Википедија

Кеплер-186

Кеплер-186 — црвено џуџе од главната низа од спектрален тип M1, на растојание од 178,5 парсеци (582 светлосни години) во соѕвездието Лебед. Ѕвездата е малу поладна од Сонцето, со половина од металичноста. Познати се пет планети во орбита околу ѕвездата, вклучувајќи ја и првата забележана планета со големина на Земјата во животопогодниот појас: Кеплер-186f.[6] Ѕвездата е домаќин и на други четири планети, но Кеплер-186 b, c, и d се премногу блиску до ѕвездата, но e во близина на внатрешниот раб на животопогодниот појас.

Кеплер-186[1]

Кеплер-186 е во црвениот круг на сликата.
(2MASS)
Податоци од набљудување
Епоха J2000,0      Рамноденица J2000,0
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 19ч 54м &1000000000036653600000036,6536с[2]
Деклинација +43° 57′ &1000000000018025900000018,0259″[2]
Прив. величина (V) 15,29[3]
Особености
Спектрален тип M1V[4]
Астрометрија
Сопствено движење (μ) Рект: 2,099 ± 0,041[2] млс/г
Дек.: −4,361 ± 0,042[2] млс/г
Паралакса (π)5.6020 ± 0.0244[2] млс
Оддалеченост582 ± 3 сг
(178,5 ± 0,8 пс)
Податоци
Маса0,544 ± 0,02[4] M☉
Полупречник0,523 ± 0,02[4] R☉
Сјајност (болометричка)0,055 +0.011
−0.006[4] L☉
Температура3.755 ± 90[4] K
Вртење34,404 ± 0,075[5]
Старост4,0 ± 0,6[4] Гг.
Други ознаки
KIC 8120608, KOI-571,
2MASS J19543665+4357180

Ѕвезда уреди

Направени се бројни мерења со кои се определени бројни параметри на ѕвездата.[7][8] Во инфрацрвениот/микробрановиот ЕМ-спектар[1] нејзиниот H-појас е со величина 11,605, J-појас со величина од 12,473 и K-појас со величина 11,605. Во видливиот фотометрички систем величината е 14,90(R)(кон црвено во видливиот дел на спектарот) и 16,40(B)(кон синиот дел на спектарот)[7] (Погледајте привидна величина.) Станува збор за BY Змеј променлива менувајќи ја својата сјајност минимално, најверојатно поради ѕвездени дамки, со период од 33,695 денови.[9]

Ѕвездата е црвено џуџе на граница да стане портокалово џуџе, со маса приближно половин од масата на Сонцето, со густина ~1.59 x 105 кг/м3.

Откривање на планетарниот систем уреди

По собирање на податоци во текот на две години, најдени се сигнали за постоење на внатрешни планетарни кандидати. разговори за планетите во системот се воделе во текот на август и ноември 2013 година.[10] Во февруари 2014 година, биле потврдени планетитепреку повеќе различни методи. Петтиот најдалечен кандидат бил потврден на ист начин во април 2014 година.[11] Можноста сигналите да потекнуваат од други сигнали биле отфрлени преку истражувањата на Кековата и опсерваторијата Џемини, користејќи спекл интерферометрија и техники на адаптивна оптика, која, не била во можност да ги раздели планетите од ѕвездата, но биле доволни за да се отфрлат другите можности за сигналите.[12]

Планетарен систем уреди

Планетарен систем Кеплер-186
Придружници Маса Голема полуоска
(ае) 		Орбитален период
(денови) 		Занесеност Наклон Полупречник
b — 0,0378 3,8867907 <0,24 83,65° 1,08 R⊕
c — 0,0574 7,267302 <0,24 85,94° 1,25 R⊕
d — 0,0861 13,342996 <0,25 87,09° 1,39 R⊕
e ~2,29 M⊕ 0,1216 22,407704 <0,24 88,24° 1,33 R⊕
f ~1,4 M⊕ 0,356 129,9444 <0,04 89,9° 1,17 R⊕

Петте планети забележани во орбита околу Кеплер-186 се очекува да имаат цврста површина. Најмалата, Кеплер-186b, е за само 8% поголема од Земјата, додека пак најголемат, Кеплер-186d, е скоро 40% поголема.

