28 Лебед — единечна[12][13] ѕвезда во северното соѕвездие Лебед. Станува збор за синобела ѕведа која може да се забележи со голо око со привидна ѕвездена величина од 4,93.[2] Растојанието до 28 Лебед, проценето од годишната промена на паралаксата од 5,3 млс,[1] е околу 620 светлосни години. Нејзината апсолутна ѕвездена величина е −2.56,[2] што значи дека ако ѕвездата е на растојание од 10 парсекs (33 светлосна годинаs) ќе биде посветла од Сириус, која е пак најсјајната ѕвезда на ноќното небо.

28 Лебед
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 20ч 09м &1000000000256190900000025,61909с[1]
Деклинација +36° 50′ &1000000000022596100000022,5961″[1]
Прив. величина (V) 4,93[2]
Особености
Спектрален тип B2.5 V[3] or B2 IV(e)[4]
B−V Боен показател −0,139 ± 0,004[2]
Променлив тип SX Овен[5]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−0,36 ± 2,59[6] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: +2,728[1] млс/г
Дек.: +15,562[1] млс/г
Паралакса (π)5.2947 ± 0.2255[1] млс
Оддалеченост620 ± 30 сг
(189 ± 8 пс)
Апсолутна величина (MV)−2,56[2]
Податоци
Маса9,5 ± 0,3[7] M
Полупречник5,7[8] R
Површ. грав. (log g)3,983[9]
Сјајност1.353,22[10] L
Температура11.338[10] K
Вртежна брзина (v sin i)320[8] км/с
Други ознаки
b2 Cygni, 28 Cygni, V1624 Cygni, BD+36°3907, HD 191610, HIP 99303, HR 7708, SAO 69518[11]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

Станува збор за синобела ѕвезда од главната низа со ѕвездена класификација B2.5 V, според Лиш (1968).[3] Слитибак (1982) ја категоризирал како B2 IV(e),[4] што наведува дека станува збор за развиена подџиновска ѕвезда. Според ова таа е Be-ѕвезда, што значи дека спектарот има оддавни линии поради постоењето на диск исфрлен гас во Кеплерова орбита околу ѕвездата. Ѕвездата е краткопериодична променлива ѕвезда со два или повеќе периоди,[8] и е класифицирана како променлива ѕвезда од типот на SX Овен од страна на Самус и др. во 2017 година.[5] Има голема вртежна брзина која се проценува дека изнесува 320 км/с;што е околу 80% од критичната вртежна брзина. Од оваа причина ѕвездата има сплескан облик со екваторска испакнатост со полупречник 6,5 поголем од Сончевиот полупречник, споредено со 5,7 пати на половите.[8]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Anderson, E.; Francis, Ch. (2012), „XHIP: An extended hipparcos compilation“, Astronomy Letters, 38 (5): 331, arXiv:1108.4971, Bibcode:2012AstL...38..331A, doi:10.1134/S1063773712050015.
  3. 3,0 3,1 Lesh, Janet Rountree (December 1968), „The Kinematics of the Gould Belt: an Expanding Group?“, Astrophysical Journal Supplement, 17: 371, Bibcode:1968ApJS...17..371L, doi:10.1086/190179.
  4. 4,0 4,1 Slettebak, A. (1982), „Spectral types and rotational velocities of the brighter Be stars and A-F type shell stars“, Astrophysical Journal Supplement Series, 50: 55–83, Bibcode:1982ApJS...50...55S, doi:10.1086/190820, 80
  5. 5,0 5,1 Samus, N. N.; и др. (2017), „General Catalogue of Variable Stars“, Astronomy Reports, 5.1, 61 (1): 80–88, Bibcode:2017ARep...61...80S.
  6. Becker, Juliette C.; и др. (April 2015), „Extracting Radial Velocities of A- and B-type Stars from Echelle Spectrograph Calibration Spectra“, The Astrophysical Journal Supplement Series, 217 (2): 13, arXiv:1503.03874, Bibcode:2015ApJS..217...29B, doi:10.1088/0067-0049/217/2/29, 29.
  7. Tetzlaff, N.; и др. (January 2011), „A catalogue of young runaway Hipparcos stars within 3 kpc from the Sun“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 410 (1): 190–200, arXiv:1007.4883, Bibcode:2011MNRAS.410..190T, doi:10.1111/j.1365-2966.2010.17434.x.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Baade, D.; и др. (March 2018), „Short-term variability and mass loss in Be stars. III. BRITE and SMEI satellite photometry of 28 Cygni“, Astronomy & Astrophysics, 610: 17, arXiv:1708.07360, Bibcode:2018A&A...610A..70B, doi:10.1051/0004-6361/201731187, A70.
  9. Frémat, Y; и др. (2005), „Effects of gravitational darkening on the determination of fundamental parameters in fast-rotating B-type stars“, Astronomy and Astrophysics, 440: 305, arXiv:astro-ph/0503381, Bibcode:2005A&A...440..305F, doi:10.1051/0004-6361:20042229.
  10. 10,0 10,1 McDonald, I.; и др. (2012), „Fundamental parameters and infrared excesses of Hipparcos stars“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 427: 343, arXiv:1208.2037, Bibcode:2012MNRAS.427..343M, doi:10.1111/j.1365-2966.2012.21873.x.
  11. „28 Cyg“. SIMBAD. Центар за астрономски податоци во Стразбур. (англиски)
  12. Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 389 (2): 869–879, arXiv:0806.2878, Bibcode:2008MNRAS.389..869E, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x.
  13. Wang, Luqian; и др. (February 2018), „Detection of Additional Be+sdO Systems from IUE Spectroscopy“, The Astrophysical Journal, 853 (2): 10, arXiv:1801.01066, Bibcode:2018ApJ...853..156W, doi:10.3847/1538-4357/aaa4b8, 156