Средна самогласка

Средна самогласка е вид на самогласен глас во извесни јазици. Карактеристично за средната самогласка е тоа што јазикот се става на половината (средината) помеѓу положбата на отворената и затворената самогласка. Единствената средна самогласка со свој симбол во Меѓународната фонетска азбука (МФА) е средната самогласка од среден ред [ə], чиј симбол се користи и за гласот наречен „шва“.

Табела на самогласки по МФА
Предни Речиси​предни Средни Речиси​задни Задни
Затворени
iy
ɨʉ
ɯu
ɪʏ
ʊ
eø
ɘɵ
ɤo
ɛœ
ɜɞ
ʌɔ
æ
aɶ
ä
ɑɒ
Речиси затворени
Полузатворени
Средни
Полуотворени
Речиси отворени
Отворени
Самогласките во парови се: незаоблена • заоблена

Помош за МФА • легенда • табела •  табела со звуци • погл.

Оваа самогласка е присутна во македонскиот јазик како „темен глас“ во некои дијалекти и неколку изолирани примери, каде се означува со апостроф (’).[1]

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. Кепески, Круме (1990). Граматика на македонскиот литературен јазик (X. изд.). Скопје: Просветно дело. стр. 61.