Првите четири планети се најверојатно плимно сврзани, но Кеплер-186f е поделеку, каде плимните ефекти на ѕвездата се послаби, па не успеале доволно да ја успорат планетата. Поради спориот развој на црвените џуџиња, работ на системот Кеплер-186 е слабо дефиниран, но се верува дека ѕвездате веројано постара од неколку милијарди години.[13] Шансите планетата да е плимно сврзана се 50-50. Бидејќи е поблиску до ѕвездата отколку земјата до Сонцето, веројатно ќе се врти многу поспоро од Земјата, деноноќието можно е да трае недели или месеци (Погледајте плимни ефекти на брзина на вртење, наклон и орбита).[14]

Симулациите за создавање на планетите покажале дека можно е да постои уште една дополнителна планета со мала маса која не минува пред ѕвездата меѓу планетите Кеплер-186e и Кеплер-186f. Ако постои оваа планета, веројатно е дека е нешто помасивна од Земјата. ако е помасивна, нејзиното гравитациско влијание би спречило Кеплер-186f да мине пред ѕвездата.[13] Влијание кои го вклучуваат Тициус-Бодевиот закон, (и сличниот Дермотов закон) постои веројатност за уште неколку планети во системот две помали меѓу e и f и уште една поголема подалеку од f.[15]

Малата металичност на ѕвездата од-0.26, или кажано поинаку, половина од онаа на Сонцето,[6] се поврзува со помалата шанза за постоење на планети особено џинови но значителное поголема шансата за постоење на земјовидни планети.[16]

Именување уреди

Проект Кеплер уреди

Како што се одвивала мисијата Кеплер првичните ознаки за кандидатите биле внесувани во внесниот Кеплеров каталог (KIC), и подоцна преминува во кандидатите за планети односно занимливи Кеплерови тела (KOI). Па така Кеплер-186 имала прво ознака KIC 8120608 а подоцна KOI 571.[17]

Надвор од мисијата Кеплер уреди

Надвор од мисијата Кеплер, каталогот на прегледот 2MASS ја каталогизирал оваа ѕвезда како 2MASS J19543665+4357180.[1]

