Кубрат (град)
Кубрат (бугарски: Кубрат) — град во Североисточна Бугарија, административен центар на општината Кубрат во Разградската Област. Има население од околу 6.881 жители (2022).[1]
| Кубрат Кубрат | |
|---|---|
| град | |
 Зградата на општината | |
  Кубрат | |
| Координати: 43°47′47″N 26°30′00″E / 43.79649° СГШ; 26.500061° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Разград |
| Општина | Кубрат |
| Управа | |
| • Градоначалник | Алкин Неби (ДПС) |
| Површина | |
| • Вкупна | 56,85 км2 (21,95 ми2) |
| Надм. вис. | 201 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 6,881 |
| • Густина | 120/км2 (310/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 7300 |
| Повик. бр. | +359 0848 |
| Мреж. место | kubrat.bg |
Географија и местоположба уреди
Завет се наоѓа во западната половина на Лудогорието. Градот се наоѓа на 37 километри северно од регионалниот центар Разград и на 354 километри од главниот град Софија.
Историја уреди
Најраните пишани податоци за населбата се од 1624 година под името Балнубар, или преведено од турски како „Меден Кладенец“. Во 1890 година во Балбунар било отворено основно училиште, а на 4 мај 1891 година било основано оштинското читалиште „Кирил и Методиј“.
При избувнувањето на Балканската војна во 1912 година, 2 жители на Балнубар доброволно се пријавиле во Македонско-одринското ополчение.[2]
Во 1934 година, Балбунар го усвоил своето ново име во чест на ханот Кубрат.[3]
Најзначајните стекнувања на Кубрат до 1940 година биле 2 мелници, 2 машини за влачење волна и 1 маслена мелница. Главна егзистенција на населението било земјоделството, сточарството, сечата, туларството, трговијата со намирници и производствени производи.
Во 1949 година селото Кубрат било прогласено за град. Во 1955 година, блиското село Дрјаново било додадено кон градот Кубрат како негова населба.
Личности уреди
- Лили Иванова (р. 1939), поп-пејачка
Наводи уреди
- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912 - 1913 г.: Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“. София, Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9, 2006. ISBN 954-9800-52-0. с. 827.
- ↑ Жоржета Назърска, Преименуване на населени места и местности в Шуменския регион (1878-1944) / Материали от Втората нац. конф. по история, археология и културен туризъм / Университетско издателство „Епископ Константин Преславски", Шумен 2011, ISВN: 978-954-577-588-8 / стр.580