Монголија за време на династијата Ќинг

Во 17 век и XVIII век, Голема Монголија (без Бурјатија и Алтај) станале дел од кинеското царство на династијата Ќинг. Дури и пред да се формира дијнастијата, повеќе монголски племиња биле принудувани да се приклучат кон Манчуската држава од страна на Лигден Хан. После поразот и смртта на Лигден Кан, неговиот син морал да управува со државата. Повеќето од територијата што денес е позната како Внатрешна Монголија припаѓала кон новата држава. Надворешна Монголија се приклучила во 1691 година кога биле поразени од ѕунгарите и ги оставило без шанса за опстанок како независна единка. Хошудите во Ќингхај биле освоени во 1723- 1724 година, а нивната територија 1756 - 1757. Последните монголци што се припиоле кон империјата биле торгудските калмици во 1771 година.

Административна поделба

Монголија била поделена на два дела: Внатрешна Монголија и Надворешна Монголија, поделба што и денес опстојува.

Внатрешна Монголија^[1]

Џиримска лига
Џосоту лига
Џу Уда лига
Шилинголска лига
Улан Чаб лига
Ихе Џу лига

Наредните биле директно контролирани од манчускиот император:

Чахар 8 хошу
Гуихуа Тумед 2 хошу

Надворешна Монголија

Халха
- Сецен Хан 23 хошу
- Провинција на Тушету Хан 20 хошу
- Провинција на Саин Нојон Хан 24 хошу
- Провинција на Зсагту Хан 19 хошу
Ховсгол^[2]
Тану Уријанхај
Кобдо територија 30 хошу
Или 13 хошу
Хох Нур 29 хошу (Кингај)
Еџине хошу
Алаша хошу

Наводи

↑ Michael Weiers (editor) Die Mongolen. Beiträge zu ihrer Geschichte und Kultur, Darmstadt 1986, p. 416ff
↑ Ch. Banzragch, Khövsgöl aimgiin tüükh, Ulaanbaatar 2001, p. 244 (map)

[1] Michael Weiers (editor) Die Mongolen. Beiträge zu ihrer Geschichte und Kultur, Darmstadt 1986, p. 416ff

[2] Ch. Banzragch, Khövsgöl aimgiin tüükh, Ulaanbaatar 2001, p. 244 (map)

[1]

[2]