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 SIMBAD, KIC8120608
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  3. ↑ Souto, Diogo; и др. (2017). „Chemical Abundances of M-dwarfs from the APOGEE Survey. I. The Exoplanet Hosting Stars Kepler-138 and Kepler-186“. The Astrophysical Journal. 835 (2): 239. arXiv:1612.01598. Bibcode:2017ApJ...835..239S. doi:10.3847/1538-4357/835/2/239.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 „Kepler-186 f“. NASA Exoplanet Archive. Посетено на 19 July 2016.
  5. ↑ McQuillan, A.; Mazeh, T.; Aigrain, S. (2013). „Stellar Rotation Periods of The Kepler objects of Interest: A Dearth of Close-In Planets Around Fast Rotators“. The Astrophysical Journal Letters. 775 (1). L11. arXiv:1308.1845. Bibcode:2013ApJ...775L..11M. doi:10.1088/2041-8205/775/1/L11.
  6. ↑ 6,0 6,1 Quintana, E. V.; Barclay, T.; Raymond, S. N.; Rowe, J. F.; Bolmont, E.; Caldwell, D. A.; Howell, S. B.; Kane, S. R.; Huber, D.; Crepp, J. R.; Lissauer, J. J.; Ciardi, D. R.; Coughlin, J. L.; Everett, M. E.; Henze, C. E.; Horch, E.; Isaacson, H.; Ford, E. B.; Adams, F. C.; Still, M.; Hunter, R. C.; Quarles, B.; Selsis, F. (2014-04-18). „An Earth-Sized Planet in the Habitable Zone of a Cool Star“. Science (journal). 344 (6181): 277–280. arXiv:1404.5667. Bibcode:2014Sci...344..277Q. doi:10.1126/science.1249403. PMID 24744370. free version = http://www.nasa.gov/sites/default/files/files/kepler186_main_final.pdf Архивирано на 18 април 2014 г.
  7. ↑ 7,0 7,1 VizieR Detailed Page for 2MASS 19543665+4357180, "This publication makes use of data products from the Two Micron All Sky Survey, which is a joint project of the University of Massachusetts and the Infrared Processing and Analysis Center/California Institute of Technology, funded by the National Aeronautics and Space Administration and the National Science Foundation."
  8. ↑ VizieR Detailed Page, KIC 8120608, Kepler Input Catalog (Kepler Mission Team, 2009)
  9. ↑ „KIC 8120608“. The International Variable Star Index, Version 1.1 [C]. American Association of Variable Star Observers (AAVSO). Посетено на April 19, 2014.
  10. ↑ Glister, Paul (5 November 2013). „Earth-Sized Planets in Habitable Zone Common“. Centauri Dreams. Архивирано од изворникот на 19 April 2014. See comment by "Holger 16 November 2013 at 14:21".
    ^ redakce ["editor"] (6 August 2013). „Kepler (asi) našel obyvatelnou planetu o velikosti Země“ [Kepler (probably) found a habitable planet the size of Earth] (чешки). exoplanety.cz. Архивирано од изворникот на 20 August 2013.
    ^ „Kepler: Erster Kandidat einer habitablen Exoerde Veröffentlicht“ [Kepler: First candidate of a habitable Exoplanet Published]. Zauber der Sterne [Magic of the stars] (германски). 19 August 2013. Архивирано од изворникот на 27 September 2013.
    ^ Bovaird, Timothy; Lineweaver, Charles H. (2013). „Exoplanet Predictions Based on the Generalised Titius-Bode Relation“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 435 (2): 14–15. arXiv:1304.3341. Bibcode:2013MNRAS.435.1126B. doi:10.1093/mnras/stt1357.
  11. ↑ Wall, Mike (26 February 2014). „Population of Known Alien Planets Nearly Doubles as NASA Discovers 715 New Worlds“. Space.com. Посетено на 26 February 2014.
  12. ↑ Elisa Quintana; Steve Howell (Apr 17, 2014). „First potentially habitable Earth-sized planet confirmed by Gemini and Keck Observatories“. Press Release. Gemini Observatory. Посетено на April 23, 2014.
  13. ↑ 13,0 13,1 Formation, tidal evolution and habitability of the Kepler-186 system, Emeline Bolmont, Sean N. Raymond, Philip von Paris, Franck Selsis, Franck Hersant, Elisa V. Quintana, Thomas Barclay, (Submitted on 16 Apr 2014)
  14. ↑ Staff. „Kepler 186f - A Planet in the Habitable Zone (video)“. Hangout On-Air. SETI Institute. Архивирано од изворникот на 2014-04-18. Посетено на 2014-04-18.
  15. ↑ Bovaird, Timothy; Lineweaver, Charles H. (2013). „Exoplanet Predictions Based on the Generalised Titius-Bode Relation“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 435 (2): 14–15. arXiv:1304.3341. Bibcode:2013MNRAS.435.1126B. doi:10.1093/mnras/stt1357.
  16. ↑ J. S. Greaves; D. A. Fischer; M. C. Wyatt (November 10, 2005). „Metallicity, debris discs and planets“ (PDF). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 366 (1): 283–286. Bibcode:2006MNRAS.366..283G. doi:10.1111/j.1365-2966.2005.09848.x. ISSN 1365-2966. Посетено на April 20, 2014.
  17. ↑ Rowe, Jason F.; и др. (2014). „Validation of Kepler's Multiple Planet Candidates. III: Light Curve Analysis & Announcement of Hundreds of New Multi-planet Systems (Revision 8.0)“. The Astrophysical Journal. 784 (1): 45. arXiv:1402.6534. Bibcode:2014ApJ...784...45R. doi:10.1088/0004-637X/784/1/45.

Надворешни врски уреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Кеплер-186&oldid=5146011“