observatory, Архивирано од изворникот на 2011-02-14, Посетено на 17 January 2018.
  11. Eggen, Olin (1971), „The Arcturus Group“, Publications of the Astronomical Society of the Pacific, 83 (493): 271–85, Bibcode:1971PASP...83..271E, doi:10.1086/129120.
  12. Barentine, John C. (2016), „Anser“, The Lost Constellations, стр. 35–45, doi:10.1007/978-3-319-22795-5_3, ISBN 978-3-319-22794-8.
  13. IAU Working Group on Star Names (WGSN), Посетено на 22 May 2016.
  14. Huang, Y.; Liu, X.-W.; Yuan, H.-B.; Xiang, M.-S.; Chen, B.-Q.; Zhang, H.-W. (2015), „Empirical metallicity-dependent calibrations of effective temperature against colours for dwarfs and giants based on interferometric data“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 454 (3): 2863–2889, arXiv:1508.06080, Bibcode:2015MNRAS.454.2863H, doi:10.1093/mnras/stv1991.
  15. Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; и др. (2009), „VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)“, VizieR On-line Data Catalog: B/GCVS. Originally Published in: 2009yCat....102025S, 1: B/gcvs, Bibcode:2009yCat....102025S.