Трстика
Трстика (грчки: Ακόντιο, Акондио; до 1928 г. Τέρστικα, Терстика[1]) — поранешно село во Костурско, Егејска Македонија, на територијата на денешната општина Костур во областа Западна Македонија, Грција. Од него денес е останата само селската црква „Св. Костантин и Елена“.
| Трстика Ακόντιο | |
|---|---|
  Трстика | |
|
Местоположба во областа   Трстика | |
| Координати: 40°29.30′N 21°2.41′E / 40.48833° СГШ; 21.04017° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Западна Македонија |
| Округ | Костурски |
| Општина | Костур |
| Општ. единица | Четирок |
| Надм. вис. | 890 м |
| Население | |
| • Вкупно | иселено (1.968) |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија
уредиСелото се наоѓало 25 км западно од градот Костур, во Костурската Котлина, во северното подножје на планината Гал’мбица.
Историја
уредиВо Отоманското Царство
уредиСпоред Георги Константинов Бистрицки Трстика пред Првата балканска војна имала 25 куќи на Македонци-муслимани.[2][3] Според Тодор Симовски, кој се повикува на Милоевиќ, овие жители прво биле целосно Македонци (под претпоставка, христијани), но подоцна го напуштиле местото во немирни времиња, за подоцна истото да биде населено од муслимани од македонско, албанско, грчко и турско потекло.[4]
Потпаѓање под Грција
уредиПо Првата балканска војна селото е припоено кон Грција. Во 1920 г. е заведено дека селото имало 144 жители.[4] По нивното принудно иселување, во 1924 г. во Трстика се доведени грчки доселеници од Турција, кои во 1928 г. биле 11 семејства со 40 лица.[5][6]
Во 1928 г. името на селото е сменето во Акондион, што значи „копје“.[7]
Во 1940 г. во Трстика се попишани 69 жители. Во следниот период, селото значајно настрадало за време на Грчката граѓанска војна. Две деца се испратени надвор од Грција како деца-бегалци.[8] Во 1951 г. населението се смалило на 55, а во 1961 г. се накачило на 77 жители.[4] Во 1968 г. селото е напуштено од последните жители, иако во пописот од 1971 г. Трстика сè уште се води со 59 жители.[4] Од сите негови градби, денес единствено постои црквата „Св. Константин и Елена“.
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 69 | 55 | 77 | 59 | — | — | — | — |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Стопанство
уредиСелото било бедно во стопански поглед. Се одгледувале житото, леќата и тутунот, а сточарството било незначително застапено.[4]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Τέρστικα - Ακόντιον
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Бистрицки, Българско Костурско, Ксанти, 1919, стр. 8.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 45.
- ↑ „Mapping Migration in Kastoria, Macedonia. Akontio“. Архивирано од изворникот на 2007-07-26. Посетено на 2019-11-04.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Mapping Migration in Kastoria, Macedonia. Kolokinthou“. Архивирано од изворникот на 2007-07-26. Посетено на 2019-11-04.