Станушина – автохтон вид грозје, кое се одгледува само во Македонија и не е пронајдена никаде на друго место во светот. Малку позната е надвор од својата родна земја, сепак таа е погодна за производство на многу квалитетни вина и главно се одгледува во регионот Тиквеш.

Вино од сортата на грозје станушина од винаријата „Попова кула“

Воведувањето на интернационални сорти на грозје предизвикало остар пад на Станушина од видовите на лозови насади во скорешни времиња, заканувајќи се дека ќе се уништи оваа локална разновидност на грозје засекогаш. Согледувајќи го ова, локалните винарии започнале со иницијативи за повторно враќање на оваа уникатна стара македонска домашна сорта во регионот.

Оваа винова лоза е многу отпорнa на суша и штетници и може да се одгледува без наводнување. Овошјето зрее многу доцна, но дава добри приноси, произведувајќи во просек 15-20 т / ха. Добиениот сок содржи приближно 18-20% шеќер и 6-9 g / киселини. Во текот на добрата година, може да обезбеди база за вино со висок квалитет и средна јачина, со 11-12% алкохол. Богата со екстракт, но карактеристично бледа во бојатa, високото ниво на киселина му дава на виното одлична свежина и се препорачува да се зема на температура од 10-16 °C. Станушина обично има светлина на јагода, малина, црна рибизла и арома на сув лист. Тоа го прави одличен додаток на бели и жолти сирења, лесни и крем десерти, листови салати, ореви и слатки.

Во минатото, со навлегувањето на новите меѓународни сорти грозје, почнало да се напушта производството на овој автохтон македонски вид грозје. Во Македонија станушината е малку застапена во производството на црни вински грозја, па со „Нацрт стратегијата за лозарство и винарство (2010-2015)“ [1] се поддржува развојот на нови расадници со сертифициран саден материјал за винова лоза.

Виногорја уреди

Виновата лоза од сортата се наоѓа во повеќе региони на Македонија, а со Правилникот за реонизација на лозарските подрачја [2] истата е препорачана во Тиквешкото виногорје.

Лоза уреди

Лозата е средно бујна со прави и цврсти ластари, се одликува со добра родност. Зрната се средно големи, округли, со малку издолжена форма и со темносина боја.[3]

Витикултура уреди

Станушината има краток вегатационен период и е погодна за реони со посвежа клима. Грозјето се бере рачно и во зависност од подрачјето бербата почнува од втората половина на септември и се протега до половината на октомври.

Вина уреди

Од оваа сорта на грозје се произведуваат црвени и розе суви вина со единствен вкус и карактер. Аромите се интензивни и богати. Станушината ослободува ароми на диви плодови, пролетни цветови и суви лисја.

Консумирање уреди

Препорачана температура на служење за вина од оваа сорта е од 10 до 16оС .[4]

Вкусот се одликува со впечатлива овошна блажина што го прави ова вино извонредно добро за консумирање со бели и жолти сирења, јаткасто овошје и слатки.

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. „Министерство за земјоделство, шумарство и стопанство „Нацрт стратегија за лозарство и винарство (2010-2015)" (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2014-09-28. Посетено на 2017-01-04.
  2. Правилник за реонизација на лозарските подрачја
  3. „Елаборат за ознака за потекло „Станушина" – Винарска визба „Попова кула" (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-04-29. Посетено на 2017-01-04.
  4. Станушина, Попова кула